Some fluctuations in phytoplankton community structures of the Black Sea

Bu çalışma, ötrofikasyonun bir sonucu olarak, son 30 yıl içinde Karadeniz ekosisteminde oluşan ekolojik değişiklikler nedeniyle fitoplankton kommunitelerinde meydana gelen değişimlerin bir sentezini sunar. Ağır bir ötrofikasyon sonucu fitoplankton kommunitelerinde görülen bazı düzensizlikler ana başlıklar altında şu şekilde özetlenebilir: (1) Karadeniz'e sürekli olarak boşalan nehirler nedeniyle, biyotik olmayan inorganik nutrient madde (nitrit, nitrat, amonyum, fosfat, silis) miktarındaki artış nedeniyle fitoplankton yoğunluğunda meydana gelen genel artış, (2) global fitoplankton yoğunluğunda meydana gelen artış, (3) global fitoplankton artışı ile birlikte pico-ve nano-plankton yoğunluğunun da artması, (4) dinoflagellat ve mikro- ve nano-planklon türlerinin hem kalitatif hem kantitatif açıdan diyatomların aleyhine hızla gelişmesi, (5) geçmiş yıllarda belirli türlerin belirli zamanlarda gösterdikleri aşırı algal üreme olaylarının yerini, atık birçok türün zamana bağlı olmayan gelişi güzel gösterdikleri aşırı üreme olaylarının alması, (6) fitoplankton tür diversitesinin, hem tür çeşitliliği hem bu çeşitlilik içinde yer alan türlerin temsil edilme durumları bakımından gerilemişi, (7) fırsatçı türlerin giderek artan gelişimi, (8) populasyonlarda oluşan büyük kalitatif ve kantitatif düzensiz değişimler, (9) nehir girdileri nedeniyle tatlısu türlerinde meydana gelen artış, (10) son on yılda boreal türlerin giderek anan gelişimi. Sonuç olarak, Karadeniz sürekli kırılgan bir karakterde olan ve büyük düzensiz populasyon değişimleri gösteren ve kesintili ve düzensiz olaylar nedeniyle dış karışıklıklara zayıf bir direnç gösteren bir ekosistem haline gelmiştir. Yazar, tüm karadeniz ekosisteminin, özellikle kuzey-batı bölgesinin fitoplankton kommunite yapılarında ve diğer trofik besin zinciri düzeylerinde görülen değişimlerden dolayı, şu anda güvenilmez bir durum içinde olduğunu düşünmektedir.Some fluctuations in phytoplankton community structures of the Black Sea: This study represents a synthesis of the changes in phytoplankton community structures, due to ecological changes which have occurred in the Black Sea ecosystems in the past years as a consequence of eutrophication. Some fluctuations in phytoplankton community structures as a consequence heavy eutrophication are mainly defined by: (1) the general increase in phytoplanktonic production, due to the increase in nutrient quantities as a consequence of effect of rivers which inputs into the Black Sea; (2) the global increase in phytoplanktonic production (3) the increase in pico-nannoplankton density together with the global increase in phytoplanktonic production; (4) Diatoms have decreased in importance to the advantage of dinoflagellates and pico-nannoplanktons; (5) algal blooming phenomena, formerly quite rare and produced by few species, have become chronic, common and frequent with a rapid succession of numerous species; (6) species diversity, both as variety and equitability component is low; (7) the exuberant development of opportunistic speciess; (8) great qualitative and quantitative fluctuations within populations; (9) the increase in fresh-water speciess as a consequence of river inputs; and (10) the increasing developments of boreal speciess in the past ten years. • As a result, the ecosystem has a weak resistance to exterior disturbances, being characterized by a permanent instability and large population fluctuations, by discontinuous and irregular processes and phenomena. The author consider that the whole ecosystem, especially the north-western part of the Black Sea is in a precarious state at present, because of the fluctuations in phytoplankton community structures and other trophic chain levels

Orta Karadeniz Bölgesi'nin (Sinop yarımadası kıyıları) fitoplankton kompozisyonu ve değişimini etkileyen faktörler

