9,769 research outputs found

    Molecular markers for prediction of response and progression free survival to novel therapies in cutaneous malignant melanoma

    Get PDF
    Drugs inhibiting the MAPK-pathway (MAPKi) and immune checkpoint inhibitors (ICI) have changed the clinical outcome of metastatic cutaneous malignant melanoma (CMM) in a significant way. Nonetheless, many patients have primary resistance or develop acquired resistance to these therapies within a relatively short period of time. This thesis was performed to explore mechanisms of resistance and possible predictive biomarkers to further improve treatment outcome and to help individualize treatment in this patient population. In Paper I, we compared mRNA and protein expression in MAPKi resistant and sensitive melanoma cell lines. By applying gene expression and proteome profiling we identified two previously described (MET and EPHA2) and two novel (FLI1 and CD13/ANPEP) candidate biomarkers that, when overexpressed, were associated with treatment resistance to MAPKi. The overexpression of MET and EPHA2 was confirmed in melanoma samples from patients with metastatic CMM when comparing samples taken before and after treatment with MAPKi. In cell lines, we demonstrated that an inhibitor of EPHA2 (the multikinase inhibitor dasatinib), re-sensitized cells to MAPKi treatment. In Paper II, we analyzed plasma samples from 28 patients with metastatic CMM before and during treatment with MAPKi. Micro-RNA (miRNA) was extracted from plasmatic extra cellular microvesicles (EVs) and miRNA profiling was performed by microarray, using a panel with 372 human miRNAs. We assessed the association of the miRNA levels with response to treatment and progression free survival (PFS) and found that an increased level of let-7g-5p during treatment, compared to before treatment, was correlated with better response. A high level of miRNA 497-5p during treatment was associated with longer PFS. In Paper III, we investigated if plasmatic proteins were related to response and PFS to MAPKi or ICI in 109 patients with metastatic CMM. Proteomic profiling of plasma samples collected before and during treatment was performed by mass spectroscopy and the abundance of proteins was then correlated with treatment response and PFS. We identified that the plasma levels of 43 proteins, either before or during treatment, were prognostic/predictive of treatment outcome. An inverse correlation between acute-phase inflammatory proteins and apolipoproteins was observed. Patients with high levels of acute-phase inflammatory proteins and low levels of apolipoproteins had worse outcome to therapy. In Paper IV, we analyzed mRNA expression by targeted RNA sequencing of pre-treatment tumor samples from 28 patients with metastatic CMM who underwent treatment with MAPKi or ICI. Transcriptomic data was correlated with treatment response and PFS in gene set enrichment analysis (GSEA). Enrichment of genes in IFN-gamma and inflammatory response was associated with longer PFS to MAPKi therapy, and decreased expression of proliferative genes and increased expression of immune genes correlated with longer PFS to ICI. Finally, lower expression of proliferation genes and immune evasion genes was associated with increased response to ICI. In summary, we have identified possible mechanisms of resistance and potential predictive biomarkers to novel therapies in patients with metastatic CMM. Our studies were performed in small cohorts of patients and further studies to validate our findings are warranted

    EDUCATIONAL PRACTICES FOR EDUCATIONAL STUDENT DISORDER (ADHD) STUDENT EDUCATION, REFLECTIONS ON A STUDY IN OSLO FUNDAMENTAL EDUCATION AND NEIGHBOR CITIES IN NORWAY

