Environmental characteristics of older people attending physical medicine and rehabilitation outpatient clinics

Objective: A residential environment refers to the physical and social characteristics in a neighbourhood. The physical characteristics include interior housing qualities, exterior neighbourhood characteristics, and the accessibility of essential facilities and services outside the neighbourhood. Older adults especially may be vulnerable to the negative impacts of the residential environment. The aim of this study is to elucidate the problems ageing people face in their neighbourhoods, buildings and public areas. Methods: The study group consisted of a total of 1,001 people over the age of 65 who were admitted to physical medicine and rehabilitation clinics in Turkey and consented to participate. A questionnaire covering demographic, social and environmental information was used. Results: Of the study group, 58.6% was living in an apartment building, but only 23.6% of these buildings had an elevator, and the stairs were inconvenient in 46.7% of the buildings. Only 49% of the elderly people went for a walk regularly. The most frequent complaint about the hospitals, community health centres and other public areas was the inappropriate restroom conditions. Eighty-six percent of the study group were not members of an organization, a foundation or a group, and 73.6% did not have personal hobbies. Conclusions: The layouts of buildings and surroundings are inappropriate for older people, and the opportunities for them to participate in social activities are limited. Health and social programmes and governmental and local policies for older people are needed, and public awareness about this issue should be raised

Nevşehir ilinde yaşatılan geleneksel alevi-bektaşi mutfağına yönelik sözlü kültür araştırması

Türkiye’de yaşayan her etnik grubun kendine özgü yeme-içme kültürü, mutfak ve sofra gelenekleri vardır. Bu araştırma kapsamında, Nevşehir ili sınırları içerisinde oldukça yüksek bir popülasyona sahip ve özellikle mutfak kültürü açısından zengin bir içeriği bünyesinde barındıran Alevi-Bektaşi topluluğu incelenmiştir. Gerçekleştirilen yapılandırılmış mülakatlar neticesinde, Kavimler Göçü’nden bu yana Anadolu’da varlığını devam ettiren ve Türkiye’de kısıtlı düzeyde bilgi sahibi olunan Alevi-Bektaşi topluluğunun mutfak kültürüne yönelik birtakım çıkarımlar elde edilmiştir. Bu bağlamda, Nevşehir İli Hacıbektaş ilçesinde yaşayan, farklı demografik ve kişisel özelliklere sahip 15 katılımcı ile birebir görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Görüşmeler sonucunda Alevi-Bektaşilerin Cem İbadetlerinde, Muharrem Orucu günlerinde, Toplu tören ve bayramlarda ne tür yiyecek-içecekler tükettikleri, hangi yiyecek ve içeceklere özel anlam yükledikleri, hangi hayvanların etini neden yemedikleri, sofra adabı ile ilgili tespitlerde bulunulmuştur

Procalcitonin and other acute phase reactants in patients with chronic obstructive pulmonary disease exacerbation

The aim of this study was to investigate the correlation between procalcitonin and other acute phase reactants, and also analyze their relationship with clinical situation in chronic obstructive pulmonary disease (COPD) acute exacerbations.Materials and methods: The study was made with 122 acute COPD exacerbated patients, who were admitted to emergency service. Patients with below 0.25 ng/ml PCT value included Group 1, and the patients with PCT values ≥ 0.25 ng/ml Group 2. Serum procalcitonin levels, erythrocyte sedimentation rate (ESR), C-reactive protein (CRP) values and white blood cell (WBC) counts were measured. Also, patients hospitalization time and mortality rates were recorded and compared with PCT.Results: Patients were divided in 3 groups according to their clinical diagnosis; Pneumonia (n=27), Mycoplasma-Chlamydia pneumonia (n=11) and the patients with only COPD exacerbation(n=84). Mean PCT values according to the groups were 9.47 ± 8.1 ng/ml, 0.41 ± 0.2 ng/ml, and 0.21 ± 0.05 ng/ml respectively. The relationship between PCT with CRP and white blood cell has been found between significiant (p=0.001, p=0.005 respectively), whereas the relationship between PCT and ESR was nonsignificant (p=0.55). Procalcitonin and CRP had a positive correlation with the hospitalization time (p=0.034, p=0.022 respectively). The mean ± standard error of PCT for the patients who died was 28.3 ± 27.5 ng/ml, and the difference between patients who died or were discharged was statistically significant (p= 0.012).Conclusion: PCT can be a useful indicator for morbidity and prognosis in COPD patients