Between August- 1995 and July- 1996, as a result of 150 qualitative (with a 55 urn Plankton net) and 125 quantitative sampling (with Hydro-Bios Universal Series Water Sampler) in Turkish littoral waters of Black Sea (35° 08' 00" and 35° 091 00" E, 41° 59' 00" and 42° 01' 00" N), a total of 180 taxa were determined. From those taxa, 1 species (0.55 %) Cyanophyceae, 83 taxa (46.1 %) Dinophyceae (15 genera, 67 species, 14 varieties and 2 formas), 1 species (0.55 %) Prymnesiophyceae, 5 taxa (2.8 %) Dictyochophyceae (2 genera, 3 species and 2 varieties), 88 taxa (48.9 %) BacUlariophyceae (32 genera, 85 species, 2 varieties and 1 forma), 1 species (0.55 %) Euglenophyceae and 1 species (0.55 %) Acantharea were distinguished. Diatoms and dinoflagellates were more abundant both qualitatively (95.0 %) and quantitatively (95.8 %) than the other groups. Cell numbers of pico- and nano-plankton were generally high in surface water throughout the year (1.9 * 10 8 and 2.7 * IO9 cells l"1 in April and June, respectively). High cell numbers of 1.5 * 109and 1.8 x 109 cells T1 were also observed in November and December, respectively. Results showed that the mean of cell numbers of diatoms and dinoflagellates in surface waters was high in April (3.4 x io7 cells F1) and July (1.3 x 107 cells l_l), while was low in February (9.0 x io5 cells l"1). A montly average of cell number has been estimated as 7.1 x IO6 cells l-1 in surface waters. In the diatom communities, subsequent blooms were dominated by N. longissima (5.2 x IO6 cells 1"') and C. danicum (2.7 x IO6 cells P1) in January, D. brightwelli (7.6 x io6 cells l"1) in March, P.delicatissima (9.0 xio7 cells l"1) in April, C. closterium (7.4 x IO6 cells l"1) in July, R. calcar-avis (1.7 x IO6 cells F1) and P. pungens (1.2 x io6 cells 1_1) in late July and Mid-August.VII The declines of diatoms were followed by increases of pico- nanoplankton and dinoflagellates. Dinoflagellates began to increase in late-March, reached a maximum in Mid-July and gradually declined towards October. In contrast to the diatom, dinoflagellates dominated mid-spring, late summer and mid-winter populations, dinoflagellate blooms showed more pronounced in late spring and mid-summer. Subsequent blooms in the dinoflagellate communities were dominated by H. triquedra (6.2 * 105 cells F1) and P. depression ( 4.0 x 104 cells F1 ) in March, P. granii (4.8 x 105 cells F1) and S. trochoidea (7.8 x 105 cells l"1) in June, P. balticum (9.0 x 106 cells l"1) and P. compression (4.6 x 105 cells F1) in mid-july, G. polyedra (4.4 x 104 cells l"1) in late-july and August, P. micans (7.2 x 105 cells 1"'), P. minimum, P. aerolatum, P. longipes (2.0 x 105 cells F1) in mid-August and P. aporum (9.6 x 105 cells I"1) in December. The highest cell numbers of Prymnesiophyte E. huxlei (5.9 x 1 06 cells l"1) and Silicoflagellate O. octonaria (6.0 x io4 cells F1) were observed in mid-July and in March, respectively. The phytoplankton community diversity indices indicate that the variation during March reflects a transition to a community with lower diversity. Between April and May, the community structure changed from higher diversity toward a lower one. The rate of community change was generally high between late summer and early autumn. While observed lowest index of diversity coefficient (ISHW) was 0.69 bits in April, the observed peak was 3.49 bits in June. However, the community change of phytoplankton was evident between October and December. Despite the abundance of the species (in number), the variations of phytoplankton diversity have basically depended on 8.5 percent of diatoms and 11 percent of dinoflagellates. Thus, community diversity has been usually controlled by 8-10 species, and other taxa have been considered as accessory species that have not caused significant fluctuations in the phytoplankton' s biomas. During the investigations, temperature, salinity, pH, conductivity, turbidity, NO'2-N, NO"3-N, NHVN and PO"34-P variations ranged between 6.0 (in March) and 24.2 °C (in August), %0 16.4 (in May) and 18.0 (in August), 6.90 (in December) and 8.91 (in May), 26.1 (in April) and 29.8 mmhos cm"1 (in March), 0.0 (in June) and 120 (in February), 0.00 and 9.37 ug F1, 10.4 and 70.8 ug F1, 36.0 and 450 ug F1, 7.4 and 74.3 ug F1, respectively. Keywords ; Black Sea, Phytoplankton, Species, Diversity, Ecological factorsAğustos- 1995 ve Temmuz- 1996 periyodunda, Orta Karadeniz Türkiye littoral sularında (35° 08' 