Words and Deeds. Corporate Social (Ir)Responsibility in Higher Education Institutions

The purpose of the paper is twofold. Firstly, to formulate a definition of a university’s social responsibility that takes into account social expectations from this institution and its internal determinants. The final result of this research is a definitione built on two concepts. On the one hand, it is a stakeholder policy, on the other hand, a whistleblower policy. These are the criteria of responsibility, i.e., the rules that make an institution transparent and open to social criticism. Secondly, the article poses the question whether a university in Poland (treated as a dominant institution of knowledge) is rightly seen as an irresponsible partner of civil society? From the business ethics perspective, the more responsible a university is, the more intense are its ties with the social environment represented by stakeholders and whistleblowers. When they fail to play their parts properly, the relationships should be considered dysfunctional. Additional explanation of this problem may be found in the theory of management. Using the concept of the final customer, public opinion can discover if it really is the main interlocutor of the university. The social partners of the university focus their attention on politicians and public administration as the alternative final customer of the academic product

Professional Self‑government: an Ally or Enemy of Civil Society?

The Constitution of The Republic of Poland (Article 17) says that: “By means of a statute, self‑governments may be created within a profession in which the public repose confidence, and such self‑governments shall concern themselves with the proper practice of such professions in accordance with, and for the purpose of protecting, the public interest”. This regulation is based on two principles: The first is the principle of professionalism; the second embraces norms that must be observed by representatives of professions of public trust. Those groups can make the decisions of their members or profits for themselves. This puts them in a different position than other participants of social and economic life. Professional associations are not driven by market rules, nor administrative regulations (relating to the postulate of the division of labor). The problem begins when – from a social point of view – it is no longer possible to regard these organizations as trustworthy partners. The gap between legal and social perspectives raises doubts about the way in which a civil society could face professional self‑governments when they are seen as being hostile to them

On the criteria of a university’s social responsibility

Badania podjęte w niniejszym artykule podzielone zostały na dwie części. Ich pierwszym celem jest ustalenie, czym jest społeczna odpowiedzialność uniwersytetu. Wynikiem tego postępowania jest definicja obejmująca zobowiązania uniwersytetu wobec interesariuszy i demaskatorów (sygnalistów). Wybór wymienionych aktorów nie jest przypadkowy. Tak skonstruowana definicja uwzględnia wymóg transparentności uniwersytetu oraz jego otwartości na społeczną krytykę. Po drugie, artykuł zmierza do ustalenia, czy polski uniwersytet – jako dominująca instytucja wiedzy – jest zarządzany w sposób społecznie odpowiedzialny. Posiłkując się zasadami odpowiedzialnej edukacji menedżerskiej (PRME), przyjąć należy, że miarą jego poprawności jest jego stosunek do społecznego otoczenia. To stwierdzenie wiedzie do pytania o jakość relacji polskiego uniwersytetu z interesariuszami i demaskatorami postrzeganymi jako oczy i uszy społeczeństwa obywatelskiego.The purpose of the essay is twofold. Firstly, to formulate a definition of a university’s social responsibility (which takes into account social expectations of this institution and its internal determinants). The final result of this research is the definition built on two concepts. On the one hand, it is the stakeholder policy, on the other hand, the whistle-blower policy. These criteria make a university transparent and open to social criticism. Secondly, the essay tends to establish whether Polish universities – treated as dominant institutions of knowledge – can be seen as responsible partner(s) of civil society. From the perspective of the Principles for Responsible Management Education (PRME), the more responsible university, the better the dialogical relationships with its social environment. This leads to the question whether the relationships of Polish universities with stakeholders and whistle-blowers – taken as the eyes and ears of civil society – are intensive enough

In the face of change : news agencies in Poland in 2016-2019

The research goal of the article was to analyze the current market of Polish news agencies, with particular emphasis on the changes introduced in the Polish Press Agency in 2016-2019 after the Act on the National Media Council entered into force. The research method used was a qualitative analysis of research material which included internet sources (websites of major Polish news agencies as well as websites devoted to press related issues) and selected press articles published in opinion magazines. The study paints a picture of the most important changes and development trends of news agencies visible on the Polish market from mid-2016 to the end of 2019. It also presents the position of these institutions regarding the phenomenon of fake news. It also summarizes the activities of the longest existing agencies in connection with their jubilees (100th anniversary of the Polish press Agency and 25th anniversary of KAI, Catholic News Agency). The conclusions of the research proved that modern Polish news agencies are currently in a stage of intensive development (advanced multimedia phase). In order for the Polish Press Agency to maintain the position of leading provider of the most important media content in Poland, a new development strategy was followed. Future opportunities for Polish new agencies depend on their ability to adapt to the changes in the media environment.W artykule omówiono najważniejsze zmiany, które zaszły na rynku polskich agencji informacyjnych w latach 2016-2019. Zasadniczy przedmiot analizy stanowiła sytuacja publicznych agencji informacyjnych po wejściu w życiu Ustawy o Radzie Mediów Narodowych, która stanowi cezurę początkową niniejszego opracowania. Autorka zwraca uwagę na bezprecedensowy kryzys w PAP w październiku 2017 r. związany z burzliwymi zmianami kadrowymi, które wywołały wiele reperkusji w mediach. W opracowaniu uwzględniono ponadto nowe podmioty na rynku informacji agencyjnej, ważniejsze jubileusze (100-lecie PAT oraz 25-lecie KAI), dynamiczny rozwój multimedialnych agencji informacyjnych oraz stanowisko agencji informacyjnych wobec zjawiska "fake newsów". Opracowanie powstało na bazie źródeł internetowych (witryny internetowe omawianych instytucji oraz serwisy i portale branżowe), a także wybranych artykułów prasowych opublikowanych w omawianym okresie na łamach dzienników społeczno-politycznych oraz prasy opinii

