Late Paleogene herpetofaunas from the crossroads between two continents – new amphibian and reptile remains from the Oligocene of southern Balkans and Anatolia

We describe here new amphibian and reptile remains from three Oligocene localities of Turkey. Two of the localities (Kavakdere and Kocayarma) are situated in southeastern Europe and the other one (Kargi 2) in Anatolia, both areas where Oligocene herpetofauna is practically almost unknown. The material consists of albanerpetontids, pelobatid anurans, turtles, crocodylians, lacertids, scinciformatans, anguines, and “tropidophiids”. Albanerpetontids are for the first time identified in southeastern Europe, with the material being reminiscent of the younger species Albanerpeton inexpectatum Estes & Hoffstetter, 1976; the material potentially represents the oldest record of that species. Pelobatids, scinciformatans, and “tropidophiids” represent the oldest occurrences of these clades in the northeastern Mediterranean. The anguine genus Ophisaurus Daudin, 1803 is identified for the first time in the Paleogene of Eastern Europe. The “tropidophiids” are referred to two genera, Falseryx Szyndlar & Rage, 2003 and tentatively also to Platyspondylia Rage, 1974, with the latter having been so far exclusively known from western and central Europe. The role of a potential southern dispersal route of taxa among Asia and Europe, involving the area of southern Balkans and Anatolia, similarly to what has been recently demonstrated for mammals, is highlighted also for amphibians and reptiles

First fossil find of the Blanus strauchi complex (Amphisbaenia, Blanidae) from the Miocene of Anatolia

WOS: 000432213400008SYNTHESYS [SYNTHESYS ES-TAF-5910]; Ege University Research ProjectsEge University [TTM/001/2010, TTM/002/2011, TTM/001/2013, TTM/002/2014, 2015/Fen/17]; [TUBITAK-RFBR 111Y192]We would like to thank P. Lymberakis (NHMC), M. Calvo Revuelta (MNCN), and G. Gassner and C. Horweg (NHMW) for providing access to specimens under their care and photographs of extant specimens of Blanus spp. M. Delfino (University of Torino) provided insightful comments that enhanced the quality of the manuscript. A. Villa (University of Torino) helped with the literature. G.L.G. acknowledges travel support from SYNTHESYS (grant SYNTHESYS ES-TAF-5910) and the University of Torino. K.H., S.M., and T.K. were supported by TUBITAK-RFBR 111Y192 and Ege University Research Projects TTM/001/2010, TTM/002/2011, TTM/001/2013, TTM/002/2014, and 2015/Fen/17 during their field trips. We also thank Editor J. Head and the reviewers A. Bolet and J. Muller for their comments and help during the review process

First record of fossil anguines (Squamata; Anguidae) from the Oligocene and Miocene of Turkey

Fossil anguine lizard specimens from several Turkish localities are described in this paper. The material comes from ten different localities, spanning a large geographic area consisting of both parts of the European Turkey and Anatolia, and ranging in age from the Oligocene to the Late Miocene. In certain cases, the generic determination was possible and, accordingly, members of Ophisaurus and Anguis were identified and described in detail. The specimens of Anguis, found in different, Middle and Late Miocene localities from Anatolia, represent two of only a few fossil occurrences of this taxon. Moreover, the material reported herein represents the oldest occurrences of anguine lizards, not only from Turkey, but from southeastern Europe and the Eastern Mediterranean basin as a whole. These rare records provide important information about the dispersal routes of anguines from Europe to Asia and significantly enhance our understanding of their biogeography

Reconciling the stratigraphy and depositional history of the Lycian orogen-top basins, SW Anatolia