    Get PDF
    O presente estudo teve como objetivo investigar como os professores estão ensinando os alunos com Transtorno de Déficit de Atenção com Hiperatividade - TDAH em classes regulares do ensino fundamental do município de Oslo, e em cidades vizinhas, na Noruega. Além de refletir sobre como as práticas educacionais interferem no processo de aprendizagem, no desenvolvimento cognitivo e social desses alunos. Tal estudo foi baseado em conhecimentos teóricos prévios além das entrevistas realizadas no ano de 2017, no âmbito do Curso de Mestrado em Educação Especial (Master in Special Needs Education) na Universidade de Oslo (Universitetet i Oslo- UIO), na Noruega. Os professores participantes das entrevistas relataram suas experiências pessoais e perspectivas em relação às práticas educacionais voltadas para alunos com TDAH em classes regulares. Como referencial teórico, utilizou-se, principalmente, as teorias de aprendizagem cognitiva e teoria de aprendizagem social. Foi utilizado o método quantitativo fenomenológico, por atender aos objetivos do estudo voltados à investigação das experiências vivenciadas pelos professores entrevistados. A coleta de dados se deu através de entrevista semiestruturada com a análise dos dados obtidos. Os resultados do estudo mostraram que o conhecimento dos professores sobre TDAH se baseia em suas experiências de ensino com alunos de TDAH ao longo dos anos. Apesar da longa experiência relatada, ainda há uma grande necessidade de melhorias quanto à adequação das estratégias de ensino às necessidades individuais dos alunos com TDAH. Os professores entrevistados apresentavam déficits relacionados à educação formal no campo, além de apresentarem necessidades de ampliação de conhecimentos específicos e habilidades. Este estudo também mostrou que, apesar das dificuldades enfrentadas pelos alunos com TDAH, eles podem aprender satisfatoriamente e seus níveis de aprendizado, não se diferenciando dos demais alunos nas salas de aula. A interação social ainda pode ser considerada um desafio para alguns alunos com TDAH, mas, através de um trabalho colaborativo entre estudantes, colegas e professores, seu desenvolvimento social ocorreu sem grandes problemas. Além disso, este estudo fornece sugestões para pesquisas adicionais sobre o tema e possíveis maneiras de implementar os resultados.

    Bienal em Revista

    Get PDF
    TCC (graduação) - Universidade Federal de Santa Catarina. Centro de Comunicação e Expressão. Jornalismo.Bienal em RevistaA Bienal Internacional do Livro de São Paulo é a maior feira literária da América Latina e em 2014 chegou à sua 23ª edição, com cerca de 720 mil visitantes. Este Trabalho de Conclusão de Curso propõe a edição zero de uma revista impressa para ser distribuída durante o evento, com o objetivo de complementar a experiência de visita do público. São pautas da revista: influência da internet na literatura, locais literários para visitar em São Paulo, popularização da literatura distópica, relatos de escritores sobre a profissão, resenhas e entrevistas

    Aerial insectivorous bats in the Brazilian-Uruguayan savanna : responses to landscape structure and microclimate

