Hypernatremic dehydration in exclusively breast-fed infants

Yenidoğan yoğun bakım ünitesine şiddetli hipernatremik dehidratasyon nedeni ile yatırılan, tek başına anne sütü ile beslenmiş olguların özellikleri değerlendirildi. Hastalar ve Yöntemler: Son iki yılda sadece anne sütü ile beslenmiş, serum sodyum değeri 150 mEq/L’den daha yüksek ve dehidratasyon bulguları olan 14 yenidoğan (10 kız, 4 erkek; ort. gebelik yaşı 38±1.7; dağılım 34-40 hafta) geriye dönük olarak yatış dosyaları incelenerek değerlendirildi. Bulgular: Olguların %71’i kızdı. Doğum tartıları ortalama 3020±715 gr idi. Olguların %93’ü AGA ve %78.6’s› ailenin ilk bebeğiydi. Anne yaşları ortalama 28±5.4 yıldı. %57 olgu sezaryenle ve %57 olgu çevre hastanelerde doğmuştu. En sık başvuru nedeni emmeme ve ateşti, başvurular ortalama 5.5±4.6 günde yapılmıştı. Başvuru sırasında hesaplanan tartı kayıpları %14.5±9.1, ortalama serum sodyum değeri 158.5±14 mEq/L, serum üre değeri 73±109 mg/dl, serum kreatinin 1.2±2.1 mg/dl, serum osmolaritesi 338±35 mOsmol/L idi. Sonuç: Olguların çoğunun ilk bebek olması ve sezaryen ile doğmaları dikkat çekiciydi. Hipernatremik dehidratasyonun gelişmemesi için anneye mutlaka iyi bir emzirme danışmanlığının verilmesi uygun olacaktır.The characteristic features of exclusively breast-fed infants with hypernatremic dehydration in our neonatal intensive care unit were evaluated. Patients and Methods: Within the last two years, fourteen exclusively breast-fed newborn infants (10 females, 4 males; mean gestational age 38±1.7; range 34 to 40 weeks) whose serum sodium level was equal to or greater than 150 mEq/L with signs of dehydration were evaluated from clinical charts retrospectively. Results: 71% of all cases were girls. Mean birth weight was 3020±715 gr. 93% of the cases were AGA and 78.6% were first child of the family. Mean age of mothers was 28±5.4 years. 57% of the cases were born by cesarean and 57% were referred to our hospital from different hospitals. The most common presenting complaint was fever and refusing sucking; and mean application time was 5.5±4.6 days. On the admission, mean weight loss was 14.5±9.1%, serum sodium level 158.5±14 mEq/L, serum urea level 73±109 mg/dl, serum creatinine level 1.2±2.1 mg/dl, and serum osmolarity 338±35 mOsmol/L. Conclusion: It was remarkable that the cases were mostly first babies and born by cesarean section. A possible solution for hypernatremic dehydration would be to provide breast feeding consultancy to mothers

Adolesan erkeklerin nutrisyonel durumlarının değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmanın amacı Türkiye'nin Edirne ilinin kırsal ve kentsel alanında yaşayan adolesan erkek öğrencilerin nutrisyonel durumlarını değerlendirmektir. Hastalar ve Yöntemler: Toplam 1004 erkek adolesanın (ort. yaş 14.4±1.7; dağılım 12-17) makronutrient ve mikronutrient alımları üç günlük diyet kayıtları ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Deneklerin enerji, kalsiyum, magnezyum, A, E, B1 (tiamin) vitaminleri, folik asit ve lif alımı önerilen günlük alımların altında saptanırken, protein, B2 (riboflavin), B6 vitaminleri ve demir alımları fazlaydı. Makronutrientlerin günlük enerji alımını oluşturan oranları önerildiği gibiydi. Kırsal ve kentsel alanda yaşayan adolesan erkeklerin nutrisyonel alımları farklılık göstermedi (p>0.05). Sonuç: Bölgemizde yaşayan erkek adolesanların bu bulgulara göre oluşturulacak diyet alım önerileri ve diyet menü örnekleri, eskiye göre daha sağlıklı dengeli besinsel duruma ulaşmalarına yardımcı olabilir.Objectives: The aim of this study was to evaluate the nutritional status of adolescent male students in rural and urban areas of Edirne, Turkey. Patients and Methods: In a sample of 1004 male adolescent boys (mean age 14.4±1.7 years; range 12 to 17 years), intake of macronutrients and micronutrients was assessed from three-day self-reported food records. Results: It was observed that energy, calcium, magnesium, vitamin A, E, thiamine, folic acid and fiber intakes of the subjects were below the recommended levels, while protein, riboflavin, vitamin B6 and iron intakes exceeded the target levels. Distribution of macronutrients in daily energy consumption was in agreement with the recommended ratios. Nutritional status did not differ between rural and urban areas (p>0.05). Conclusion: The dietary recommendations and menu samples based on these findings may help the male adolescents living in our region and our country have a more balanced nutritional status than before

