Recensio libri: Grzegorza Kotłowskiego i Elżbiety Starek, Łacińskie Inskrypcje w kościołach Gdańska. Bazylika Mariacka, Wydawnictwo „Bernardinum”, Pelplin 2013, PP. 105

Auctores eius libri, Grzegorz Kotłowski et Elżbieta Starek, omnes inscriptiones (numero 31) imprimis XVII saeculo p. Chr. n. confectas, quae in Basilica Minore Gedani inveniuntur (etiam in adiunctis photographiis) demonstrant. Maxima eorum pars ad vitam et activitatem nobilissimorum civium urbis Gedani pertinet, qui saepe magistratus publicos ac alia munera, e.g. magistrorum vel sacerdotum gerebant, et in gravibus politicis atque religiosis eventibus versati sunt. Magna cum diligentia ac artis epigraphicae linguae que Latinae scientia Auctores omnes inscriptiones in linguam Polonicam transferunt et necessarias notas de personis in inscriptionibus commemoratis praecipue de eorum activitatibus addunt. Hoc in modo hic liber qui de historia urbis Gedani et eius civium activitatibus narrat pro hominibus philologiae studiosis, historiae ac aliarum disciplinarum peritis perutilis certe ostendebitur

Inskrypcje na najstarszych dzwonach gminy Trzciel w powiecie międzyrzeckim

artykuł zamieszczony w "Ziemia Międzyrzecka szkice z dziejów pogranicza : materiały z II sesji historycznej zorganizowanej w Muzeum w Międzyrzeczu 15 kwietnia 2004 r."

Późnośredniowieczne i wczesnonowożytne kafle z przedstawieniami o tematyce bożonarodzeniowej

Książka jest zbiorem tekstów prezentujących szeroki wachlarz zagadnień dotyczących historii średniowiecznej Polski i Europy. W czterech działach ‒ na wybranych, konkretnych przykładach ‒ podjęto tematykę dotyczącą monarchów i ich rodzin, społeczeństwa i jego poczynań, sztuki, architektury i artefaktów życia codziennego, jak również światopoglądu ludzi wieków średnich. Tak różnorodne problemy badawcze zaciekawią wszystkich, którzy interesują się historią średniowiecza, w tym heraldyką, genealogią, archeologią czy historią sztuki

Datacja reliefów Szapura I. Zarys problematyki

It is assumed that eight Sasanid reliefs were carved during the reign of Shapur I in 242 – 272. There is no doubt that seven of them: NRb I, NRb IV, NRm VI, VŠ I, VŠ II, VŠ III as well as that one from Rag-i Bibi depict the ruler. Identifi cation of the king in relief from Darabgerd is subject of further disputes. What enforces dating reliefs at Naqsh-i Rajab to 242 – 244 is lack of portrayals of enemies defeated by Shapur. Starting point for more precise dating of socalled triumph reliefs is identifi cation of persons appearing in them. There is no doubt about the relief at Naqsh-i Rustam. On the basis of ŠKZ text one ought to assume that it shows Philip the Arab and Valerian thus it should be dated to 260 – 272. The problem is over dating of reliefs at Bishapur. Damages of VŠ I relief allow only identifi cation of Philip the Arab and Gordian III that is why dating can be precised to solely 244-272. Lively discussion elicit another two reliefs of Shapur I at Bishapur . One of the most interesting hypotheses seems to be thesis advanced by B. Overlaet that Uranius Antoninus is the fi gure standing next to the king. Recognision of black stone of Emesa in VŠ III relief maintains the thesis. As far as stone identifi cation seems to be sure one should deliberate if Shapur I would place in the relief a person recognized by him as not equal to himself. It is unlikely from propaganda viewpoint. In that case we can refer to the king relation to Septimius Odenathus with whom he even did not start dialog. If we interpret the arrangement of relief we have to point that its composition refers to sculptures from Apadana in Persepolis. In the context of military activities and devastations of Syria by Persian forces one should not be astonished at symbolic representation of bringing gifts Syrians. For late dating of triumph reliefs indicates their asymmetrical composition which is untypical in case of Persian sculptures. One should recognize that they could be carved by Roman craftmen deported by Shapur I during wars with western neighbour. Anyway it does not help in more precise dating because fi rst deportation took place already in 253. Taking Valerian as prisoner seems to be the most important success of Shapur I. The emperor undoubtly was residing at Bishapur so in a natural way he was put in both VŠ II and VŠ III reliefs what allows their dating to 260-272. The above mentioned speculations do not make easier dating of the most controversial relief from Darabgerd what will be undoubtly subject of future disputes

Barokowe chronostychy łacińskie w Cieszynie

Badania nad chronostychami prowadzone są zazwyczaj przez historyków w ramach chronologii, która wchodzi w skład tzw. nauk pomocniczych historii1 . Podkreślić jednak trzeba, że chronostychy są problemem badawczym znajdującym się na styku również innych nauk pomocniczych historii, jak np. epigrafiki czy też odrębnej już dzisiaj dyscypliny, jaką jest bibliología 2 z jej różnymi specjalnościami. Bibliolodzy zwykli jednak posługiwać się określeniem: chronogram[...

Keslahr von Stuttgart - Kesler von Kisterin. Przyczynek do dziejów kostrzyńskiego ludwisarstwa

artykuł zamieszczony w "Küstrin - Kostrzyn. Z dziejów miasta i twierdzy = Küstrin - Kostrzyn. Aus der Geschichte der Stadt und Festung"

Epigrafika łacińska w farze poznańskiej. Inskrypcje w ołtarzach i kaplicach świętych jezuickich

Rosół Rafał, Epigrafika łacińska w farze poznańskiej. Inskrypcje w ołtarzach i kaplicach świętych jezuickich (Latin Epigraphy in the Parish Church in Poznań. Inscriptions in the altars and chapels of the Jesuit Saints).The paper deals with some Latin inscriptions from the Parish Church in Poznań (the former Jesuit Church). The material under consideration is located in two altars and five chapels devoted to the Jesuit Saints. The author provides a critical edition of the texts, their Polish translations, as well as a commentary.Rosół Rafał, Epigrafika łacińska w farze poznańskiej. Inskrypcje w ołtarzach i kaplicach świętych jezuickich (Latin Epigraphy in the Parish Church in Poznań. Inscriptions in the altars and chapels of the Jesuit Saints).The paper deals with some Latin inscriptions from the Parish Church in Poznań (the former Jesuit Church). The material under consideration is located in two altars and five chapels devoted to the Jesuit Saints. The author provides a critical edition of the texts, their Polish translations, as well as a commentary