3D Printed Models for Teaching Orbital Anatomy, Anomalies and Fractures

Purpose: The aim of this study was to determine the efficacy of using 3D printing models in the learning process of orbital anatomy and pathology by ophthalmology residents. Methods: A quasi-experimental study was performed with 24 residents of ophthalmology at Mashhad University of Medical Sciences. Each stratum was randomized into two groups. The educational booklets were distributed, and various forms of orbital 3D models were printed from orbital computed tomography (CT) scans. Knowledge enhancement on the topics was measured by comparing pretest and posttest scores. Results: Thirteen residents who were trained using traditional methods were deemed the control group; while 11 residents who were trained using the 3D printed models were classed as the intervention group. The control group was younger than the intervention group (P = 0.047). The results showed that there was a statistically significant difference in the total posttest scores between the two groups. Based on the repeated measures of the analysis of variance (ANOVA), score variables were significant between the two groups (P = 0.008). Interestingly, the use of the 3D educational model was more effective and statistically significant with the year one residents as compared to the year two residents (P = 0.002). Conclusion: This study is the first one in Iran quantifying the effects of learning using 3D printed models in medical education. In fact, 3D modeling training is seemingly effective in teaching ophthalmic residents. As residents have never encountered such technology before, their experience using 3D models proved to be satisfactory and had a surprising positive effect on the learning process through visual training

A multi-agent-based approach to dynamic scheduling and control for a flexible assembly line system

The success of a flexible assembly manufacturing system depends on efficacious production scheduling and control. Current assembly manufacturing scheduling and control algorithms lack the flexibility and reconfiguration abilities to manage disturbances when they occur. Consequently, system performance worsens quickly when the operation of the system is interrupted. The objective of this research was to examine whether the performance of a flexible assembly line system can be enhanced by implementing a radio frequency identification-based multi-agent distributed (RFIDMAD) scheduling and control system. A multi-agent manufacturing scheduling model was developed and implemented in a flexible assembly manufacturing system using a simulation model. Several measures of the performance of the system were considered in the simulation analysis. The simulation results indicate that an RFIDMAD scheduling and control system can increase the uptime productivity and production rate of an assembly manufacturing system

مروری بر داروهای مورد استفاده در درمان درد رنال کولیک در مقالات چاپ شده به زبان فارسی؛ یک مطالعه مروری روایتی

Introduction: Renal colic is the most common clinical manifestation of urinary stones and one of the most common urological emergencies that is very agonizing for the patient due to excruciating pain. Different therapeutic interventions are performed for relieving the pain in patients with renal colic. This narrative review study was performed, aiming to evaluate the medications used for pain management in patients with renal colic. Methods: The present study is a narrative review. In this study, to find related articles, researchers conducted a computer search in SID, Magiran, and Google Scholar databases using Persian keywords meaning renal colic and kidney colic. Studies were searched in Persian language databases without any time limit. Results: In reviewing the articles, various studies were performed on different drugs for controlling pain in patients with renal colic. Most of the studied drugs were opioids (morphine, buprenorphine, tramadol, and pethidine) and non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) (paracetamol, diclofenac, and ketorolac). Additionally, drugs such as ketamine, desmopressin, aminophylline, and intradermal administration of distilled water were also evaluated. Conclusion: Although narcotics are most effect for relieving pain in patients with renal colic, but the development of side effects such as inhibition of the respiratory center in the medulla and activation of the vomiting center (chemoreceptor trigger zone; CTZ) has limited the use of narcotics. Due to having analgesic effects similar to opioids and fewer side effects, it is recommended to use NSAIDs (Ketorolac) as the first line of treatment for renal colic patients.مقدمه: رنال كوليك(کولیک کلیوی) شايع ترين تظاهر باليني سنگ هاي ادراري و يكي از فوريتهاي شايع اورولوژي است كه به خاطر درد طاقت فرسا براي بيمار بسيار رنج آور است. مداخلات درمانی متفاوتی جهت درد در بیماران مبتلا به رنال کولیک صورت می پذیرد. این مطالعه با هدف بررسی داروهای مورد استفاده در درد بیماران مبتلا به رنال کولیک به صورت یک مطالعه مروری روایتی انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع مرور روایتی می باشد. در این مطالعه جهت یافتن مقالات مرتبط، پژوهشگران جستجوی کامپیوتری را در پایگاه های اطلاعاتی فارسی زبان SID ، Magiran وScholar Google با کلید واژگان رنال کولیک و کولیک کلیوی انجام گرفت. جستجوی مطالعات بدون هیچ محدودیت زمانی صورت گرفت نتایج: در مرور پیشینه پژوهش، مطالعات مختلفی بر روی داروهای متفاوتی جهت کنترل درد  بیماران مبتلا به رنال کولیک صورت گرفته بود. بیشتر داروهای مورد بررسی، مربوط به دسته داروهای مخدر (مورفین، بوپرنورفین، ترامادول و پتدین) و ضد التهاب های غیر استروئیدی (پاراستامول، دیکلوفناک و کتورولاک) بودند. همچنین داروهایی نظیر کتامین، دسموپرسین، آمینوفیلین و تجویز داخل جلدی آب مقطر نیز مورد بررسی قرار گرفتند.  نتیجه گیری: هرچند استفاده از داروهای مخدر، بهترین اثر را در تسکین درد بیماران مبتلا به رنال کولیک ایجاد می کند، اما ایجاد عوارضی مثل مهار شدن مرکز تنفسی در مدولا و فعال شدن مرکز استفراغ (CTZ) استفاده از مخدرها را محدود کرده است. بدلیل اثرات ضد دردی مشابه با اوپیوئیدها و عوارض کمتر پیشنهاد می شود از دسته داروهای NSAID (کتورولاک) به عنوان خط اول درمان بیماران کولیک کلیوی استفاده شود