00'' ve 35° 09' 00" E, 41° 591 00" ve 42° Ol1 00» N) 55 |im göz açıklığına sahip plankton kepçesi ile toplanan 150 kalitatif ve Hidrobios örnekleme kabı ile toplanan 125 kantitatif örneğin incelenmesi sonucunda, 1 tür (% 0.55) Cyanophyceae, 83 taksa (% 46.1) Dinophyceae, 1 tür (% 0.55) Prymnesiophyceae, 5 taksa (% 2.8) Dictyochophyceae, 88 taksa (% 48.9) Bacillariophyceae, 1 tür (% 0.55) Euglenophyceae ve 1 tür (% 0.55) Acantharea olmak üzere toplam 180 taksa fitoplankton tespit edilmiştir. Örnekleme boyunca tespit edilen 7 taksonomik sınıftan Dinophyceae ve Bacillariophyceae sınıflarına ait türlerin diğer 5 taksonomik sınıfın türlerine göre kalitatif (% 95.0) ve kantitatif (% 95.8) bakımdan daha baskın oldukları görülmüştür. Pico- ve nano-plankton (Cyanophyceae ve Prymnesiophyceae) türlerinin hücre sayılan yıl boyunca genellikle yüksek olup, en düşük hücre sayısı 1.9 x 108 h I-1 ile Nisan ayında gözlenirken, en yüksek hücre sayısı 2.7 x 109 h I"1 ile Haziran ayında gözlenmiştir. Yüksek hücre sayılan aynı zamanda Ekim (1.5 x 109 h I-1) ve Aralık (1.8 x 109 h l"1) aylarında da gözlenmiştir. Örnekleme boyunca, yüzeyde diyatom ve dinoflagellat türlerinin ortalama hücre sayılarının en yüksek olduğu dönem Nisan (3.4 * 107 h T1) ve Temmuz (1.3 x io7h l"1) dönemi olurken, en düşük olduğu dönem Şubat (9.0 x 105 h l"1) dönemi olmuştur. Aylık ortalama hücre sayısı da 7.1 x 106 h I"1 olarak bulunmuştur. Örnekleme boyunca, diyatom kommunitelerinde sırasıyla P. delicatissima (9.0 x io7 h l"1) Nisanda, C. closterium (7.4 x ıo6 h l"1) Temmuzda, N. longissima (5.2 x 106 h l"1) ve C. danicum (2.7 x 106 h l"1) Ocak ayında, R. calcar-avis (1.7 x 106 h T1) ve P. pungens (1.2 x 106 h l"1) Temmuz sonu ve Ağustosda ve D. brightwelli (7.6 x 105 h l"1) Mart ayında en yoğun populasyonlarını oluşturmuşlardır.Diyatomların hem kalitatif hem kantitatif bakımdan azalmasıyla birlikte Pico-nanoplankton (Cyanophyceae ve Prymnesiophyceae) ve dinoflagellat türlerinin abundansları artmaktadır. Dinoflagellatlar Mart sonuna doğru artmaya başlar ve Temmuzda maksimum yoğunluklarına ulaşırlar, Ekim ayına doğru da tedrici olarak azalmaya başlar. İlkbahar ortası, yaz sonu ve kış ortasında aşırı üreme gösteren diyatom türlerine göre, dinoflagellat türlerinin aşırı üreme durumları ilkbahar sonu ve yaz ortasında kendini gösterir. Örnekleme boyunca oluşan dinoflagellat kommunitelerinde P. balticum (9.0 x io6 h I-1) ve P. compression (4.6 * 105 h 1"') Temmuzda, P. micans {12 * I O5 h l"1), P. minimum, P. aerolatum veP. longipes (2.0 * 105 h l"1) Ağustosda, P. aporum (9.6 * 105 h l"1) Aralık ayında, H. triquedra (6.2 * 105 h T1) ve P. depressum (4.0 * 104 h T1) Mart ayında, P. granii (4.8 x ıo5 h I"1) ve Scripsiella trochoidea (7.8 * 105 h I"1) Haziran ayında ve G. polyedra (4.4 *104 h f1) Temmuz sonu ve Ağustosda en yoğun dinoflagellat populasyonlarını oluştururlarken, Prymnesiophyceae türlerinden E. huxlei (5.9 x 106 h l-1) Temmuzda, Dictyochophyceae türlerinden O. octonaria (6.0 * 104 h l"1) Mart ayında yıl içindeki en yoğun populasyonlarını oluşturmuşlardır. Fitoplankton türlerinin oluşturdukları kommunitelerde diversite indeksleri incelendiğinde, Mart ayının düşük diversiteli bir kommuniteye geçişi gösterdiği görülmektedir. Nisan ve Mayıs arasında, kommunite yapısı, düşük diversiteden yüksek diversiteli olana doğru bir değişim gösterir. Kommunite değişim oram yaz sonu ve sonbahar başı arasında genellikle yüksek olmuştur. Gözlemlenen en düşük diversite 0.69 indeks katsayısı ile Nisan ayında oluşurken, en yüksek diversite 3.49 indeks katsayısı ile Haziran'da saptanmıştır. Bununla birlikte fitoplankton türlerinin oluşturdukları kommunite değişimi özellikle Ekim-Aralık arasında belirgindir. Fitoplankton tür sayısı yüksek olmasına rağmen, diversite varyasyonları temel olarak diyatomların % 8.5' i ve dinoflagellatların % 1 1 ' ini teşkil eden 8- 10 tür tarafından kontrol edilmektedir. Geriye kalan diğer türler ise diversite varyasyonlarında önemli bir etkiye sahip değildir. Araştırma boyunca ölçülen fiziko-kimyasal parametrelerden sıcaklık yüzey sularında 6.0 °C (Mart) ile 24.2 °C (Ağustos) arasında, Tuzluluk %0 16.4 (Mayıs) ile %0 18.0 arasında, pH 6.90 (Aralık) ile 8.91 (Mayıs) arasında, konduktivite 26.1 (Nisan) ile 29.8 mmhos cm"' (Mart) arasında, turbidite 0.0 (Haziran) ile 120 (Şubat) değerleri arasında, NO"2-N 0.0 ile 9.37 ug T1, NO"3-N 10.4 ile 70.8 ug f1, NHVN 36.0 ile 450 ug l"1 ve PO'VP 7.4 ile 74.3 ug T1 arasında değişim göstermiştir

