Najstarsze dzwony regionu lublinieckiego

The collection of oldest bells in the Lubliniec region is too modest in terms of quantity to draw general conclusions. Their value is revealed against the background of certain more common features of their proper resource context. It is believed that the context for them is formed primarily by Silesian bell foundry monuments with centers in Nysa and Wroclaw, and the production of Czech bell foundry workshops in the second place. Unfortunately, this statement should also remain research intuition in the face of still poor state of research on Upper Silesian epigraphy, heavy losses in the Upper Silesian campanological resources, and, finally, the persistent existence of components of the resource outside the places of their historical existance (Germany). The analyzed monuments, located in a small area bordering Silesia, carry content relevant to bell epigraphy in Central Europe. In terms of inscription writing, they confirm a certain inertia of the duration of Gothic minuscule and the attractiveness of Proto-Renaissance capital in Silesian foundry workshops.Najstarsze dzwony regionu lublinieckiego są zbiorem ilościowo zbyt skromnym, aby na ich podstawie formułować wnioski o charakterze ogólnym. Ich wartość ujawnia się na tle pewnych powszechniejszych cech właściwego im kontekstu źródłowego. Sądzimy, że kontekst ten tworzą dla nich na pierwszym planie przede wszystkim zabytki ludwisarstwa śląskiego z ośrodkami w Nysie i Wrocławiu, na drugim planie zaś produkcja czeskich warsztatów odlewniczych. Niestety i to stwierdzenie musi bardziej pozostać intuicją badawczą, w sytuacji wciąż słabego stanu badań nad epigrafiką górnośląską, dużych strat w górnośląskim zasobie kampanologicznym, wreszcie wciąż utrzymującej się egzystencji składników tego zasobu poza miejscami ich historycznego funkcjonowania (Niemcy). Analizowane zabytki, zlokalizowane w regionie niewielkim i pogranicznym dla Śląska, przenoszą treści istotne dla epigrafiki dzwonów w Europie Środkowej. W zakresie pisma inskrypcji potwierdzają pewną inercyjność trwania minuskuły gotyckiej i atrakcyjność kapitały protorenesansowej w śląskich warsztatach odlewniczych

Inskrypcje na najstarszych dzwonach gminy Trzciel w powiecie międzyrzeckim

artykuł zamieszczony w "Ziemia Międzyrzecka szkice z dziejów pogranicza : materiały z II sesji historycznej zorganizowanej w Muzeum w Międzyrzeczu 15 kwietnia 2004 r."

The prevention of spinal pain - a systematic review

The spinal pain is a big social problem and a challenge for modern medicine. The basis of therapeutic activities is prevention, which is very important in stopping the progress of this disease. The task of prevention is patient education, which is intended to increase patient awareness about the pathogenetic mechanism of the problem of spinal pain and the consequences of lack of knowledge about the health-promoting behaviors related to this problem

Myszęcin (kościół filialny) - dzwon (datowanie ok. 1700 r.)

Dzwon spiżowy zawieszony na drewnianym jarzmie osadzonym w drewnianym siedzisku dzwonnym. Średnica 61,5 cm, wysokość bez korony 46 cm, korona ma sześć żłobkowanych kabłąków, wys. ok. 14 cm. W górnej części płaszcza 4 półwałki, na dole jeden półwałek.

Świebodzin (ratusz) - dzwon (datowanie 1549 (XIX w.))

Dzwon spiżowy, płytki zegarowy, zamocowany bezpośrednio do iglicy wieżowej. Średnica 84 cm, wysokość 27 cm. Korony brak. Obiekt ozdobiony, w górnej części płaszcza trzy półwałki, między którymi fryz roślinny w formie splecionych cierni oraz poniżej pole inskrypcyjne. W dolnej części jeden półwałek oddzielający płaszcz od kryzy. Widoczne zmiany miejsca uderzenia zewnętrznego bijaka. Pole inskrypcyjne o wysokości ok. 3,5 cm.

Świebodzin (ratusz) - dzwon (datowanie 1549 (XIX w.))

Dzwon spiżowy, płytki zegarowy, zamocowany bezpośrednio do iglicy wieżowej. Średnica 104 cm, wysokość 33 cm. Korony brak. Obiekt ozdobiony, w górnej części płaszcza cztery półwałki, między którymi fryz roślinny oraz pole inskrypcyjne. W dolnej części jeden półwałek oddzielający płaszcz od kryzy. Widoczne zmiany miejsca uderzenia zewnętrznego bijaka. Pole inskrypcyjne o wysokości ok. 3,5 cm.

Myszęcin (kościół filialny) - dzwon (datowanie - ok. 1700 r.)

Dzwon spiżowy zawieszony na drewnianym jarzmie osadzonym w drewnianym siedzisku dzwonnym. Średnica 61,5 cm, wysokość bez korony 46 cm. Korona ma sześć żłobkowanych kabłąków, wys. ok. 14 cm. W górnej części płaszcza 4 półwałki, na dole jeden półwałek. Wyszczerbienia dolnej krawędzi, wyraźne zmiany osi serca. Obecnie obiekt nieużywany ze względu na brak serca. Wg informacji administratorów w złym stanie jest również siedzisko dzwonne.