Amniotic band sequence: A case report

Amniotik bant sekans (ABS) ekstremite amputasyonları, konstriksiyon bantları, psödosindaktili, multipl kraniofasyal, visseral ve karın duvarı defektleri ile karakterize, sporadik doğuştan anomaliler içerisinde yer alan bir durumdur. Doğum öncesi kontrollerini düzenli olarak yaptırmamış bir anneden 30 haftalık, 1310 gr olarak doğan ve doğumda resüsitasyon gerektiren preterm kız bebek, multipl doğuştan anomalileri olması nedeniyle kliniğimize sevk edildi. Fizik muayenede antimongoloid görünüm, iki taraşı büyük ve düşük kulak vardı. Sağ elde ikinci ve dördüncü parmaklarda distal interfalangeal eklem hizasında boğum vardı, üçüncü parmak proksimal interfalangeal eklemden ampute idi. Sağ ayakta pes kalkaneus, birinci parmak uç kısmında boğum ve diğer parmaklar arasında sindaktili vardı. Sol ayakta pes ekinovarus mevcuttu ve beşinci parmak dışında diğer parmaklar ampute idi. Diğer dış ve iç organ sistemlerinde tutulum yoktu. Plastik cerrahi ile konsülte edildi. Olgu, ailesinin isteği üzerine postnatal yedinci günde taburcu edildi.Amniotic band sequence (ABS) is a sporadic congenital anomaly characterized by amputation of limbs, constriction bands, pseudosyndactylism, multiple craniofacial, visceral and abdominal wall defects. A female preterm infant of 30 weeks, weighing 1310 g and born to a mother who did not receive regular antenatal follow- up, was born with multiple congenital anomalies requiring resuscitation at birth was referred to our clinic. Her physical examination revealed antimongoloid slant, bilateral large and low-set ears, presence of circular constriction bands on second and fourth distal interphalangeal joints and absence of 3rd digit by the amputation of the proximal interphalengeal joint on the right hand, pes calcaneus deformity, constriction band on toe and syndactly of other digits of right foot, equinovarus deformity and amputation of all digits other than 5th digit of left foot. No other external and internal organ involvement was noted. Plastic surgery consultation was made. She was discharged on postnatal day 7 upon the request of her parents

Smith-Lemli-Opitz syndrome: A case report

Smith-Lemli-Opitz sendromu otozomal resesif geçen, çok sayıda doğuştan malformasyonun eşlik ettiği nadir görülen bir sendromdur. Smith-Lemli-Opitz sendromlu olgularda kolesterol biyosentezinin son basamağında 7-dehidrokolesterolü kolesterole çeviren ve geni 11q13'de lokalize bir enzim olan 7-dehidrokolesterol redüktazın doğuştan eksikliği mevcuttur. Otuz beş haftalık 1500 gr doğan bebeğin cildi kuru ve parşömen kâğıdı görünümünde, mikrognati, hipertelörizm, düşük kulak, antevert burun delikleri, belirgin filtrum, yarık damak, el parmaklarında ulnar deviasyon ve distal fleksiyon kontraktürü, çomaklaşma, ayaklarda pes ekino varus deformitesi ve çekiç topuk, sağ ayakta sindaktili, ambigius genitalya mevcuttu. İncelemelerde total kolesterol 108 mg/dl LDL kolesterol 48.8 mg/dl bulundu. Yirmi beşinci gün hayatını kaybeden olgunun otopsisinde iki loblu sağ akciğer, atriyal septal defekt, patent duktus arteriyozus, üreterlerde iki taraflı yerleşim anomalisi, sol sürrenalde insitu saptandı.Smith-Lemli-Opitz syndrome is a rare autosomal recessive disorder which is accompanied by many congenital malformations. The syndrome is caused by a congenital deficiency of 7-dehydrocholesterol reductase which is localized on 11q13 gene and it is the final enzyme in the sterol synthetic pathway that converts 7-dehydrocholesterol to cholesterol. The infant was born on the 35. week of gestation and weighed 1500 grams. Anomalies evident on physical examination included dry and thinned skin, micrognathia, hypertelorism, low-set ears, anteverted nares, a long philtrum, cleft palate, ulnar deviation and distal flexion contracture of the fingers, equinovarus deformity and hammer toe, syndactyly of the right toes and ambiguous genitalia. Total cholesterol concentration was 108 mg/dl and LDL-cholesterol was 48.8 mg/dl. The infant died on postnatal day 25 and her autopsy revealed a right lung with two lobes, atrial septal defect, patent ductus arteriosus, bilateral dislocation of the ureter and insitu in the left adrenal gland

