Comparison of the efficacy of SAPS II and MPM II scoring systems in ıntensive care unit mortality

Amaç: Yoğun bakım ünitesi (YBÜ) hastalarında mortalite oranı öngörüsünün belirlenmesinde Simplified Acute Physiology Score (SAPS) II ile Mortality Probability Model (MPM) II0 ve MPM II24 skorlama sistemlerinin etkinliğini araştırmayı amaçladık. Hastalar ve Yöntemler: Üniversite hastanemiz YBÜ'süne kabul edilen ardışık 100 hastanın verileri geriye dönük olarak incelendi, 92 hasta çalışmaya alındı. Hastaların SAPS II ve MPM başlangıç verilerinin değerlendirilmesi ve mortalite öngörü oranlarının hesaplanması yardımcı yazılım ile yapıldı. Hastaların YBÜ'ye geldiği yer, YBÜ ve hastanede kalış süresi ve mekanik ventilasyon süreleri hesaplandı. Bulgular: Yoğun bakım ünitesine en çok hasta, hastanemiz acil servisinden (%53) kabul edilmişti. Yirmi yedi hasta başka bir servise devir, 15 hasta ise taburcu edildi. Ölen hastaların sayısı 50, mortalite oranı ise %54 olarak saptandı. Yoğun bakım ünitesinde kalış ve mekanik ventilasyon süreleri ölen hastalarda istatistiksel olarak anlamlı bulundu (sırasıyla p=0.007, p=<0.0001). Sonuç: SAPS II, MPM II0 ve MPM II24 analizlerinin tümünün mortalite ile ilişkisi olmakla beraber lojistik regresyon analizinden bağımsız olarak mortaliteyi öngörmede etkileri yoktur. Öngörülmüş ölüm oranları lojistik regresyon analizi ile gözlenen ölüm oranlarıyla ilişkili bulunmuştur. Mekanik ventilasyon ve YBÜ'de kalış süreleri ile 24 saatten uzun süren mekanik ventilasyon süresi öngörülen mortaliteyi bağımsız olarak etkilemektedir.Objectives: We aimed to investigate the predicting performances of Simplified Acute Physiology Score (SAPS) II and Mortality Probability Model (MPM) II0 and MPM II24 on determining the mortality rates of intensive care unit (ICU) patients. Patients and Methods: Consecutive 100 patients admitted to the ICU were investigated retrospectively, and 92 of them were included in the study. Initial SAPS and MPM analysis and calculations for mortality prediction percentages were performed with auxiliary software package. Transfer data, total ICU and hospital stay and duration of mechanical ventilation were calculated. Results: Most of the patients (53%) were transferred to the ICU from the emergency department. Twenty two patients were transferred to another department and 15 patients were discharged. The number of patients died were 50, the mortality rate was determined as 54%. The ICU stay and duration of mechanical ventilation of patients who died were found as statistically significant (p=0.007, p=&lt;0.0001, respectively). Conclusion: Although SAPS II, MPM II0 and MPM II24 analysis are related to mortality, they have no effect on predicting the mortality independent from logistic regression analysis. The predicted mortality rates were found related with those determined by logistic regression analysis. Duration of mechanical ventilation and ICU stay and mechanical ventilation duration above 24 hours affect the predicted mortality, independently

Kalça kırıklı yaşlı Türk hasta grubunda bir ve iki yıllık mortaliteyi etkileyen faktörler

