Przykład utraty stateczności ściany frontowej pozostawionej po rozebraniu kamienicy

In this paper was presented the description of the front wall of the building which was earlier demolished. The makeshift protection of this front wall and influence of outside parameters, as for example geological, were a reason of stability loss of this wall. It’s possible that leaving this wall in such condition may lead to the building disaster.W artykule przedstawiono opis ściany frontowej budynku pozostawionej po jego rozbiórce. Prowizoryczne zabezpieczenie tej ściany oraz wpływ czynników zewnętrznych, w tym geologicznych, przyczyniły się do utraty przez tę ścianę stateczności, co przy braku jakichkolwiek skutecznych zabezpieczeń może doprowadzić do katastrofy budowlanej

Czy Łukasz Opaliński młodszy był regalistą? Filozofia ustroju państwa i postawa wobec liberum veto marszałka nadwornego koronnego

Łukasz Opaliński zwany młodszym reprezentował jeden z najmożniejszych rodów magnackich w Wielkopolsce i całej Rzeczpospolitej w XVII w. Piastując wysoki urząd senatorski - marszałka nadwornego koronnego, dał się przede wszystkim poznać jako publicysta i filozof ustroju, a także nieprzeciętny polityk. Starsza historiografia widziała w nim regalistę i poplecznika kolejnych dworów. Dopiero studia Władysława Czaplińskiego ukazują go jako polityka będącego apologetą ustroju państwa polsko-litewskiego. W rzeczywistości Opaliński był politycznym lawirantem, zaś jego poglądy wyrażane zarówno w publicystyce, jak i w działaniach politycznych były korelacją postawy oświeconego magnata połowy XVII w. dbającego głównie o interes swojego rodu, w dalszej kolejności państwa, na pewno dumnego z ustroju Rzeczpospolitej, ale dostrzegającego jego wynaturzenia. Dzieła Opalińskiego z zakresu filozofii państwa, takie jak Rozmowa plebana z ziemianinem, Obrona Polski, czy Coś nowego?, wykazują szerokie horyzonty w myśli marszałka nadwornego i jego nieprzeciętne zdolności publicystyczne. Pomysły, jakie wykazuje Opaliński w swoich pracach, są nowatorskie, a co najważniejsze realne, nie oderwane od istniejącej rzeczywistości. Ustrój Rzeczpospolitej był dla magnata wielkopolskiego wzorem. „Złotą wolność" szlachecką uważał za najdoskonalszy ustrój społeczny, w czym wtórowali mu inni publicyści epoki. Opaliński był jednak świadomy niedomagań wynikających z nawarstwiających się „egzorbitancji" a w szczególności z anarchizacji polskiego parlamentaryzmu. Instytucję liberum veto odbierał jako słuszną konieczność, natomiast obawiał się jego korzystania przez nieodpowiednie osoby, stąd postulował stosowania jej wyłącznie do spraw wagi państwowej.Łukasz Opaliński, known as younger, represented one of the most powerful magnate clans in Wielkopolska and Poland in the 17th century. Holding a high senatorial office, that of the Court Marshal of the Crown - he made himself known as a writer and philosopher of the political system, and also as a superb politician. Older historiographic works perceived him as a monarchist and adherent of the successive courts. These were only the studies by Władysław Czapliński that portrayed him as a politician who was an apologist of the political system of the Commonwealth of Poland-Lithuania. In fact, Opaliński was a political maverick, and his views - expressed both in his writings and political actions - resulted from the correlation of an attitude of an enlightened magnate of mid-17th century, caring mostly about the interest of his clan, and further - that of the state, certainly proud of the political system of his country, yet perceiving also its erosion. Opaliński’s works in philosophy of state, notably Rozmowa plebana z ziemianinem, Obrona Polski, and Coś nowego?, prove the broad horizon of his thoughts. The dignitary’s concepts are innovative, and more importantly in no way unrealistic. The magnate found the system of the Commonwealth the standard, and considered the “golden liberty" of nobility the most perfect social system, in which he was seconded by other writers of the time. Yet, Opaliński was aware of the shortcomings resulting from the accruing “exorbitancy" and especially from the anarchisation of the Polish parliamentary movement. He perceived the existence of liberum veto as a necessity, however proper, yet was afraid that inappropriate people could exploit it, hence he postulated its use only in matters of state importance.