Okul Öncesi Dönem Çocuklarında Empati ve Prososyal Davranışların Geliştirilmesine Yönelik Deneysel Bir Araştırma

This study examined the development of empathy and prosocial behaviors (helping and sharing) among preschool children who had attended an empathy training program. A semi-experimental design with pre-test-post-test control groups was employed. The sample comprised 39 children aged 5 years, of whom 20 and 19 were in the experimental and control groups, respectively. Appropriate sampling methods were used for sample selection. The groups comprised children from two different kindergartens in two different primary schools affiliated with the Ministry of National Education (MONE). The training program was prepared by the researcher and 100 integrated activities were created to ensure the empathic and prosocial development of the children. The activities included helping and sharing, as well as other prosocial skills such as cooperation and waiting in line, along with empathy skills. The program was conducted by the researcher for children in the experimental group, four days a week, for nine weeks. Two methods of evaluation were used to assess the empathy and prosocial behaviors of the experimental and control groups. To measure the children's empathy skills, “the Empathy Scale for Children” was used in the pre- and post-tests. If the children identified the feelings of the main character correctly, they scored 1 point. If they identified it incorrectly or left the question unanswered, they scored 0. A high score indicated a high level of empathy. In the evaluation of prosocial behaviors, observation, a method of evaluation in the literature, was preferred. In this method, the researcher demonstrated certain behaviors, and the children's reactions were noted and analyzed. Eventually their helping and sharing behaviors were analyzed. It was found that the training program improved the empathic and prosocial behaviors of the children in the experimental group. However, the control group, which was not trained in terms of empathic and prosocial behavior, fell short of expectations around helping skills and an improvement around sharing skills. Recommendations were proposed for teachers to organize systematic and planned trainings in order to improve the empathic and prosocial behaviors of preschool children, implement activities that help develop empathic and prosocial behaviors, and analyze the development of helping and sharing behaviors in the natural development processes of children.Bu araştırmada, empati eğitim programı uygulanan okul öncesi dönem çocuklarının empati ve prososyal davranışlarının (yardım etme ve paylaşma) gelişimini incelemek amaçlanmıştır. Bu amaçla öntest-sontest kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Örneklemi 20’si deney, 19’u kontrol grubunda olmak üzere 39 beş yaş çocuğu oluşturmaktadır. Örneklem seçiminde uygun örnekleme yöntemi kullanılmıştır; gruplar MEB’e bağlı iki ayrı ilkokulda bulunan iki ayrı anasınıfındaki çocuklardan oluşmaktadır. Uygulanan eğitim programı araştırmacı tarafından hazırlanmış; çocukların empatik ve prososyal gelişimini sağlamak amacıyla 100 adet bütünleşik etkinlik oluşturulmuştur. Programda yer alan etkinlikler, empati becerileri ile beraber, prososyal davranışların sadece yardım etme ve paylaşma değil, iş birliği, sıra bekleme gibi diğer prososyal becerilerini de kapsamaktadır. Araştırmacı tarafından hazırlanan program, yine araştırmacı tarafından dokuz haftalık bir süre boyunca, haftanın dört günü deney grubundaki çocuklara uygulanmıştır. Deney ve kontrol grubunun empati ve prososyal davranışlarının değerlendirilmesi amacıyla iki ayrı değerlendirme yöntemi kullanılmıştır. Çocukların empati becerilerini ölçmek amacıyla öntest ve sontestte “Çocuklar için Empati Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçek uygulanan çocukların ana karakterin duygusunu doğru olarak ifade edebilmeleri 1 puan, yanlış ifade etmeleri veya cevapsız kalmaları 0 puan olarak puanlanmaktadır. Yüksek puan yüksek düzeyde empati becerisini ifade etmektedir. Prososyal davranışların değerlendirilmesinde ise literatürde yer alan bir gözlem-değerlendirme yöntemi tercih edilmiştir. Bu yöntemde araştırmacı sırasıyla belirli davranış prosedürlerini gerçekleştirmekte, çocukların buna olan tepkileri incelenerek not edilmekte, buna göre yardım etme ve paylaşma davranışları incelenmektedir. Araştırma sonucunda uygulanan eğitim programının deney grubundaki çocukların empatik ve prososyal davranışlarını geliştirdiği sonucuna ulaşılmıştır. Bununla beraber herhangi bir empati ve prososyal davranış eğitimi almayan kontrol grubunun yardım etme becerilerinde gerileme, paylaşma becerilerinde ise ilerleme olduğu bulunmuştur. Buna göre okul öncesi dönem çocuklarının empatik ve prososyal davranışlarının geliştirilmesi amacıyla sistemli, planlı eğitimlerin düzenlenmesi, öğretmenlerin empatik ve prososyal davranışları geliştirici kazanımları kapsayan etkinliklere planlarında yer vermeleri ve çocukların doğal gelişim süreçlerinde yardım etme ve paylaşma davranışlarının gelişiminin incelenmesi yönünde öneriler sunulmuştur

