\u27van goeden koerliken Rotcelaerstene wel ende reynlic ghehouwen\u27. Winning en toepassing van Diestiaanijzerzandsteen in het Hageland van de middeleeuwen tot de 20ste eeuw

Het bouwkundig erfgoed van het Hageland en de Zuiderkempen wordt in hoge mate gekenmerkt door het gebruik van Diestiaanijzerzandsteen. Deze roestbruine steen werd van de volle middeleeuwen tot de 19de eeuw gebruikt in kerken, kapellen, kastelen, watermolens, bruggen, sluizen en kaaimuren. De meeste van deze gebouwen en constructies zijn vandaag beschermd als monument of opgenomen in de Inventaris van het Bouwkundig Erfgoed. Bij restauratiewerkzaamheden aan deze gebouwen moet regelmatig verweerde ijzerzandsteen vervangen worden. Nieuwe ijzerzandsteen is echter niet meer voorhanden. De laatste commercieel geëxploiteerde steengroeve werd in 1950 buiten gebruik gesteld. Bij gebrek aan ijzerzandsteen nemen monumentenzorgers sindsdien hun toevlucht tot vervangende steensoorten of restauratiemortels. Deze redmiddelen voldoen echter niet om het bouwkundig erfgoed waarin ijzerzandsteen is toegepast, op lange termijn in stand te houden. Naast geologisch en materiaaltechnisch onderzoek werd daarom een onderzoek gestart naar de exploitatie en het gebruik van ijzerzandsteen in het verleden. In dit artikel wordt dan ook een antwoord gegeven op vragen als: Op welke plaatsen werd in het verleden ijzerzandsteen gewonnen? Wie waren de eigenaars van de steengroeven? Hoe werd de ijzerzandsteen gewonnen? Hoe werd hij bewerkt en getransporteerd? Hoe evolueerde het gebruik van ijzerzandsteen door de eeuwen heen? Werd ijzerzandsteen alleen gewonnen als bouwsteen of ook als ijzererts? Wat was de invloed van de natuursteenexploitatie op het landschap? En waar zijn er vandaag nog oude steengroeven te vinden

Traditionele ontwateringstechnieken en hun sporen in het landschap

Door de eeuwen heen hebben boeren verschillende technieken gebruikt om landbouwgronden te ontwateren: open sloten en greppelssmalle sleuven opgevuld met takkenbossen, stenen of andere materialenbuizen van gebakken aarde (sinds 1842) en buizen van kunststof (sinds de jaren 1960). Al deze technieken hebben sporen nagelaten in het landschap en het bodemarchief. Veel oude sloten en greppels zijn nog steeds zichtbaar in het landschap en/of op het Digitaal Hoogtemodel Vlaanderen. Bij archeologische opgravingen komen geregeld sporen van oude ontwateringsgreppels en draineerbuizen aan het licht. Dit rapport heeft tot doel een overzicht te geven van de verschillende technieken die vroeger gebruikt werden voor de detailontwatering van landbouwgrond. De onderzochte periode reikt van de middeleeuwen tot omstreeks 1950. Inzicht in de oude ontwateringstechnieken is belangrijk om de sporen die ze in het landschap en het bodemarchief hebben nagelaten, te herkennen en te interpreteren. Daarnaast wil dit rapport ook de belangstelling voor de oude technieken stimuleren en de aanzet geven voor verder onderzoek

Rabattenbossen in Vlaanderen Een verkennend onderzoek

Een rabattenbos is een bos dat uit opgehoogde bedden bestaat, die van elkaar gescheiden zijn door parallelle greppels. De aanleg van rabatten was in de periode 1750-1950 een courante bosbouwkundige praktijk. Onze historische kennis over rabattenbossen vertoont grote lacunes. Om hieraan te verhelpen, heeft het agentschap Onroerend Erfgoed in 2019-2020 een onderzoek naar de techniek van het rabatteren uitgevoerd

Die Deutschen Soldatenfriedhöfe des Ersten Weltkriegs in Flandern

Tijdens de Eerste Wereldoorlog verloor het Duitse leger in Vlaanderen naar schatting 441.500 soldaten. Daarvan werden er 134.898 in Vlaanderen begraven. Toen er tijdens het interbellum tal van Duitse militaire begraafplaatsen opgeheven werden, bracht men de doden over naar verzamelbegraafplaatsen. Het aantal begraafplaatsen werd in de jaren 1955-1957 verder gereduceerd tot vier: Langemark-Nord, Menen-Wald, Hooglede-Ost en Vladslo-Praetbosch.Dit omvangrijke artikel behandelt de geschiedenis van deze begraafplaatsen. Er wordt aandacht besteed aan hun ontstaan, hun aanleg en hun latere ontwikkeling. Het eerste deel focust op de periode van 1914 tot 1954, het jaar waarin beslist werd de 66 bestaande begraafplaatsen (Ehrenfriedhöfe) te reduceren tot de vier bovenvernoemde verzamelbegraafplaatsen. Het tweede deel behandelt de geschiedenis van de vier verzamelbegraafplaatsen van 1954 tot vandaag

Spectra and inverse sign patterns of nearly sign-nonsingular matrices

AbstractA nearly sign-nonsingular (NSNS) matrix is a real n × n matrix having at least two nonzero terms in the expansion of its determinant with precisely one of these terms having opposite sign to all the other terms. Using graph-theoretic techniques, we study the spectra of irreducible NSNS matrices in normal form. Specifically, we show that such a matrix can have at most one nonnegative eigenvalue, and can have no nonreal eigenvalue z in the sector {z: |arg z| ⩽ κ(n − 1)}. We also derive results concerning the sign pattern of inverses of these matrices