A Research on Expectation and Perception of Service Quality in Tourism Education at University Level in Ankara

To supply qualified manpower that is necessary in tourism sector, “quality of education” is one most important factor in higher education institutions. In this study, expectations on tourism education and level of satisfaction of the students that are the most important part of higher education institutions have been researched. In the research, service quality measurement models that are listed in the literature have been used to measure service quality in higher education institutions. By using the servqual model, the level of meeting the expectations of students about tourism education served by higher education institutions has been measured and important aspects of service quality according to students have been showed. The results of this study that is focused on tourism education and service quality show that the students, one of the major groups of higher education institutions, have a very low level of satisfaction about their education

The effect of local application of thymoquinone, Nigella sativa?s bioactive component, on bone healing in experimental bone defects infected with Porphyromonas gingivalis

Purpose: This study was performed to evaluate the influence of local application of thymoquinone (TQ) on bone healing in experimental bone defects infected with Porphyromonas gingivalis (PG). Methods: Forty-two female rats were randomly divided into 6 groups. A bone defect was created on the right tibia of all animals. The PG, PG/collagen membrane (COL) and PG/ TQ/COL groups were infected with PG. In the COL and PG/COL groups, the defects were covered with a COL; in the TQ/COL and PG/TQ/COL groups, the defects were covered with a TQ-containing COL. After 28 days, all animals were sacrificed. Quantitative measurements of new bone formation and osteoblast lining, as well as semiquantitative measurements of capillary density and tissue response, were analyzed. Furthermore, the presence of bacterial infections in defect areas was evaluated. Results: The new bone formation, osteoblast number, and capillary density were significantly higher in the TQ groups than in the control groups (P<0.001, P<0.001, and P<0.01, respectively). In a comparison between the TQ/COL group, with a TQ-containing COL (TQ/COL), and the PG-infected TQ-containing COL (PG/TQ/COL) group, the newly formed bone and capillary density were higher in the TQ/COL group (P<0.01). When the control group was compared to the PG, PG/COL, and PG/TQ/COL groups in terms of tissue response, the differences were statistically significant (P<0.001, P=0.02, and P=0.041, respectively). The intensity of the inflammatory cell reaction was higher in the PG, PG/COL, and PG/TQ/COL groups (P<0.05). Conclusions: Within the limitations of this study, the local application of a TQ-containing COL positively affected bone healing even if the bone defects were infected. The results suggest that TQ increased angiogenesis and showed promise for accelerating bone defect healing. Further research is warranted to support these findings and reach more definitive conclusions

Gebelikte Tütün Dumanı Maruziyetinin Anne Sıçan Akciğer Dokusunda Meydana Getirdiği Değişiklikler Üzerine Alfa Lipoik Asitin Etkilerinin İncelenmesi

Amaç: Çalışmamızda gebelikte tütün dumanına maruz kalan anne sıçanların akciğer dokusunda meydana gelen değişiklikler üzerine alfa lipoik asitin etkilerinin deneysel sıçan modeli üzerinde araştırılması amaçlandı. Yöntemler: Çalışmada 28 adet dişi Sprague-Dawley cinsi sıçanlar kullanıldı. Gebe sıçanlar; Kontrol grubu, Tütün dumanı (TD) grubu, Tütün dumanı + Alfa lipoik asit (TD+ALA) grubu ve Alfa lipoik asit (ALA) grubu olmak üzere rastgele dört eşit gruba ayrıldı. TD ve TD+ALA grubundaki sıçanlar çiftleşmeden önce sekiz hafta ve gebelik süresince günde iki saat tütün dumanına maruz bırakıldı. TD+ALA ve ALA grubundaki sıçanlara ise çiftleşmeden önce sekiz hafta ve gebelik süresince gün aşırı oral gavaj yolu ile 20 mg/kg dozunda alfa lipoik asit verildi. Deneyin sonunda sıçanlar dekapite edilerek akciğer dokuları çıkarıldı ve histolojik, biyokimyasal ve immünohistokimyasal metotlar uygulandı. Bulgular: TD grubuna ait akciğer kesitlerinde inflamatuar hücre artışı, konjesyon, ödem, hemoraji gibi histopatolojik bulgular gözlendi. ALA uygulamasıyla bu histopatalojik bulgularda istatistiksel olarak anlamlı oranda düzelmeler izlendi. TD grubunda VEGF immünreaktivitesinin kontrol grubuna göre anlamlı artış gösterdiği, TD+ALA grubunda ise TD grubuna göre VEGF immünreaktivitesinin anlamlı derecede azaldığı belirlendi. TD grubunda MDA değerlerinin kontrole göre anlamlı derecede arttığı, TD+ALA grubunda ise TD grubuna göre anlamlı derecede azaldığı gözlendi. Sonuç: Tütün dumanının gebe sıçan akciğerinde yol açtığı oksidatif hasarın, alfa lipoik asit tedavisinin antioksidan etkileri ile kısmen engellendiği belirlendi

