A Reversal of Perspective: The Subject as Citizen under Absolute Monarchy, or the Ambiguity of Notions

Europe has never had a single definition for the term ‘citizen.’ Indeed, over the centuries the significance of this term has undergone far-reaching evolution. In different historical periods, different states, and different European languages, this term has had diverse meanings and has been used in varying contexts. The concept of ‘citizen’ has repeatedly been defined anew depending upon specific political, social, and economic conditions. At various periods, the term ‘citizen’ has related to a wider or narrower portion of a given state’s society. The criteria by which an individual was said to form a part of the body of citizens have also differed. The changes which have taken place in the definition of a ‘citizen’ over the centuries are enormous. This is not to say, however, that there has been no common core to the concept of citizen as it has taken shape over the course of hundreds of years. As far back as ancient times, a member of the state could influence the shaping of that state’s authorities and could participate in government. It is the Aristotelian concept of the citizen – a concept that has influenced all historical models of citizenship since – which is at the root of the citizen understood as a political animal (politikon zoon). In addition, personal freedom has always been a sine qua non for possessing citizen status. Thus, a citizen has always been, and remains, the opposite of a slave. It has also come to be accepted that citizenship implies the primacy of an individual’s rights in a state over an individual’s obligations to that state. The polar opposite of this situation in the historical dimension is subjection to the monarch in an absolute monarchy. Thus the ‘citizen’ also stands in opposition to the ‘subject.’ When speaking of the historical models containing the said ‘citizenship traits’ of a person’s status in the state, we usually refer to the model of the citizen in ancient times, in medieval municipal citizenship, and in modern times, in the fully−formed nation-state. It is difficult to imagine a citizen in an absolute monarchy, and in a world of subjection. Still, it is possible to give rein to one’s imagination and perceive citizens in such a setting; one could even go a step further and call the subject of an absolute monarch a citizen. But is imagination truly necessary in order to conduct such a seemingly obvious reversal of perspective? Published as a chapter in Krzysztof Trzciński (ed.), The State and Development in Africa and Other Regions, Warsaw University & ASPRA, Warsaw 2007, pp. 319-332

Istota i główne modele power-sharing w kontekście wieloetniczności. Zarys problematyki

This paper discusses the essence and key models of power-sharing. While power-sharing can be construed in a very broad way, a narrow understanding of it is analyzed in this paper. It refers to the phenomenon of the sharing of state power by different segments (e.g. ethnic groups and/or religious communities) of plural societies, especially multi-ethnic and/or multi-religious groups. There are two aims of this paper: 1) to explain how the concept of power-sharing in a multi-ethnic context is understood in the literature, and 2) to identify the main characteristics of the principal models of power-sharing (confessionalism, the Lewis Model, consociationalism, and centripetalism).Artykuł traktuje w zarysie o istocie i głównych modelach power-sharing. Choć powersharing może być pojmowane w sposób bardzo szeroki, tematyka tego artykułu dotyczy jego wąskiego rozumienia. Odnosi się ono do fenomenu dzielenia się władzą państwową przez różne segmenty (np. grupy etniczne lub wspólnoty religijne) społeczeństw pluralnych (podzielonych, sfragmentaryzowanych), w tym zwłaszcza wieloetnicznych i/lub wieloreligijnych. Głównym celem artykułu jest wyjaśnienie treści power-sharing we wskazanym wąskim rozumieniu i wytłumaczenie w zarysie jego głównych modeli (konfesjonalizm, model Lewisa, konsocjonalizm, centrypetalizm)

Importance of Islamic and Christian parties in Indonesia

Artykuł poświęcony jest roli partii religijnych w indonezyjskim systemie politycznym. W artykule zostało wykazane istotne znaczenie partii islamskich i zarazem wyjaśnione postępujące w ostatnich kilkunastu latach zanikanie znaczenia partii chrześcijańskich. W warunkach głębokiej religijności społeczeństwa indonezyjskiego partie religijne rozumiane są jako partie polityczne, które spełniają następujące kryteria: 1) tworzone są przez i dla wyznawców odpowiednio islamu lub chrześcijaństwa, 2) służą realizacji ich interesów (a konkretnie interesów artykułowanych przez polityczne i religijne elity wspólnot religijnych) i 3) budują swoje programy w oparciu o zasady i wartości wiary oraz propagują je i chronią.This paper deals with the role of religious parties in the Indonesian political system. It demonstrates the importance of Islamic parties and explains the declining significance of Christian parties in the last dozen or so years. In the conditions of deep religiosity in Indonesian society, religious parties are understood as political parties that meet the following criteria: 1) are created by and for the followers of Islam or Christianity, respectively, 2) serve to pursue their interests (specifically the interests articulated by the political and religious elites of religious communities) and 3) build their programs based on the principles and values of faith, and also promote and protect them

