Hoe kan de bespreekbaarheid van psychische en verslavingsklachten in de werkomgeving verbeterd worden?:Een focusgroepstudie vanuit meerdere perspectieven binnen de Nederlandse krijgsmacht

Doel Veel werknemers in hoogrisicoberoepen, zoals militairen, worden op het werk blootgesteld aan stressoren. Dit verhoogt het risico op het ontwikkelen van psychische klachten (inclusief verslaving). Het kunnen bespreken van psychische klachten met de leidinggevende of collega’s kan positieve gevolgen hebben voor het werk, zoals sociale steun en werkaanpassingen, maar het kan ook leiden tot negatieve gevolgen zoals stigma en discriminatie. Dit maakt de keuze om wel of niet open te zijn over psychische klachten en verslaving een complex dilemma met gevolgen voor gezondheid, welzijn en duurzame inzetbaarheid. Het doel van de huidige studie was de belemmerende en bevorderende factoren voor het bespreken van psychische klachten in de werkomgeving bij militairen in kaart te brengen, vanuit meerdere perspectieven. Methode Een kwalitatieve focusgroepstudie binnen de Nederlandse krijgsmacht vanuit verschillende perspectieven is uitgevoerd. De focusgroepgesprekken zijn opgenomen en getranscribeerd. Inhoudsanalyse met inductieve benadering werd uitgevoerd in het softwareprogramma Atlas.ti. Deelnemers In totaal hebben 46 mensen deelgenomen, verdeeld over 8 homogene focusgroepen, die drie perspectieven vertegenwoordigden: militairen met psychische klachten (N=20), militairen zonder psychische klachten (N=10) en militaire zorgprofessionals (N=16). Resultaten Er werden vijf belemmerende factoren gevonden voor het bespreken van psychische klachten in de werkomgeving: (1) angst voor negatieve carrière consequenties, (2) angst voor sociale afwijzing, (3) gebrek aan steun vanuit de leidinggevende, (4) het moeilijk vinden te praten over psychische klachten en (5) de werkcultuur waarin mensen geacht worden sterk te zijn. Er zijn ook drie bevorderende factoren gevonden: (1) verwachte positieve gevolgen van openheid (dat je beter kan worden en dat je openheid anderen kan helpen), (2) steun vanuit de leidinggevende en (3) psychische klachten die werkgerelateerd waren konden makkelijker besproken worden. De perspectieven van de drie groepen kwamen sterk overeen. Conclusie Vanuit alle drie de perspectieven werd bevestigd dat bijna alle belemmerende factoren gerelateerd waren aan de angst een ‘stempel’ te krijgen, en daardoor negatiever beoordeeld te worden (stigma) of negatiever behandeld te worden (discriminatie). De onderzoeksbevindingen tonen daarmee aan dat stigma en discriminatie rond psychische klachten een aanzienlijke barrière vormen voor gezondheid, welzijn en duurzame inzetbaarheid, en dat destigmatiserende interventies nodig zijn. De kennis, de houding en het gedrag van leidinggevenden bleken van cruciaal belang voor het wel of niet bespreken van psychische klachten. Voor hen ligt daarom een sleutelrol voor militairen met dergelijke klachten. Tenslotte zou op beleidsniveau moeten worden bekeken wat gedaan kan worden bepaalde angsten, zoals de angst voor negatieve carrière gevolgen, weg te nemen. Samen kan dit zorgen voor betere bespreekbaarheid van psychische klachten in de werkomgeving. Betere bespreekbaarheid kan het ook makkelijker maken vroegtijdig hulp te zoeken, wat ook weer belangrijk is voor gezondheid, welzijn en duurzame inzetbaarheid

Superdiversity on the Internet: A case from China

Fenomen klimatskih promjena i ljudskog utjecaja na promjenu klime već dulje vrijeme zaokuplja svjetske znanstvenike na različitim područjima znanosti. U posljednjih nekoliko godina fenomen privlači sve veću pozornost šire javnosti, a ni Hrvatska nije iznimka jer mnogi među nama (pogotovo mladi) prepoznaju potrebu za učenjem o klimatskoj problematici i djelovanjem protiv štetnih čovjekovih aktivnosti. Kako bi mlađe generacije, ali i ostatak populacije, spoznale nužnost hitnog suočavanja s klimatskim promjenama, odgajatelji, učitelji, nastavnici, pedagozi i zaposlenici u visokom obrazovanju trebaju preuzeti odgovornost za obrazovanje o klimatskim promjenama. Ovim istraživanjem nastojala su se provjeriti znanja i stavovi o klimatskim promjenama među studentima Sveučilišta u Rijeci te spremnost za poučavanje o klimatskim promjenama kod budućih pripadnika obrazovnog sektora (studenata Učiteljskog fakulteta i nastavničkog modula Filozofskog fakulteta). Također se nastojala ispitati percepcija rizika, učinaka i posljedica klimatskih promjena, doživljaj zabrinutosti i straha te interes, moguća rješenja i akcije za očuvanje klime. Istraživanje je provedeno pomoću mrežnog anketnog upitnika na uzorku od 354 studenata riječkog sveučilišta. Rezultati su pokazali kako studenti Sveučilišta u Rijeci imaju dobro opće znanje o klimatskim promjenama i pozitivne stavove o čovjekovim mogućnostima rješavanja problema, ali različiti su stavovi oko percepcije posljedica i osobne odgovornosti studenata. Uočena je prisutnost osjećaja zabrinutosti i straha od štetnih posljedica, ali i interes za moguća rješenja i akcije te izražena spremnost za poučavanje o klimatskim promjenama u hrvatskom obrazovnom sustavu za kojeg sudionici smatraju da nedovoljno poučava učenike o promjenama klime.The climate change phenomenon and human impact on climate change has preoccupied world scientists in various fields of science for a long time. In recent years, the phenomenon has attracted increasing attention from the general public; Croatia is no exception because many of us (especially young people) recognize the need to learn about climate issues and act against harmful human activities. In order for the younger generations, as well as the rest of the population, to realize the need to deal with climate change as a matter of urgency, educators, teachers, pedagogues and higher education staff need to take responsibility for climate change education. This research sought to test knowledge and attitudes about climate change among students of the University of Rijeka and the readiness to teach about it among the future members of the education sector (students of the Faculty of Teacher Education and the teaching module). Research also sought to examine perceptions of the risks, effects and consequences of climate change, feelings of concern and fear, and interest, possible solutions and actions to preserve the climate. The research was conducted using an online survey questionnaire on a sample of 354 students from the University of Rijeka. The results showed that students at the University of Rijeka have a good general knowledge of climate change and positive attitudes about human problem-solving capabilities, but mixed attitudes about the perception of consequences and personal responsibility. Feelings of concern and fear of harmful consequences were noticed, but also interest in possible solutions and actions and a willingness to teach about climate change in the Croatian education system, which participants believe does not do enough to teach students about climate change