Botany at Stefan Batory University in Vilna (Wilno, Vilnius) (1919–1939)

The university in Vilna (in Polish: Wilno, now: Vilnius, Lithuania), founded in 1579, by Stefan Batory (Stephen Báthory), King of Poland and Grand Duke of Lithuania, was a centre of Polish botany in 1780–1832 and 1919–1939. In the latter period the university functioned under the Polish name Uniwersytet Stefana Batorego (in English: Stefan Batory University). It comprised six departments connected with botany (General Botany, Pharmacognosy and Cultivation of Medicinal Plants, Plant Taxonomy, Botanical Garden, Garden of Medicinal Plants, and Natural History Museum). There worked such distinguished scientists, as: Jakub Mowszowicz (1901–1983), phytogeographer and phytosociologist; Jan Muszyński (1884–1957), botanist and pharmacist; Bronisław Szakien (1890–1938), cytologist and mycologist; Piotr Wiśniewski (1881––1971), physiologist; and Józef Trzebiński (1867–1941), mycologist and phytopathologist. Ca. 300 publications (including ca. 100 scientific ones) were printed in the period investigated, dealing mainly with morphology and anatomy, cytology, plant physiology, floristics (floristic geography of plants), systematics (taxonomy) of vascular plants, mycology and phytopathology, ecology of plant communities (phytosociology), as well as ethnobotany, and history of botany. Stefan Batory University was also an important centre of teaching and popularization of botany in that region of Europe. The aim of the article is to describe the history of botany at the Stefan Batory University in 1919–1939.The university in Vilna (in Polish: Wilno, now: Vilnius, Lithuania), founded in 1579, by Stefan Batory (Stephen Báthory), King of Poland and Grand Duke of Lithuania, was a centre of Polish botany in 1780–1832 and 1919–1939. In the latter period the university functioned under the Polish name Uniwersytet Stefana Batorego (in English: Stefan Batory University). It comprised six departments connected with botany (General Botany, Pharmacognosy and Cultivation of Medicinal Plants, Plant Taxonomy, Botanical Garden, Garden of Medicinal Plants, and Natural History Museum). There worked such distinguished scientists, as: Jakub Mowszowicz (1901–1983), phytogeographer and phytosociologist; Jan Muszyński (1884–1957), botanist and pharmacist; Bronisław Szakien (1890–1938), cytologist and mycologist; Piotr Wiśniewski (1881––1971), physiologist; and Józef Trzebiński (1867–1941), mycologist and phytopathologist. Ca. 300 publications (including ca. 100 scientific ones) were printed in the period investigated, dealing mainly with morphology and anatomy, cytology, plant physiology, floristics (floristic geography of plants), systematics (taxonomy) of vascular plants, mycology and phytopathology, ecology of plant communities (phytosociology), as well as ethnobotany, and history of botany. Stefan Batory University was also an important centre of teaching and popularization of botany in that region of Europe. The aim of the article is to describe the history of botany at the Stefan Batory University in 1919–1939. Botanika na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie (Vilna, Vilnius) (1919–1939) Abstrakt Uniwersytet w Wilnie (w języku angielskim: Vilna, obecnie: Vilnius w Republice Litewskiej), założony w 1579 r. przez Stefana Batorego, króla Polski i wielkiego księcia Litwy, był ośrodkiem polskiej botaniki w latach 1780–1832 oraz 1919–1939. W tym ostatnim okresie funkcjonował pod nazwą Uniwersytet Stefana Batorego (w języku angielskim: Stefan Batory University). W latach 1919–1939 zorganizowano następujące zakłady związane z botaniką: Botaniki Ogólnej, Farmakognozji i Hodowli Roślin Lekarskich, Systematyki Roślin, Ogród Botaniczny, Ogród Roślin Lekarskich oraz Muzeum Przyrodnicze. W ośrodku wileńskim pracowali wybitni uczeni, m.in. Jakub Mowszowicz (1901–1983), fitogeograf i fitosocjolog; Jan Muszyński (1884–1957), botanik i farmaceuta; Bronisław Szakien (1890–1938), cytolog i mykolog; Piotr Wiśniewski (1881–1971), fizjolog oraz Józef Trzebiński (1867–1941), mykolog i fitopatolog. Badacze roślin ogłosili drukiem ok. 300 publikacji (w tym ok. 100 naukowych) dotyczących głównie morfologii i anatomii, cytologii, fizjologii roślin, florystyki (florystycznej geografii roślin), systematyki (taksonomii) roślin naczyniowych, mykologii i fitopatologii, ekologii zbiorowisk roślinnych (fitosocjologii), a także etnobotaniki i historii botaniki. Uniwersytet Stefana Batorego był również ważnym ośrodkiem nauczania i popularyzacji botaniki w tym regionie Europy. Celem artykułu jest opracowanie historii botaniki na Uniwersytecie Stefana Batorego w latach 1919–1939

