A Case of Juvenile Ankylosing Spondylitis associated with Familial Mediterranean Fever

An eight year old male who was detected to have homozygous M694V mutation in the examinations for recurrent abdominal pain and familial history of Familial Mediterranean Fever (FMF) and who was then diagnosed with Juvenile Ankylosing Spondilitis (JAS) upon examination for hip joint pain was presented. This case was presented to emphasize the importance of high suspicion for JAS in FMF cases with atypical joint findings

Acute generalized exanthematous pustulosis due to amoxicilline-clavulanatet

Akut yaygın ekzantematöz püstüloz akut başlangıçlı püstüler döküntü ile belirgin nadir görülen bir hastalıktır. Amoksisilin-klavulanat kullanımı sonrası gelişen bir akut yaygın ekzantematöz püstüloz olgusu sunulmaktadır. Hasta ilaç kullanımı sonrasında püstüler, kaşıntılı döküntüler ile başvurdu ve tanısı patolojik bulgularla doğrulandı. Çeşitli klinik görünümlere yol açan bu durum, püstüler dermatozların ayırıcı tanısında mutlaka düşünülmelidir.Acute generalized exanthematous pustulosis is an uncommon clinical condition characterized by an acute onset of pustular eruptions. A case of acute generalized exanthematous pustulosis after the use of amoxicilline-clavulanate is presented. The patient presented with pustular and pruritic eruptions after use of drug. The diagnosis was confirmed with pathological data. This condition leading to various clinical manifestations should be thought in the differential diagnosis of pustular dermatosis

Detecting Different Types of Distributed Denial of Service Attacks

Distributed Denial of Service Attacks (DDoS) threaten every device connected to the Internet. The fast progress and wide spreading DDoS attacks are among the most well-known features of them. Many studies have been conducted to reduce the impact of these fast-progressing and widespread attacks. However, due to the continuous development of attack types and the implementation of different techniques, the prevention of attacks has not been fully achieved. Therefore, within the scope of this study, a DDoS attack was examined first and applications used to detect it were investigated. A system has been proposed to detect DDoS attacks using data mining methods. For the proposed system, experiment mechanisms for Transmission Control Protocol (TCP) Flooding, Spoofing Internet Protocol (IP), SYN Flood with Spoofed IP, and User Datagram Protocol (UDP) Flooding, which are among the DDoS attack types, were established and the attacks were performed to obtain network flow data. The classification was made with appropriate data mining methods according to the specified features and ZeroR, OneR, Naive Bayes, Bayes Net, Decision Stump, and J48 algorithms were used. According to these algorithms, the best classification rate has been reached with J48 algorithm. The results have shown that the proposed system plays an important role in determining the DDoS attack type. The proposed system will ensure that appropriate detection mechanisms are applied more quickly, effectively and efficiently in real attacks

Diagnostic value of oropharyngeal examination findings in differentiating pediatric obstructive sleep apnea syndrome from habitual snoring

Amaç: Çocukluk çağı tıkayıcı uyku apnesi sendmmu (TUAS) çocukların yaklaşık % 2'sinde görülen ciddi bir hastalık olup uyku sırasında tekrarlayan kısmi veya tam üst hava yolu tıkanıklığı epizodlan ile karakterizedir. Habituel horlama (HH) çocukların % 7-9'unda görülen sık bir semptomdur. HH'h çocuklarda hipoksemi ve hiperkapni bulunmamasına rağmen, TUAS varlığına işaret eden muayene bulgularının bulunması bu iki durumun klinik ayrımını güçleştirmektedir. Bu çalışmada, habituel horlama ve TUAS'u olan çocukları inceleyerek, bu iki bozukluğun klinik ayrımında orofarengeal muayene bulgularının tanısal değerini araştırdık. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya her gece horlama şikayeti olan 74 çocuk dahil edildi. Her çocuğun TUAS ile ilişkili semptomlar açısından ayrıntılı anamnezi alındı ve fizik muayenesi yapıldı. Polisomnogra.fi sonuçlarına göre çocuklar TUAS ve habituel horlama gruplarından birine dahil edildi. Uykuda saat başı iki veya daha fazla apne veya hipopne atağı olan çocuklar TUAS olarak sınıflandırıldı. Palatin tonsil, adenoid büyüklüğü ve mallampati skorları her bir evre için iki grup arasında ki-kare testi ile karşılaştırıldı. Bulgular: Olguların 17'si HH ve 57'si TUAS'lı idi. Adenotonsil hipertrofili veya mallampati evresi yüksek olan hastaların TUAS ve HH grupları arasındaki dağılımı açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı (p>0.05). Evre 1 palatin tonsil'büyüklüğü HH grupta TUAS'lı gruba göre sınırda anlamlı olarak daha yüksek oranda bulundu (p = 0.07) Sonuç: Bu çalışmada elde edilen bulgulara göre,sadece evre 1 palatin tonsil büyüklüğü HH grupta TUAS'lı gruba göre sınırda anlamlı olarak daha . yüksele oranda görülmekte olup, orofarengeal muayene bulguları İVAS ve HH'nm kesin ayrımında yeterli olmamakta, her iki grupta da benzer muayene bulguları gözlenmektedir.Objective: Obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) in children is a serious disease, estimated to occur in approximately 2% pf children and is characterized by repeated episodes of complete or partial upper airway obstruction during sleep. Habitual snoring (HS) is a common symptom seen in %7-Q of children. Although there is no hypercapnia and hypoxemia in HS, presence of examination findings suggestive of OSAS in HS makes the clinical differentiation of these two conditions a challenging one. In this study we evaluated children with HS and OSAS and assessed the diagnostic value of the findings of oropharyngeal examination in the clinical differentiation of these two disorders. Material and Method: 74 children with every night snoring symptom were included in the study. Detailed history with regard to OSAS symptoms was obtained and physical examinations was performed for each child. Children were classified in either OSAS orHS group according to polysomnography results. Children with more than two spells of apnea or hypopnea per hour of sleep were classified as OSAS. Palatine tonsil and adenoid vegetation sizes and mallampati scores were compared between the two groups for each stage by using chi-square test. Results: There were 17 and 57 children in the HS and OSAS groups, respectively. There wasn't any statistically significant difference between the two groups in terms of adenotonsillary hypertrophy and higher mallampati scores (p>0.05). Stage 1 palatine tonsil size was more frequent in HS group than OSAS group and the difference was close to statistical significance (p-0.07). Conclusion: According to the findings of this study only stage 1 palatine tonsil size was more frequent in HS group than OSAS group with a difference close to statistical significance.- Oropharyngeal . examination findings are not sufficient to distinguish children with HS from those with OSAS and the findings are similar in two groups