    Get PDF
    A conversão de habitats abertos em sistemas florestais de monocultura ou sua degradação através do uso intensivo para a produção agrícola e pecuária afeta a diversidade e ocupação por diferentes grupos animais. O domínio Pampa, na ecorregião da Savana Brasileira-Uruguaia, é o menos protegido e o segundo menos amostrado para morcegos de todos os domínios brasileiros, existindo uma grande lacuna de conhecimento sobre os morcegos insetívoros aéreos destes campos sul-americanos. Os principais objetivos deste trabalho são descrever a diversidade de espécies de morcegos insetívoros aéreos do Pampa, modelar a probabilidade de ocupação em resposta à estrutura da paisagem e avaliar a influência do microclima sobre a detectabilidade. Associado a esse objetivo desenvolvemos ainda um projeto de extensão, o Morcegos do Pampa, visando a mudança de percepção da população sobre a importância dos morcegos e a necessidade de protegê- los. Utilizando detectores de ultrassons autônomos, monitoramos acusticamente 68 locais distantes 1,5 km entre si, nos munícipios de Alegrete, Cacequi e Quaraí, durante a primavera e o verão de 2019/2020. Os gravadores foram programados para efetuarem gravações entre o pôr e o nascer-do-sol e ficaram ativos entre quatro e cinco noites em cada ponto amostral. Coletamos ainda informações sobre as condições microclimáticas associadas a cada registro acústico através de dataloggers de temperatura e umidade. A identificação das espécies ou de complexos de espécies/sonótipos (quando a identificação da espécie não foi possível) foi feita por meio de análise manual dos espectrogramas dos registros obtidos. Modelamos a ocupação das espécies, complexos ou sonótipos através de modelos single-season usando métricas estruturais da paisagem – conectividade, heterogeneidade e quantidade de habitat nativo – como variáveis de ocupação e variação da temperatura e da umidade relativa do ar como variáveis de detecção. Detectamos passagens de morcegos em 8,15% (8.111/99.526) dos registros e identificamos 12 espécies e 11 complexos de espécies pertencentes às famílias Molossidae e Vespertilionidae. As estimativas de detecção e ocupação variaram de 0,14 a 0,74 e de 0,13 a 0,93, respectivamente. Quanto maior a conectividade da paisagem, maior a probabilidade de ocupação pelos morcegos forrageadores de borda Eptesicus brasiliensis, Eptesicus furinalis e pelo forrageador de espaço aberto Molossus cf currentium. Molossops temminckii foi a única espécie cuja probabilidade de ocupação respondeu positivamente à quantidade de habitat nativo na paisagem, sendo que esta espécie tem a capacidade de caçar em espaço aéreo e em espaços onde a vegetação é mais densa. Algumas espécies responderam negativamente ao aumento na variação da temperatura, mostrando ótimos de detecção entre 20°C e 24°C. Apenas Myotis albescens mostrou-se ativo a temperaturas mais baixas do que a maioria das espécies. Os nossos resultados evidenciam que diferentes espécies de morcegos percebem a paisagem de maneira diferente, independentemente da guilda de uso do espaço – forrageador de borda ou de espaço aberto. A nossa estimativa de ocupação projetada para as regiões contíguas à área amostrada para o conjunto dos taxa variou entre 0,45 a 0,70, sugerindo que a paisagem é razoavelmente favorável aos insetívoros aéreos. Através do projeto de extensão Morcegos do Pampa, criamos perfis no Facebook, Instagram, Twitter e YouTube e publicamos 62 postagens ao longo de mais de 12 meses com informações sobre diversidade, biologia e ecologia da fauna de morcegos do Brasil e do Pampa, resultando num público de mais de 1000 seguidores e 4.055 interações positivas até ao momento.The conversion of open habitats to forest monocultures or their degradation through intensive use for agricultural and livestock production affects the diversity and occupancy by different animal groups. The Pampa domain, in the Brazilian-Uruguayan savanna ecoregion, is the least protected and the second least sampled for bats from all Brazilian biomes, and there is a knowledge gap about aerial insectivorous bats in these South American grasslands. Here, our main objectives are to describe the diversity of aerial insectivorous bats in the Pampa, to model the species occupancy probability in response to the landscape structure and to assess the influence of microclimate on species detectability. Associated with this, we also implemented an outreach project, the Bats of the Pampa (Morcegos do Pampa), aimed to change people’s perception of the importance of bats and the need to protect them. Using autonomous ultrasound detectors, we acoustically monitored 68 locations 1.5 km apart, in the municipalities of Alegrete, Cacequi and Quaraí, during the spring and summer of 2019 and 2020. The recorders were programmed to record from sunset to sunrise and were active on four or five nights at each sampling site. We also sampled temperature and humidity conditions associated with each acoustic record using dataloggers. The identification of species or complexes of species/sonotypes (when the identification of the species was not possible) was done through manual analysis of the spectrograms of the acoustic records. We modelled the species’, complexes’ or sonotypes’ occupancy through single-season models using landscape structural metrics – connectivity, heterogeneity and amount of native habitat – as occupancy variables and variation in temperature and relative humidity as detection variables. We detected bat passages in 8.15% (8,111/99,526) of the records and identified 12 species and 11 complexes belonging to the Molossidae and the Vespertilionidae. Detection and occupancy estimates ranged from 0.14 to 0.74 and from 0.13 to 0.93, respectively. The greater the connectivity of the landscape, the greater the probability of occupation by the edge-space foragers Eptesicus brasiliensis, Eptesicus furinalis, and the open-space forager Molossus cf currentium. Molossops temminckii was the only species whose probability of occupation responded positively to the amount of native habitat in the landscape; this species has the ability to hunt in both open and cluttered space. Some species responded negatively to the increase in temperature variation, showing optimal detection between 20°C and 24°C. Only Myotis albescens was active at lower temperatures than most species. Our results show that different bat species perceive the landscape differently, regardless of the guild of use of space – edge forager or open-space forager. Our estimate of projected occupancy for the regions contiguous to the sampled area for the whole of the bat taxa ranged from 0.45 to 0.70, suggesting that the landscape is reasonably favorable to aerial insectivores. Through the Morcegos do Pampa outreach project, we created profiles on Facebook, Instagram, Twitter and YouTube and published 62 posts over more than 12 months with information on diversity, biology and ecology of the Brazilian and Pampa bat fauna, resulting in an audience of over 1000 followers and 4,055 positive interactions so far