WILL YOU CARRY THAT WATCH? INVESTIGATING FACTORS THAT AFFECT CONTINUANCE INTENTION OF SMARTWATCHES

The interest in wearable technologies, especially smartwatches rise day by day parallel with technological developments and an increasing need to monitor health. In line with those developments, this study aims to investigate the role of perceived ease of use, perceived usefulness, user satisfaction, healthology in explaining smartwatch continuance intention. In addition, this study investigates the relationships between perceived ease of use, perceived usefulness, healthology and user satisfaction. Questionnaire method was used to gather data from actual smartwatch consumers in Turkey and the data analyzed by utilizing structural equation modeling. Findings demonstrate that the most powerful variable to explain smartwatch continuance intention is perceived usefulness, whereas perceived ease of use contributes to user satisfaction the most. Also, healthology is positively related to both user satisfaction and continuance intention. The results also highlight the importance of continuance intention to increase intention to recommend smartwatches to other people

Growth hormone (GH), prolactin (PRL), and diacylglycerol acyltransferase (DGAT1) gene polymorphisms in Turkish native cattle breeds

The aim of this study was to determine the genetic diversity of 4 native Turkish cattle breeds, based on the growth hormone (GH), prolactin (PRL), and diacylglycerol acyltransferase (DGAT1) genes. In order to study the polymorphisms in these genes, the polymerase chain reaction and restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) method was performed. A 329-bp fragment and a 223-bp fragment of GH, a 156-bp fragment of PRL, and a 411-bp fragment of DGAT1, thus 4 loci of 3 genes, were amplified via PCR. These fragments were then restricted with the enzymes MspI, Alu1, RsaI, and CfrI, respectively. In this study, 2 types of alleles, (+) and (-) for the GH-MspI, L and V for the GH-Alu1, A and B for the PRL, and K and A for the DGAT1 loci, were observed. The results of the present study will contribute to the polymorphism data on the world's cattle breeds. Furthermore, the above-mentioned allele frequencies of Turkish native breeds are evaluated in relation to their genetic relatedness, and to infer their milk production properties on the basis of the available literature. In turn, these results can be utilized for future breeding programs of dairy cattle in Turkey

Promjene u sadržaju benzojeve kiseline u kefiru od kozjeg mlijeka proizvedenom pomoću različitih kefirnih kultura