Orhangazi (Bursa) yöresinin geleneksel halk ilacı olarak kullanılan bitkileri

Amaç: Zengin bir bitki örtüsünün bulunması ve birçok kadim medeniyete ev sahipliği yapmış olması nedeniyle Anadolu, geleneksel halk ilacı olarak kullanılan bitkilerin araştırılması bakımından büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmada, Türkiye’nin gerek tarihsel gerekse floristik açıdan önemli şehirlerinden biri olan Bursa’nın Orhangazi ilçesinde, halkın geleneksel tedavide kullandığı bitkilerin bilimsel olarak saptanması ve bunlarla ilgili yöresel bilgilerin derlenmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Araştırma kapsamında, Nisan 2018 ile Temmuz 2019 tarihleri arasında 33 gün boyunca Orhangazi ilçesinin 25 köyünün tamamında arazi çalışmaları yapılmıştır. Çalışmalar sırasında, geleneksel halk ilacı olarak kullanılan bitki örnekleri toplanarak, bu bitkilerin yöresel adları, hangi hastalıkların tedavisinde kullanıldıkları, yararlanılan kısımları, hazırlanış ve uygulanış metodları kayıt edilmiştir. Örnekler, Marmara Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Herbaryumu’nda (MARE) saklanmaktadır. Bulgular: Yörede 42 familyaya ait 69 taksonun halk ilacı olarak kullanıldığı tespit edilmiştir. Sırasıyla en çok Rosaceae (%13,0), Labiatae (%8,7), Compositae (%5,8) ve Malvaceae (%5,8) familyaları kullanılmaktadır. Bunlardan 48 takson yabani, 21 takson kültür bitkilerindendir. Bitkilerin tedavide en yaygın uygulama şekli kuru veya taze halde doğrudan kullanımlarıdır. Bitkiler en çok sindirim sistemi hastalıkları (%23), solunum sistemi hastalıkları (%17), cilt hastalıkları (%17), boşaltım sistemi hastalıkları (%13), ağrı tedavisi (%9), kadın hastalıkları (%6), diyabet (%6), ağız ve diş hastalıkları (%3) ve kalp ve damar sistemi hastalıklarında (%3) kullanılmaktadır. Sonuç: Yaptığımız bu araştırmayla, Orhangazi yöresinde halk ilacı olarak kullanılan bitkiler ile ilgili bilgiler bilimsel olarak saptanmış olmaktadır. Böylelikle jenerasyonlar arasında bu bilgilerin kaybolması önlenecek ve yeni ilaç etken maddesi araştırılması konusunda yapılacak çalışmalara da kaynak teşkil edecektir.--------------------Objective: It is very important to reveal the plants used as traditional folk medicine in Anatolia due to its very rich flora and being home to many ancient civilizations in time. Hence, this study has been performed to determine and collect the information about the plants used as traditional folk medicine in Orhangazi, district of Bursa which is a very important city regarding history and flora in Turkey.Materials and Methods: Within the framework of the study, field works have been carried out between April 2018 and July 2019 for 33 days and 25 villages of Orhangazi have been visited. During visits, the plant samples used in folk medicine have been collected and the information such as local names, therapeutic effects, ailments treated, used plant parts, method of administration and preparation have been recorded. Plants collected are kept in the Herbarium of the Faculty of Pharmacy, Marmara University (MARE).Results: It was determined that 69 taxa belonging to 42 families used in traditional folk medicine. The most used families are Rosaceae (13,0%), Labiatae (8,7%), Compositae (5,8%) and Malvaceae (5,8%). Among them, 48 taxa are wild and 21 taxa are cultivated plants. The most common method for administration is applying fresh or dried plants directly for the treatment. The plants are mostly used for gastrointestinal system disorders (23%), respiratory system disorders (17%), skin ailments (17%), urinary system disorders (13%), pain treatment (9%) women diseases (6%) diabetes (6%), mouth and dental health (3%) and circulatory system ailments (3%). Conclusion: By this study, the information about traditional medicinal plants used in Orhangazi can be transferred to future generations before become lost and this information could be used in future drug development research

Evaluation for the effect of seminal plasma reactive oxygen species on infertility during sperm dna fragmentation and apoptosis