Optimizing radio frequency identification network planning through ring probabilistic logic neurons

Radio frequency identification is a developing technology that has recently been adopted in industrial applications for identification and tracking operations. The radio frequency identification network planning problem deals with many criteria like number and positions of the deployed antennas in the networks, transmitted power of antennas, and coverage of network. All these criteria must satisfy a set of objectives, such as load balance, economic efficiency, and interference, in order to obtain accurate and reliable network planning. Achieving the best solution for radio frequency identification network planning has been an area of great interest for many scientists. This article introduces the Ring Probabilistic Logic Neuron as a time-efficient and accurate algorithm to deal with the radio frequency identification network planning problem. To achieve the best results, redundant antenna elimination algorithm is used in addition to the proposed optimization techniques. The aim of proposed algorithm is to solve the radio frequency identification network planning problem and to design a cost-effective radio frequency identification network by minimizing the number of embedded radio frequency identification antennas in the network, minimizing collision of antennas, and maximizing coverage area of the objects. The proposed solution is compared with the evolutionary algorithms, namely genetic algorithm and particle swarm optimization. The simulation results show that the Ring Probabilistic Logic Neuron algorithm obtains a far more superior solution for radio frequency identification network planning problem when compared to genetic algorithm and particle swarm optimization

مقایسه اثر دکسمدتومدین و میدازولام وریدی بر همودینامیک و مکانیک ریه در بیماران تحت تهویه ی مکانیکی در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهید محمدی بندرعباس در سال 1399