In this study, the content of hippuric and benzoic acid of goat milk kefir produced with commercial lyophilized kefir cultures and kefir grain was investigated. 9 commercial kefir culture and 1 kefir grain were used in production of goat milk kefir. Based on the obtained results, hippuric acid was not found in kefir samples during the storage period, whereas goat milk samples contained hippuric acid (14.8 mg/kg). Benzoic acid levels of kefir samples ranged from 8.5 to 26.6 mg/kg during the 28-day storage period. The highest Lactobacillus and Lactococcus counts were observed in kefir sample produced with kefir grain while this sample was one of the sample containing the lowest (11.2 mg/kg) benzoic acid levels. In conclusion, the research results showed that starter kefir cultures and microbiota used in kefir production and storage period had a significant effect on the formation of benzoic acid levels (p<0.05).U ovom je radu ispitivan sadržaj hipurinske i benzojeve kiseline u uzorcima kefira od kozjeg mlijeka proizvedenim pomoću različitih komercijalnih lifoliziranih starter kultura te kefirnih zrnaca. Devet komercijalnih starter kultura i jedna vrsta kefirnog zrna su korišteni za proizvodnju uzoraka kefira. Dobiveni rezultati pokazali su kako hipurinska kiselina nije bila prisutna niti u jednom ispitivanom uzorku tijekom cijelog perioda skladištenja, dok su ju uzorci ishodišnog mlijeka sadržavali (14,8 mg/kg). Sadržaj benzojeve kiseline u uzrocima kefira kretao se od 8,5 to 26,6 mg/kg tijekom 28 dana čuvanja. Najveći broj živih stanica vrsta Lactobacillus i Lactococcus utvrđen je u uzorku kefira proizvedenog pomoću kefirnog zrna, dok je isti taj uzorak sadržavao najniže koncentracije benzojeve kiseline (11,2 mg/kg). Iz svega navedenog može se zaključiti da su kefirne starter kulture i mikrobiota korištena za proizvodnju kefira te duljina čuvanja imali značajan utjecaj (p<0.05) na formiranje i koncentraciju benzojeve kiseline

Giant aneurysm of non-coronary sinus of valsalva in a patient with marfan sendrom

Valsalva sinüslerinin anevrizmaları, aort anulusu ile sinotubüler bileşke arasındaki aort kök bölgesinin dilatasyonu olarak tanımlanır. Valsalva sinüsünün izole anevrizmaları nadir görülen kardiovasküler patolojilerdir. Sinüs valsalva anevrizması, konjenital veya edinsel kökenli olabilir. Konjenital, özellikle bağ dokusu bozukluklarına sekonder ve konjenital kardiyak defektlerle birlikte görülebilir. Edinsel anevrizmalar ise enfeksiyonlara ve travmaya sekonder olarak oluşabilir. Küçük boyutlu rüptüre olmamış anevrizmalar cerrahi müdahalesiz takip edilebilirken bunun dışındaki tüm hastalarda müdahale gerekir ve cerrahi altın standart tedavi yöntemidir. Bu yazıda, aort yetmezliği ile birlikte non-koroner valsalva sinüsünün dev anevrizması olan ve uygun tedavisi yapılan 12 yaşında Marfan sendromlu hasta anlatılacaktır.Aneurysms of the sinuses of Valsalva are defined as dilatation of the aortic root region be-tween the aortic annulus and the sinotubularjunction. Isolated aneurysms of the sinus of Valsalva are rare cardiovascular pathologies. Sinus valsalva aneurysm may be of congenital or acquired origin. It can occur congenital, secondary to connective tissue disorders or in associa-tion with congenital cardiac defects. Acquired aneurysms may occur secondary to infections and trauma. Small-sized unruptured aneurysms may be followed without surgical treatment; however, surgery may be required in all other patients and surgery is the gold standard treat-ment method. In this article, a 12 -year-old patient with Marfan syndrome who had aortic regurgita-tion and giant aneurysm of the non-coronary sinus of valsalva and was treated appropriately will be presented

Bilgisayar Destekli Tasarım Program ve Teknolojilerinin İç Mimarlık Mesleki Sürecinde Kullanımı

In this study, that is studied on technology and computer aided design software which are used during interior architectural profession's process stages that has been discussed and thereafter has been studied on relationship between these two subjects in what way and how often they used. In this context; it is scoped to conclude which technologies used in which processes of interior design profession.İç mimarlık meslek sürecinin aşamaları boyunca kullanılan teknoloji ve bilgisayar destekli tasarım programlarının araştırıldığı bu çalışmada; bahsi geçen süreç ve bilgisayar destekli teknolojiler ele alınmış ardından bu iki konunun ilişkisinin ne şekilde ve ne sıklıkla kullanıldığı incelenmiştir. Bu bağlamda mesleki sürecin hangi aşamalarında hangi teknolojilerin kullanıldığı sonucuna varılmaya çalışılmıştır

