İmin grupları taşıyan fenoksi sübstitüe siklotrifosfazen türevleri ile ağır metal iyonları giderimi

Hexa [4-(4-hydroxy-phenyliminomethyl) phenoxy] cyclotriphosphazene (A1) and Hexa [4-(2- hydroxyphenyliminomethyl) phenoxy] cyclotriphosphazene (A2) were derived from the reactions of hexa(4- formyl-phenoxy)cyclotriphosphazene and hexa(2-formyl-phenoxy)cyclotriphosphazene with 4- aminophenol and 2-aminophenol. Adsorption process in an aqueous solution of Cu, Fe, Mn and Zn ions of the organophosphazenes bearing imine groups were performed depending on the initial concentration of metal ions and time. All of the compounds adsorbed the selected metal ions in the first 10 minutes. When the initial concentration of metal ions increases, the amount of metal ions adsorbed of organophosphazene with imine groups increased. Although the chemical structures of the compounds are different, the amount of adsorbed metal was about the same.Hekza[4-{(4-hidroksi-fenilimino)metil}fenoksi]siklotrifosfazenin(A1) ve hekza[4-{(2-hidroksifenilimino)metil}fenoksi]siklotrifosfazenin(A2), 4-aminofenol ve 2-aminofenol ile heksa (4-formilfenoksi) siklotriposfazen ve heksa (2-formil-fenoksi) siklotriposfazen reaksiyonlarından türetildi. İmin gruplarını taşıyan organofosfazelerin sulu Cu, Fe, Mn ve Zn iyonları çözeltisinde adsorpsiyon işlemi, metal iyonlarının başlangıç konsantrasyonuna ve süresine bağlı olarak gerçekleştirildi. Bileşiklerin tümü seçilen metal iyonlarını ilk 10 dakika içerisinde adsorbe etti. Metal iyonlarının başlangıç konsantrasyonu arttığında, imin gruplarıyla organofosfazene adsorbe edilen metal iyonlarının miktarı arttı. Bileşiklerin kimyasal yapıları farklı olmasına rağmen, adsorbe edilen metal miktarı yaklaşık olarak aynıydı

Lacerta agilis (Squamata: Lacertidae)’in Türkiye’deki yeni lokalite kaydı

In this study, it was given the locality record of the sand lizard (Lacerta agilis) from Yeşilköy Village, Pazar District of Rize Province of Turkey. This new record revealed the second locality for L. agilis from the eastern Black Sea coast of Anatolia. The metric and meristic features of the adult, subadult and juvenile specimens were compared to the features of the specimens of the species, L. agilis in the literature.Bu çalışmada, Kars kertenkelesi (Lacerta agilis)’in Türkiye’de Rize ilinin Pazar ilçesinin Yeşilköy köyünden lokalite kaydı verilmiştir. Bu yeni kayıt L. agilis türünün Anadolu’nun Doğu Karadeniz kısmındaki ikinci lokalite kaydını oluşturmaktadır. Ergin, yarı ergin ve juvenile bireylerin metric ve meristic özellikleri literatürde L. agilis türünün bireylerinin özellikleriyle karşılaştırılmıştır

2D and 3D numerical analysis of potential distribution around grounding electrodes