Terrestrial fossil records from the SWAnatolian basins are crucial both for regional correlations and palaeoenvironmental reconstructions. By reassessing biostratigraphic constraints and incorporating new fossil data, we calibrated and reconstructed the late Neogene andQuaternary palaeoenvironments within a regional palaeogeographical framework. The culmination of the Taurides inSWAnatolia was followed by a regional crustal extension from the late Tortonian onwards that created a broad array of NE-trending orogen-top basins with synchronic associations of alluvial fan, fluvial and lacustrine deposits. The terrestrial basins are superimposed on the upper Burdigalian marine units with a c. 7 myr of hiatus that corresponds to a shift from regional shortening to extension. The initial infill of these basins is documented by a transition from marginal alluvial fans and axial fluvial systems into central shallow-perennial lakes coinciding with a climatic shift from warm/humid to arid conditions. The basal alluvial fan deposits abound in fossil macro-mammals of an early Turolian (MN11–12; late Tortonian) age. The Pliocene epoch in the region was punctuated by subhumid/humid conditions resulting in a rise of local base levels and expansion of lakes as evidenced by marsh-swamp deposits containing diverse fossilmammal assemblages indicating late Ruscinian (lateMN15; late Zanclean) ageWe are grateful for the support of the international bilateral project between The Scientific and Technological Research Council of Turkey (TUBITAK) and The Russian Scientific Foundation (RFBR) with grant a number of 111Y192. M.C.A. is grateful to the Turkish Academy of Sciences (TUBA) for a GEBIP (Young Scientist Award) grant. T.K. and S.M. are grateful to the Ege University Scientific Research Center for the TTM/002/2016 and TTM/001/2016 projects. M.C.A., H.A., S.M. and M.B. have obtained Martin and Temmick Fellowships at Naturalis Biodiversity Center (Leiden). F.A.D. is supported by a Mehmet Akif Ersoy University Scientific Research Grant. T.A.N. is supported by an Alexander-von-Humboldt Scholarship. L.H.O. received support from TUBITAK under the 2221 program for visiting scientists

Sabuncubeli (Manisa) erken miyosen memeli faunasının sistematiği ve biyostratigrafisi

Güney Doğu Akdeniz provensi Erken Miyosen memeli lokaliteleri bakımından zengin olmasına karşın, makro memeli içeren lokaliteler sayıca çok azdır. Anadolu’da makro ve mikro memeli fosillerinin birlikte bulunduğu tek lokalite Şemsettin-ANKARA’da tanımlanmış olup; bu lokasyonda çok az sayıda makrofosil faunal liste olarak verilmiştir (Şen et al., 1998). Öncel çalışmalarda, orta Batı Anadolu’daki gölsel çökellere ilişkin Erken Miyosen–orta Orta Miyosen yaşı, kronolojik olarak geniş yayılım sunan paleobotanik verilere ve volkanik kayaçlardan elde edilen radyometrik yaşlara göre verilmiştir. Kaya et al. (2006) tarafından Erken Miyosen çökelleri için yeni bir stratigrafik sınıflandırma mikro memeli fosillerine dayanarak tanımlanmıştır. Erken Miyosen tortullaşmasının stratigrafik evrimine ve yaşlandırılmasına yönelik yeterli literatür verileri bulunmamaktadır. Önceki çalışmaların çoğu genel jeoloji amaçlı olup Neojen biyostratigrafisine ilişkin ayrıntılardan yoksundur. Bu tez bu alandaki eksikliği gidermeye yönelik olup, Sabuncubeli-Manisa Erken Miyosen memeli faunasının biyostratigrafik konumunu saptayarak, fauna elemanlarının evrimlerini ve sundukları paleoekolojik ve paleocoğrafik yorumları içermektedir. Sabuncubeli lokalitesi İzmir’in 15km KB’sında, Sabuncubeli mevkiinde yer alır; ilk kez Kaya et al. (2006) tarafından bulunmuştur. Bu tez kapsamında yapılan çalışmada aynı lokasyonda çok sayıda insitu dişler ve kemiklerden oluşan mikro ve makromemeli faunası bulunmuştur. Fosillerin ayrıntılı tayinleri sonucunda, 8 mikromemeli ve 11 makromemeli taksonu tanımlanmıştır. Çalışmada bulunan fosillerin sundukları evrimsel çalışmalar sonucu Sabuncubeli formasyonu içerisinde tanımlanmış olan Sabuncubeli faunası için orta Erken Miyosen (MN3a, 20 milyon yıl) yaşı öngörülmüştür

Aşağı Çobanisa (Manisa-Turgutlu) ve çevresi kum ocağı neojen-kuvaterner omurgalı faunalarının paleontolojik incelenmesi