Investigation of glutathione-S-transferase isoenzymes expressions in ovarian cancer

YÖK Tez ID: 556668Bu çalışmada, 99 hastadan alınan benign, malign over tümör dokularında ve metastaz dokularında Glutatyon-S-Transferaz izozimlerinden GSTM1, GSTP1 ve p53 ekspresyonlarının immünohistokimyasal bulguları değerlendirildi. GST ekspresyonu ve p53 arasındaki ilişki Mann Whitney-U testi ile ve klinik parametrelerle (yaş) ilişkisine Spearman Correlation Rank testi ile bakılmıştır. Over malign dokularında GSTP1 ve p53 ekspresyonları benign dokulara oranla daha fazla olduğu bulunmuştur. Over kanser hastalarında, GSTP1 ve p53 proteininin malign dokularda yüksek ekspresyonda olması over kanserinin ilerlemesinde ve gelişmesinde önemli olduğunu gösterir. p53ekspresyonu ve metastaz hastaların yaşları arasında pozitif korelasyon görülmüştür.In this study the immunohistochemical staining characteristics of glutathione-S- transferase mu (GSTM1), pi (GSTP1), p53 in over benign, malign and metastatic tissue from 99 patients were investigated. Relationships between p53 and GST expressions in over cancer tissue were examined by the Mann Whitney-U test and the clinicopathological data (age) were examined by the spearman correlation rank test. GSTP1 and p53 expressions in over benign cells were significantly higher than those in over malign cells. In over cancer patients the higher expresions of GSTP1, and p53 proteins in metastatic over tissues could be important in over cancer progressions and development. There was a positive correlation between p53 expression and patient's age in metastatic group

Tanaka'nın bulanık doğrusal regresyon yaklaşımına dayalı bulanık sınıflandırma modelleri ve parametrik olmayan iyileştirilmiş bulanık sınıflandırma fonksiyonları.

In some classification problems where human judgments, qualitative and imprecise data exist, uncertainty comes from fuzziness rather than randomness. Limited number of fuzzy classification approaches is available for use for these classification problems to capture the effect of fuzzy uncertainty imbedded in data. The scope of this study mainly comprises two parts: new fuzzy classification approaches based on Tanaka’s Fuzzy Linear Regression (FLR) approach, and an improvement of an existing one, Improved Fuzzy Classifier Functions (IFCF). Tanaka’s FLR approach is a well known fuzzy regression technique used for the prediction problems including fuzzy type of uncertainty. In the first part of the study, three alternative approaches are presented, which utilize the FLR approach for a particular customer satisfaction classification problem. A comparison of their performances and their applicability in other cases are discussed. In the second part of the study, the improved IFCF method, Nonparametric Improved Fuzzy Classifier Functions (NIFCF), is presented, which proposes to use a nonparametric method, Multivariate Adaptive Regression Splines (MARS), in clustering phase of the IFCF method. NIFCF method is applied on three data sets, and compared with Fuzzy Classifier Function (FCF) and Logistic Regression (LR) methods.M.S. - Master of Scienc

Alienation In Modern City: Experimental Sections From 19th Century Paris And 21st Century Istanbul