Joint angles during successful and unsuccessful tennis serves kinematics of tennis serve

Objectives: The aim of this study was to investigate the joint angle differences in successful and unsuccessful tennis serves of junior tennis players

Visual diagnosis: A child who has acute onset of unusual skin lesions and edema

WOS: 000242176800009PubMed: 1707950

Does Helicobacter pylori infection affect thriving in children?

Amaç: Günümüzde Helicobacter pylori enfeksiyonunun çocuklardaki boy kısalığı ile ilişkisi olup olmadığı konusunda tartışmalar mevcuttur. Çalışmamız Helicobacter pylori enfeksiyonunun çocuklarda boy, kilo ve vücut kitle indeksi ölçümleri üzerine etkisi olup olmadığını araştırmak amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma grubu, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Hastanesi Çocuk Polikliniklerine Ocak -Aralık 2003 tarihleri arasında başvurup, 5-15 yaş grubundaki, sağlıklı, kronik hastalığı olmayan Helicobacter pylori pozitif 45 çocuk ve kontrol grubu Helicobacter pylori negatif 60 çocuktan oluşturuldu. Her iki grup, yaş, cinsiyet, boy, kilo ve vücut kitle indeksi değerleri açısından karşılaştırıldı. Gruplar arası karşılaştırmalarda Ki-kare, T test ve Mann-Whitney U testleri kullanıldı. Bulgular: Çalışma grubumuz yaş ortalamaları 9.74±2.73 yıl olan toplam 61 (%58.1) kız ve 44 (%41.9) erkek çocuktan oluşmuştu. Kız ve erkekler birlikte değerlendirildiğinde, H. pylori pozitif ve negatif gruplar arasında yaş, cinsiyet, boy, kilo ve vücut kitle indeksi değerleri açısından anlamlı fark yoktu. H. pylori pozitif ve negatif erkekler ayrı değerlendirildiğinde ise iki grup arasında boy ve kilo değerleri bakımından anlamlı fark yokken, vücut kitle indeksi değeri Helicobacter pylori negatif grupta anlamlı derecede yüksekti. Sonuç: Çalışmamızda, Helicobacter pylori enfeksiyonunun çocuklarda boy, kilo ve vücut kitle indeksi değerleri üzerine etki etmediğini gözledik.Objective: Currently there is some debate on the presence of any relationship between short stature and Helicobacter pylori infection in children. Our study was conducted to verify whether Helicobacter pylori infection has any effect on height, weight and body mass index measurements in children. Material and Method: The study population included 45 Helicobacter pylori positive and 60 Helicobacter pylori negative healthy children without any chronic ailment between 5-15 years of age who applied to the out-patient clinic of Zonguldak Karaelmas University Hospital Department of Pediatrics between January and December 2003. Both of the groups were compared for age, sex, height, weight, body mass index. Chi-square, T test and Mann-Whitney U tests were used for comparison of the groups. Results: The study population consisted 61 boys (58.1%) and 44 girls (41.9%) in total with a mean age of 9.74±2.73 years. When both girls and boys were taken into account, there were no significant differences between two groups with respect to age, sex, height, weight and body mass index values. When H. pylori positive and negative boys were compared alone no significant differences with respect to height and weight existed, but body mass index was significantly higher in Helicobacter pylori negative boys. Conclusion: In our study we observed that Helicobacter pylori infection did not have any effect on height, weight and body mass index of children. Key Words

Başarılı ve başarısız tenis servisleri sırasındaki eklem açıları: Tenis servislerinin kinematiği