Topraklayıcıların çevresindeki potansiyel dağılımının bilinmesi, canlılar için hayati tehlike oluşturabilecek adım geriliminin genliğinin ve değişiminin bilinmesi açısından önemlidir. Bu çalışmanın amacı, farklı topraklayıcılar çevresindeki potansiyel dağılımını, sonlu farklar ve sonlu elemanlar yöntemleri ile, topraklayıcı boyutuna, geometrisine, konumuna ve toprak yapısına bağlı olarak incelemek ve güvenli çalışma koşullarını belirlemektir. Toprak özdirenci ile toprak dielektrik sabiti arasındaki ilişkiden yararlanılarak yerel ve mevsimsel etkilerle topraklayıcı çevresindeki toprağın cinsinin ve nemliliğinin değişiminin, topraklayıcı davranışına etkileri incelenmiştir. İncelemeler, topraklayıcılar çevresinde potansiyel dağılımlarının önerilen yaklaşım ve yöntemlerle kolay ve gerçeğe uygun olarak bulunabileceğini ve tehlikeli koşulları yaratmayacak şekilde topraklayıcıların tasarlanabileceğini göstermiştir. Anahtar Kelimeler:  Topraklama, potansiyel dağılımı, sonlu farklar yöntemi, sonlu elemanlar yöntemi.The aim of this paper is to show that, different models can be developed to determine potential distribution around different grounding electrodes and the computations on those models can be carried out more effectively by a new approach using Finite Difference Method (FDM) and Finite Element Method (FEM). In calculations, type and humidity of the soil surrounding the grounding electrode and differences in soil dielectric constants, are considered. Therefore, in this study instead of corresponding soil resistivity, soil dielectric constants are used. In this paper, potential distributions and step voltages have been computed in different coordinate systems for grounding electrodes which may have different shapes, different buried depths in the serial and parallel soil layers. A new technique called Cellular Equation Solution has been developed in MS Excel program using the FDM for computations of two and three-dimensional potential distribution. It has been shown that, large scaled equation systems can be established and solved easily and in a short time by this new method. Detailed studies on the models have been carried out with FEM for analyzing systems those models have been solved by the FEMM (Finite Element Method Magnetics) packet program. The results obtained using analytical and numerical methods have been compared and it has been shown that the results are compatible and the methods are applicable.Keywords: Grounding, potential distribution, finite difference method, finite element method.

Gilaburu Tohumunun Bazı Fiziksel Özellikleri

Bu çalışmada gilaburu Viburnum opulus L. tohumunun fiziksel özellikleri araştırılmıştır. % 54 nem içeriğindeki gilaburu tohumunun, uzunluk, genişlik, kalınlık ve geometrik ortalama çap değerlerinin sırasıyla 6.56 ile 8.44 mm, 6.24 ile 8.57 mm, 1.62 ile 2.52 mm ve 4.19 ile 5.31 mm arasında olduğu tespit edilmiştir. Küresellik, yüzey alanı, 1000 tane ağırlığı ve kritik hız değerlerinin sırasıyla, 0.59’ dan 0.68’ e kadar 55.22 mm2’ den 88.65 mm2’ye, 75.00 kg’dan 78.30 kg ‘a kadar ve 4.52 m/s ‘den 5.15 m/s ‘ye kadar değiştiği, hacim ağırlığı, kütlesel yoğunluk, porozite ve doğal yığılma açısı değerlerinin sırasıyla, 524.82 kg/m3’ den 546.81 kg/m3’ e, 981.45 kg/m3 ‘den 1046.15 kg/m3 ‘e,% 45.46 ‘dan % 50.14 ‘e ve 22.60o ‘den 26.78o ‘ye değiştiği belirlenmiştir. Gilaburu tahumunun fiziksel özellikleri gilaburu tohumunun ekim, hasat, ayırma, taşıma, depolama ve diğer işlemler için gerekli olan ekipmanların dizayn edilmesine yardımcı olmaktadı

Real-World Outcomes of Anti-VEGF Treatment for Neovascular Age-Related Macular Degeneration in Turkey: A Multicenter Retrospective Study, Bosphorus Retina Study Group Report No: 1

Objectives: To evaluate the real-world outcomes of intravitreal anti-vascular endothelial growth factor (anti-VEGF) treatment in neovascular age-related macular degeneration (nAMD) patients. Materials and Methods: Multicenter, retrospective, interventional, non-comparative study. The records of nAMD patients treated with an anti-VEGF agent on a pro re nata treatment regimen basis between January 2013 and December 2015 were reviewed. The patients who completed a follow-up period of 12 months were included. Primary outcome measures of this study were the visit and injection numbers during the first year. Results: Eight hundred eighty eyes of 783 patients met the inclusion criteria for the study. Mean number of visits at month 12 was 6.9±2.5 (range: 1-15). Mean number of injections at month 12 was 4.1±1.9 (range: 1-11). Mean visual acuity at baseline and months 3, 6, and 12 was 0.90±0.63 LogMAR (range: 0.0-3.0), 0.79±0.57 LogMAR (range: 0.0-3.0), 0.76±0.57 LogMAR (range: 0.0-3.0), and 0.79±0.59 LogMAR (range: 0.0-3.0), respectively. Mean central retinal thickness at baseline and months 6 and 12 was 395±153 μm (range: 91-1582), 330±115 μm (range: 99-975), and 332±114 μm (range: 106-1191), respectively. Conclusion: The numbers of visits and injections were much lower than ideal and were insufficient with the pro re nata treatment regimen

