Yasın Yeni Görünümleri: Covid-19 Pandemisi Sürecinde Yakınlarını Kaybeden Kişilerin Değişen Yas Ritüelleri ve Tecrübeleri

Covid-19 pandemisi gündelik hayatın işleyişini uzun bir süre önemli ölçüde sekteye uğratmıştır. Bu nedenle Türkiye’de gündelik hayatın önemli bileşenlerinden olan yas ritüelleri uzun bir müddet gerçekleştirilememiştir. Yas ritüellerinin bireylerin kayıplarının acısını hafifletme ve hayatlarının rutinine geri dönme hususundaki işlevleri göz önünde bulundurulduğunda, bu ritüellerin yapılamamasının önemli bireysel ve kültürel yansımalarının olacağı düşünülmektedir. Bu çalışmada Covid-19 pandemisi sürecinde yakınlarını kaybedip, bu kayıp sonrasında ritüellerini yerine getiremeyen bireylerin değişen yas ritüellerini ve bu süreçteki tecrübelerini anlamak amaçlanmaktadır. Bu amaç doğrultusunda Türkiye’nin farklı illerinde yaşayan ve pandemi sürecinde yakınlarını kaybetmiş olan 15 kişi ile yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Bu görüşmeler tematik analiz yöntemi ile analiz edilmiştir. Analiz sonucunda beş ana tema ve bunlara bağlı alt temalar tespit edilmiştir. Ana temalar; pandeminin yarattığı çaresizlik ve mahcubiyet duygusu, dönüşen gelenekler ve yeni ritüeller, sosyal destek eksikliğinin ikili ilişkileri zedelemesi, yasın yeni görünümleri, kayıpla birlikte hayatın yeniden düzenlenmesi şeklinde isimlendirilmiştir. Analizlerle birlikte yas ritüellerinin kültürel olarak iki boyutlu bir işlevi olduğu görülmüştür. Buna göre yas ritüelleri, kaybı yaşayan kişilerin kaybettikleri kişiyle ve sosyal çevreleriyle ilişkilerini düzenlemektedir. Ayrıca, yerine getirelemeyen ritüellerin bireysel tecrübeleri ve sosyal ilişkileri olumsuz yönde etkilediği anlaşılmıştır. Son olarak; katılımcıların bu süreçte yeni yas ritüelleri keşfederek bunlar sayesinde kaybın acısını hafifletmeye çalıştıkları görülmüştür. Bulgular ilgili alanyazın bağlamında tartışılmıştır

Impact of opioid-free analgesia on pain severity and patient satisfaction after discharge from surgery: multispecialty, prospective cohort study in 25 countries

Background: Balancing opioid stewardship and the need for adequate analgesia following discharge after surgery is challenging. This study aimed to compare the outcomes for patients discharged with opioid versus opioid-free analgesia after common surgical procedures.Methods: This international, multicentre, prospective cohort study collected data from patients undergoing common acute and elective general surgical, urological, gynaecological, and orthopaedic procedures. The primary outcomes were patient-reported time in severe pain measured on a numerical analogue scale from 0 to 100% and patient-reported satisfaction with pain relief during the first week following discharge. Data were collected by in-hospital chart review and patient telephone interview 1 week after discharge.Results: The study recruited 4273 patients from 144 centres in 25 countries; 1311 patients (30.7%) were prescribed opioid analgesia at discharge. Patients reported being in severe pain for 10 (i.q.r. 1-30)% of the first week after discharge and rated satisfaction with analgesia as 90 (i.q.r. 80-100) of 100. After adjustment for confounders, opioid analgesia on discharge was independently associated with increased pain severity (risk ratio 1.52, 95% c.i. 1.31 to 1.76; P < 0.001) and re-presentation to healthcare providers owing to side-effects of medication (OR 2.38, 95% c.i. 1.36 to 4.17; P = 0.004), but not with satisfaction with analgesia (beta coefficient 0.92, 95% c.i. -1.52 to 3.36; P = 0.468) compared with opioid-free analgesia. Although opioid prescribing varied greatly between high-income and low- and middle-income countries, patient-reported outcomes did not.Conclusion: Opioid analgesia prescription on surgical discharge is associated with a higher risk of re-presentation owing to side-effects of medication and increased patient-reported pain, but not with changes in patient-reported satisfaction. Opioid-free discharge analgesia should be adopted routinely