Spermatozoon DNA hasarının infertilitedeki önemi şimdiye kadar farklı mekanizmalarla birçok araştırmacı tarafından açıklanmaya çalışıldı. Bu mekanizmalardan protaminasyon, apopitoz ve oksidatif stres üzerinde duruldu. Sigaranın insanda semen kalitesini ve erkek faktörlü fertiliteyi ROS düzeyini arttırarak etkilediğine dair yayınlar bulunmakla birlikte sigara ile spermatozoon parametreleri arasında anlamlı ilişkinin saptanmadığı yayınlarda mevcuttur. Biz bu çalışmada sigara içimine bağlı olarak seminal plazma reaktif oksijen türlerinin, sperm DNA fragmantasyonu ve apopitozu sürecinde infertiliteye olan etkisinin değerlendirilmesini amaçladık. Sigara içen ve içmeyen 27 Astenozoospermia'lı, kontrol grubu olarak da sigara içen ve içmeyen 23 Normozoospermia'lı olmak üzere toplam 50 olgu çalışma kapsamına alındı. Bütün olgulardan toplanan semen örnekleri, makroskobik, mikroskobik, enzim aktivitesi ve morfometrik açıdan değerlendirildi. Reaktif oksijen türlerinin düzeyleri malondialdehit (MDA), antioksidanlardan Glutatyon peroksidaz (GPX) enzimi ve total protein miktarları ölçülerek belirlendi. Mikroskobik değerlendirmede sperm sayısı ve motilitesi WHO (Dünya Sağlık örgütü) kriterlerine göre, morfolojisi de Kruger'in kesin kriterlerine göre değerlendirildi. Eosin testi uygulanarak ışık mikroskobunda spermatozoon vitalitesi değerlendirildi. Her bir olgudan alınan semen örnekleri sırasıyla DNA fragmantasyonunu belirlemek için direkt TUNEL (TdT-mediated-dUTP nick end labeling) protokolü, apopitozu belirlemek için TUNEL pozitif oranının %10 ve üzeri olduğu olgularda Annexin V testi uygulandı. Ultrastrüktürel inceleme için transmisyon elektron mikroskobu kullanıldı. Çalışmamızda ROS düzeyinin yüksek bulunduğu astenozoospermia hasta grubunda spermatozoon DNA fragmantasyonu, kontrol grubundan daha fazlaydı. DNA fragmantasyonu ile semen parametreleri, vitalite arasında negatif korelasyon bulundu. Normozoospermia ve astenozoospermia olguları birbirleriyle karşılaştırıldığında sigaranın semen parametrelerine (konsantrasyon, motilite, morfoloji) etkisinin istatistiksel olarak anlamlı olmadığı saptandı. Sigara içen normozoospermia ve astenozoospermia olgularında içmeyenlere göre DNA fragmantasyonu daha yüksek olmakla birlikte istatistiksel açıdan anlamlı bulunmadı. Reaktif oksijen türeleri (ROS) ile semen parametreleri, vitalite gruplar arasında farklı olmakla birlikte istatistiksel açıdan ilişki bulunmadı. Ayrıca spermatozoon DNA fragmantasyonu ile apopitoz arasındaki pozitif korelasyon istatistiksel açıdan da anlamlıydı. Apopitoz ile ROS arasında doğrudan bir ilişki gösterilemedi. Sonuç olarak sigara içiciliği ile artan ROS düzeyinin apoptozisi indüklediğini ve dolayısıyla infertilitede doğrudan etkili olduğunu iddia eden çalışmaların aksine bu çalışmada sigara içiciliğinin ROS düzeyine etkisi istatistiksel olarak anlamlı bulunmamış apoptozis ve infertiliteye etkisi belirlenememiştir. İnfertillerde sigara içimiyle ROS'un doz bağımlı olarak arttığı bununda apoptozisten farklı bir mekanizma ile DNA fragmantasyonu oluşturduğu gösterilmiştir. The source for spermatozoon DNA damage and it's significance in infertility have been explained with various mechanisms by researchers so far. The emphasized subjects were protamination, apoptosis and oxidative stress. While there are papers submitting that smoking affects the semen quality in human, there are also papers which establish no significant relation between the parameters of smoking and spermatozoon. On this study, we intend to evaluate the effect of seminal plasma reactive oxygen species on infertility during sperm DNA fragmentation and apoptosis. Totally 50 cases were evaluated in the scope of the project. Semen samples were analyzed from twenty seven patients with asthenozoospermia and twenty three patients with normozoospermia (Smoking and non-smoking). Sperm concentration and motility rates were evaluated microscopically in accordance with World Health Organization (WHO) criterias while its morphology was assessed according to the Kruger's strict criterias by using STAT III stain. For vitality, Eosin Y assay applied to the semen samples and assessed with light microscopy. Semen samples were separated to three groups after each case. TUNEL assay was used to detect of DNA fragmentation, MDA assessment for ROS, GPX for antioxidant enzyme respectively. Annexin V assay used to determine apoptosis in TUNEL positive cases when apoptosis rate was >%10. Apoptosis was evaluated ultrastructurally by transmission electron microscopy. We saw that there is no significantly difference between smoking and semen parameters (concentration, motility, morphology) in cases with normozoospermia and asthenozoospermia . There was difference DNA fragmentation between asthenozoospermia and control group (normozoospermia). A negative correlation was found between DNA fragmentation and semen parameters, vitality. A significantly difference was found between the levels of MDA and GPX in two groups. MDA was no significant in spite of difference between smoking and non smoking groups. There was no significant difference between ROS and semen parameters, vitality in two groups. A positive correlation was found between ROS and DNA fragmentation. A negative correlation was found between ROS and GPX. These findings were supported by ultrastructurally. Consequently, on the contrary with papers claiming that ROS levels increased in smokers induce apoptosis and so directly affect the infertility, in this paper, the effect of smoking on ROS levels is not found statistically significant and so its effect on apoptosis and infertility is not established