    Seguridad hídrica y conflicto y cooperación interestatales

    Get PDF
    Les tensions i els conflictes entorn dels usos de l’aigua són cada vegada més comuns, tant com a resultat de la seva elevada escassetat com de la seva encara més elevada demanda. L’ús dels recursos hídrics genera confrontacions polítiques entre els països que comparteixen aigües transfrontereres. Aquest article té per objectiu debatre entorn de la seguretat hídrica i els conflictes i la cooperació interestatals que se’n poden derivar. Parteix d’una revisió de la literatura sobre aquest tema abordada des d’una perspectiva interdisciplinària, té per finalitat contribuir al desenvolupament d’estudis sobre polítiques d’aigües transfrontereres i desenvolupa conceptes com els de seguretat hídrica, justícia hídrica i governança hídrica. L’article ajuda a comprendre els problemes que es plantegen al voltant dels conflictes i la cooperació en l’ús compartit dels recursos hídrics transfronterers. S’estructura en les parts següents: aigua i política internacional; seguretat internacional; seguretat ambiental i seguretat hídrica, i conflictes hídrics interestatals i cooperació en l’ús dels recursos hídrics compartits. La cooperació en l’ús de les aigües transfrontereres podria minimitzar conflictes distributius en l’ús de l’aigua. En situacions d’escassetat hídrica, les polítiques han de prioritzar els usos humans i ramaders, la qual cosa podria alleujar els problemes en el subministrament d’aigua entre països riberencs. Tanmateix, l’abundància d’aigua pot acabar creant més tensions que no pas la falta d’aquest recurs, ja que les disputes sobre el seu ús poden imposar-se a la cooperació en favor de la seguretat interestatal.Tensions and conflicts over water use are increasingly common, as a result of both high water scarcity and high water demand. The use of water resources generates political disputes between countries sharing waters within their borders. This paper aims to discuss water security and the interstate conflict and cooperation that can result from it. It is based on an interdisciplinary literature review that aims to contribute to the development of studies on transboundary water policies, encompassing concepts such as water security, water justice and water governance. This article aims to grasp the problems involved in the conflicts and cooperation on shared use of transboundary water resources. It is divided in the following parts: water and international politics; international security, environmental security and water security; and interstate water conflicts and cooperation in the use of shared water resources. Cooperation in the use of transboundary waters might spare distributive conflicts on water use. In situations of scarcity, policies should prioritize human and animal watering, which might relieve water supply issues between riparian countries. On the other hand, water abundance may end up creating more tensions than water shortages, since disputes over its use might emerge instead of cooperation favoring interstate security.Las tensiones y los conflictos en torno a los usos del agua son cada vez más comunes, tanto como resultado de su elevada escasez como de su todavía más elevada demanda. Los usos de los recursos hídricos generan controversia política entre los países que comparten aguas transfronterizas. Este artículo tiene como objetivo debatir en torno a la seguridad hídrica y los conflictos y la cooperación interestatales que de ella pueden derivarse. Se basa en una revisión de la literatura sobre esta temática abordada desde una perspectiva interdisciplinaria, con la finalidad de contribuir al desarrollo de estudios sobre políticas de aguas transfronterizas, y desarrolla conceptos como los de seguridad hídrica, justicia hídrica y gobernanza hídrica. El artículo ayuda a entender los problemas que se plantean en torno a los conflictos y la cooperación en el uso compartido de los recursos hídricos transfronterizos. Se estructura en las siguientes partes: agua y política internacional; seguridad internacional, seguridad ambiental y seguridad hídrica; conflictos hídricos interestatales y cooperación en el uso de los recursos hídricos compartidos. La cooperación en el uso de las aguas transfronterizas podría ahorrar conflictos distributivos en el uso del agua. En situaciones de escasez hídrica, las políticas deben priorizar los usos humanos y ganaderos, lo que contribuiría a aliviar los problemas en el suministro de agua entre países ribereños. Sin embargo, la propia abundancia de agua puede incluso crear más tensiones que la falta de la misma, ya que las disputas sobre su uso pueden imponerse frente a la cooperación a favor de la seguridad interestatal