Człowiek w rozumieniu afrykańskim

[PERSONHOOD IN AFRICAN PHILOSOPHY]. W artykule została omówiona i poddana analizie debata między dwoma współczesnymi afrykańskimi filozofami Ifeanyim A. Menkitim z Nigerii oraz Kwame Gyekyem z Ghany. Debata ta dotyczy typowych dla niektórych afrykańskich kultur sposobów myślenia o istocie człowieczeństwa, tj. o byciu człowiekiem (osobą, person). Prezentowane przez tych filozofów koncepcje nie odnoszą się do żadnych konkretnych afrykańskich ludów, lecz raczej są pewnymi wzorcami idealnymi, czy też abstrakcyjnymi. Zdaniem Menkitiego w tradycyjnym myśleniu afrykańskim jednostka (individual) stopniowo nabywa pełnię człowieczeństwa w oczach swojej wspólnoty wpierw poprzez internalizację obowiązujących w niej norm, a następnie przez ich przestrzeganie w dorosłym życiu. Jak wskazuje, Afrykanin jest przy tym człowiekiem bardziej w przekonaniu i w odbiorze innych niż w swoim własnym. Ale nawet jego własne przeświadczenie o byciu człowiekiem jest kreowane przez myślenie zbiorowe. Z taką perspektywą nie zgadza się Gyekye, który uważa, że człowieczeństwo nie jest u Afrykanów czymś konstytuowanym bądź potwierdzanym przez zbiorowość. W przekonaniu Gyekyego, w myśleniu afrykańskim człowieka czynią pewne symptomatyczne dlań z natury atrybuty fizyczne i umysłowe oraz towarzyszący im instynkt społeczny (sociality), który, jak mniema, jest również przyrodzony. Choć Afrykanin jest, według Gyekyego, bytem głęboko wspólnotowym, posiada również pewien potencjał niezależności od wspólnoty (lokalnej, etnicznej, religijnej), której jest członkiem. Z opisu Menkitiego wynika zaś, że przeciętny Afrykanin nie jest aktywnym sprawcą rzeczywistości i indywidualnym interpretatorem świata, w którym żyje. Artykuł opublikowany w: "Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria", nr 3 [71]: Status człowieka. Problemy filozoficzne, naukowe i religijne, red. Jacek Hołówka, s. 259-282

Geneza i istota średniowiecznego obywatelstwa miejskiego na zachodzie Europy. Przyczynek do badań dziejów obywatelstwa państowego

"Opracowania omawiające historię i ewolucję idei przynależności jednostki do państwa oraz ustalenia prawne, które się z nią wiążą, traktują zwykle o greckim i rzymskim rodowodzie nowożytnego obywatelstwa państwowego oraz o jego osiemnasto- i dziewiętnastowiecznej proweniencji. Tymczasem po okresie antycznym i na długo przed rewolucją francuską istniała na znacznych obszarach Europy instytucja obywatelstwa miejskiego, która stanowi często niedoceniane ogniwo w łańcuchu wielowiekowego rozwoju idei obywatelstwa państwowego."(...

Centripetal federalism

El centripetalisme sovint es percep com un model polític per a que països multifragmentats, especialment els multiètnics, creïn dinàmiques integradores i de moderació entre els membres de les elits polítiques que generin comportaments que creuin les divisions existents i que, en superar els interessos dels grups, despolititzin la distància entre sectors i, per tant, en disminueixen la importància. Una de les institucions centrals del centripetalisme són els processos de descentralització, que comporten una divisió dels grans sectors socials en grups més petits que viuen en regions diferents, idealment amb membres d’altres grups, fet que inclina les elits polítiques dels diferents grans sectors a col·laborar entre si. Tot i que Nigèria i Indonèsia tenen estructures territorials centrípetes molt semblants, només Nigèria és una federació. Aquest article es centra en el federalisme centrípet nigerià i la seva associació amb l’anomenat principi federal, que majoritàriament té un caràcter consociacional