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2016Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2016Yabancılaşma, süreç içinde farklılaşma ile ortaya çıkan bir durum olması sebebiyle özünde dönüşüm olgusunu barındırır. İnsanın hem doğal hem tarihsel varoluşu ve düşünme yetisi sebebiyle dönüşüm durumu, yalnızca dış dünyayı ve çevreyi yansıtmaz, toplumsal ve kültürel verileri de barındırır. Bu yönüyle bilincin geçirdiği dönüşüm tek katmanlı olmamakta, bir çok katmanı ve çatışmayı yansıtmaktadır. Öte yandan fiziksel mekan için yansıyan, yalnızca o andaki görüntüsü olmaktadır. Dönüşüm gerçekleşir, fakat dönüştüğünü ve yitirdiğini aynı oranda yansıtmaz. Bu yönüyle fiziksel mekan için dönüşümün yansımasının, tek katmanlı olduğu söylenebilmektedir. Bireyin çok katmanlı algısal dönüşümüne karşı, bireyin birebir temasta olduğu fiziksel mekanın tek katmanlı dönüşümünün yabancılaşmaya neden olması, bu çalışmanın söylemini oluşturur. Tezin amacı, 21. yüzyıl İstanbul kenti ve kentlisinde gözlenen yabancılaşmayı kavramak, anlamak; bu çerçevede, 19. yüzyıl Paris’i ve kentlisi üzerine yapılan araştırmaları ele almaktır. Çalışma ile, insana dair olan yabancılaşma kavramının, insanın fiziksel etkileşimde olduğu yapılı çevreyi dönüştürerek, ortaya çıkacak yeni bir kavram olan ‘mekânsal yabancılaşma’ durumunun ve yansıma biçimlerininin araştırılması hedeflenmektedir. Bu çalışmada yabancılaşma durumunun fiziksel mekan üzerindeki izleri kentsel mekanda aranmaktadır. Kentsel mekan, ortak bilinci temsil eden kamunun mekanıdır. Dönüşümün böyle bir çoğulluğun dokunduğu fiziksel mekan üzerinden okunması ile mekandaki yansımaların belirgin hale geleceği öngörülmektedir. Diğer bir deyişle yöntem, eleştirel kuram içinden literatür taraması ve kentsel mekanda gözleme dayanmaktadır. Tez içerik akışında, öncelikle yabancılaşma kavramı irdelenmiş, kavramın tarihsel gelişim süresince düşünürler tarafından nasıl ele alındığı, hem felsefe tarihi hem de kavramın sosyolojik açılımları, kent ve kentli üzerinden değerlendirmelerle incelenmiştir. Bugünün mekânsal yabancılaşma incelemesine ışık tutacak olan araç, 19. Yüzyıl Paris kentidir. Paris, kentleşme ve modernleşme süreçlerinde simgesel ve kültürel başkentlerden biri olarak, ‘yaratıcı yıkım’ süreci ile modern kente dönüşmüş, fiziksel mekanla eş zamanlı dönüşen kentliler ise modern insanı oluşturmuştur. Modern insan, aydınlanma, devrimler, endüstrileşme, kentleşme süreçlerinden geçerek, yeni dünyaya adım atmış; özgürlüğe, toplumsal ve kültürel zenginleşmeye, ilerlemeye kavuşmuştur. Öte yandan yabancılaşma kavramı, tüm bu zenginleşmenin beraberinde ortaya çıkmıştır. ‘Yaratıcı yıkım’ süreciyle modernleşen kente tanık olan ve ‘ilk modern’ olarak anılan şair Charles Baudelaire, yabancılaşma durumlarını kendi gözlemleriyle metinlerine aktarmıştır. İlk araç olarak seçilen Paris’ten incelenen deneysel kesit, Baudelaire’in dönüşen mekanı ve insanlarını anlattığı “Yoksulların Gözleri” metnidir. Bu metnin mekânsal analizi, yabancılaşma durumlarını ortaya çıkarmak üzere, çalışmaya yöntem sunması için yapılmıştır. Modernleşmeyle birlikte ortaya çıkan yabancılaşma durumunun ilk yansımalarının izlendiği Paris kenti, kentlisi ve deneysel kesitinin, bugün, 21. yüzyılın yabancılaşma durumuna ve mekânsal yansımasına ışık tutması amaçlanmıştır. Bu sebeple, yabancılaşma durumunun okunduğu ikinci araç, İstanbul’un Batılı yüzü Karaköy semtidir. Karaköy, yüzyıllar boyu, bir çok ulusun yerleşim alanını oluşturmuş, son yüzyıl içinde ise, Paris’te olduğu gibi, ‘yaratıcı yıkım’lar ile dönüşüm süreçleri geçirmiştir ve bu dönüşüm süreçleri hala devam etmektedir. Karaköy’ün eski yüzü, yer yer yıkılarak yenilenmiş/yenileniyor, yer yer ise eski, yerel dokusunun içinde, modern dünyaya ait alışkanlıkları barındıran yeni mekanlar var olmaya başlıyor. Böyle bir dokuya sahip olan Mumhane Caddesi, Karaköy semtinden alınan deneysel kesit olarak, çalışmanın ikinci aracını oluşturmuştur. Bir çok kişi için, yerel doku (esnaf, sokak satıcısı vs.) ve yeni doku (kafeler, restoranlar, tasarım mekanları) birlikteliği, modern dünyadan uzaklaştıran, çünkü sosyal sınıf ayrılıklarını ortadan kaldıran ve hatta yabancılaşmaya