The genetic history of the Southern Arc: a bridge between West Asia and Europe

By sequencing 727 ancient individuals from the Southern Arc (Anatolia and its neighbors in Southeastern Europe and West Asia) over 10,000 years, we contextualize its Chalcolithic period and Bronze Age (about 5000 to 1000 BCE), when extensive gene flow entangled it with the Eurasian steppe. Two streams of migration transmitted Caucasus and Anatolian/Levantine ancestry northward, and the Yamnaya pastoralists, formed on the steppe, then spread southward into the Balkans and across the Caucasus into Armenia, where they left numerous patrilineal descendants. Anatolia was transformed by intra–West Asian gene flow, with negligible impact of the later Yamnaya migrations. This contrasts with all other regions where Indo-European languages were spoken, suggesting that the homeland of the Indo-Anatolian language family was in West Asia, with only secondary dispersals of non-Anatolian Indo-Europeans from the steppe

Mortality from gastrointestinal congenital anomalies at 264 hospitals in 74 low-income, middle-income, and high-income countries: a multicentre, international, prospective cohort study

Summary Background Congenital anomalies are the fifth leading cause of mortality in children younger than 5 years globally. Many gastrointestinal congenital anomalies are fatal without timely access to neonatal surgical care, but few studies have been done on these conditions in low-income and middle-income countries (LMICs). We compared outcomes of the seven most common gastrointestinal congenital anomalies in low-income, middle-income, and high-income countries globally, and identified factors associated with mortality. Methods We did a multicentre, international prospective cohort study of patients younger than 16 years, presenting to hospital for the first time with oesophageal atresia, congenital diaphragmatic hernia, intestinal atresia, gastroschisis, exomphalos, anorectal malformation, and Hirschsprung’s disease. Recruitment was of consecutive patients for a minimum of 1 month between October, 2018, and April, 2019. We collected data on patient demographics, clinical status, interventions, and outcomes using the REDCap platform. Patients were followed up for 30 days after primary intervention, or 30 days after admission if they did not receive an intervention. The primary outcome was all-cause, in-hospital mortality for all conditions combined and each condition individually, stratified by country income status. We did a complete case analysis. Findings We included 3849 patients with 3975 study conditions (560 with oesophageal atresia, 448 with congenital diaphragmatic hernia, 681 with intestinal atresia, 453 with gastroschisis, 325 with exomphalos, 991 with anorectal malformation, and 517 with Hirschsprung’s disease) from 264 hospitals (89 in high-income countries, 166 in middleincome countries, and nine in low-income countries) in 74 countries. Of the 3849 patients, 2231 (58·0%) were male. Median gestational age at birth was 38 weeks (IQR 36–39) and median bodyweight at presentation was 2·8 kg (2·3–3·3). Mortality among all patients was 37 (39·8%) of 93 in low-income countries, 583 (20·4%) of 2860 in middle-income countries, and 50 (5·6%) of 896 in high-income countries (p<0·0001 between all country income groups). Gastroschisis had the greatest difference in mortality between country income strata (nine [90·0%] of ten in lowincome countries, 97 [31·9%] of 304 in middle-income countries, and two [1·4%] of 139 in high-income countries; p≤0·0001 between all country income groups). Factors significantly associated with higher mortality for all patients combined included country income status (low-income vs high-income countries, risk ratio 2·78 [95% CI 1·88–4·11], p<0·0001; middle-income vs high-income countries, 2·11 [1·59–2·79], p<0·0001), sepsis at presentation (1·20 [1·04–1·40], p=0·016), higher American Society of Anesthesiologists (ASA) score at primary intervention (ASA 4–5 vs ASA 1–2, 1·82 [1·40–2·35], p<0·0001; ASA 3 vs ASA 1–2, 1·58, [1·30–1·92], p<0·0001]), surgical safety checklist not used (1·39 [1·02–1·90], p=0·035), and ventilation or parenteral nutrition unavailable when needed (ventilation 1·96, [1·41–2·71], p=0·0001; parenteral nutrition 1·35, [1·05–1·74], p=0·018). Administration of parenteral nutrition (0·61, [0·47–0·79], p=0·0002) and use of a peripherally inserted central catheter (0·65 [0·50–0·86], p=0·0024) or percutaneous central line (0·69 [0·48–1·00], p=0·049) were associated with lower mortality. Interpretation Unacceptable differences in mortality exist for gastrointestinal congenital anomalies between lowincome, middle-income, and high-income countries. Improving access to quality neonatal surgical care in LMICs will be vital to achieve Sustainable Development Goal 3.2 of ending preventable deaths in neonates and children younger than 5 years by 2030