    Sedimentologia e modelo deposicional dos carbonatos cretáceos e cenozóicos da Turquia, FM Akveren, na região de Fatsa, Mar Negro

    Get PDF
    Dissertação (mestrado)—Universidade de Brasília, Instituto de Geociências, Pós-Graduação em Geologia, 2014.A área analisada neste estudo está situada próxima ao litoral do Mar Negro, região central-norte da Turquia, onde ocorre a exposição dos afloramentos da Região Central de Pontides. O intervalo estudado compreende parte do Cretáceo Superior e doCenozóico Inferior (Campaniano Inferior até o Eoceno), pertencentes à Formação Akveren. Este estudo objetiva propor modelos de posicionais para a região estudada,com base no trabalho de campo, descrição de perfis, amostragem, descrição de fácies,associação de fácies e estratigrafia. Para datação de perfis, foi utilizado o trabalho de bioestratigrafia de Kirici et al. (2007).O Cinturão Pontides é composto principalmente por carbonatos marinhos, com fauna de origem paleo-Tethyana. Os bioclastos (inclusive fragmentos de rudistas) formam barras em sigmóides progradantes, em ambientes rasos de alta energia. Lateralmente,são encontradas fácies típicas de ambiente lagunar, e fácies de talude na porção intermediária da plataforma.Há variação de biota em relação ao Cretáceo Superior e o Cenozóico Inferior. No Cretáceo, há predomínio de fragmentos de rudistas, de moluscos e de equinodermas.Os macroforaminíferos são do tipo Nummulites, Orbitolina e lepidorbitóides. No Paleoceno, os bancos bioclásticos são formados principalmente por algas vermelhas e há o aparecimento de macroforaminíferos do tipo Discocyclina. Fácies decalciturbiditos e tempestitos são caracterizadas por retrabalhamento dos grãos ebioclastos, com deposição em ambiente de alta energia.Blocos-diagrama propostos para a evolução deposicional na área têm o objetivo de destacar as mudanças na sedimentação carbonática da plataforma do Cinturão Pontides ao longo do tempo geológico, e a influência da tectônica no controle das edimentação.Durante o Campaniano Inferior/Médio, foi registrado um trato de sistemas de mar alto,com progradação das barras bioclásticas. No Campaniano Superior, ocorreu relativa queda do nível do mar, com erosão e exposição de parte da plataforma. No Maastrichtiano, ocorre elevação do nível do mar. No Paleoceno, a intensa atividade tectônica propiciou soerguimento de áreas-fonte, com intenso vulcanismo associado, ea formação de bancos bioclásticos paralelos à linha de costa. _________________________________________________________________________________ ABSTRACTThe studied area is located on the Black Sea coast, central-northern Turkey, where Pontides Belt outcrops are exposed. The studied interval belongs to Akveren Formation, a sedimentary section deposited during the Upper Cretaceous to Lower Cenozoic (Lower Campanian to Upper Eocene), as dated by Kirici et al. (2007). Theaim of this study is to present depositional models for the Pontides Belt in the studie darea, based on field geology, sampling, petrographic descriptions, facies association and stratigraphic relations. Akveren Formation is a Lower Campanian to Eocene marine carbonate sequence, withpaleo-Tethyan fauna, well exposed in Pontides Belt at Black Sea coast. Bioclasts accumulations tend to form sigmoidal progradational bars, in high energy shallow water environments. Laterally, lagoonal facies from restricted shallow waters,and slope facies from higher water depth in the external portions of the platform arealso observed.In Paleocene/Eocene, high energy shallow water bioclastic banks parallel to the coastline are formed by red algae and macroforams as Discocyclina. Some calciturbidites and tempestites were also observed, as result of reworking in higher energy transportevents.During Lower Campanian, it was registered a high level sea water system tract with progradation of bioclastic bars. In Upper Campanian, a relative sea level fall occurred,causing partial exposure and erosion of the platform. In Maastrichtian, sea level returnsto rise, but at to lower levels than found in the Campanian. Intense tectonic activityduring Paleocene uplifted the area with intense associated volcanism. The Upper Paleocene/Eocene relative sea level fall led the transport of terrigenous sediments tothe platform, which were reworked during the early stages of the transgressive systemtract