meydan okuyan bir yapılaşma olarak görülse de; Mumhane Caddesi üzerinde, farklı sosyal sınıflardan seçilen sosyal aktörlerle yapılan görüşmeler sonunda, farklı sosyal sınıflara ait kullanıcılar arasında mekan kullanımına dair sınır olduğu gözlemlenmiştir. Bu sınır, yerel olanın karşısında, yeni olanın yanında; görünür olmayan fakat herkesçe kabul edilen bir sınır olarak algılara yerleşmiş ve normalleşmiştir. Bu durumun algısal olarak normalleşmesi, sınırın bir tarafında bulunanlar için kötünün iyi, sınırın diğer tarafında bulunanlar için ise iyinin kötü olarak yorumlanmasına ve görünür olmayan bu sınırın güçlenmesine sebep olmaktadır. Sonuç olarak, mekânsal yabancılaşma durumunun ortaya çıkardığı kavramlardan ilk ve en okunuru olan ‘sınır’, hem 19. yüzyıl, hem de 21. yüzyıl modern kentinde görünür durumdadır. Öte yandan, modernleşme süreci içinde, mekânsal yabancılaşmanın farklı görünümlerinden de söz etmek mümkündür. Bunlar; modern dünyanın üretim ve tüketim döngüsüne paralel, ‘mevcut gerçekliğe uzak mekan üretme’ ve ‘gerçek mekanı tüketme’ eylemleri olarak ortaya çıkmaktadır. ‘Mevcut gerçekliğe uzak mekan üretme’, yabancılaşmaya karşı bir duruş olabileceği gibi, bireyin kendi gerçekliğinden, yani insan ölçeğinden uzaklaşması durumu, bireyi yabancılaşmaya daha yakın hale getirebilmektedir. ‘Gerçek mekanın tüketilmesi’, yabancılaşma durumunun görünen son evresi sayılabileceği gibi, yüzeysel yargılarla müdahale edilen çevrenin -Karaköy örneğinde okunduğu üzere- tüketilmesi olarak yorumlanabilir.Today’s alienation is closely associated with modernization as a result of staying and trying to be a member of modern society. Making theirself accepted among is a main condition of modern world to live. In this sense, it is like survival instinct for modern man and becomes necessity to hide their feelings, thoughts, weaknesses… In other words modern man have to hide characteristics of human and consequently modern man becomes distant to self. Thereby ‘alienation’ comes in view as a defect of modernization. Alienation comes up with differentiation within the process of modernization. For this reason, the notion of alienation has the phenomenon for ‘transformation’. The phenomenon of transformation doesn’t reflect only the physical enviroment, it also has reflection of social sphere and cultural datas by means of the ability to think of human being. From this aspect, the transformation of consciousness doesn’t consist of single layer. It reflects its multilayered structure that has entire the memory belongs to its being and this cause an infight among layers. On the other hand, the reflected is only the image of that moment for phsycal spaces. Transformation happens, but it doesn’t reflect the generated and the lost evenly. Therefore it can be said the reflection of transformation is single-layered for the phsycal space. The phenomenon of alienation exists with the transformation of single-layered structure of physical space against the transformation of multilayered structure of consciousness and that is the main discourse of thesis. The aim of the thesis is to comprehend the alienation which can be seen on the İstanbul city and urbanite of Istanbul at twenty first century and within this framework the studies on the Paris city and urbanite of Paris at nineteenth century are analyzed. In this context, it is searched the spatial alienation and its reflected forms which came up as a new notion by transfomation of phsycal space by human interactions with all. The traces of alienation for phsycal space is searched on urban space in this study. As the representer of common consciousness, urban space is for the public. Reflection on space can be became apparent by reading transformation from physical space which interacts with plurality as part of urban space. In other words, methodology is based on literature review from critical theory and observation in urban space. Study begins with scrutinizing the notion of alienation. It is analyzed approaches in history of philosophy and sociology. In the light of these informations the notion of alienation is analyzed through urbanization and urban space. The nineteenth