Introduction: It remains a challenge to provide optimal sedation for patients on mechanical ventilation in ICU. Traditionally, Midazolam has been the most commonly administered sedative drug for ICU patients worldwide. Dexmedetomidine is a newer sedative used for ICU sedation having better hemodynamic stability and no respiratory depressant effect. Methods: This was a parallel randomized, double-blind study. Study population was intensive care unit patients undergoing mechanical ventilation. All the 33 patients received 1 μg/kg IV dexmedetomidine over 10 minutes followed by a maintenance infusion of 0.5 μg/kg/h dexmedetomidine. After 24 hours patients received 0.05 mg/kg midazolam followed by a maintenance infusion of 0.1 mg/kg/h. The dosage of sedative was changed according to the outcome of maintaining a target sedation level of RASS  0 to -1. The cardiovascular and ABG parameters and quality of ventilation were measured at baseline, 12 and 24 hours after sedation. Results: 28 patients (84.8%) were men and 5 (15.2) were women. The mean age of the patients was 36.12±69.74 years. Systolic blood pressure (P<0.005), diastolic blood pressure (P=0.003), mean arterial pressure (P=0.02) and heart rate (P=0.003) were significantly higher in Midazolam group at 24 hours. In addition, O2 saturation was significantly different between dexmedetomidine and midazolam at 12 hours (P=0.03) and 24 hours (P=0.001). ABG parameters were similar between two sedatives. Conclusions: The results of this study showed that dexmedetomidine has better hemodynamic effects than midazolam. Also, the effects of dexmedetomidine and Midazolam on lung mechanics are the same.مقدمه: تهیه یک آرام‌بخش مطلوب برای بیماران تحت تهویه مکانیکی در ICU همچنان یک چالش است. میدازولام مدت‌ها به‌عنوان یک داروی سداتیو برای بیماران ICU در سراسر دنیا استفاده می‌شد. دکسمدتومدین یک سداتیو جدید است که برای آرام‌بخشی این بیماران دارای ثبات همودینامیکی بهتر بوده و اثرات سوء تنفسی ندارد. روش کار: مطالعه ی حاضر به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور متقاطع بر روی 33 بیمار تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهید محمدی بندرعباس انجام شد.  جهت انجام مداخله ابتدا همه بیماران داروی دکسمدتومدین (PrecedexTM 200mcg/2ml, Hospira, USA ) با دوز اولیه 1 µg/kg در عرض 10 دقیقه دریافت کرده و سپس انفوزیون آن با دوز 0.5 µg/kg /h   به مدت 24 ساعت ادامه یافت. پس از 24 ساعت اول، برای بیماران داروی میدازولام با دوز 0.05 mg/kg آغاز و سپس با دوز  0.1 mg/kg/h  به مدت 24 ساعت تجویز شد. دوز داروهای ارام بخش به صورت تیتره افزایش یافت تا بیماران به بازه هدف سدیشن با RASS  در محدوده 0 تا 1- برسند. ارزیابی بیماران از نظر متغیرهای قلبی، عروقی، کیفیت ونتیلاسیون شاخص‌های ABG در ساعات پایه، 12 و24 پس از شروع سدیشن ثبت گردید. یافته ها: 28 نفر (8/84 درصد) از آن بیماران مرد و 5 نفر (2/15 درصد) زن بودند. میانگین سنی بیماران 74/69±12/36 سال بود. فشار خون سیستولیک (p<0.005) و دیاستولیک (p=0.003)، میانگین فشار خون شریانی (p=0.02) و ضربان قلب (p=0.003) بیماران در زمان 24 در گروه میدازولام بصورت قابل توجهی بالاتر بود. همچنین درصد اشباع اکسیژن بیماران دو گروه در زمان های 12 و 24 اختلاف معنادار داشت به طوری که این متغیر زمان 12 در گروه دکسمدتومدین (p=0.03) و در زمان 24 در گروه میدازولام (p=0.001) بطور معناداری بیشتر بود. دو گروه از نظر شاخص‌های ABG یکسان بودند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که داروی دکس مدتومدین اثرات همودینامیک بهتری نسبت به میدازولام دارد. همچنین اثرات دو داروی دکس مدتومدین و میدازولام بر روی مکانیک ریه یکسان است

اضطراب کادر درمانی و عوامل روانشناختی موثر بر آن در زمان پاندمی کوید 19 در ایران: یک مطالعه مروری سیستماتیک: اضطراب کادر درمانی و عوامل روانشناختی موثر بر آن در زمان پاندمی کوید 19 در ایران