A case of diastrophic dysplasia associated with mega cysterna magna

İskelet displazileri boy kısalığı, kemik ve kıkırdak malformasyon ve deformasyonları ile karakterize heterojen bir grup hastalığı kapsar. Diyastrofik displazi (DTD) kulak anomalileri, ayak ve spinal deformiteler, “otostopçu başparmağı” ve kısa boy ile karakterize bir hastalıktır. İç organ tutulumu yoktur. Multipl anomalilerinin olması nedeniyle kliniğimize sevk edilen yenidoğanın fizik muayenede; genel durum kötü, renk siyanotikti, orantısız boy kısalığı, geniş ön fontanel, kısa boyun, düşük kulak, kulak kepçesinde “karnı bahar” deformitesi, yarık damak, otostopçu başparmağı, başparmak dışında diğer el parmaklarında incelik ve uzunluk, proksimal yerleşimli ayak başparmağı, büyük eklemlerde fleksiyon kontraktürleri, iki taraflı talipes ekinovarus ve sol skrotal herni olduğu belirlendi. Kraniyal tomografide, posterior fossada mega sisterna magna tespit edildi. Bu klinik ve radyolojik bulgularla olguya DTD tanısı kondu. On dokuzuncu günde yenidoğan polikliniğinden takip edilmek üzere, aileye genetik danışmanlık verilerek taburcu edildi.Skeletal dysplasias comprise a large group of hereditary disorders characterized by abnormal growth, short stature and malformations and deformations of bone and cartilage. Diastrophic dysplasia is a skeletal disorder characterized by short stature, foot and spinal deformities, hitchhiker's thumb and ear abnormalities. Internal organs develop normally. The physical examination of the newborn referred to our hospital for multiple abnormalities revealed a poor general condition with cyanosis, disproportionate short stature, large front fontanel, short neck, misshapen upper ear and ‘cauliflower' deformity, cleft palate, hitchhiker's thumb, long and slim fingers except the thumb, proximally located toes, flexion contractures in the large joints, bilateral talipes equinovarus and left scrotal hernia. Mega cysterna magna was demonstrated in the posterior fossa in the cranial tomography. With these clinical and radiological findings, the newborn was diagnosed as diastrophic dysplasia. The infant was discharged on day 19 after genetic counseling to the family and was to be followed up by the newborn outpatient clini