The aim of this study was to investigate the joint angle differences in successful and unsuccessful tennis serves of junior tennis players. Nine healthy junior tennis players (5 girls, 4 boys; mean age 11.8+/-0.8 years; height 153.6+/-7.2 cm; body mass index 42.3+/-4.1 kg; playing experience 6.2+/-1.5 years) volunteered to participate in this study. They were asked to perform tennis serves as fast as they can as if they were in an actual game. Successful and unsuccessful serves were recorded using two high speed cameras and then analyzed using Pictran software. Angle changes in pre-impact, impact and post-impact phases were compared. The results of paired sample t-tests revealed nosignificant differences between successful and unsuccessful tennis serves in all three phases. This study failed to show differences between successful and unsuccessful tennis serves in pre-impact, impact and post-impact phases. However, future research with more detailed analyses would be needed to reveal the possible changes in the joints while serving

The diagnostic value of the symptoms in the differentiation of habitual snoring and the pediatric obstructive sleep apnea syndrome

Giriş ve Amaç: Çocukluk çağı tıkayıcı uyku apnesi sendromu (TUAS), uyku sırasında tekrarlayan üst hava yolunun kısmi veya tam olarak tıkanması episodları ile karakterize olan ve çocukların % 2’ sinde görülen ciddi bir sağlık sorunudur. Habitüel horlama (HH), çocuklarda % 7-9 gibi yüksek oranda görülen bir semptomdur. Bu çocuklarda hipoksemi ve hiperkapni bulunmamakla birlikte, horlama ve beraberinde TUAS düşündüren semptomlar olması sebebiyle, bu iki durumun klinik ayrımı güçleşmektedir. Bu çalışmada, habitüel horlaması olan ve TUAS olan hastalar incelenip, semptomların, bu iki durumun ayrımındaki tanısal değerinin saptanması amaçlandı. Metod: Çalışmaya, her gece horlama şikayeti olan 74 çocuk dahil edildi. TUAS ile ilişkili olabilecek semptomlar yönüyle ayrıntılı anamnez alındı ve fizik muayeneleri yapıldı. Polisomnografi sonuçlarına göre TUAS ve HH’ lı sağlıklı çocuklar olarak sınıflandırıldı. Uykunun her saati başına oluşan apne ve hipopne sayısı 2 ve daha yukarı olan çocuklar TUAS olarak sınıflandırıldı. TUAS ve HH’ sı olan gruplarda semptomların görülme sıklığı ki-kare testiyle karşılaştırıldı. İki grup arasında görülme sıklığı bakımından istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunan semptomların, sensitivite ve spesifite değerleri hesaplandı. Her bir semptomun AHI ile olan korelasyonu Pearson Korelasyon testi ile hesaplandı. Bulgular: Sorgulanan semptomlar arasından, ağzı açık uyuma, huzursuz uyuma ve ağız solunumu semptomlarının görülme sıklığında iki grup arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (x2<0.05). Ağzı açık uyuma, ağız solunumu ve huzursuz uyuma semptomlarının üçünün bir arada bulunması halinde spesifite değer % 89.5 olarak bulundu. Sonuç: Ağzı açık uyuma, huzursuz uyuma ve gün boyu ağız solunumu semptomlarının üçü bir arada bulunan ve beraberinde adenoid ve/veya tonsil hipertrofisi bulunan hastaların TUAS açısından yüksek risk altında olduğu ve PSG yapma imkanı olmayan merkezlerde bu hastaların adenotonsillektomiyle tedavisine öncelik verilmesi gerektiği kanaatindeyiz.Objective: Obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) in children is a serious disease , estimated to occur in approximately 2% of children and is characterized by repeated episodes of complete or partial upper airway obstruction during sleep. Habitual snoring (HS) is a common symptom seen in %7-9 of children. Although theres no hypercapnia and hypercapnia in HS, presence of snoring and other symptoms suggestive of OSAS in HS makes the clinical differentiation of these two clinical conditions a challenging one. In this study we evaluated children with HS and OSAS and assessed the diagnostic value of symptoms in the clinical differentiation of these two disorders. Method: 74 children with every night snoring symptom were included in this study. Detailed history with regard to OSAS symptoms is taken and physical examination is performed in each child. Children were classified in either OSAS or HS group according polysomnography results. Children with more than two spells of apnea or hypopnea per hour of sleep were classified as OSAS. The frequency of presence of symptoms in the HS and OSAS groups were compared with chi square test. When the frequency of any symptom was found statistically different between two groups, the sensitivity and specificity values were calculated. The correlation between each symptom and AHI analyzed by Pearson Correlation test. Results: The frequency of the presence of open mouth breathing, restlessness in sleep and open mouth sleeping symptoms were found to be significantly different between the two groups (x2<0.05). The specificity value for the presence of open mouth breathing, restlessness in sleep and open mouth sleeping symptoms together in a child was found to be 89.5%. Conclusion: We suggest that patients with the triad of open mouth breathing, restlessness in sleep and open mouth sleeping that is accompanied with adenoid and or tonsillary hypertrophy must be accepted to be at a higher risk for OSAS and in centers where polysomnography is not available priority should be given to their treatment with adenotonsillectomy