Amaç: Kalça kırıkları ileri yaşların fonksiyon kaybı ve ölüm ile sonuçlanabilen ciddi sağlık sorunlarındandır. Bu çalışmada amaç kalça kırığı sonrası yaşlı Türk hastalarda değişik risk faktörlerinin mortalite üzerine etkisini ortaya koymaktır. Hastalar ve Yöntemler: 2001-2006 yılları arasında kalça kırığı nedeniyle ameliyat edilmiş, 60 yaş ve üzeri, en az iki yıllık takibi olan 240 hastanın (ort. yaş 76.0±8.2) demografik verileri, ameliyat öncesi süreleri, anestezi ve ASA fiziksel durumu, başvuru albumin düzeyi ile ek morbiditeleri incelendi. Bulgular: Geliş albumin seviyesi 3.45±0.62 g/dl olarak bulundu. Yüz sekiz hastada (%45) albumin düşüklüğü vardı. Albumin düzeyine göre bir ve iki yıl mortalite oranı anlamlı değildi. Ameliyat öncesi yatış süreleri incelendiğinde; birinci yıl mortalitesi erkek hastalarda istatistiksel anlamlı yüksek bulunurken (p=0.015), ikinci yıl mortalitesi bulunmadı. ASA fiziksel skorları yüksek olan hastaların birinci yıl mortaliteleri ile korelasyonunun istatistiksel olarak anlamlı olduğu (p=0.002), ikinci yılda ise olmadığı (p=0.169) saptandı. Cinsiyet incelendiğinde, birinci yıl mortalitesi erkekler için yüksek bulundu (p=0.001). Sonuç: Yüksek ASA skorlarına ek morbiditeler nedeniyle yaşlı hastalarda sık karşılaşılmaktadır. Preoperatif hazırlık sürecinin ASA skoru yüksek olan hastalarda uzun olması nedeniyle ameliyat öncesi süre uzayabilmektedir. Kalça kırığı olan hastaların bir ve iki yıllık mortalite öngörüsünde ASA fiziksel durumu ve ameliyat öncesi gecikmenin önemli belirteçler olduğu görüşündeyiz.Objectives: Hip fractures are one of the most serious causes of impairment and death in the elderly. The aim of this study is to identify the effects of different risk factors on mortality after a hip fracture in elderly Turkish patients. Patients and Methods: Two-hundred forty patients (&gt;60 years; mean age 76.0&plusmn;8.2 years) who were operated for fracture of the hip from 2001 to 2006 were investigated. Demographic data, preoperative length of hospital stay, anesthesia type and ASA physical status, albumin level at admission and comorbidities were recorded. Results: Mean albumin level was 3.45&plusmn;0.62 g/dl. Onehundred eight (45%) had hypoalbuminemia. The difference between mortality rates of normo- and hypoalbuminemic patients were not significant at one and two-year. According to preoperative length of stay; one-year mortality was significantly higher in male patients (p=0.015) while two-year mortality was not. One-year mortality was related with high ASA physical status scores (p=0.002) while two-year mortality was not (p=0.169). According to gender; one-year mortality was found higher in men (p=0.001). Conclusion: Due to comorbidities, high ASA scores are common in elderly patients. Since the preoperative evaluation in high ASA physical status is longer, this may prolong the preoperative hospital stay. Delay after admission and high ASA physical status are important predictors of mortality for elderly hip fracture patients

Artroskopik diz cerrahisi için anestezi kalitesinin karşılaştırılması: Kombine siyatik femoral blok ve tek taraflı spinal anestezi

Objective: We aimed to evaluate the quality of anesthesia of combined sciatic and femoral 3-in-1 nerve blocks (CSFB) and unilateral spinal anesthesia technique with low-dose levobupivacaine in outpatients undergoing knee arthroscopy surgery. Materials and Methods: Forty American Society of Anesthesiologists (ASA) physical status I-II patients were randomly allocated into two groups and unilateral spinal anesthesia with low-dose levobupivacaine (group S, n=20) or CSFB (group B, n=20) was performed. Besides the quality of anesthesia, anesthetic effectiveness, hemodynamic values, duration of the technique application, maximum motor and sensorial block levels and durations, the first analgesics need, and total analgesic consumptions during postoperative 24 hours and determined complications were compared between the two groups. Results: The quality of anesthesia was better in group S, no patient received either sedation or analgesic intraoperatively while first analgesic need and number of patient was higher (p=0.014, p<0.001, p=0.032 respectively). The duration of technical application was shorter while maximum motor and sensorial block levels were higher in group S (p<0.0001, p=0.008, p<0.001 respectively). Motor block duration was significantly longer in group B (p<0.0001). Conclusion: We concluded that CSFB practice is an effective anesthetic alternative for unilateral spinal anesthesia.Amaç: Günübirlik diz artroskopisi cerrahisinde kombine siyatik ve femoral üçü bir arada blok ile düşük doz levobupivakain ile yapılan tek taraflı spinal anestezi tekniklerinin anestezi kalitesini değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: American Society of Anesthesiologists (ASA) I-II 40 hasta rastgele iki gruba ayrıldı ve tek taraflı spinal anestezi (grup S, n=20) veya kombine siyatik ve femoral üçü bir arada blok (grup B, n=20) uygulandı. Anestezi kalitesinin yanı sıra, hemodinamik değerler, teknik uygulama süresi, maksimum motor ve duyusal blok düzey ve süreleri, ilk analjezik gereksinimi ve postoperatif 24 saat süresince toplam analjezik tüketimi, saptanan komplikasyonlar iki grup arasında karşılaştırıldı