Łukasz de Bnin Opaliński war Mitglied eines der reichsten und mächtigsten Magnatengeschlechter in Großpolen und in der ganzen polnischen Republik im 17. Jahrhundert. Während der Ausübung seines hohen Senatorenamtes - d.h. des Hofmarschalls der polnischen Krone - erwies er sich vor allem als Publizist und Staatsphilosoph sowie als überdurchschnittlicher Politiker. Die ältere Historiografie sah in ihm einen Royalisten und Anhänger der nacheinander folgenden Herrscher. Erst die Studien von Władysław Czapliński zeigen ihn als Politiker, der Apologet der Staatsform des polnisch-litauischen Staates ist. In Wirklichkeit war Opaliński ein politischer Opportunist und seine Ansichten, die sowohl in der Publizistik als auch in seinen politischen Handlungen zum Ausdruck kamen, waren eine Korrelation der Haltung eines aufgeklärten Magnaten der Hälfte des 17. Jahrhunderts, der vorrangig für die Interessen seines Adelsgeschlechts und dann für die des Staates sorgte, der mit Sicherheit auf die Staatsform der polnischen Republik stolz war, der andererseits aber auch ihre Entartungen sah. Die Werke von Opaliński zum Thema Staatsphilosophie wie z.B. Unterhaltung zwischen einem Pfarrer und einem Landjunker, Verteidigung Polens oder Etwas neues? zeigen den weiten Horizont des Hofmarschalls und seine überdurchschnittlichen publizistischen Fähigkeiten. Die Ideen von Opaliński sind modern und, was am wichtigsten ist, real und nicht wirklichkeitsfremd. Die Staatsform der polnischen Republik war für den großpolnischen Magnaten musterhaft. Die adlige “Goldene Freiheit" hielt er für die perfekteste Gesellschaftsform, wobei ihm andere Publizisten beipflichteten. Opaliński war sich allerdings der Schwächen bewusst, die sich aus den sich ansammelnden “Exorbitanzen” und insbesondere aus der Anarchisierung des polnischen Parlamentarismus ergaben. Die Institution des Liberum Veto hielt er für eine berechtigte Notwendigkeit, er hatte allerdings Angst vor deren Anwendung durch nicht richtige Personen, weswegen er ihre Anwendung ausschließlich in Bezug auf Angelegenheiten von größter Bedeutung für den Staat forderte.Лукаш Опалинский младший был представителем одной из наиболее богатых магнатских семей в Великопольше и всей Речи Посполитой XVII века. Занимая высокий сенаторский пост - придворного королевского маршала - он приобрел известность как публицист и философ политической системы, а также талантливый политик. Поначалу, историография указывала его как роялиста и сторонника королевских династий. Позже, в исследованиях Владислава Чаплинского он был показан как политик - приверженец политической системы польско-литовского государства. На самом же деле Опалинский был политическим конъюнктурщиком, а его взгляды, высказываемые как в публицистике, так и в политической деятельности были корреляцией действий просвещенного магната XVII середины века, который в первую очередь заботился об интересах своей семьи, а затем государства. Опалинский безусловно гордился политической системой Речи Посполитой, хотя и замечал ее недостатки. Труды Опалинского в области философии государства, такие как «Разговор пастора с помещиком», «Оборона Польши», или «Что нового?», показывают широкий кругозор мысли придворного маршала и его незаурядные публицистические способности. Идеи Опалинского являются инновационными и, самое главное, жизненными, а не оторванными от действительности. Политический строй Речи Посполитой был для великопольского магната образцовой моделью. «Золотую свободу» дворянства он считал наиболее совершенным общественным строем, в чем его поддерживали и другие публицисты той эпохи. Опалинский, конечно, видел недостатки системы, связанные с вездесущим злоупотреблением королевской власти и, прежде всего, с анархией польского парламентаризма. Принцип «liberum veto» считал необходимостью, но в то же время опасался его использования неответственными лицами, и поэтому предлагал его применение только в случаях дел особой государственной важности