Go proteini betagama alt biriminin etkileitiği olası efektörlerin biyoinformatik araçlarla belirlenmesi

ÖZETGo Proteini Betagama Alt Biriminin Etkileştiği Olası Efektörlerin Biyoinformatik Araçlarla BelirlenmesiAmaç: Sinyal iletisinde görev alan G proteini âã alt biriminin etkileştiği efektör proteinlerin bir kısmı belirlenmiş olmasına karşın, elde edilen deneysel bulgular eksik ve yetersizdir. Bu çalışmada, âã alt biriminin etkileştiği efektör proteinler ve bu proteinlerle olası etkileşimleri hesaplamalı yöntemlerle belirlenmeye amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Tez çalışması kapsamında öncelikle olası efektör proteinlerin amino asit dizileri elde edilmiş, bu diziler çoklu olarak hizalanmış ve spesifik motifler araştırılmıştır. Bu veriler kullanılarak veri tabanlarından benzer proteinler belirlenmiştir. Üçüncül yapısı bilinmeyen proteinlerin üçüncül yapısı benzeşim modellemesi ile elde edilmiştir. Elde edilen yapılar sulu ortamda moleküler dinamik simülasyon yöntemi kullanılarak iyileştirilmiştir. Daha sonra bu yapıların âã alt birimi ile etkileşimi docking yöntemi kullanılarak araştırılmıştır.Bulgular ve sonuçlar: Docking simülasyonu sonrasında elde edilen veriler, olası bazı efektör proteinlerin âã alt birimi ile etkileşime girme potansiyelleri olduğunu düşündürmektedir. Bu potansiyel etkileşimlerin deneysel yöntemlerle doğrulanması gerekmektedir.Anahtar Sözcükler: G proteini, docking simülasyonu, moleküler dinamik simülasyon, benzeşim modellemesi.SUMMARYInvestigating the Interactions between Beta-Gamma Subunit of Go Protein and its Candidate Effector Proteins by Bioinformatics ToolsAim: Although potential effectors that interact with âã subunits of G proteins in signal transduction are partially known, experimental findings are not enough to elucidate the complete interactions. The aim of this study is to determine the other probable effectors of âã subunits of G protein and the interactions between âã subunits and effector proteins using computational methods. Materials and methods: During the study, amino acid sequences of potential effector proteins were obtained and aligned by multiple alignment tools to determine the specific motifs in the protein family. Using these data, similar protein sequences were obtained from biological databases. The tertiary structure of effectors was determined using homology modeling and refined by molecular dynamics simulation. Then possible interactions between Go protein and effector proteins were studied using docking simulation method.Results and conclusions: Results obtained from docking simulations point out some specific interactions between Go protein and effector proteins. All these potential interactions need to be confirmed by experimental studies.Keywords: G protein, docking, molecular dynamics simulation, homology modeling

Tip 2 diyabetli bireylerde kardiyometabolik risklerin azaltılmasında tıbbi beslenme tedavisinin etkisi