The prevention and intervention strategies carried out by primary school teachers for problem behaviors on inclusive students

Kaynaştırma öğrencilerinde karşılaşılan problem davranışlara yönelik sınıf öğretmenlerinin uyguladıkları önleme ve müdahale stratejilerinin belirlenmesinin amaçlandığı bu araştırmada yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Nitel bir çalışma olan bu araştırmada çalışma grubunu, 2013-2014 eğitim öğretim yılında Bolu ili merkez ilçe sınırlarındaki ilkokullarda görev yapan ve sınıflarında kaynaştırma öğrencisi bulunan 25 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Görüşmeler esnasında yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler, Nvivo 10 programından yararlanılarak “içerik analizi” tekniğine göre çözümlenmiştir. Araştırmanın bulgularına göre, sınıf öğretmenlerinin, sınıflarında en çok karşılaştıkları problem davranışlar ve bu problem davranışların kaynağı öğretmenlerin görüşlerine göre belirlenmiştir. Araştırmada sınıf öğretmenlerinin bu problem davranışların önlenmesine ve/veya davranışlara müdahaleye yönelik olarak, farklı pekiştirme tür ve tarifelerinden yararlandıkları fakat bilimsel dayanaklara dayanan, sistematik bir şekilde uyguladıkları herhangi bir stratejiden yararlanmadıkları belirlenmiştir. Bulgularda ayrıca, olumlu davranışların kazandırılması ve kalıcılığının sağlanması noktasında yapılan çalışmaların farklıpekiştireç türlerini kullanma, aile ile işbirliği içerisinde olma ve öğrenci ile birebir konuşma olduğu tespit edilmiştir.In this research, in which it is aimed to specify the prevention and intervention strategies carried out by class teachers intended for the problematic behaviors encountered on inclusive students, semi-structured interview technique is used. This study is a qualitative research. Study group is formed by 25 class teachers who are serving in the primary schools of the central district of Bolu in the 2013- 2014 academic years. During the interviews semi-structured interview form is used. Data are resolved according to content analysis method via NVivo 10 program. According to research findings, most encountered problem behaviors in the classroom and the sources of these problem behaviors are determined according to teachers' opinions. In the research, it is found that teachers benefit different kinds of reinforcements in order to prevent these problematic behaviors however they are lack of benefiting scientific and systematic method. Finally, it is detected that studies made in the point of gaining positive behaviors and ensuring permanence are using different kinds of reinforcements, being in the school-parent cooperation, speaking with the student one to one

Temporal Arteritis in Etiology of Fever of Unknown Origin

Fever of unknown origin, defined as a temperature greater than 38.3°C on several occasions for three weeks and a failure to reach a diagnosis despite a week of in patient investigations. In the etiology of fever of unknown origin, infections are the most common cause. In this article the case of a temporal arteritis presented which is a less common cause of fever of unknown in many series. Visual loss is the most common and the major ischemic complications of the temporal arteritis. Although the blindness is complaint of application in many cases, in the presented case there was no abnormal finding in the ophtalmological examination. The symptoms of patient revealed with corticosteroid therapy. Temporal arteritis should be considered particularly in older patients with fever of unknown origin