İzmir Körfezinde su, sediment ve bazı organizmalardaki total krom birikimi, dağılımı ve onun davranış işlevleri

İzmir Körfezinde su, sediment ve bazı organizmalardaki total krom birikimi, dağılımı ve onun davranış işlevleri. Aralık-1989 ve Arahk-1990 arasında, İzmir Körfezi'nde belirlenen 11 istasyonda dip suyu, yüzey sedimenti ve Solea vulgaris Quensel (1806), Buglossidium luteum Risso (1810), Arnoglossus laterna Walbaum (1792), Gobius niger Linnaeus (1758) gibi bazı organizmalarda total krom konsantrasyon düzeyleri ölçülmüştür ve kromun bu ortamdaki davranışı araştırılmıştır. Mevcut çalışma göstermiştir ki, İzmir Körfezi sedimentindeki kuvvetli bir cr_{tot} zenginleşmesi vardır. Deniz suyundan kromu adsorbe edebilen yüksek organik ve inorganik asılı maddelerin hızlı çökelmesi krom konsantrasyonunun deniz suyunda çok düşük düzeylerde kalmasına neden olurken, sedimentin krom içeriğinde hızlı bir yükselmeye sebep olmuştur. Cr konsantrasyonu, deniz suyu ve sedimentinde sırasıyla 4.1-13.6 ?g 1{-1} ve 24-967 mgkg{-1} kuru ağırlık arasında bir değişim göstermiştir. 5. vulgaris, B. luteum, A. laterna ve G. niger gibi bazı bentik organizmaların kas dokularındaki Cr_{tot} konsantrasyonları da, sırasıyla, 127.7-663.3, 157.3-1021.9, 176.9-1215.0 ve 132.2-1493.0 ?g kg{-1} wet wt arasında değişim göstermiştir. Yukarıda adı geçen türlerin biokonsantrasyon faktörleri (BCF)'de, sırasıyla, 550, 503, 708, 627 olarak hesaplanmıştır. Bu araştırmada, ayrıca, diğer organizmaların Cr, konsantrasyon ve BCF değerleri de verilmiştir.The concentrations of total chromium (Cr_{tot}) were measured in deep-water (DW), surface sediment (SS). and some organisms such as Solea vulgaris Quensel (1806), Buglossidium luteum Risso (1810), Arnoglossus laterna Walbaum (1792), Gobius niger Linnaeus (1758)obtained from 11 sampling stations in Izmir Bay and its behaviour in this environment has been studied betweeen December 1989 and December 1990. The present study showed that, there is a strong enrichment of Cr in the sediment of Izmir Bay. Precipitation processes of high organic and inorganic suspended matter which may adsorbe chromium from sea water, give rise to high chromium level in the sediment and low chromium concentration in. sea water. The Cr_{tot} concentration in sea water and sediment were ranged between 4.1-13.6 pg H and 24-967 mg kg{-1} dry weight, respectively. Cr_{tot} concentration in the tissues of S. vulgaris, B. luteum, A. laterna and G. niger ranged between 127.7 and 663.3, 157.3 and 1021.9, 176.9 and 1215.0, 132.2 and 1493.0 μg kg{-1} wet wt., respectively. Bioconcentration factors (BCF) of 5. vulgaris, B. luteum, A. laterna and G. niger were 550, 503, 708 and 627, respectively. In this study, Cr_{tot} levels and BCF of other organisms have been also presented