Bu çalışma, 20-65 yaşları arasında Nutrismart Beslenme ve Diyet Merkezi’ne 2014- 2015 yılları arasında başvuran, beslenme danışmanlığı almış, doktor tarafından Tip 2 Diyabet tanısı konulmuş, Beden Kütle İndeksi (BKİ) ≥25 kg/m2 olan 18’i kadın 18’i erkek olmak üzere toplam 36 hasta üzerinde yürütülmüştür. Çalışmada hastalara başlangıç ağırlıklarının %5’ini kaybetmeye yönelik toplam enerji gereksinimi hesaplanmış, ADA’nın Tıbbi Beslenme Tedavi (TBT) ilkelerine uygun (%45-65 karbonhidrat, %15-20 protein, %25-30 yağ) beslenme planı hazırlanmış ve 12 hafta süreyle uygulanmıştır. Çalışmanın başlangıcında hastaların sosyo demografik bilgileri kaydedilmiş ve her hafta hastaların antropometrik ölçümleri; vücut ağırlığı (kg), bel çevresi, beden kütle indeksi (BKI), bazal metabolizma hızı (BMR), yağ yüzdesi, yağ (kg), yağsız doku kütlesi (FFM), toplam vücut suyu (TBW), gövde %, gövde yağ (kg) araştırmacı tarafından ölçülerek, beden kütle indeksi (BKİ) değerleri hesaplanmıştır. Çalışmanın başlangıcında ve sonunda bazı biyokimyasal parametreler (plazma açlık kan glukozu (AKG), insülin, HbA1c, toplam kolesterol, HDL-kolesterol, LDLkolesterol, trigliserid, homosistein, HOMA-IR ve hs-CRP) özel bir laboratuvarda analiz edilmiştir. Hastaların metabolik sendrom bileşenleri Uluslararası Diyabet Federasyonu (IDF)’nun kriterlerine göre değerlendirilmiştir. Hastaların biyokimyasal bulguları değerlendirildiğinde, TBT öncesine göre TBT sonrası insülin (15.7±9.5 μIU/mL ve 11.7±6.2 μIU/mL), hemoglobinA1c (%5.8±0.9 ve %5.6±0.6), total kolesterol (234.2±38 mg/dL ve 202.7±32 mg/dL), LDL-kolesterol (153.3±36 mg/dL ve 127.2±32 mg/dL), homosistein (11.1±3.1 umol/L, ve 9.2±2.5 umol/L), HOMA-IR (4.2±3.6 ve 2.8±1.8) ve hs-CRP (5.4±8.9 mg/dL, ve 3.6±4.0 mg/dL) düzeyleri anlamlı derecede düşük bulunmuştur (p<0.05). Çalışmaya katılan bireylerin TBT öncesine göre TBT sonrası antropometrik ölçümleri değerlendirildiğinde, vücut ağırlıkları (93.2±17.62 kg ve 86.4±16.17kg), BKİ ortalamaları (32.1±5.65 kg/m2 ve 29.7±4.84 kg/m2), yağ oranları (%34.2±8.48 ve %30.8±8.95), vücut yağ yüzdeleri (%33.7±6.94 ve %30.2±7.88) ve bel çevresi (103.3±15.87 cm ve 95.1±15.29 cm) ortalamaları anlamlı derecede azalmıştır (p<0.05). Çalışmaya katılan ve International Diabetes Federation (IDF) metabolik sendrom kriterlerine sahip olan bireylerin TBT sonrası kardiyometabolik risk faktörlerindeki değişim açlık kan glukozu, bel çevresi ölçümleri, trigliserid, homosistein, HOMA-IR ve hs-CRP anlamlı derecede düşük bulunmuştur (p<0.05). Sonuç olarak Tip 2 diyabetli bireylerde TBT’nin kardiyometabolik riskleri azaltmada etkili olduğu bulunmuştur. TBT’nin içeriği bireysel bulgulara göre değişmekle beraber, Tip 2 diyabetli bireylerin diyabet diyetisyeni ile düzenli görüşmesi ve öz yönetimi çok önemlidir. Bu çalışmaya göre Tip 2 diyabetli bireylere yaşam tarzı değişimini sağlamak için beslenme konusunda eğitim ve danışmanlığın sağlanması tedavinin önemli bir parçasıdır ve kardiyometabolik risklerin azaltılmasında etkili olduğu anlaşılmıştır. This study was carried out on a total of 36 patients between the ages of 20 and 65, 18 of whom were female and 18 were male. The study was conducted on the individuals who have consulted Nutrismart Nutrition and Diet Centre between 2014-2015; who have received nutritional counselling; who have been diagnosed with Type 2 Diabetes by a physician; and who had a Body Mass Index (BMI) ≥25 kg/m2. In the study, the total energy requirement of patients to lose 5% of their initial body weight was calculated, and medical nutrition therapy (MNT) plan was prepared according to American Diabetes Association (ADA)'s medical nutrition treatment principles (45- 65% carbohydrate, 15-20% protein, 25-30% fat) and it was administered for 12 weeks. At the beginning of the study, demographic information of the patients was recorded and the anthropometric parameters, body composition of the patients were measured every week, body mass index (BMI) values were calculated. Some biochemical parameters (fasting blood glucose, serum insulin, HbA1c, total cholesterol, HDL, LDL, triglyceride, homocysteine, HOMA-ir, and hs-CRP) were analysed both at the beginning and at the end of the study. The metabolic syndrome components of the patients were evaluated according to the criteria of the International Diabetes Federation (IDF). When the change in biochemical findings of individuals with diabetes was evaluated, after medical nutrition therapy (MNT) insulin (15.7 ± 9.5 μIU / mL and 11.7 ± 6.2 μIU / mL), hemoglobinA1c (5.8 ± 0.9% and 5.6 ± 0.6%), total cholesterol (234.2 ± 38 mg/ dL and 202.7 ± 32 mg / dL), LDL (153.3 ± 36 mg / dL and 127.2 ± 32 mg / dL), homocysteine (11.1 ± 3.1 umol / L, and 9.2 ± 2.5 umol / L), HOMA-ir ( 4.2 ± 3.6 and 2.8 ± 1.8) and hs-CRP (5.4 ± 8.9 mg / dL, and 3.6 ± 4.0 mg / dL) were significantly lower. (P <0.05). When the change in anthropometric findings of individuals with diabetes was evaluated, after MNT body weight (93.2 ± 17.62 kg and 86.4 ± 16.17kg), mean BMI (32.1 ± 5.65 kg / m2 and 29.7 ± 4.84 kg / m2), fat ratios (34.2 ± 8.48% and 30.8 ± 8.95%), body fat percentages (33.7 ± 6.94% and 30.2 ± 7.88%) and waist circumference (103.3 ± 15.87 cm and 95.1 ± 15.29 cm) were significantly decreased (p <0.05). The changes in cardiometabolic risk factors after MNT of the patients who participated in the study and having IDF Metabolic Syndrome criteria were found to be significantly lower in fasting blood glucose, waist circumference, triglyceride, homocysteine, Homa-ir and hs-crp. (p <0.05). In conclusion, MNT was found to be effective in reducing cardiometabolic risks in individuals with Type 2 diabetes. Although the content of MNT varies according to individual findings, regular consultation and self-management of individuals with Type 2 diabetes are important. According to this study, education and consultation on nutrition to people with Type 2 diabetes for providing lifestyle change is an important part of diabetes treatment and has been found to be effective in reducing cardiometabolic risks. Further studies are needed to achieve lifestyle change and weight loss in the treatment of type 2 diabetes