Wpływ treningu i biegu półmaratońskiego na prawą komorę u biegaczy amatorów

Introduction. Endurance running may lead to heart remodelling. There are little data on the right ventricular (RV) changes in amateur athletes running shorter than marathon distances. The study aimed to investigate whether training and running a half marathon affect the anatomy and function of the RV in amateur runners and whether these changes affect the athlete's competitive performance. Material and methods. The study included 45 recreational runners with a mean age of 32.96 (5.12) years, 27 men. Echocardiography was performed before the ten-weeks training period and before and after the half marathon run. The morphological and functional parameters of the RV were analysed, including two-dimensional, Doppler and speckle-tracking echocardiography. Results. In training period, the RV outflow tract (27.98 [5.46] vs. 30.07 [4.90]; p = 0.003) and the RV index of myocardial performance (0.36 [0.29; 0.45] vs. 0.39 [0.33; 0.52]; p = 0.017) increased significantly and no changes were found for E/e’. After the half marathon run, the absolute value of the RV free wall global longitudinal strain increased significantly (–25.89 [3.08] vs. –27.20 [3.42]; p = 0.008). Athletes who trained more intensively during the training period achieved significantly better half marathon results (r = –0.4; p ≤ 0.05). Conclusions. More enhanced physiological RV remodelling under exercise in amateur athletes results in better half marathon finishing times. The preparation period and 21.0975 kilometres run do not affect the diastolic function of the RV in recreational runners. The RV systolic function improves immediately after the half marathon performance.Wstęp. Biegi długodystansowe mogą prowadzić do przebudowy serca. Niewiele jest danych na temat zmian w prawej komorze u sportowców amatorów biegających na dystansach krótszych niż maratoński. Celem pracy było wykazanie, czy trening i ukończenie półmaratonu wpływają na anatomię i funkcję prawej komory u biegaczy amatorów oraz czy zmiany te wpływają na osiągany przez sportowca wynik. Materiał i metody. Badaniem objęto 45 biegaczy amatorów w średnim wieku 32,96 (5,12) lat, w tym 27 mężczyzn. Echokardiografię wykonano przed 10-tygodniowym okresem treningowym oraz przed i po biegu półmaratońskim. Analizie poddano parametry morfologiczne i czynnościowe prawej komory. Wykonano echokardiografię dwuwymiarową, dopplerowską i stosowano technikę śledzenia plamki akustycznej. Wyniki. W okresie treningowym droga odpływu prawej komory (27,98 [5,46] vs. 30,07 [4,90]; p = 0,003) oraz wskaźnik sprawności prawej komory (0,36 [0,29; 0,45] vs. 0,39 [0,33; 0,52]; p = 0,017) wzrosły znacząco i nie stwierdzono zmian dla E/e’. Po półmaratonie wartość bezwzględna globalnego podłużnego odkształcenia wolnej ściany prawej komory istotnie wzrosła (–25,89 [3,08] vs. –27,20 [3,42]; p = 0,008). Sportowcy, którzy w okresie treningowym trenowali intensywniej, osiągnęli istotnie lepsze wyniki w półmaratonie (r = –0,4; p ≤ 0,05). Wnioski. Silniejsza fizjologiczna przebudowa prawej komory serca pod wpływem ćwiczeń u sportowców amatorów skutkuje lepszym czasem ukończenia półmaratonu. Okres przygotowań i przebiegnięcie 21,0975 km nie wpływa na funkcję rozkurczową prawej komory u biegaczy rekreacyjnych. Funkcja skurczowa prawej komory poprawia się natychmiast po ukończeniu półmaratonu

Library 2.0: the effectiveness of social media as a marketing tool for libraries in educational institutions

In an attempt to market their services and connect with potential users, and particularly young people, many libraries are opening accounts on social media platforms. Research suggests a contradiction between the advice relating to marketing and that regarding the use of social media in libraries, with the former emphasising the importance of the user at the centre of all considerations and the latter placing library staff as central to decisions. In this work we attempt to re-address this imbalance by surveying the current state of library activity on Twitter and, by means of questionnaires, investigate the experiences and motivations of librarians (n=58) in using social media and whether students (n=498) are willing to engage with the library in this manner and why. Our findings confirm that libraries in the sector are indeed struggling to foster interest in their social media activities and go some way to understanding why this is so, leading to a number of conclusions and recommendations for practitioners

Novel multiple sclerosis susceptibility loci implicated in epigenetic regulation

We conducted a genome-wide association study (GWAS) on multiple sclerosis (MS) susceptibility in German cohorts with 4888 cases and 10,395 controls. In addition to associations within the major histocompatibility complex (MHC) region, 15 non-MHC loci reached genome-wide significance. Four of these loci are novel MS susceptibility loci. They map to the genes L3MBTL3, MAZ, ERG, and SHMT1. The lead variant at SHMT1 was replicated in an independent Sardinian cohort. Products of the genes L3MBTL3, MAZ, and ERG play important roles in immune cell regulation. SHMT1 encodes a serine hydroxymethyltransferase catalyzing the transfer of a carbon unit to the folate cycle. This reaction is required for regulation of methylation homeostasis, which is important for establishment and maintenance of epigenetic signatures. Our GWAS approach in a defined population with limited genetic substructure detected associations not found in larger, more heterogeneous cohorts, thus providing new clues regarding MS pathogenesis