Determination of alkylphenols in two rivers of Turkey and assessment nonylphenol bioaccumulation leading to histological and biochemical changes in the liver of rainbow trout

Ph.D. - Doctoral Progra

Çevredeki Alkifenoller ve Canlı Organizmalara Olan Zararlı Etkileri

The compounds of alkylphenolpolyethoxylates (APEs), one of the ubiquitous estrogenic environmental endocrine disrupters, are widely used as non-ionic surfactants or antioxidants in detergents, pesticides, herbicides, emulsifiers, paints, cosmetics, plasticwares and even in jet fuel. It has been reported that APEs and their derivatives called alkylphenols (APs) exert adverse effects on both aquatic and terrestrial organism. Moreover, they have been shown to have toxic, estrogenic and carcinogenic effects. Therefore, the occurrence of APEs and their derivatives in the environment as well as their structures, biodegradation, bioaccumulation, metabolic fate and their adverse effects on living organisms including human were reviewed from a complex literature to understand their potential danger to human being. From this review of literature, it is concluded that the pollution level of APEs or their derivatives in the environment are not lethal to the most organisms. However, the sub-lethal levels of these substances exert estrogenic and carcinogenic effects in almost all organisms including human being.Alkilfenol bileşikleri (AFEO) iyonic olmayan yüzey aktif maddesi olarak deterjanlarda, ot ve böcek ilaçlarında, kozmeiklerde, plastik eşyalarda emülsifikatörlerde, boyalarda ve hatta uçak yakıtlarında çok yaygın kullanılan östrojenik endokrin sistem bozuculardır. Alkilfenol adı verilen AFEO bilişiklerinin türevlerinin hem suda hem de karada yaşayan canlılara zararlı etkileri olduğu rapor edilmiştir. Ayrıca, bunların hem östrojenik, hem toksik hem de karinojenik etkileri olduğu ortaya konmuştur. Bu nedenle, AFEO bileşikleriri ve türevlerinin doğadaki varoluşları, yapıları, biyolojik bozunumları, biyolojik birikimleri, metbolize edilme yolları ve insan dahil bütün canlı organizmalara olan zararlı etkileri karmaşık literatür taranarak potnsiyel zararlı etkileri anlaşılmaya çalışılmıştır. Bu literatür taraması ile doğada bulunan AFEO bileşikleri ve türevlerinin miktarlarının öldürücü dozlarda olmadığı anlaşılmıştır. Fakat, bu bileşiklerin ve türevlerinin öldürücü olmayan dozlarının da insan dahil bütün canlı organizmalarda hem östrojenik hem de karsinojenik etkilerinin olduğu ortaya konmuştur

Chronic amyloid arthropathy and increased serum amyloid levels in brown layers

Serum amyloid-A (SAA) levels were investigated in chickens with experimentally induced amyloid arthropathy in comparison with healthy Counterparts. Forty-eight 5-week-old chickens were allocated into two equally numbered groups. Enterococcus faecalis was injected intraarticularly at concentrations of 10(9) cfu/ml, to induce amyloid arthropathy in one of the groups, whereas the other one was kept as a control and injected intraarticularly only with 0.9% NaCl (1 ml). All the chickens were necropsied at the 13(th) week after the injections. Joint sections were examined histopathologically and immunohistochemically. Blood samples were collected and SAA levels were determined by ELISA. Amyloid accumulation in joints was only seen in the experimental group (18/24). The SAA levels found were 154 +/- 20 ng/ml and 419 +/- 27 ng/ml in the control and experimental groups, respectively, and the differences were highly significant at (P < 0.001). In conclusion, SAA plasma concentrations are influenced by amyloid arthropathy. Consequently, SAA may be a sensitive variable to assess the physical welfare in chicks; and increases in these values can be suggestive of chronic inflammatory processes, including amyloid arthropathy

Çevredeki Alkifenoller ve Canlı Organizmalara Olan Zararlı Etkileri

The compounds of alkylphenolpolyethoxylates (APEs), one of the ubiquitous estrogenic environmental endocrine disrupters, are widely used as non-ionic surfactants or antioxidants in detergents, pesticides, herbicides, emulsifiers, paints, cosmetics, plasticwares and even in jet fuel. It has been reported that APEs and their derivatives called alkylphenols (APs) exert adverse effects on both aquatic and terrestrial organism. Moreover, they have been shown to have toxic, estrogenic and carcinogenic effects. Therefore, the occurrence of APEs and their derivatives in the environment as well as their structures, biodegradation, bioaccumulation, metabolic fate and their adverse effects on living organisms including human were reviewed from a complex literature to understand their potential danger to human being. From this review of literature, it is concluded that the pollution level of APEs or their derivatives in the environment are not lethal to the most organisms. However, the sub-lethal levels of these substances exert estrogenic and carcinogenic effects in almost all organisms including human being.Alkilfenol bileşikleri (AFEO) iyonic olmayan yüzey aktif maddesi olarak deterjanlarda, ot ve böcek ilaçlarında, kozmeiklerde, plastik eşyalarda emülsifikatörlerde, boyalarda ve hatta uçak yakıtlarında çok yaygın kullanılan östrojenik endokrin sistem bozuculardır. Alkilfenol adı verilen AFEO bilişiklerinin türevlerinin hem suda hem de karada yaşayan canlılara zararlı etkileri olduğu rapor edilmiştir. Ayrıca, bunların hem östrojenik, hem toksik hem de karinojenik etkileri olduğu ortaya konmuştur. Bu nedenle, AFEO bileşikleriri ve türevlerinin doğadaki varoluşları, yapıları, biyolojik bozunumları, biyolojik birikimleri, metbolize edilme yolları ve insan dahil bütün canlı organizmalara olan zararlı etkileri karmaşık literatür taranarak potnsiyel zararlı etkileri anlaşılmaya çalışılmıştır. Bu literatür taraması ile doğada bulunan AFEO bileşikleri ve türevlerinin miktarlarının öldürücü dozlarda olmadığı anlaşılmıştır. Fakat, bu bileşiklerin ve türevlerinin öldürücü olmayan dozlarının da insan dahil bütün canlı organizmalarda hem östrojenik hem de karsinojenik etkilerinin olduğu ortaya konmuştur