Computed tomography depiction of normal inguinal lymph nodes in children

BACKGROUND: The aim of the study was to establish computed tomography (CT) characteristics, distribution and provide normative data about size of normal inguinal lymph nodes in a paediatric population. MATERIALS AND METHODS: Four hundred eighty-one otherwise healthy children (147 girls, mean age: 8.87, range 0-17 years) underwent pelvic CT in the setting of high-energy trauma were included in the study. Both axial and coronal 1.25-mm reconstructions were evaluated for the presence, location (deep or superficial), number, presence of fat attenuation, and shape of the lymph nodes, short-axis diameter of the biggest lymph node for each of right and left inguinal regions. RESULTS: A total of 7556 lymph nodes were detected in 481 subjects (the mean count of superficial and deep inguinal lymph nodes was 13.35 [range 6-23] and 2.36 [range 0-7] per subject, respectively): 15% (1135/7556) deep located, 85% (6421/7556) superficially located, 86.6% (6547/7556) with fat attenuation, 99.2% (7496/7556) oval in shape, 0.8% (60/7556) spherical. The short-axis diameter of the lymph nodes increased with age. Pearson's correlation coefficient for superficial and deep lymph nodes in boys and girls, respectively: 0.538 (p < 0.001), 0.504 (p < 0.001), 0.452 (p < 0.001) and 0.268 (p < 0.001). The mean maximum short-axis diameters in different age groups and gender varied between 6.33 ± 0.85 mm and 8.68 ± 1.33 mm for superficial, 3.62 ± 1.16 mm and 5.83 ± 1.05 mm for deep inguinal lymph nodes. CONCLUSIONS: Inguinal lymph nodes were multiple, commonly contained fat, and were oval in shape. The data determined about inguinal lymph node size in different paediatric age groups may be applicable as normative data in daily clinical CT evaluation practice