Evaluation of the effects of dexmedetomidine infusion wıth or without preloading that is applied by the aim of sedatıon on spinal anaesthesia on hemodinami and sedation retrospectıvely

AMAÇ: Bu çalışmanın amacı rejyonel anestezide sedasyon amaçlı uygulanan deksmedetomidinin spinal anestezide yüklemeli ve yüklemesiz infüzyonunun hemodinami ve sedasyon üzerine etkilerinin retrospektif olarak karşılaştırılmasıdır. GEREÇ VE YÖNTEM: Kasım 2003 - Şubat 2015 tarihleri arasında spinal anestezi ile alt abdominal ve alt ekstremite cerrahisi uygulanmış ve sedasyon amaçlı intravenöz deksmedetomidin infüzyonu yapılmış toplam 60 hastanın medikal ve anestezi kayıtları retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar deksmedetomidinin yüklemeli, grup A (n=40) ve deksmedetomidinin yüklemesiz idame, grup B (n=20) uygulananlar olarak iki gruba ayrıldı. Taranan olgularda hemodinamik veriler Kalp Atım Hızı (KAH), Ortalama Arter Basıncı (OAB) ve Ramsey Sedasyon Skoru (RSS) retrospektif olarak değerlendirildi. BULGULAR: KAH; grup A’ da, spinal anestezinin 10. dk’sından operasyonun 50. dk’ya kadar, Grup B’ de ise spinal anestezinin 20. dk’sından operasyonun 50. dk’ sına kadar kontrol değerine oranla, istatistiksel olarak anlamlı oranda azaldı. OAB; grup A’ da, spinal anestezinin 15. dk’sından operasyonun 50. dk kadar grup B’ de ise spinal anestezinin 10.dk’sından operasyonun 50. dk kadar kadar tüm zaman aralıklarında kontrol değerine oranla istatistiksel olarak anlamlı oranda azaldı. RSS değerleri her iki grup arasında kontrol, 5. dk, 25. dk, 30. dk’daki kayıt aralıklarında istatiksel olarak anlamlı fark bulundu. SONUÇ: Spinal anestezili olgularda; deksmedetomidin yükleme dozu yapmadan idame deksmedetomidin infüzyonuyla hemodinamik dengesizliği daha aza indirerek RSS’da uygun sedasyon düzeyine ulaşılabilineceği retrospektif olarak gözlemlendi.OBJECTIVE: The aim of this study is to compare the effects of infusion of dexmedetomidine in spinal anaesthesia with or without preloading that is applied by the aim of sedation on regional anaesthesia on sedation and hemodinamia retrospectively. MATERIAL AND METHODS: The medical and anaesthesia records of total 60 patients were evaluated retrospectively that lower abdominal and extremity surgery was applied with spinal anaesthesia and that dexmedetomidine infusion was applied for the aim of sedation between November 2003 - January 2015. The patients were divided into two groups as dexmedetomidine infusion with preloading; Group A (n=40) and dexmedetomidine infusion without preloading; Group B (n=20).The hemodynamic values Heart Rate (HR), Mean Arterial Pressure (MAP) and Ramsey Sedation Score (RSS) were evaluated on examined cases. RESULTS: The HR was decreased statistically significantly in Group A from the 10th minutes of the spinal anaesthesia to the 50th minutes of operation; and decreased statistically significantly from 20th minutes of the spinal anaesthesia to 50th minutes of operation. MAP was decreased statistically significantly according to control values in all time intervals from 15th minutes of spinal anaesthesia to 50th minutes of operation in Group A and from 10th minutes of spinalanaesthesia to 50th minutes of operation in Group B.The RSS values were found statistically significantly different between two groups on 5th, 25th, and 30th minutes. CONCLUSIONS: It is observed retrospectively that the proper sedation level can be reached without dexmedetomidine preloading on spinal anaesthesia applied cases by minimising hemodynamic instability