Introduction: The Covid-19 epidemic in the world has triggered innumerable stress and anxiety among people. Since medical staff play a leading role in the fight against Covid-19, they experience the highest level of risk and anxiety. Consequently, as a systematic study, this study aimed to investigate the anxiety of medical staff and the psychological factors affecting it during the pandemic of Covid-19 in Iran. Method: In the current study, a systematic review was done to search for Persian database articles, Scientific Information Database (SID), Magiran, and Google Scholar search engine from 2018 to 2021 using Persian keywords; anxiety, coronavirus, Covid-19, medical staff, nurses. To select studies and extract the data, the titles of all articles obtained were reviewed by two people, and duplicates were removed. Information about selected articles, including first author, year of publication, study title, study population, study method, sample size, study tools, and finally, the results were recorded in the data extraction form. Results: In the initial stage of the studies search, 624 studies were reviewed. Due to lack of relevance to the subject and duplication and lack of access to the full article, 610 studies were deleted. Lastly, 14 studies were used to write this study. Numerous psychological factors (stress, depression, burnout, resilience, family social support, suicidal ideation, emotion regulation, anxiety sensitivity, psychological stubbornness, caring behaviors, rumination, health beliefs, and physical activity) played a role in the incidence and prediction of anxiety. Among the studies, five were related to 2021, and 9 were related to 2020. The study population in three studies is Ardabil, in two studies is Malayer, in two studies is  Jahrom, and in one study are Zahedan, Zarandieh, Alborz, Kerman, Torbat Heydariyeh, Miyaneh, and Rasht. The instrument in 10 studies was CDAS, two studies used Beck anxiety, and two studies used DASS. Conclusion: The results of this study disclosed that various psychological factors are influential in the incidence of anxiety in health care professionals, each of which can play a role in the incidence of anxiety. Consequently, recognizing the cause of these psychological disorders in these people is essential to maintain the mental health of these people by using appropriate methods.مقدمه: همه‌گیری کوید 19 در دنیا منجر به ایجاد استرس و اضطراب زیادی در بین مردم شده است. با توجه به اینکه کارکنان درمانی در خط اول مبارزه با بیماری کووید 19 هستند، بیشترین میزان خطر و اضطراب را دارا می باشند. بنابراین هدف از انجام این مطالعه بررسی اضطراب کادر درمانی و عوامل روانشناختی موثر بر آن در زمان پاندمی کوید 19 در ایران به صورت یک مطالعه سیستماتیک می باشد. روش کار: در این مطالعه مرور سیستماتیک جهت جستجوی مقالات پایگاه های اطلاعاتی فارسی زبان؛ پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی(SID)، مگیران و موتور جستجوی گوگل اسکالر از سال 2018 تا 2021 با استفاده از کلید واژه های فارسی؛ اضطراب، کرونا ویروس، کوید 19، کادر درمانی، پرستاران انجام شد. برای انتخاب مطالعات و استخراج داده ها، ابتدا عناوین تمام مقالات بدست آمده توسط دو نفر مورد بررسی قرار گرفت و سپس موارد تکراری حذف شد. اطلاعات مربوط به مقالات منتخب شامل: نویسنده اول، سال انجام انتشار مقاله، عنوان مطالعه، جامعه مورد مطالعه، روش مورد مطالعه، حجم نمونه، ابزار مورد بررسی و در نهایت نتایج بدست آمده در فرم استخراج داده ها ثبت گردید. نتایج: در مرحله اولیه جستجوی مطالعات،  624 مطالعه بررسی گردید. 610 مطالعه بدلیل مرتبط نبودن با موضوع مورد مطالعه و تکراری بودن و عدم دسترسی به مقاله کامل حذف گردید. در نهایت 14 مطالعه جهت نگارش این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. عوامل روانشناختی مختلفی نظیر(استرس، افسردگی، فرسودگی شغلی، تاب آوری، حمایت اجتماعی خانواده، افکار خودکشی، تنظیم هیجان، حساسیت اضطرابی، سرسختی روانشناختی، رفتارهای مراقبتی، نشخوار فکری، باورهای بهداشتی و فعالیت بدنی)، در میزان بروز اضطراب و پیش بینی آن نقش داشتند. از میان مطالعات مورد بررسی 5 مطالعه مربوط به سال 1400 و 9 مطالعه مربوط به سال 1399 می باشد. جامعه مورد مطالعه در سه مطالعه اردبیل، دو مطالعه ملایر، دو مطالعه جهرم و یک مطالعه زاهدان، زرندیه، البرز، کرمان، تربت حیدریه، میانه و رشت می باشد. ابزار مورد بررسی در 10 مطالعه CDAS، 2 مطالعه اضطراب بک و 2 مطالعه هم DASS بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که عوامل روانشناختی مختلفی در بروز میزان اضطراب در کادر بهداشت و درمان تاثیرگذار هستند که هر کدام به نوعی می توانند در میزان بروز اضطراب نقش داشته باشند. بنابراین شناسایی علت این اختلالات روانشناختی در این افراد امری ضروری است تا با استفاده از شیوه های مناسب بتوان سلامت روان این افراد را حفظ نمود

Enterprise Competency Modelling in Practice-an Exploratory Case Study

AbstractCompetency modelling is a standardized way to found an enterprise area of experts. Identifying and managing competences acquired by an enterprise and further representing them in a structured manner provide important knowledge for ‘know-how’ approach. The purpose of this paper is developing a competency based knowledgebase for an enterprise using case study approach. The developed competency knowledgebase for the case study provides information important to decision-making, and can act as an indicator for an enterprise's willingness to engage in robust collaboration