Marine Ecology - Biotic and Abiotic Interactions

During the last decades, aquatic resources have been severely depleted due to human-induced factors such as overexploitation and pollution and more recently due to deviations in the physicochemical parameters of oceans, dramatic changes in weather patterns and melting of glaciers. The effects of these man-made factors are occurring in a relatively shorter time scale and, in many cases, are beyond the capacity of organisms to adapt to these deviations. The majority of natural aquatic resources, which are one of the most important food sources on the planet, are being used to the extent that limits their capacity for regeneration. Despite ongoing attempts towards developing strategies for long-term management of aquatic resources all over the world, efforts have met with limited success. Thus, the sustainable use of aquatic resources has become a very important reality considering a projected human population of 11 billion by the year 2100. With this reality in mind, the purpose of this book is to shed more light on the field of marine ecology by emphasizing the diversity of aquatic life on earth and its importance both as part of a balanced ecosystem and as part of critical source of food on earth. The book covers important findings, discussions and reviews on a variety of subjects on environmental and competitive interactions of marine organisms at different trophic levels and their effects on the productivity, dynamics and structure of marine ecosystems around the world. Each chapter focuses on a specific case in the field of marine ecology and was written by researchers with years of experience in their respective fields. We hope that academicians, researchers and students as well as experts and professionals working in the field of marine ecology will benefit from these contributions. We also hope that this book will inspire more studies to help better understand the marine environment and develop strategies to better protect this crucial element of life on earth