Tarpinstitucinių terminologų susitikimų aktualijos

[full article and abstract in Lithuanian; abstract in English] The paper presents a short overview (2006 till the present) of terminology meetings, or- ganized in Brussels/Luxembourg by Lithuanian terminologists working with the Translation Services of EU institutions (the Council of the EU, European Commission, European Parliament, Court of Justice, Central Bank, Committee of Regions, Economic Committee, and Court of Auditors). It is argued that this history represents continuous and gradual evolution and approximation/consolidation of working methods and practices. Some examples of success stories in resolving the terminological differences of different EU institutions are presented. The paper also briefly presents the terminological exchange link between the EU institutions’ Lithuanian translation services on the one hand and Lithu- anian public authorities on the other. The implications of the “triple loyalty” of the EU translator are discussed: the loyalty to the “house style” and multilingual requirements of the EU institution vs. Lith- uanian institutions’ position vs. Lithuanian language principles. Furthermore, the paper concentrates on the issues raised in the meetings related to the use of metaphoric terms in EU translations (e.g., carbon footprint, whistleblowing, spill-over effect). The argument is presented that avoiding metaphor sometimes leads to unclear and imprecise translation or loss of terminological identity. To illustrate the political aspect of conveying important emphasis in a given term, the example of demarcated beds is presented. Furthermore, it is argued that re-terminologization of historicisms/dated words might be useful. Finally the paper presents terminological networking and outreach activities undertaken by the Lithuanian Translation Unit at the General Secretariat of the Council of the EU, including the recently created Facebook page „Europinės terminologijos aktualijos“.[straipsnis ir santrauka lietuvių kalba; santrauka anglų kalba] Šiame straipsnyje pateikta keletas impresijų apie pastarojo dešimtmečio ES institucijų (Europos Sąjungos Tarybos, Parlamento, Komisijos, Europos Centrinio Banko, Teisingumo Teismo, Audito Rūmų, Ekonomikos ir socialinių reikalų bei Regionų komitetų) lietuvių kalbos terminologų su- sitikimus, taip pat konkrečius tuose susitikimuose aptartų terminologinių problemų pavyzdžius. Nuo Lietuvos įstojimo į ES 2004 m. nemažai nuveikta vienodinant, derinant terminologiją, kuriant naujus terminus, ieškant pačio geriausio „vidurio kelio“ tarp teisinio minties tikslumo ir lietuvybės prioriteto daugiakalbystės orkestruotės fone

Zniekształcenia. Julian Tuwim oczyma matki i siostry

MAŁGORZATA WOSNITZKA, absolwentka filologii polskiej i historii sztuki na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Pod kierunkiem dra hab. Macieja Tramera napisała pracę magisterską o zniekształceniach w literaturze i sztuce w kontekście twórczości Juliana Tuwima. Współpracuje z Fundacją Otwarty Kod Kultury. Autorka artykułów: „Mądrym dla zabawy, głupim na pociechę” – Tuwima i Barańczaka „niepróżnujące próżnowanie” (2013) oraz „Inny, nie ja” – przekleństwa (toż)samości Juliana Tuwima (2014).45145

Stosunki polsko-niemieckie i polsko-radzieckie w latach 1933-1938 w świetle publicystyki Bogusława Miedzińskiego

Zadanie pt. Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki nr 885/P-DUN/2014 zostało dofinansowane ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej naukę

Topologia słowa : na marginesie "Krótkiego przewodnika" po amerykańskiej twórczości Tymoteusza Karpowicza

The author of the paper, following Frank Kujawiński and Tomasz Tabako, offers a reading of Karpowicz’s texts, positing in this instance that the pivot of the creative imagination is the category of space — especially germane to American culture. While space — centerless like a desert, in constant movement, limitless, and above all prehuman — establishes the hermeneutic context for Karpowicz’s project; the project itself involves a conceptual escape (conceived as inhuman in its essence) from a place on earth, a “place in language”, and a place in existence. His conception appears to be directed against the common-sense logic of localization and, as Karpowicz himself suggests, can be related to contemporary topological theory. An individual poem (as well as a longer poetic work, based on symmetrical or paralactic structures) manifests itself in this context as a holistically conceived verbal mass, out of which by means of constant transformations the poet seeks to bring to “the surface” of the text ever new forms, ever new narratives. Kokoszka points to the possibility of reading Karpowicz’s “topology of the word” as an attempt to create a dynamic whole whose every element seems to have the potential of entering the represented world. Hence, the individual words of the poems do not have their own stable meaning, or “place”— just next to what has been expressed, there always appears what is optional

Krytyka myślenia mito-logicznego: przypadek Pierre’a Legendre’a

Niniejszy artykuł traktuje o obecności i postrzeganiu mitu w filozofii, szerzej filozofii prawa, dając za przykład prace Pierre’a Legendre’a, francuskiego prawnika, specjalisty w zakresie historii francuskiego prawa administracyjnego, prawa rzymskiego i kanonicznego. Autor artykułu przedstawia również tezy antropologii dogmatycznej, nauki, której propagatorem jest francuski prawnik.Udostępnienie publikacji Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego finansowane w ramach projektu „Doskonałość naukowa kluczem do doskonałości kształcenia”. Projekt realizowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój; nr umowy: POWER.03.05.00-00-Z092/17-00