The investigation of vascular pathologies in patients of lower limbs in type 2 diabetic patients using Tc-99m-sestamibi

Bugün dünyada prevalansı en yüksek hastalıklardan olan ve en ağır komplikasyonlarla seyreden diyabetes mellitus, erken tanı konulması gereken hastalıkların başında gelir. Diyabetin kronik (dejeneratif) komplikasyonlarından olan periferik damar hastalığı oldukça sık görülmektedir. Büyük ve orta çaplı arterlerin intimasını tutarak lümeni daraltan makrovasküler hastalığa ateroskleroz adı verilir. Ateroskleroz diyabetik makroanjiopatinin ortaya çıkmasını daha da hızlandırır. Duyu ve motor nöropati, kapiller bazal membran kalınlaşması, nörojenik inflamatuvar cevabın kaybı ve endotel anormallikleri, ayak damarlarındaki tıkanıklıktan sorumludur. Diyabetik ayakta bazal membran kalınlaşması, teorik olarak lökosit göçünü bozmakta ve yaralanmayı takiben hiperemik cevaba neden olmaktadır. Bu durum diyabetik ayağın enfeksiyona yatkınlığını artırabilir. İskemi doğru tanımlanmazsa enfeksiyon ve nöropati doğru tedavi edilmezse, diyabetik ayak tedavisinde başarılı olunamaz.Diyabetik ayak lezyonları, hastaneye yatış ve uzun süre yatak işgalinin en önemli nedenlerindendir. Periferik damar hastalığını önleme ve tedavi aşamasındaki yeniliklere rağmen diyabet, bacak iskemisi ve ekstremite kaybına neden olan en önemli kardiyovaskuler risk faktörüdür. İyi perfüzyona sahip ayaklarda ülser gelişimine direnç daha fazladır ve eğer ülser oluşmuşsa uygun cerrahi ve medikal yaklaşımla komplikasyonsuz ve hızla bir iyileşme görülebilmektedir. Dolayısıyla diyabetik hastalarda kan dolaşımının sağlanması tedavinin önemli bir basamağını oluşturmaktadır.Çalışmamızda diyabeti olan ve olmayan hastalarda Tc-99m-sestamibi ile alt ekstremitede perfüzyon rezervini hesaplayarak, perfüzyon rezervinin diğer parametreler ile ilişkisini ve diyabetik olmayan hastaların perfüzyon rezervleri ile karşılaştırarak, diyabetik hastalarda periferik vasküler hastalığın varlığını araştırdık.Çalışmaya, kliniğimize herhangi bir nedenle miyokard perfüzyon sintigrafisi istemi ile gelen 32 tip 2 diabetes mellituslu hasta, hasta grubunu, yaş ve cinsiyet ile uyumlu 28 nondiyabetik hasta kontrol grubunu oluşturacak şekilde toplam 60 hasta alındı.Perfüzyon rezervi ile diyabetes mellitus süresi, Hb A1c ve diğer parametreler açısından iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu (p>0.05). Tip 2 DM grubunda perfüzyon rezervi ortalama % 31.4±11.6, kontrol grubunda % 53.2±18.35 idi. İki grup arasında PR ortalamalarına bakıldığında DM grubunda istatistiksel olarak anlamlı düşüklük vardı (p0.05). The mean perfusion reserves in DM and control patients were % 31.4 ? 11.4 and %53.2 ? 18.35 respectively and the difference between the groups were statistically significant ( p< 0.05).These data suggest that the perfusion reserves of the lower extremities of the diabetic patients are lower than the non-diabetic controls and the Tc-99m-sestamibi scintigraphy can be used as a valuable tool for the early diagnosis of the diabetic foot and the search for the pathophysiology of the micro and macroangiopathy