روش های دارویی و غیردارویی موثر در پیشگیری از تهوع و استفراغ در عمل جراحی کوله سیستکتومی ؛ یک مطالعه مروری روایتی و نظام مند

Introduction: Postoperative nausea and vomiting are common and uncomfortable postoperative complications. Different pharmacological and non-pharmacological methods can be used to reduce or control nausea and vomiting after cholecystectomy. The present study investigates the effectiveness of pharmacological and non-pharmacological methods in reducing or controlling nausea and vomiting in cholecystectomy. Methods: In this narrative and systematic review, to find articles in Persian language, SID and Magiran databases, and Google Scholar search engine, from 2000 to 2020, were searched by 2 authors, separately, using Persian keywords equal to cholecystectomy, nausea, and vomiting. Information of the selected articles including: first author, year of publication of the article, title of the study, sample size, drug used, tools studied, and finally, patients’ outcomes were recorded in the data extraction form. The quality of the reviewed articles was evaluated using a checklist related to clinical trial studies. Results: In the initial stage of searching for articles, 558 studies were reviewed. The researchers then reviewed the articles found and 544 studies were eliminated due to not being relevant to the subject under study, duplication, and lack of access to the complete article. Finally, 14 studies were used to write this study. Among the studied articles, metoclopramide was evaluated in 7 studies, ondansetron in 6 studies, dexamethasone in 6 studies, gabapentin in 2 studies, and intraperitoneal bupivacaine, propofol, promethazine, ginger, acupressure, and intravenous crystalloid were examined in one study each. Conclusion: The results of the present study showed that among the pharmacological methods to control nausea and vomiting in patients undergoing cholecystectomy, the first choice of anesthesiologist can be ondansetron. Also, in non-pharmacological methods, acupressure and ginger can both reduce nausea and vomiting after surgery.مقدمه: تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی، از عوارض شایع و ناراحت کننده ی بعد از عمل است. جهت کاهش یا کنترل میزان تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی کوله سیستکتومی می توان از روش های دارویی و غیر دارویی متفاوتی استفاده نمود. مطالعه حاضر به بررسی کارایی روش های دارویی و غیر دارویی در جهت کاهش یا کنترل میزان تهوع و استفراغ در عمل جراحی کوله سیستکتومی می پردازد. روش کار:  در این مطالعه مروری روایتی و نظام مند جهت جستجوی مقالات پایگاه های اطلاعاتی فارسی زبان SID، مگیران و موتور جستجوی گوگل اسکالر از سال 2000 تا 2020 با استفاده از کلید واژه های فارسی؛ کوله سیستکتومی، تهوع، استفراغ، توسط 2 نفر از نویسندگان به صورت مجزا مورد جستجو قرار گرفت. اطلاعات مربوط به مقالات منتخب شامل: نویسنده اول، سال انجام انتشار مقاله، عنوان مطالعه، حجم نمونه، داروی مورد استفاده، ابزار مورد بررسی و در نهایت پیامد بیماران در فرم استخراج داده ها ثبت گردید. ارزیابی کیفیت مقالات مورد بررسی با استفاده از چک لیست مربوط به مطالعات کارآزمایی بالینی انجام شد. یافته ها: در مرحله اولیه جستجوی مطالعات 558 مطالعه بررسی گردید. سپس پژوهشگران به بررسی مقالات جستجو شده پرداختند و تعداد 544 مطالعه بدلیل مرتبط نبودن با موضوع مورد مطالعه و تکراری بودن و عدم دسترسی به مقاله کامل حذف گردید. در نهایت 14 مطالعه جهت نگارش این مطالعه استفاده گردید. از میان مطالعات مورد بررسی، متوکلوپرامید در 7 مطالعه، اندانسترون در 6 مطالعه، دگزامتازون در 6 مطالعه، گاباپنتین در 2 مطالعه و یک مطالعه هم مربوط به هر یک از داروهای بوپیواکایین داخل پریتوئن، پروپوفول، پرومتازین، زنجبیل، طب فشاری و کریستالوئید وریدی مورد بررسی قرار گرفته بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در روش های دارویی کنترل تهوع و استفراغ در بیماران تحت عمل جراحی کوله سیستکتومی، انتخاب اول متخصص بیهوشی می تواند داروی اندانسترون باشد. همچنین در روش های غیر دارویی طب فشاری و زنجبیل هر دو می توانند سبب کاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی شوند