Immunologic parameters in children treated with carbamazepine and valproate

Amaç: Antiepileptik ilaçlardan karbamazepin ve sodyum valproatın immun sisteme etkilerini araştırmak. Gereç ve Yöntem: Anabilim Dalımız Nöroloji Polikliniğinden karbamazepin ve valproat tedavisi başlanan 64 olguda bu ilaçların immun sisteme etkilerini belirlemek için serum IgG, IgA, IgM, kompleman 3 (C3), kompleman 4 (C4) düzeyleri saptandı. Günlük doz, kullanım süresi, kan ilaç düzeyi ile olan ilişkisi araştırıldı. Kontrol grubu olarak 25 non-epileptik hasta seçildi. Bulgular: Valproat grubunda serum IgG, IgA, IgM düzeylerinde kontrol ve karbamazepin grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Karbamazepin grubunda serum IgM düzeyleri, kontrol ve valproat grubuna göre anlamlı düşüktü (p<0,05). IgG ve IgA düzeylerinde ise farklılık yoktu. Valproat ve karbamazepin grubunda C4 düzeyi kontrol grubuna göre anlamlı düşüktü (p<0,05). C3 düzeyleri arasında farklılık bulunamadı. Günlük doz, ilaç kan düzeyi ve kullanma süresiyle parametreler arasında anlamlı ilişki bulunamadı. Sonuç: Uzun dönem antikonvülsif ilaç kullanımı sırasında, bu ilaçların immünolojik sistem üzerine etkilerinin göz önünde bulundurulmasının uygun olacağı sonucuna varıldı.Purpose: To evaluate the effect of carbamazepine and valproate on immune system. Methods: Serum concentrations of immunglobuline G (IgG), immunglobuline M (IgM), immunglobiiline A (IgA), complement factor 3 (C3), complement factor 4 (C4) and their relation with daily dosage, duration of usage and scrum levels of these drugs were determined in 64 epileptic patients who were followed up by the Neurology out-patient clinic. Control group consisted of 25 non-epileptic patients. Results: There was no statistically significant difference between the valproate and the control groups in terms of serum IgG, IgM, IgA levels, whereas serum IgM levels were significantly lower in carbamazepine group when compared with the valproate and control groups (p&lt;0.05). Serum C4 levels were significantly lower in both study groups when compared with the control group (p&lt;0.05). No difference was noted among the groups with respect to C3 levels. Besides no correlation has been detected among serum concentrations of these parameters, duration of usage and serum levels of these drugs. Conclusion: During long term usage of these anti-epileptic drugs, their effect on immunologic system must he taken into consideration

The co-existence of progressive primary tuberculosis and intracranial tuberculoma: A case report

Çocukluk çağında, miliyer tüberküloz ile tüberküloz, menenjit birlikteliği sık olmasına karşın, postprimer tüberküloz formu olan kavernöz tüberküloz ve intrakranyal tüberkülom veya tüberküloz menenjit birlikteliği nadirdir. Babası 2 ay önce tüberkülozdan ölen, üç yaşında, erkek hasta, kliniğimize şuur bulanıklığı ile refere edildi. BCG aşısı olmayan ve profilaksi uygulanmayan olgu, yapılan klinik ve laboratuar incelemeleri sonucunda kavernöz tüberküloz ve intrakraniyal tüberkülom tanısı aldı. Bu olgu ile çocuklarda nadir görülen intrakraniyal tüberkülom ve postprimer tüberküloz formu olan kavernöz tüberkülozun birlikteliği literatür eşliğinde tartışıldı.In childhood, although the co-existance of miliary tuberculosis and tuberculous meningitis is quite common, the association of cavernous tuberculosis which is post-primary form of tuberculosis, mostly seen in adults, and intracranial tuberculomas are rarely reported, A 3 year old boy whose father died 2 months ago because of tuberculosis was referred to our clinic with alteration in his mental status. He had no BCG vaccination and prophylactic treatment for close contact with father. His clinical and laboratory examination revealed a diagnosis of cavernous tuberculosis and intracranial tuberculoma. This rare association of cavernous tuberculosis and intracranial tuberculoma is discussed in the light of current literature

