Children with deficits in particular areas of learning in religious education

V magistrskem delu obravnavam katehezo otrok s posebnimi potrebami, s poudarkom na otrocih s primanjkljaji na posameznih področjih učenja. Kateheti, katehisti in katehistinje se pri poučevanju verouka velikokrat znajdejo v situacijah, ko imajo v večinski skupini veroučencev, ki so večinoma brez dodatnih učnih težav, tudi otroke s posebnimi potrebami – najpogosteje k verouku nemoteno prihajajo otroci s primanjkljaji na posameznih področjih učenja. Taka situacija je pogosta tudi v srednjem šolanju, zato so v raziskavo vključeni tudi profesorji predmeta vera in kultura, ki ga izvajajo na katoliških gimnazijah. Otroci oziroma mladostniki s PPPU imajo na določenih področjih učenja, kot so branje, pisanje, računanje, pravopis izrazito nižje izobraževalne dosežke. Ker v stroki zaenkrat še ne obstajajo specifični didaktično-pedagoški pripomočki za delo z otroki in mladostniki s PPPU, sem ta problem natančneje raziskala, predstavila problematiko in poskusila oblikovati priporočila, ki bi jih pri verskem pouku otrok in mladostnikov v bodoče lahko upoštevali. Trenutno stanje v stroki sem raziskala z vprašalnikom, ki sem ga poslala izbranim katehetom in profesorjem predmeta vera in kultura. Ugotovila sem, da je k večinskemu pouku in verouku vključenih veliko otrok s PPPU (predvsem dislektikov), zanje pa zaenkrat ne obstajajo posebni specifični pripomočki in prilagojena učila. Profesorji in kateheti večinoma obravnavajo snov po zastarelih in neprilagojenih učbenikih, ki prav tako niso več primerni za ostale (vero)učence in dijake zaradi svoje neaktualnosti. Prav tako sem ugotovila, da se v stroki ne organizira dovolj rednih strokovnih izobraževanj, namenjenih specifičnemu delu z otroki in mladostniki s PPPU, oziroma se za taka izobraževanja kaže premalo zanimanja.In my master\u27s thesis I will deal with the catechesis of children with special needs, with an emphasis on children with disabilities in particular areas of learning. Catechists, catechists and catechists often find themselves in situations where children with disabilities - most often children with disabilities in particular areas of learning - are freely attending classes in a large group of believers, mostly without additional learning difficulties. Such children have markedly lower educational attainment in some areas of learning, such as reading, writing, numeracy, spelling. The disorders are as follows: dyslexia (reading disorders), dysortography (spelling problems), dyscalculia and specific artymetric learning difficulties (numeracy disorders), dysgraphia (writing disorders), non-verbal learning disorders, and dyspraxia (a deficit in practical and social skills). These disorders also often occur with neurological developmental disorders (ADHD, ADD, communication disorders, developmental coordination disorders, autism spectrum disorders) and other mental disorders (anxiety, depressive and bipolar disorders). Quite a few such students can attend a school with a personalized program, where they usually attend a class with the younger ones, and attend religious classes with their generation, quickly revealing a gap between the students\u27 abilities and learning goals and those of other religious students. Since there are no specific didactic-pedagogical recommendations for the treatment of children with special needs in the field of expertise, I will investigate this problem more closely, present the problem and try to formulate recommendations that would be taken into account in the teaching of the teaching of children with deficits in individual teaching fields in the future. I will investigate the current situation in the field with a short questionnaire to send to selected catechists and professors of the subject Religion and Culture at Diocesan High Schools in Slovenia, in order to find out how teachers adapt themselves to children and what tools and adjustments they already use