Evaluation of the effects of dexmedetomidine infusion wıth or without preloading that is applied by the aim of sedatıon on spinal anaesthesia on hemodinami and sedation retrospectıvely

AMAÇ: Bu çalışmanın amacı rejyonel anestezide sedasyon amaçlı uygulanan deksmedetomidinin spinal anestezide yüklemeli ve yüklemesiz infüzyonunun hemodinami ve sedasyon üzerine etkilerinin retrospektif olarak karşılaştırılmasıdır. GEREÇ VE YÖNTEM: Kasım 2003 - Şubat 2015 tarihleri arasında spinal anestezi ile alt abdominal ve alt ekstremite cerrahisi uygulanmış ve sedasyon amaçlı intravenöz deksmedetomidin infüzyonu yapılmış toplam 60 hastanın medikal ve anestezi kayıtları retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar deksmedetomidinin yüklemeli, grup A (n=40) ve deksmedetomidinin yüklemesiz idame, grup B (n=20) uygulananlar olarak iki gruba ayrıldı. Taranan olgularda hemodinamik veriler Kalp Atım Hızı (KAH), Ortalama Arter Basıncı (OAB) ve Ramsey Sedasyon Skoru (RSS) retrospektif olarak değerlendirildi. BULGULAR: KAH; grup A’ da, spinal anestezinin 10. dk’sından operasyonun 50. dk’ya kadar, Grup B’ de ise spinal anestezinin 20. dk’sından operasyonun 50. dk’ sına kadar kontrol değerine oranla, istatistiksel olarak anlamlı oranda azaldı. OAB; grup A’ da, spinal anestezinin 15. dk’sından operasyonun 50. dk kadar grup B’ de ise spinal anestezinin 10.dk’sından operasyonun 50. dk kadar kadar tüm zaman aralıklarında kontrol değerine oranla istatistiksel olarak anlamlı oranda azaldı. RSS değerleri her iki grup arasında kontrol, 5. dk, 25. dk, 30. dk’daki kayıt aralıklarında istatiksel olarak anlamlı fark bulundu. SONUÇ: Spinal anestezili olgularda; deksmedetomidin yükleme dozu yapmadan idame deksmedetomidin infüzyonuyla hemodinamik dengesizliği daha aza indirerek RSS’da uygun sedasyon düzeyine ulaşılabilineceği retrospektif olarak gözlemlendi.OBJECTIVE: The aim of this study is to compare the effects of infusion of dexmedetomidine in spinal anaesthesia with or without preloading that is applied by the aim of sedation on regional anaesthesia on sedation and hemodinamia retrospectively. MATERIAL AND METHODS: The medical and anaesthesia records of total 60 patients were evaluated retrospectively that lower abdominal and extremity surgery was applied with spinal anaesthesia and that dexmedetomidine infusion was applied for the aim of sedation between November 2003 - January 2015. The patients were divided into two groups as dexmedetomidine infusion with preloading; Group A (n=40) and dexmedetomidine infusion without preloading; Group B (n=20).The hemodynamic values Heart Rate (HR), Mean Arterial Pressure (MAP) and Ramsey Sedation Score (RSS) were evaluated on examined cases. RESULTS: The HR was decreased statistically significantly in Group A from the 10th minutes of the spinal anaesthesia to the 50th minutes of operation; and decreased statistically significantly from 20th minutes of the spinal anaesthesia to 50th minutes of operation. MAP was decreased statistically significantly according to control values in all time intervals from 15th minutes of spinal anaesthesia to 50th minutes of operation in Group A and from 10th minutes of spinalanaesthesia to 50th minutes of operation in Group B.The RSS values were found statistically significantly different between two groups on 5th, 25th, and 30th minutes. CONCLUSIONS: It is observed retrospectively that the proper sedation level can be reached without dexmedetomidine preloading on spinal anaesthesia applied cases by minimising hemodynamic instability