Çanakkale Boğazı' nda biyolojik ve fiziko-kimyasal araştırmalar

TÜBİTAK YDABÇAG Proje15.06.2002Bu rapor, "Çanakkale Boğazı'nda Biyolojik ve Fiziko-Kimyasal Araştırmalar" projesi çerçevesinde adı geçen boğazda sıcaklık, tuzluluk, çözünmüş oksijen, pH, besin tuzları ($NO_3+NO_2, PO4_ ve SiO_3$), fıtoplankton hücre sayıları ve klorofil-a değerlerinin yer ve zamana göre değişimi ile ilgili sonuçları ve bu değerler arasındaki ilişkileri (korelasyonları) içermektedir. Bu proje, Devlet Planlama Teşkilatı (DPT), Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu (TÜBİTAK)'nun parasal katkısı, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Deniz Bilimleri Enstitüsü'nün teknik yardımı ile Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Su Ürünleri Fakültesi tarafından yürütülmüştür. Proje süresince, Çanakkale Boğazı'nın Marmara Denizi çıkışında, ortasında, ve Ege Denizi çıkışında seçilen üç istasyonda (Cl, Ç2 ve Ç3) sıcaklık, tuzluluk, çözünmüş oksijen, pH, besin tuzları ($NO_3+NO_2, PO4_ ve SiO_3$), fitoplankton hücre sayıları ve klorofil-a değerlerinin derinliğe ve aylara göre değişimleri ve birbirleriyle olan ilişkileri incelenmiştir. Yüzeyde en yüksek sıcaklık Ağustos ayında, en düşük sıcaklık ise Ocak ayında ölçülmüştür. Yüzey tuzlulukları, Mart ayından itibaren azalmaya başlamış ve bu azalma Mayıs ayına kadar devam etmiştir. Mevsimlere göre değişen üst tabakanın derinliği, Ç1 istasyonunda en fazla bulunmuş ve Ç3 istasyonuna doğru azalarak bu istasyonda 5-6 metreye inmiştir. Besin tuzu konsantrasyonları Aralık ayında en yüksek düzeye ulaşmış ve konsantrasyonlar yüzeyden derine doğru azalmıştır. Hücre sayısı yıl boyunca üç kez maksimum düzeye ulaşmıştır; Ocak, Haziran ve Ekim. Diatomeler Ocak ayında, Dinoflagellatlar ise Haziran ayında en yüksek düzeye ulaşmışlardır. Klorofil-a değerleri Ocak ayında maksimum düzeye ulaşmış, bunu Ekim ayı izlemiştir. Parametreler arasındaki önemli ilişkilerin sayısı ve düzeyi, istasyonlara ve aylara göre farklılıklar göstermiştir. Hücre sayısının en yüksek olduğu aylarda (Ocak, Haziran ve Ekim), önemli ilişkilerin sayısı artmıştır

What Are the Sources and Negative Effects of Assistant Principals' Work Intensification?

This study sought to provide an understanding of the sources of work intensification and its effects on assistant principals in Turkey, and the coping strategies they use. The participants of this qualitative study were a sample of 18 assistant principals. The current qualitative study was based on semi-structured interviews. Data analysis was performed through descriptive and content analysis. This study revealed that assistant principals had work intensification related to heavy paperwork, a variety of administrative affairs, a variety of tasks, school size, and lack of experience. Assistant principals' work intensification caused negative psychological and physical health, work-family conflict, limited social relationships, and a decrease in professional commitment. Assistant principals spent time with their families, engaged in task sharing, received support from colleagues, took part in various social events, planned work habits and managed priorities to reduce the negative effects of work intensification

Tavas (Denizli) İlçesinin Makrofungusları

Macrofungi samples have been collected during the field trips carried out in Tavas (Denizli) between in 1999-2001. As a result of field and laboratory studies totally 45 taxa belong to 21 families were identified. 9 of these belong to Ascomycet.es and 36 to Basidiomycetes.1999-2001 yıllarında, Tavas İlçesinde (Denizli) yapılan arazi çalışmalarında makrofungus örnekleri toplanmıştır. Arazi ve laboratuar çalışmaları sonucu 21 familyaya ait 45 takson teşhis edilmiştir. Bunlardan 95u Ascomycetes ve 36’sı Bas idiomycetes sınıfına aittir