Phonological awareness deficit in children with dyslexia and dysorthography

Razvojna disleksija je specifičan deficit čitanja uprkos prosečnoj inteligenciji, školovanju i obrazovnom okruženju, a u odsustvu senzornih ili psihijatrijskih poremećaja. Disortografija predstavlja otežano učenje pravopisa maternjeg jezika u vreme kada su deca istog uzrasta, sposobnosti i obuke već savladala pravopisna pravila. Deficit fonološke obrade objašnjava disleksiju i disortografiju kao posledicu individualnih smetnji u fonološkom procesiranju koja se ispoljava kao slabost u sposobnosti stvaranja veze između fonema i grafema. Ciljevi ovog istraživanja bili su da se utvrdi nivo razvijenosti fonološke svesnosti kod dece sa disleksijom i disortografijom, zatim u kojoj meri govorno jezički poremećaji utiču na ispoljavanje disleksije i disortografije, kao i da se utvrdi da li postoji razlika u ispoljavanju ovih smetnji u odnosu na pol dece. Istraživanje je obuhvatilo 689 dece, od prvog do trećeg razreda osnovne škole čiji je maternji jezik srpski. Deca su podeljena u grupe u odnosu na razred koji pohađaju. Za procenu fonološke svesnosti primenjen je test FONT koji obuhvata osam tipova zadataka:spajanje slogova, slogovna segmentacija, identifikovanje početnog fonema, prepoznavanje rime, fonemska segmentacija, identifikovanje završnog fonema, eliminacija fonema, fonemska supstitucija i spajanje slogova. Brzina, tačnost, fluentnost čitanja i razumevanje sadržaja pročitanog procenjena je testom čitanja The Gray Oral Reading Tests-GORT 5. Za potrebe ovog istraživanja urađena je kros-kulturalna adaptacija testa, prema vodiču za adaptaciju u odnosu na jezičke i kulturalne različitosti. Za procenu razvijenosti govora i poznavanje reči, apstraktne inteligencije, faktora distraktibilnosti i koncentracije, kao i procene vizuomotorne koordinacije, korišćeni su subtestovi Revisk-revidirane skale za merenje inteligencije. Skalom za procenu pravopisnog nivoa rukopisa procenjeno je prepoznavanje semantičkih oblika i njihovo korišćenje u kontekstu saopštavanja misaonih sadržaja. Rezultati pokazuju da najveći broj dece, od prvog do trećeg razreda, ima razvijeno čitanje u kategoriji proseka. U drugom i trećem razredu 61 dete (13.7%) ispoljava disleksiju, a 82 (18,4%) dece disortografične smetnje. Deca sa disleksijom i disortografijom češće imaju deficit fonološke svesnosti u odnosu na decu tipičnog razvoja. Deca sa disleksijom i disortografijom ispoljavaju deficit svih elemenata koji čine fonološku svesnost. Elementi fonološke svesnosti kod dece mlađeg školskog uzrasta čiji je maternji jezik srpski, predstavljaju značajne prediktore za sticanje čitanja i pravopisa. Govorno jezički poremećaji zastupljeni su kod 137 dece (19.9%), od prvog do trećeg razreda. Kod dece sa govorno jezičkim poremećajima se češće ispoljava disleksija i disortografija u odnosu na decu tipičnog razvoja. Najveći broj dece sa disleksijom i disortografijom ima podprosečne rezultate na subtestu Rečnik. Disleksija i disortografija, kao i deficit fonološke svesnosti su češće zastupljeni kod dečaka, ali ta razlika nije značajna. U odnosu na rezultate istraživanja napravljen je Protokol za detekciju, procenu i korekciju disleksije i disortografije.Developmental dyslexia is a specific reading deficit occurring in spite of average intelligence, appropriate schooling and educational environment, in the absence of any sensory or psychiatric disorders. Dysorthography represents a child`s impaired acquisition of the orthography of his/her mother tongue at the age when children of equal abilities and schooling have already mastered orthographic rules. A deficit in phonological awareness explains both dyslexia and dysorthography as a consequence of individual difficulties in phonological processing displayed as impairment in creating associations between phonemes and graphemes. The aims of this research were to establish the level of development of phonological awareness in children with dyslexia and dysorthography, the extent to which speech disorders affect dyslexia and dysorthography, and if there is a difference in their frequency with regard to gender. The study included 689 children, attending 1st, 2nd and 3rd grade of primary school, whose mother tongue was Serbian. Children were divided into groups according to school grade. For the assessment of phonological awareness the FONT test was used which entails eight types of tasks: syllable blending, syllable segmentation, identifying the initial phoneme, recognizing rime, phoneme segmentation, identifying the ending phoneme, phoneme deletion, and phoneme substitution. Reading accuracy, fluency and comprehension were assessed by The Gray Oral Reading Tests – GORT 5. For the purposes of this study, a cross-cultural adaptation was performed, in accordance with the guidelines provided in the guide for adaptation regarding linguistic and cultural differences. Subtests of the REVISK – revised scale for the assessment of intelligence were used to assess the developmental level of speech and vocabulary, attention and distractibility, as well as visual-motor coordination. A scale for the assessment of the orthographic level of handwriting was used to recognize semantic forms and their application in the context of conveying thought content. The results show that the majority of children, attending 1st, 2nd and 3rd grade have an average reading ability. 61 children (13.7%) attending 2nd and 3rd grade have dyslexia, while 82 (18.4%) have difficulties with the orthography. These children more often have a phonological awareness deficit compared to typically developing children. Children with dyslexia and dysorthography display a deficit in all the elements of phonological awareness. The elements of phonological awareness have proven to be significant predictors of mastering reading and writing in children attending lower grades of primary school, whose mother tongue is Serbian. Speaking disorders were found to be present in 137 (19.9%) children attending 1st, 2nd and 3rd grade. These children more often have dyslexia and dysorthography compared to typically developing children. The majority of children with dyslexia and dysorthography have below average results on the Vocabulary subtest. Dyslexia and dysorthography, as well as the phonological awareness deficit are more present in boys but the gender difference is not significant. In accordance with our results, a protocol was developed to detect, assess and correct dyslexia and dysorthography