Yüksek Karbonlu Toz Metalurjisi Çeliklerinin Su Verme ve Temperleme Davranışlarına Ham Yoğunluk Etkisinin İncelenmesi

Bu çalışmada Toz Metalurjisi yöntemi ile 400 MPa ve 800 MPa tek yönlü farklı preslenme basınçlarında %1,2 karbon içeren çelik numuneler üretilmiştir. Üretilen numuneler 1200˚C’de 20 dakika vakum atmosferinde sinterlenme işlemine bırakılmıştır. Sinterlenen numunelerin ham yoğunluk ve sertlik değerleri ölçüldükten sonra faz hacim oranları ve gözenek miktarları hesaplanmıştır. Bu işlemlerden sonra numuneler 850˚C’de 5 dakika östenitlendikten sonra su verme işlemine tabi tutulmuştur ve martenzitik bir yapı elde edilmiştir. Martenzitik yapının sert ve kırılgan özelliğini iyileştirmek için 200˚C, 400˚C ve 600˚C’de temperleme ısıl işlemi uygulanmıştır. Yapılan ısıl işlem ve basınç farklılıklarının malzemenin mikroyapı ve sertlik değerine etkisi incelenmiştir. Bu incelemeler sonucunda presleme basıncı arttıkça sinterlenen numunelerin yoğunluğu artmış buna bağlı olarak 800 MPa basınçta perlit oranı daha yüksek çıkarken gözenek oranı azalmıştır. Toz metalurjisi ile üretilen numunelerde gözenek oranının mekanik özelliklere etkisi sebebiyle presleme basıncı 800 MPa olan numuneler aynı ısıl işlemi görmüş olan presleme basıncı 400 MPa olan numunelere göre sertlik değerleri daha yüksek çıkmıştır

Retrospective Analysis of Hairy Cell Leukemia Patients Treated with Different Modalities as First Line: Real-Life Experience Over 20 years

Sahin, Fahri/0000-0001-9315-8891WOS: 000493658300012PubMed: 31741621We aimed to analyze the characteristics and response rates of different treatment modalities in hairy cell leukemia patients over 20 diagnosed as hairy cell leukemia (HCL). Clinical data, response rates and survival outcome of the patients who were diagnosed with HCL were retrospectively analyzed. Fifty-two patients with a median age of 50 (28-87) years were enrolled in the study. 38 patients (73%) were male and male to female ratio was 2.7. First line therapy was cladrabine in 36 patients (69.2%). the overall response rate was 97%. CR and PR rates were 86.1% and 11.1%, respectively. Interferon was used in 10(19.2%) patients who were diagnosed before 2000s years. CR and PR rates were 70% and 30%, respectively. Although the CR rates were lower in IFN group, this difference could not be reached statistically significance (p = 0.24). the median follow up was 48 months (12-252). the median OS was not reached and median PFS was 150 months (95% CI, 116-214). the OS at 36 and 48 months were 95.9% and 92.3%, respectively and the PFS at 36 and 48 months were 90.2% and 83.4%, respectively. After the introduction of purine analogues, the fate of the HCL patients have been changed. Cladrabin achieved very high response rates in both young and older patients, in our study. Although relapse still constitutes a problem, another single dose of cladrabine results in good response rates

Detection of macrophages in OTCs.

<p>Immunofluorescent staining of cryosections against the pan-macrophage marker F4/80 (red) after one and three weeks. F4/80 positive cells are detectable in OTCs in which macrophages had been incorporated alone (week one A, week three D) or together with fibroblasts (week one B, week three E). OTCs in which fibroblasts were integrated were negative for F4/80 (week one C, week three F). Bar 10 µm.</p