Sosyolojinin Peşinde Geçen Bir Ömür: Prof. Dr. Sami ŞENER ile Söyleşi

Sosyoloji Bölümünün temel problemlerine çözüm önerileri üretmeye çalışan 3. Ulusal Sosyoloji Çalıştayı bu sene Karabük Üniversitesi Sosyoloji Bölümü tarafından düzenlendi. Çalıştayın oturum başkanlarından Sakarya Üniversitesi Bölüm Başkanı Prof. Dr Sami Şener’e, Türkiye’deki sosyoloji çalışmalarına bakışı ile sosyolojinin temel problemlerini teşhis etme ve çözüm yolları üretme konusundaki düşüncelerinin neler olduğu konusunda sorular sorduk. Sosyoloji eğitiminin kalitesini yükseltebilmek için neler yapılabileceği üzerinde konuşan ŞENER hoca: “Türk üniversitelerinde eğitim alan sosyoloji öğrencilerinin, hem pratik bir çalışma ve iş üretme yeteneğine nasıl sahip olacakları ve hem de hükümetin karşı karşıya geldiği sosyal problemlerin çözümünde neden sosyologlardan daha fazla yararlanılmadığının gün yüzüne çıkarılması için bu çalıştayların yapılması gerekmektedir” dedi. Bu konuda önemli adımlardan birini atan Prof Dr. Sami ŞENER hocamız Türkiye’deki sosyologları birleştirici bir faaliyet içerisine girerek SOSYODER’i (Sosyologlar Derneğini) kurmuştur. Dernek yakın bir tarihte kurulmasına rağmen ŞENER hocanın ve çok sayıda değerli akademisyenin destekleri ile Türkiye’de sesini duyurmayı başarmıştır. The 3rd National Sociology Workshop, which tries to find answers to major problems of the Sociology Department, has been held this year by the department of sociology at Karabuk University. Some questions have been addressed to Prof. Dr. Sami Şener, the head of the department of Sociology at Sakarya University, concerning his point of view on sociology, together with identifying the basic problems in the field of sociology and then determining the ways of solutions. Having proposed the way to increase the efficiency of the quality of sociology education, Prof. Dr. Sami Sener has said: “The sociology students that study at Turkish universities should determine a way of how to get practical work skills as well as production skills and they also need to do this kind of a workshop and bring to light the view that the government will not let sociologist work when faced with tough social problems.” Prof. Dr. Sami Şener has taken an important step and established SOSYODER (Organization of Sociologists) in order to unite sociologists in Turkey. Even though the organization was established a short time ago through the ongoing support and strenuous effort of Prof. Dr. Sami Şener and other honourable academicians, it has managed to make itself heard around Turkey in a short period of time

Borlama Süresinin Düşük Karbonlu Mikro Alaşımlı Çeliklerin Sertlik Değerleri Üzerine Etkisi