Phonological awareness deficit in children with dyslexia and dysorthography

Razvojna disleksija je specifičan deficit čitanja uprkos prosečnoj inteligenciji, školovanju i obrazovnom okruženju, a u odsustvu senzornih ili psihijatrijskih poremećaja. Disortografija predstavlja otežano učenje pravopisa maternjeg jezika u vreme kada su deca istog uzrasta, sposobnosti i obuke već savladala pravopisna pravila. Deficit fonološke obrade objašnjava disleksiju i disortografiju kao posledicu individualnih smetnji u fonološkom procesiranju koja se ispoljava kao slabost u sposobnosti stvaranja veze između fonema i grafema. Ciljevi ovog istraživanja bili su da se utvrdi nivo razvijenosti fonološke svesnosti kod dece sa disleksijom i disortografijom, zatim u kojoj meri govorno jezički poremećaji utiču na ispoljavanje disleksije i disortografije, kao i da se utvrdi da li postoji razlika u ispoljavanju ovih smetnji u odnosu na pol dece. Istraživanje je obuhvatilo 689 dece, od prvog do trećeg razreda osnovne škole čiji je maternji jezik srpski. Deca su podeljena u grupe u odnosu na razred koji pohađaju. Za procenu fonološke svesnosti primenjen je test FONT koji obuhvata osam tipova zadataka:spajanje slogova, slogovna segmentacija, identifikovanje početnog fonema, prepoznavanje rime, fonemska segmentacija, identifikovanje završnog fonema, eliminacija fonema, fonemska supstitucija i spajanje slogova. Brzina, tačnost, fluentnost čitanja i razumevanje sadržaja pročitanog procenjena je testom čitanja The Gray Oral Reading Tests-GORT 5. Za potrebe ovog istraživanja urađena je kros-kulturalna adaptacija testa, prema vodiču za adaptaciju u odnosu na jezičke i kulturalne različitosti. Za procenu razvijenosti govora i poznavanje reči, apstraktne inteligencije, faktora distraktibilnosti i koncentracije, kao i procene vizuomotorne koordinacije, korišćeni su subtestovi Revisk-revidirane skale za merenje inteligencije. Skalom za procenu pravopisnog nivoa rukopisa procenjeno je prepoznavanje semantičkih oblika i njihovo korišćenje u kontekstu saopštavanja misaonih sadržaja. Rezultati pokazuju da najveći broj dece, od prvog do trećeg razreda, ima razvijeno čitanje u kategoriji proseka. U drugom i trećem razredu 61 dete (13.7%) ispoljava disleksiju, a 82 (18,4%) dece disortografične smetnje. Deca sa disleksijom i disortografijom češće imaju deficit fonološke svesnosti u odnosu na decu tipičnog razvoja. Deca sa disleksijom i disortografijom ispoljavaju deficit svih elemenata koji čine fonološku svesnost. Elementi fonološke svesnosti kod dece mlađeg školskog uzrasta čiji je maternji jezik srpski, predstavljaju značajne prediktore za sticanje čitanja i pravopisa. Govorno jezički poremećaji zastupljeni su kod 137 dece (19.9%), od prvog do trećeg razreda. Kod dece sa govorno jezičkim poremećajima se češće ispoljava disleksija i disortografija u odnosu na decu tipičnog razvoja. Najveći broj dece sa disleksijom i disortografijom ima podprosečne rezultate na subtestu Rečnik. Disleksija i disortografija, kao i deficit fonološke svesnosti su češće zastupljeni kod dečaka, ali ta razlika nije značajna. U odnosu na rezultate istraživanja napravljen je Protokol za detekciju, procenu i korekciju disleksije i disortografije.Developmental dyslexia is a specific reading deficit occurring in spite of average intelligence, appropriate schooling and educational environment, in the absence of any sensory or psychiatric disorders. Dysorthography represents a child`s impaired acquisition of the orthography of his/her mother tongue at the age when children of equal abilities and schooling have already mastered orthographic rules. A deficit in phonological awareness explains both dyslexia and dysorthography as a consequence