Histology and morphometry of white New Zealand rabbit skin

Ten adult female and 10 adult male white New Zealand rabbits were used. The total thickness of epidermis, dermis, primary and secondary hair follicle numbers per square millimetres and follicle diameters were measured in the skin samples taken from the back region of white Newzealand rabbits and the values in females and males were compared. Total skin and dermis thickness were significantly by (P<0.05) more in males than in females of white New Zealand rabbits. It was determined that stratum papillare constitute 58-60% of total skin. There was statistically no difference in the number hair follicles between the skins of males and females. In general, there were no sweat glands in rabbits and the intensity of adipocytes was significantly higher in the female skins than that of males. In conclusion, skins of white New Zealand rabbit are not suitable for fur industry since their dermis are thick and connective tissue fibers are loose

Endemik Beyşehir Kurbağası (Pelophylax caralitanus)’nda Batrachochytrium dendrobatidis ve Ranavirus ile Koenfeksiyon Yaygınlığının Araştırılması

Batrachochytrium dendrobatidis (Bd) and Ranavirus (Rv) are among the pathogens responsible for the rapid decline of amphibian populations worldwide. The aim of this study is to determine the presence of both pathogens in the endemic Beyşehir frog population living in the Lakes Region in the southwestern Anatolia between 2014-2015 years. Prevalences of each pathogen and co-infections (i.e., presence infection with both of Bd and Rv in same animal) were 48.6 %, 10.3 % and 7.0 % respectively and differences in prevalences were detected among lakes and years. This study is the first report of Rv infection and co-infection with Bd and Rv of endemic Beyşehir frog (Pelophylax caralitanus) in Turkey. Although there are infection by both pathogens, it is unclear that how effective in declining of P.caralitanus population.Batrachochytrium dendrobatidis (Bd) ve Ranavirus (Rv), dünya çapında amfibi populasyonlarının hızla azalmasından sorumlu patojenler arasındadır. Bu çalışmanın amacı, 2014-2015 yılları arasında Güneybatı Anadolu Bölgesi'ndeki Göller Bölgesi'nde yaşayan endemik Beyşehir kurbağa populasyonunda her iki patojenin varlığını saptamaktır. Her bir patojen ve koenfeksiyon varlığı sırasıyla %48,6, % 10,3 ve % 7,0 oranında tespit edildi ve göllerin ve yıllar arasında yaygınlık oranlarında farklılıkları tespit edilmiştir. Bu çalışma, Türkiye'de endemik Beyşehir kurbağası (Pelophylax caralitanus)’nda Bd ve Rv'si ile Rv enfeksiyonu ve ko-enfeksiyonunun ilk rapordur. Her iki patojen tarafından da enfeksiyon olmasına rağmen, P.caralitanus populasyonunun azalmasında ne kadar etkili olduğu tespit edilmemiştir

Sakarya Nehri ve Değirmenderesi'nde alkilfenol kirliliği ve nonilfenolün alabalıklar (Onchoryncus mykiss) üzerine etkileri

TÜBİTAK YDABAG15.09.2005Bu çalışmada, Değirmenderesi ve Sakarya Nehri üzerinde belirlenen istasyonlardan alınan su ve sedim örneklerinde ve bu bölgelerden tutulan balıkların dokularında alkilfenol kirliliği metanol özütlemesi ve ardından HPLC yöntemi ile ölçülmüştür. Her iki nehirde de, su örneklerinde alkilfenof'e rastlanmazken, Değirmenderesi'nin en kirli bölgesinden alınan sedim örneklerinde 4,45 ug /g NP ve 1,68 ug /g BP belirlenmiştir. Sakarya Nehrinin en kirli yerinde ise, yine sedim örneklerinde 3,15 ug/g BP ölçülmüştür. Bu istasyonlardan toplanan balık örneklerinde NP ve alkilfenol ilintili bir madde varlığı tespit edilmiştir. Ayrıca bu çalışmada, laboratuvarda NP verilmiş alabalıklarda NP'nin karaciğer glutatyon S-transferaz üzerine etkileri incelendi ve maruziyet süresine ve doza bağımlı değişken bir etki gözlendi. Bu balıkların karaciğerlerinde yapılan sitolojik incelemelerde, 17-estradıol benzeri yağlanma etkileri görüldü. Karaciğer dokusundaki moleküler düzeydeki değişiklikler FTIR spektrofotometresinde belirlendi. Estrojenik etkinin belirteci kabul edilen karaciğerde vitellogenin üretimindeki artışlar immünolojik yöntemlerle saptandı