Józef Warszewicz (1812–1866) and taxonomical history of Warszewiczia coccinea (Vahl) Klotzsch

Józef Warszewicz (1812–1866) – traveler and naturalist, the main horticulturist (inspector) of the Botanic Garden of theJagiellonian University in Kraków, was one of the first plant collectors in the tropical regions of Central and South America. From his travels (1844–1850, 1850–1853) he sent and brought to Europe hundreds of previously unknown plants, primarily orchids, in addition to representatives of other families. One of the collected species was Warszewiczia coccinea (red warszewiczia in English, warszewiczia czerwona in Polish), described by Johann F. Klotzsch and named after the collector. It is a small tree or shrub with large, red inflorescences, growing wild in the American tropics and often cultivated as an ornamental. It plays a significant role in the culture of the island country of Trinidad and Tobago in the Little Antilles archipelago, where it is considered a “national plant”. The aim of this article is to highlight one of the chapters in the history of systematics (taxonomy) relating to Józef Warszewicz and the plants described on the basis of his collections, especially red warszewiczia. Many of the so-called “Warszewicz species” have survived in the taxonomy to this day. His unique collection is stored in the Herbarium of the Jagiellonian University – Herbarium Universitatis Iagellonicae Cracoviensis – KRA. There are specimens important to the science – lectotypes (model representations) of the species Warszewiczia pulcherrima (= W. coccinea).Józef Warszewicz (1812–1866) i taksonomiczna historia Warszewiczia coccinea (Vahl) Klotzsch Józef Warszewicz (1812–1866) – podróżnik i przyrodnik, główny ogrodnik (inspektor) Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, był jednym z pierwszych zbieraczy roślin w tropikalnych regionach Ameryki Środkowej i Południowej. Ze swoich podróży (1844–1850, 1850–1853) przysłał i przywiózł do Europy setki nieznanych wcześniej roślin, w tym przede wszystkim storczyków i przedstawicieli innych rodzin.  Jednym z przywiezionych gatunków była Warszewiczia coccinea (w języku angielskim red warszewiczia, w języku polskim warszewiczia czerwona), opisana przez Johanna F. Klotzscha i nazwana na cześć zbieracza. Jest to niewielkie drzewo lub krzew o dużych, czerwonych kwiatostanach, rosnące dziko w amerykańskich tropikach i często uprawiane jako ozdobne. Odgrywa ono znaczącą rolę w kulturze wyspiarskiego kraju Trynidad i Tobago w archipelagu Małych Antyli, gdzie uznane jest za „roślinę narodową”. Celem artykułu jest naświetlenie jednego z rozdziałów historii systematyki (taksonomii) związanego z Józefem Warszewiczem oraz roślinami opisanymi na podstawie jego zbiorów, zwłaszcza z warszewiczią czerwoną. Wiele tzw. „gatunków Warszewicza” przetrwało w taksonomii do dnia dzisiejszego. Jego unikatowa kolekcja przechowywana jest w Zielniku Uniwersytetu Jagiellońskiego – Herbarium Universitatis Cracoviensis – KRA. Znajdują się tutaj m.in. ważne dla systematyki lektotypy (okazy modelowe) gatunku Warszewiczia pulcherrima (=W. coccinea)

Bogumił Pawłowski (1898-1971) : life and work

Bogumił Pawłowski (1898-1971) - taxonomist, plant geographer, phytosociologist, was one of the most eminent of Polish botanists. He worked at the Jagiellonian University and the Institute of Botany of the Polish Academy of Sciences in Krakow. Professor Pawłowski died at the age of 73 near the top of Mount Olympus in Greece. He is an author or co-author of c. 200 publications concerning primarily floristics, taxonomy of vascular plants, plant geography, and plant sociology. He is considered one of the leading experts on European mountain plants (the Carpathians, the Alps and the Balkan Peninsula). Pawłowski described 226 taxa previously unknown to science, contributed 5 genera to the work Flora Europaea and played a major part in preparing publications on the fl ora of Poland, such as Flora polska (The Polish flora), Rośliny polskie (Polish plants), and The vegetation of Poland. In 1920s he participated in the introduction of J. Braun-Blanquet’s methodology into phytosociological studies in Poland