    Water security and interstate conflict and cooperation

    Get PDF
    Les tensions i els conflictes entorn dels usos de l'aigua són cada vegada més comuns, tant com a resultat de la seva elevada escassetat com de la seva encara més elevada demanda. L'ús dels recursos hídrics genera confrontacions polítiques entre els països que comparteixen aigües transfrontereres. Aquest article té per objectiu debatre entorn de la seguretat hídrica i els conflictes i la cooperació interestatals que se'n poden derivar. Parteix d'una revisió de la literatura sobre aquest tema abordada des d'una perspectiva interdisciplinària, té per finalitat contribuir al desenvolupament d'estudis sobre polítiques d'aigües transfrontereres i desenvolupa conceptes com els de seguretat hídrica, justícia hídrica i governança hídrica. L'article ajuda a comprendre els problemes que es plantegen al voltant dels conflictes i la cooperació en l'ús compartit dels recursos hídrics transfronterers. S'estructura en les parts següents: aigua i política internacional; seguretat internacional; seguretat ambiental i seguretat hídrica, i conflictes hídrics interestatals i cooperació en l'ús dels recursos hídrics compartits. La cooperació en l'ús de les aigües transfrontereres podria minimitzar conflictes distributius en l'ús de l'aigua. En situacions d'escassetat hídrica, les polítiques han de prioritzar els usos humans i ramaders, la qual cosa podria alleujar els problemes en el subministrament d'aigua entre països riberencs. Tanmateix, l'abundància d'aigua pot acabar creant més tensions que no pas la falta d'aquest recurs, ja que les disputes sobre el seu ús poden imposar-se a la cooperació en favor de la seguretat interestatal.Tensions and conflicts over water use are increasingly common, as a result of both high water scarcity and high water demand. The use of water resources generates political disputes between countries sharing waters within their borders. This paper aims to discuss water security and the interstate conflict and cooperation that can result from it. It is based on an interdisciplinary literature review that aims to contribute to the development of studies on transboundary water policies, encompassing concepts such as water security, water justice and water governance. This article aims to grasp the problems involved in the conflicts and cooperation on shared use of transboundary water resources. It is divided in the following parts: water and international politics; international security, environmental security and water security; and interstate water conflicts and cooperation in the use of shared water resources. Cooperation in the use of transboundary waters might spare distributive conflicts on water use. In situations of scarcity, policies should prioritize human and animal watering, which might relieve water supply issues between riparian countries. On the other hand, water abundance may end up creating more tensions than water shortages, since disputes over its use might emerge instead of cooperation favoring interstate security.Las tensiones y los conflictos en torno a los usos del agua son cada vez más comunes, tanto como resultado de su elevada escasez como de su todavía más elevada demanda. Los usos de los recursos hídricos generan controversia política entre los países que comparten aguas transfronterizas. Este artículo tiene como objetivo debatir en torno a la seguridad hídrica y los conflictos y la cooperación interestatales que de ella pueden derivarse. Se basa en una revisión de la literatura sobre esta temática abordada desde una perspectiva interdisciplinaria, con la finalidad de contribuir al desarrollo de estudios sobre políticas de aguas transfronterizas, y desarrolla conceptos como los de seguridad hídrica, justicia hídrica y gobernanza