Özet: Bu çalışmada, borlanan düşük karbonlu çeliklerin sertlik değerleri ölçülmüştür. Borlama işlemi 1123 K sıcaklıkta ve değişik sürelerde ticari ekabor-II tozları kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Yapılan X Işınları Kırınımı (XRD) ve Enerji Dağınım Spektroskopisi (EDX) analizleri ile borlanan düşük karbonlu mikroalaşımlı çeliklerin borür tabakasında FeB ve Fe2B fazlarının oluştuğunu gözlenmiştir. Borlama işleminin bir neticesi olarak difüzyon ve oluşan sert bor fazlar yüzünden, borlama süresi ile borür tabakası kalınlığı ve sertlik değerlerinde bir artışın olduğu sonucuna varılmıştır. Anahtar kelimeler: Ekabor, XRD, EDX, difüzyon, FeB, Fe2B The Effect of Boriding Time on Hardness Values of Low Carbon Micro Alloyed Steels Abstract: In this study, hardness values of borided low carbon microalloyed steels were measured. The boronizing treatment was performed at 1123 K under various exposure times using Ekabor-II commercial powders. The presence of FeB and Fe2B phases in the boride layer of the boronized low carbon microalloyed steels were observed using an X-ray diffractometer and energy dispersive spectroscopy (EDS) analysis. It was concluded that boride layer thickness and hardness values increase with increasing boriding time due to hard boride phases and diffusion as a result of boronizing process. Key words: Ecabor, XRD, EDX, diffusion, FeB, Fe2

Application of interscalene block in a high risk patient

Brakiyal pleksus; üst ekstremitelerin duysal, motor ve sempatik innervasyonundan sorumludur. Üst ekstremitenin ve omzun anestezisi brakiyal pleksusun farklı yerlerden bloke edilmesi ile sağlanabilir. İnterskalen blok yan etkisi az, uygulanması kolay, başarı oranı yüksek bir işlem olduğundan ve postoperatif analjezi sağladığından omuz ve üst ekstremite cerrahilerinde kullanımı giderek yaygınlaşmaktadır. Özellikle yüksek riskli hastaların günübirlik anestezi uygulamasında sık tercih edilen bir anestezi yöntemidir. Bu olgu sunumunda, daha önceki ameliyatında kardiyak arrest öyküsü olan, omuzdan malign kitle eksizyonu nedeniyle ultrason ve stimplex eşliğinde levobupivakain kullanarak interskalen blok uyguladığımız hasta sunulmuşturBrachial plexus is responsible for sensorial, motor and sympathetic innervations of the upper extremity. The upper extremity and shoulder anaesthesia can be improved by blocking different places of the brachial plexus. Applying interscalene block is becoming common because of its less side effects, high success rates and easy using. This anaesthetic method is often preferred especially in high-risk patients and outpatient anaesthesia. In this case report, we present a patient undergoing malignant tumour excision on her shoulder with a history of cardiac arrest at previous surgery and was applied interscalene block with sonography and stimplex using levobupivacaine

Demographic, Etiological, and Clinical Characteristics of Eyelid Lacerations

Objectives:To evaluate the demographic, etiological, and accompanying clinical factors in eyelid lacerations (EL).Materials and Methods:The records of patients who presented to our clinic between 2018 and 2022 with eyelid trauma were retrospectively reviewed. Age, gender, cause of injury, clinical findings, accompanying ocular findings, and additional complications were analyzed.Results:The study included 135 patients (106 male, 29 female) with a mean age of 37.0±18.6 years. Among the patients, 29 (21.4%) were 18 years old or younger, 93 (68.8%) were between 19 and 64 years old, and 13 (9.6%) were 65 years old or older. EL were most caused by various sharp objects in 44 patients (33%), blunt trauma in 40 patients (30%), falls in 30 patients (22%), and traffic accidents in 21 patients (15%). Fifteen eyes (11.1%) had foreign bodies at the wound site. Thirty patients (22.2%) (20 lower eyelid, 10 upper eyelid) had accompanying canalicular lacerations. Twenty-three (17%) patients had accompanying conjunctival lacerations, 14 (10.3%) had open-globe injury, 10 (7.4%) had corneal epithelial defects, 9 (6.6%) had intravitreal hemorrhage, 6 (4.4%) had hyphema, and 5 (3.7%) had retinal detachment. Four patients had lid notching and 1 patient (0.7%) had ectropion. Five patients (3.7%) required suturing. No additional complications were observed.Conclusion:EL are more commonly seen in young adulthood and in males. The most common mechanism of injury is impact by various objects. Eyelash margin and canalicular lacerations frequently accompany these injuries. Serious ocular pathologies such as hyphema and open-globe injury can accompany eyelid trauma