Investigation of the Effects of Alpfa Lipoic Acid on Changes in Maternal Rat Lung Caused by Tobacco Smoke Exposure in Pregnancy

Amaç: Çalışmamızda gebelikte tütün dumanına maruz kalan anne sıçanların akciğer dokusunda meydana gelen değişiklikler üzerine alfa lipoik asitin etkilerinin deneysel sıçan modeli üzerinde araştırılması amaçlandı. Yöntemler: Çalışmada 28 adet dişi Sprague-Dawley cinsi sıçanlar kullanıldı. Gebe sıçanlar; Kontrol grubu, Tütün dumanı (TD) grubu, Tütün dumanı + Alfa lipoik asit (TD+ALA) grubu ve Alfa lipoik asit (ALA) grubu olmak üzere rastgele dört eşit gruba ayrıldı. TD ve TD+ALA grubundaki sıçanlar çiftleşmeden önce sekiz hafta ve gebelik süresince günde iki saat tütün dumanına maruz bırakıldı. TD+ALA ve ALA grubundaki sıçanlara ise çiftleşmeden önce sekiz hafta ve gebelik süresince gün aşırı oral gavaj yolu ile 20 mg/kg dozunda alfa lipoik asit verildi. Deneyin sonunda sıçanlar dekapite edilerek akciğer dokuları çıkarıldı ve histolojik, biyokimyasal ve immünohistokimyasal metotlar uygulandı. Bulgular: TD grubuna ait akciğer kesitlerinde inflamatuar hücre artışı, konjesyon, ödem, hemoraji gibi histopatolojik bulgular gözlendi. ALA uygulamasıyla bu histopatalojik bulgularda istatistiksel olarak anlamlı oranda düzelmeler izlendi. TD grubunda VEGF immünreaktivitesinin kontrol grubuna göre anlamlı artış gösterdiği, TD+ALA grubunda ise TD grubuna göre VEGF immünreaktivitesinin anlamlı derecede azaldığı belirlendi. TD grubunda MDA değerlerinin kontrole göre anlamlı derecede arttığı, TD+ALA grubunda ise TD grubuna göre anlamlı derecede azaldığı gözlendi. Sonuç: Tütün dumanının gebe sıçan akciğerinde yol açtığı oksidatif hasarın, alfa lipoik asit tedavisinin antioksidan etkileri ile kısmen engellendiği belirlendiObjectives: The aim of our study was to investigate the effects of alpha lipoic acid on changes in the lung tissue of mothers exposed to tobacco smoke during pregnancy on an experimental rat model. Methods: In the study, twenty-eight Spraque-Dawley female rats were used. Rats were randomly divided into four groups: Control, tobacco smoke (TS), tobacco smoke + alpha lipoic acid (TS+ALA) and alpha lipoic acid (ALA). Rats in the TS and TS+ALA groups were exposed to tobacco smoke twice a day for one hour starting from eight weeks before mating and during pregnancy. 20 mg / kg of ALA was administered to ALA and TS+ALA group via oral gavage. At the end of the experiment, the rats were decapitated and lung tissues were removed and histological, biochemical and immunohistochemical methods were applied. Result: Histopathological findings such as inflammatory cell enlargement, congestion, edema, hemorrhage were observed in lung sections of TS group. Statistically significant improvement was observed in these histopathological findings with ALA application. VEGF immunoreactivity was significantly increased in TS group compared to control group and VEGF immunoreactivity decreased significantly in TS + ALA group according to TS group. It was observed that the MDA levels in the group of tobacco smoke increased with respect to the control, whereas those in the TS +ALA group decreased significantly with respect to the TS group. Conclusion: The oxidative damage caused by tobacco smoke in the pregnant rat lung was partially inhibited by the antioxidant effects of alpha lipoic acid treatment