hídrica. El artículo ayuda a entender los problemas que se plantean en torno a los conflictos y la cooperación en el uso compartido de los recursos hídricos transfronterizos. Se estructura en las siguientes partes: agua y política internacional; seguridad internacional, seguridad ambiental y seguridad hídrica; conflictos hídricos interestatales y cooperación en el uso de los recursos hídricos compartidos. La cooperación en el uso de las aguas transfronterizas podría ahorrar conflictos distributivos en el uso del agua. En situaciones de escasez hídrica, las políticas deben priorizar los usos humanos y ganaderos, lo que contribuiría a aliviar los problemas en el suministro de agua entre países ribereños. Sin embargo, la propia abundancia de agua puede incluso crear más tensiones que la falta de la misma, ya que las disputas sobre su uso pueden imponerse frente a la cooperación a favor de la seguridad interestatal.Les tensions et les conflits autour l'usage de l'eau sont de plus en plus communs, à la fois en raison de la pénurie d'eau et aussi à cause d'une plus forte demande. L'utilisation des ressources hydriques génère des affrontements politiques entre les pays qui partagent des eaux transfrontalières. Cet article vise à discuter de la sécurité hydrique, des conflits et de la coopération inter-états pouvant en résulter. Il est fondé sur une révision de la littérature versant sur ce sujet à partir d'une perspective interdisciplinaire qui vise à contribuer à l'élaboration d'études sur les politiques des eaux transfrontalières et qui englobe des concepts tels que la sécurité hydrique, la justice hydrique et la gouvernance hydrique. L'article vise à comprendre les problèmes qui se posent autour des conflits et de la coopération sur l'utilisation partagée des ressources hydriques transfrontalières. Il est divisé diverses parties : l'eau et la politique internationales; la sécurité internationale, la sécurité environnementale et la sécurité hydrique; conflits hydriques et coopération inter-états pour l'utilisation des ressources hydriques transfrontalières. La coopération pour l'utilisation des eaux transfrontalières pourrait épargner les conflits distributifs sur l'utilisation de l'eau. Dans les situations de pénurie d'eau, les politiques devraient accorder la priorité à l'alimentation en eau des hommes et des animaux, ce qui pourrait soulager les problèmes d'approvisionnement hydrique entre les pays riverains. D'autre part, l'abondance d'eau peut créer plus de tensions même que l'absence de celle-ci, parce que les conflits liés à son utilisation peuvent émerger à la place de la coopération pour la sécurité inter-états

    Preface of the symposium: numerical optimization and applications

    Get PDF
    Numerical Optimization and Applications Symposium emphasizes modeling, theory and study of numerical algorithms for optimization. Optimization is an important tool in decision science and in the analysis of physical systems. Furthermore the Optimization plays central role in a tremendous variety of application in the natural sciences, in the sectors of economy, finance, and industry operational research and in the engineering. Because of the wide and growing use of optimization, it is important to develop an understanding of optimization algorithms. Knowledge of the capabilities and limitations of these algorithms leads to a better understanding of their impact on various applications, and points the way to future research on improving and extending optimization algorithms and software. Our goal in this session is to illustrate some modern optimization techniques in our days, by presenting efficient methods to solve different type of optimization problems including some real world problems.info:eu-repo/semantics/publishedVersio
    corecore