Neonatal respiratory syncytial virus infection

Amaç: Yenidoğan ünitemizde 6 aylık bir sürede izlenen ardarda 10 vakada Respiratuar Sinsitiyal Virüs (RSV) enfeksiyonunun gözlenmesi üzerine, bu hastalığın klinik bulgularını ve etkilerini değerlendirmek Gereç ve Yöntem: Nazofarengeal yıkantı örneklerinde immünfloresan antikor yöntemi ile RSV antijeni aranan 24 vaka klinik, laboratuar özellikleri, morbidite ve mortalite oranları açısından retrospektif olarak değerlendirildi. Bulgular: RSV antijen pozitif (n = 10) ve negatif (n = 14) vakaların çoğunluğunu prematüre (RSV pozitif grubun % 80'i, negatif grubun %71'i) ve erkek (%70, %64 sırasıyla) hastalar oluşturuyordu. Ortalama doğum ağırlıkları, semptomların görülme oranı ve ortaya çıkış zamanı, hastanede kalış süreleri her iki grupta benzerdi. RSV antijen pozitif grupta %50 oranında C-Reaktif Protein yüksek bulunduğu halde, negatif grubun tümünde normal düzeydeydi (p=0.006). Vakaların hiçbirinde mortalite gözlenmedi. Klinik seyirde, RSV antijen pozitif vakaların 4'ünde (%40) morbidite gelişmezken, diğer grupta 12 vakada (%86) sorun gözlenmedi (p=0.03). Vakaların bir yıllık izlemlerinde RSV antijen pozitiflerin 5'inde (%50), negatiflerin ise 2'sinde (%14) bronşiolit atağı gözlendi. Sonuç: RSV ile enfekte vakalarda mortalite oranı enfekte olmayanlara benzer ise de morbidite daha sık görülmektedir.Objective: To evaluate clinical findings and effects of respiratory syncytial virus infection (RSV) as we noted ten consecutive cases with RSV infection during a 6-month period. Methods: 24 newborn infants who underwent RSV detection in nasopharyngeal wash-outs by immune-fluorescent antibody method during the same time period were evaluated retrospectively in terms of clinical, laboratory features, morbidity and mortality rates. Results: Majority of the RSV antigene positive (n = 10) and negative (n = 14) cases were premature (80% of RSV antigene positive group, 71% of negative group) and male, (70%, 64% respectively). There was no significant difference between the two groups in terms of mean birth weight, frequency and onset of symptoms, duration of hospital stay. Fifty percent of patients in the RSV antigene positive group had high C-Reactive Protein values whereas all patients in the negative group had normal values (p=0.006). No mortality case was noted. During clinical course, 4 of the RSV antigene positive patients (40%) and 12 of the other group (86%) did not develops morbidity (p=0.03). Bronchiolitis episode developed in 5 of the RSV antigene positive (50%) and 2 of the negative patients (14%) during one year follow-up. Conclusion: Although mortality rate of RSV-injected infants was similar to those of non-infected newborn babies, morbidity was noted more frequently in RSV positive cases

Early neonatal outcomes of very-low-birth-weight infants in Turkey: A prospective multicenter study of the Turkish Neonatal Society

Beken, Serdar/0000-0002-8609-2684; BAS, AHMET YAGMUR/0000-0002-1329-2167; Bulbul, Ali/0000-0002-3510-3056; Karatekin, Guner/0000-0001-7112-0323WOS: 000534242500056PubMed: 31851725Objective To investigate the early neonatal outcomes of very-low-birth-weight (VLBW) infants discharged home from neonatal intensive care units (NICUs) in Turkey. Material and methods A prospective cohort study was performed between April 1, 2016 and April 30, 2017. the study included VLBW infants admitted to level III NICUs. Perinatal and neonatal data of all infants born with a birth weight of.1500 g were collected for infants who survived. Results Data from 69 NICUs were obtained. the mean birth weight and gestational age were 1137 +/- 245 g and 29 +/- 2.4 weeks, respectively. During the study period, 78% of VLBW infants survived to discharge and 48% of survived infants had no major neonatal morbidity. VLBW infants who survived were evaluated in terms of major morbidities: bronchopulmonary dysplasia was detected in 23.7% of infants, necrotizing enterocolitis in 9.1%, blood culture proven late-onset sepsis (LOS) in 21.1%, blood culture negative LOS in 21.3%, severe intraventricular hemorrhage in 5.4% and severe retinopathy of prematurity in 11.1%. Hemodynamically significant patent ductus arteriosus was diagnosed in 24.8% of infants. Antenatal steroids were administered to 42.9% of mothers. Conclusion the present investigation is the first multicenter study to include epidemiological information on VLBW infants in Turkey. Morbidity rate in VLBW infants is a serious concern and higher than those in developed countries. Implementation of oxygen therapy with appropriate monitoring, better antenatal and neonatal care and control of sepsis may reduce the prevalence of neonatal morbidities. Therefore, monitoring standards of neonatal care and implementing quality improvement projects across the country are essential for improving neonatal outcomes in Turkish NICUs.Turkish Neonatal Society [2-2016]; Turkish Neonatal SocietyThis study was supported by the Turkish Neonatal Society, http://www.neonatology.org.tr, number 2-2016, received by AYB. Turkish Neonatal Society funded the study's online registry system. the funder had no role in study design, data collection and analysis, decision to publish, or preparation of the manuscript