of individual difficulties in phonological processing displayed as impairment in creating associations between phonemes and graphemes. The aims of this research were to establish the level of development of phonological awareness in children with dyslexia and dysorthography, the extent to which speech disorders affect dyslexia and dysorthography, and if there is a difference in their frequency with regard to gender. The study included 689 children, attending 1st, 2nd and 3rd grade of primary school, whose mother tongue was Serbian. Children were divided into groups according to school grade. For the assessment of phonological awareness the FONT test was used which entails eight types of tasks: syllable blending, syllable segmentation, identifying the initial phoneme, recognizing rime, phoneme segmentation, identifying the ending phoneme, phoneme deletion, and phoneme substitution. Reading accuracy, fluency and comprehension were assessed by The Gray Oral Reading Tests – GORT 5. For the purposes of this study, a cross-cultural adaptation was performed, in accordance with the guidelines provided in the guide for adaptation regarding linguistic and cultural differences. Subtests of the REVISK – revised scale for the assessment of intelligence were used to assess the developmental level of speech and vocabulary, attention and distractibility, as well as visual-motor coordination. A scale for the assessment of the orthographic level of handwriting was used to recognize semantic forms and their application in the context of conveying thought content. The results show that the majority of children, attending 1st, 2nd and 3rd grade have an average reading ability. 61 children (13.7%) attending 2nd and 3rd grade have dyslexia, while 82 (18.4%) have difficulties with the orthography. These children more often have a phonological awareness deficit compared to typically developing children. Children with dyslexia and dysorthography display a deficit in all the elements of phonological awareness. The elements of phonological awareness have proven to be significant predictors of mastering reading and writing in children attending lower grades of primary school, whose mother tongue is Serbian. Speaking disorders were found to be present in 137 (19.9%) children attending 1st, 2nd and 3rd grade. These children more often have dyslexia and dysorthography compared to typically developing children. The majority of children with dyslexia and dysorthography have below average results on the Vocabulary subtest. Dyslexia and dysorthography, as well as the phonological awareness deficit are more present in boys but the gender difference is not significant. In accordance with our results, a protocol was developed to detect, assess and correct dyslexia and dysorthography

CASE REPORT OF A MENTALLY RETARDED CHILD

Mental retardation is a complex individual and social problem. According to WHO, around 1-3 % of world population are mentally retarded people and the percentage between school children is around 2 %.The development of a mentally retarded child depends on factors related to the disability itself, all the limitations and characteristics which results from that. But, physical, psychical, educational and social development of a mentally retarded child, also, depend on other conditions, such as the family and the wider environment, their reactions, attitudes, awareness and sensitivity for special needs of the child, as well as their preparedness and possibilities to respond.At the same time, it is necessary that the mentally retarded child is detected and diagnosed in time, as well as the early start of an adequate treatment

SPECIFIČNE TEŠKOĆE U ČITANJU I PISANJU: KAKO POMOĆI?