century Paris is the prototype of modernization and urbanization as a cultural and symbolic capital. For this reason, Paris can bring light to the exploration of spatial alienation which comes up as a consequence of modernization and urbanization. In this research, Paris is used as a tool for reading the phenomenon. Paris turned into modern city by the process of ‘creative destruction’. Synchronously by transformation of physical space, the public of city became the modern public. Modern man stepped on new world by process of revelation, revolution, industrialization and urbanization. Thus the world became acquainted with emancipation, social-cultural enrichment and improvement of all spheres. On the other side, the phenomenon of alienation came into being with social, cultural and physical enrichment. Charles Baudelaire who is a witness of urbanization process by ‘creative destraction’ and known as ‘the first modern man’, shows the cimcumstances of alienation by his own view and experience. The first section chosen from Paris is the Baudelaire’s text, ‘The Eyes of the Poor’. Baudelaire shows the city that has transformed physically and the transformation of human synchronously in the text. In the scope of the thesis, the text is spatially analyzed for the purpose of showing up the circumstances of alienation. Paris is the city that seen the reflects of circumstances of alienation first and the section which is chosen from the city brighten the city of twenty first century and the alienation of today. Even if there are about two hundred years between Paris the first modern city and today, it’s easy to see the similarities in the matter of modern city, modern man and alienation. Karaköy as the western face of Istanbul has transformed for many times over years. Karaköy has multi-layered physical and cultural pattern from various nations who lived in this area down the ages. Especially during last sixty years, Karaköy has had ‘creative desruction’ like Paris. Besides all these, there are opened new commercial spaces like cafes, chic restaurants in Karaköy which are not smiliar to Karaköy’s local shops. In other words the old physical pattern of Karaköy is changing to nonhomogenous place with new habits of modern city. Some of local shops are closed but still the old and the new functions live together in the area. The togetherness is found precious/sincere/trend by people live in city. That is to say Karaköy can be a valuable section, because of its multi-layered pattern, its destructions and what it is today. Therefore Karaköy is chosen as the second section to analyze the notion of alienation and the reflections to the space from today. For many people, the togetherness by local and new fends people off the obligations of modern world like to abolish social class discrimination. However in the wake of interviews with different social actors like local crafter, waitress, design shop owner from Karaköy, it is observed there is a border between social class about availability of place even in this nonhomogenousness. The border described is on the side of new, against local and as it stands it is became normal for both new and local. Obviously there is a contradiction which is related with alienation. Identifying this situation is similiar for local and new because of normalization of situation. As a result of these, the border and the spatial reflection of alienation build up. To conclude, the most legible notion is border related with spatial alienation. It is seen in both nineteenth century’s and today’s modern city. On the other hand, during the process of modernization, it is posible to mention different forms of spatial alienation. These are ‘producing space far from existing reality’ and ‘consuming the real space’. ‘Producing space far from existing’ is a manner against alienation. However, the situation of geting far from human scale and the self reality becomes close to alienation. ‘Consuming the real space’ is read as a last phase of spatial alienation. Otherwise as such in Karaköy example, interfering the space by superficial decisions cause to the consumption of space.Yüksek LisansM.Sc