İzmir-Turgutlu-Manisa karayolu boyunca uzanan kum ocaklarında memeli fosillerinin varlığı çok önceden beri bilinmektedir. Ancak, bu konu ile ilgili yayınlanmış bir çalışma yoktur. Manisa ili Turgutlu ilçesine bağlı Aşağı Çobanisa köyü ve çevresindeki kum ocaklarında ilk defa erken-orta Pleyistosen (geç Villafranşiyen) yaşlı makro memeli faunası bulunmuştur. Çalışma alanında geç Senozoyik tortul oluşuklar, altta, gölsel bir topluluk ve uyumsuz olarak üstleyen Turgutlu formasyonundan oluşur. Gölsel kaya topluluğu altta başlıca alüvyal yelpaze oluşuğu olan kızıl kahveremgimsi, zayıf pekleşmiş çakıltaşı birimi ve üzerine uyumlu olarak gelen grimsi, iyi pekleşmiş karbonat biriminden yapılıdır. Turgutlu formasyonu egemen kahverengimsi, zayıf pekleşmiş kumtaşı, ince çakıltaşları ve koyu yeşilimsi yersel çamurkayası arakatkılarından yapılıdır. Fosiller formasyonun kumtaşı ve çamurkayalarından çıkarılmıştır. Aşağı Çobanisa faunası, Proboscidea: Mammuthus meridionalis (NESTI, 1825), Anancus arvernensis (CROIZET & JOBERT, 1828), Perissodactyla: (Equus sp.) ve Artiodactyla: (Sivatherium sp. ve Cervidae indet.) takımına ait bileşenlerden oluşur. Sivatherium ilk kez bu faunada bulunmuştur.Faunal elementler çevre kum ocaklarından bulunmuş olan fosillerle karşılaştırılmıştır. Faunaya erken-orta Pleistosen yaşı öngörülmüştür. Aşağı Çobanisa faunası Pliyo-Pleyistosen yaşlı Eskişehir-Yukarı Söğütönü; Olivola,Tasso,Fernata (İtalya); Pyrgos, Sésklo, Dafneró, Vólax (Yunanistan) ve Venta Micena (İspanya) faunaları ile korele edilebilir

Mordoğan Bölgesinin Neojen Jeolojisi ve Stratigrafik Korelasyonu, Karaburun Yarımadası, Batı Anadolu

Foça Çöküntüsü’nün batı kenarında yer alan Kösedere ve Mordoğan alt havzalarındaki orta Miyosen tortullaşması, egemen gölsel Hisarcık formasyonu ile temsil edilir. Hisarcık formasyonu, erken Miyosen sonunda bölgeye yerleşen kalkalkalen karakterli volkanitler (Karaburun volkanitleri ve Foça tüfü) üzerinde uyumsuzlukla yer alır. Orta Miyosen havzalarının sınır fayları boyunca yüzeyleyen Karaburun volkanitleri andezit bileşimlidir. Foça tüfü riyolitik ignimbiritlerle temsil edilir. Hisarcık formasyonunun havza kenarı alüviyal çökellerini temsil eden Kösedere üyesi, Kösedere alt havzasının sınır fayları önünde çökelmiştir. Gölsel kıyıyüzünde çökelmiş yeşil renkli kiltaşı-silttaşı topluluğundan oluşan Karabağları üyesi, yanal-düşey geçiş ilişkisiyle Kösedere üyesi üzerine gelir. Karabağları üyesinin Mordoğan alt havzasındaki yanal eşdeğeri kabul edilen Ardıç üyesi, çamur düzlüğü çökelimini yansıtan çamurtaşı-kumtaşı ardışık istifiyle simgelenir ve geç MN5 biyozonuna ait büyük memeli fosilleri kapsar. Hisarcık gölsel çökeliminin son dönemini yansıtan Mordoğan kireçtaşı üyesi, Karabağları ve Ardıç üyeleri üzerine geçişli gelir. Hisarcık formasyonu üzerine, MN10-11 biyozonlarına ait büyük memeli fosilleri kapsayan Esendere grubu çökelleri uyumsuzlukla gelir. Hisarcık formasyonu, Sakız Adası, Çeşme Yarımadası ve Foça Çöküntüsü’nde temsil edilir. Sakız Adası’nda Keramaria ve Nenita birimleri, Çeşme Yarımadası’nda Çiftlik formasyonu ve Foça Çöküntüsü’nde Aliağa kireçtaşı, Hisarcık formasyonu ile deneştirilebilir. Urla havzası ve İzmir Körfezi adalar topluluğunda yüzeyleyen Urla grubu çökelleri, Hisarcık formasyonunun eşdeğeridir