Obywatelstwo w Europie. Z dziejów idei i instytucji

Krzysztof Trzcinski, 'Citizenship in Europe: The History of the Idea and Institution' - this is an interdisciplinary book as the concept of citizenship is one of the key terms of the social sciences and raises questions of a legal, political, historical, philosophical, and sociological nature. The main subjects of this work are the origins and evolution of the idea and institution of citizenship in Western Europe. Doctrinal and institutional models of citizenship presented in this monograph are of different historical origins (beginning with ancient times and ending with the 20th century). This work shows that in different historical periods, the concept of citizenship underwent shifts in semantic substance and that the idea of citizenship is in permanent flux. Hence, the essence of citizenship is continually being enriched with new elements (or, at times, impoverished by the loss of other elements). According to specific conditions of a socio-political, economic, and cultural nature, the concept of citizenship has been redefined in the historical perspective. At various historical periods, the term 'citizen' referred to a broader or narrower spectrum of society. Criteria for membership in the body of citizens also evolved. Over the centuries, many models of citizenship emerged in Europe. Some of them were institutional in form. In contrast, others were the fruit of philosophers' social and political thinking at different times. The basic models emerged in ancient Athens and Rome. Later models of citizenship usually took over many traits, particular to initial models (such as the right to life). However, at the same time, they usually eliminated some of their elements (such as the enslavement of certain members of society) while simultaneously creating and adding new ones (such as electoral rights for women). In this manner, new models emerged, which were an offshoot of classical models. These models contributed to the formation of the contemporary institution of citizenship, which brings together different elements of various historical models. This book contributes to research into the evolution of the state (including research into the formation of the nation-state in Europe), as the institution of citizenship is inherently and functionally tied to the state. This work also contributes to research into the evolution of supranational European Union citizenship. The institutional development of the idea of EU citizenship could - along with the unavoidable transformation of all community structures or even the very idea of integration itself - lead to a fundamental change in the contemporary concept of state citizenship. This work could also prove helpful in research into the phenomenon of immigration in Europe, especially into the interdependence between obtaining the citizenship of the host state and the effective integration of immigrants

Massive nasal polyposis in a patient with newly diagnosed cystic fibrosis

  INTRODUCTION: Cystic fibrosis (CF) — is the most common fatal autosomal recessive disease in Caucasians. A number of reports have described patients who do not meet diagnostic criteria for cystic fibrosis. Atypical or nonclassic CF is characterised by normal or borderline sweat test, pancreatic sufficiency and a monosymptomatic phenotype. For these reasons clinicians should remain alert to the possibility of the occurrence of CF. CASE REPORT: We described a case presentation of massive nasal polyposis and recurrent sinusitis leading to the diagnosis ofcystic fibrosis in a 11-year-old male. CONCLUSION: Our study indicates that chronic sinusitis and/or polyposis should raise the clinicians suspicion of a potential presentation of undiagnosed CF and require further investigations.

Masywna polipowatość nosa u chorego z nowo rozpoznaną mukowiscydozą

Mukowiscydoza jest najczęstszą chorobą wrodzoną w populacji kaukaskiej, uwarunkowaną autosomalnie recesywnie. Obecnie coraz więcej rozpoznań nie spełnia wszystkich kryteriów diagnostycznych tej choroby. Atypowa lub nieklasyczna mukowiscydoza charakteryzuje się prawidłowymi lub granicznymi wynikami testów potowych, brakiem niewydolności trzustki lub monosymptomatycznym przebiegiem choroby. Z tego powodu u pacjentów z nietypowymi objawami z dróg oddechowych, przewlekłymi i opornymi na leczenie lekarze powinni mieć na uwadze możliwość rozpoznania mukowiscydozy. Opisano przypadek kliniczny chłopca, u którego w 11. roku życia rozpoznano mukowiscydozę ze współistniejącymi nawracającymi zapaleniami zatok obocznych nosa z towarzyszącymi masywnymi mnogimi polipami. W niniejszym artykule wskazano, że rozpoznanie opornego na leczenie przewlekłego zapalenia zatok obocznych nosa z towarzyszącymi polipami powinno skutkować pogłębieniem diagnostyki, w tym w kierunku mukowiscydozy.Mukowiscydoza jest najczęstszą chorobą wrodzoną w populacji kaukaskiej, uwarunkowaną autosomalnie recesywnie. Obecnie coraz więcej rozpoznań nie spełnia wszystkich kryteriów diagnostycznych tej choroby. Atypowa lub nieklasyczna mukowiscydoza charakteryzuje się prawidłowymi lub granicznymi wynikami testów potowych, brakiem niewydolności trzustki lub monosymptomatycznym przebiegiem choroby. Z tego powodu u pacjentów z nietypowymi objawami z dróg oddechowych, przewlekłymi i opornymi na leczenie lekarze powinni mieć na uwadze możliwość rozpoznania mukowiscydozy. Opisano przypadek kliniczny chłopca, u którego w 11. roku życia rozpoznano mukowiscydozę ze współistniejącymi nawracającymi zapaleniami zatok obocznych nosa z towarzyszącymi masywnymi mnogimi polipami. W niniejszym artykule wskazano, że rozpoznanie opornego na leczenie przewlekłego zapalenia zatok obocznych nosa z towarzyszącymi polipami powinno skutkować pogłębieniem diagnostyki, w tym w kierunku mukowiscydozy