Poremećaji u čitanju i pisanju spadaju u kategoriju specifičnih teškoća u učenju. Karakteriziraju ih nedostaci koji se očituju uglavnom u područjima čitanja i pisanja. Učinkovito tretiranje učenika s ovim poremećajem treba uključivati pomoć i podršku u svim područjima koja to zahtijevaju. U ovom članku prikazat ćemo teorijska polazišta specifičnih teškoća u čitanju i pisanju, metode rada koje učitelj može koristiti u nastavnom procesu i prilagodbe okruženja za učenje koje učeniku olakšavaju učenje i učitelju podučavanje

Le discours scientifique : étude traductologique

Notre tâche consistait à offrir une traduction du document "Évaluation de la personnalité d’enfants dyslexiques et tout-venant : une analyse comparative à la lumière du modèle à cinq facteurs" d'Isabelle Roaskim. Nous avons observé quelques caractéristiques spécifiques du discours scientifique en ce qui concerne les types de phrases, la complexité de la structure de la phrase, la tendance à la dépersonnalisation, le respect du « bon usage », le souci de concision et la perspective atemporelle et nous faisions une analyse de notre traduction à la lumière de ces caractéristiques du discours scientifique

RAZVOJ DJECE S POSEBNIM POTREBAMA KROZ ČETIRI GODINE ŠKOLOVANJA

Svakodnevno se susrećemo s raznolikošću. Pogotovo kada promatramo područje posebnih potreba djece. Svaki je pojedinac sam po sebi drugačiji. Prihvatila sam se studije slučaja učenika III. gimnazije, koja ima odluku djeteta s posebnim potrebama. Određena je kao dijete s govorno-jezičnim poremećajem i kao dijete s nedostacima u pojedinim područjima učenja. To je jedan od primjera koji imaju pozitivan i uspješan zaključak. Predstavila sam povijest slučaja, a zatim i nastavak školovanja kod nas. Put nije bio lak, i zato smo zadovoljni sa završetkom. Učenica je uspješno razvila socijalni dio koji je bio vrlo slab i područje učenja. Povezala se sa školskim kolegama i uspjela steći Velik napredak je postignut u području stjecanja znanja. Kroz godine školovanja u posljednjih godinu dana učenica je sve obaveze izvršavala potpuno samostalno. Uspjela je postati samostalna i odgovorna osoba s vrlo dobrom slikom o sebi

RAZVOJ DJECE S POSEBNIM POTREBAMA KROZ ČETIRI GODINE ŠKOLOVANJA

Svakodnevno se susrećemo s raznolikošću. Pogotovo kada promatramo područje posebnih potreba djece. Svaki je pojedinac sam po sebi drugačiji. Prihvatila sam se studije slučaja učenika III. gimnazije, koja ima odluku djeteta s posebnim potrebama. Određena je kao dijete s govorno-jezičnim poremećajem i kao dijete s nedostacima u pojedinim područjima učenja. To je jedan od primjera koji imaju pozitivan i uspješan zaključak. Predstavila sam povijest slučaja, a zatim i nastavak školovanja kod nas. Put nije bio lak, i zato smo zadovoljni sa završetkom. Učenica je uspješno razvila socijalni dio koji je bio vrlo slab i područje učenja. Povezala se sa školskim kolegama i uspjela steći Velik napredak je postignut u području stjecanja znanja. Kroz godine školovanja u posljednjih godinu dana učenica je sve obaveze izvršavala potpuno samostalno. Uspjela je postati samostalna i odgovorna osoba s vrlo dobrom slikom o sebi