Effect of Organic and Chemical Fertilizer Applications on Yield And Chlorophyll Content of Yedikule Lettuce (Lactuva Sativa L.) Plant

This study was conducted in Erciyes University Agricultural Research and Application Land in 2020 to determine the effects of organic and chemical fertilizers applied from the base to the Yedikule lettuce plant on plant yield and plant chlorophyll content. In the study, solid worm manure (100 kg da-1) was preferred as organic fertilizer, while 15 - 15 - 15 compound bottom fertilizer was preferred as chemical fertilizer. Seedlings of lettuce plants were planted with 16 plants in each plot, with a row spacing of 25 cm and a spacing of 50 cm between rows. In the study, the chlorophyll content of plant leaves (SPAD) was examined, as well as the yield parameters of plant height (cm), plant width (cm) and plant fresh weight (g/plant). As a result of the examination, it was determined that chemical fertilizer application had a positive effect on the fresh weight of the plant, and organic fertilizer application had a positive effect on the chlorophyll content

Comparison between magnesium sulfate and dexmedetomidine in controlled hypotension during functional endoscopic sinus surgery

AbstractBackground and objectivesIt is crucial to decrease bleeding during functional endoscopic sinus surgery. Our primary goal was to investigate the effects of magnesium sulfate and dexmedetomidine used for controlled hypotension on the visibility of the surgical site.Methods60 patients aged between 18 and 65 years were enrolled. In the magnesium sulfate group (Group M), patients were administered 40mg/kg magnesium sulfate in 100mL saline solution over 10min as the intravenous loading dose 10min before induction, with a subsequent 10–15μg/kg/h infusion during surgery. In the dexmedetomidine group (Group D), patients were administered 1μg/kg dexmedetomidine in 100mL saline solution as the loading dose 10min before surgery and 0.5–1μg/kg/h dexmedetomidine during surgery. Deliberate hypotension was defined as a mean arterial pressure of 60–70mmHg.ResultsBleeding score was significantly decreased in Group D (p=0.002). Mean arterial pressure values were significantly decreased in Group D compared to that in Group M, except for the initial stage, after induction and 5min after intubation (p<0.05). The number of patients who required nitroglycerine was significantly lower in Group D (p=0.01) and surgeon satisfaction was significantly increased in the same group (p=0.001). Aldrete recovery score ≥9 duration was significantly shorter in Group D (p=0.001). There was no difference between the two groups in terms of recovery room verbal numerical rating scale.ConclusionsDexmedetomidine can provide more effective controlled hypotension and thus contribute to improved visibility of the surgical site

Plant Growth Promoting Rhizobacteria\u27s (PGPRS) Enzyme Dynamics in Soil Remediation

Soil is the basis of agriculture and consists of organic matters, minerals, water, and several gasses. All plants require soil both as an anchor to attach and as water and nutrient source. Unfortunately, lifestyles of humans, industrial progress, chemicals used in agriculture contaminate soil and cause soil pollution. A pollutant may be natural or human‐made in origin such as petroleum hydrocarbons, pesticides, heavy metals, and solvents. Since the quality of the soil affects the growth and product yield of plants, soil pollution is a crucial problem needs to be addressed urgently. Plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) are microorganisms living in soil, on the plants roots, or inside the plant. PGPRs synthesize chemicals to stimulate plant growth and promote nutrient uptake, help degrading soil pollutants and fending off pathogens. While some pollutants can be degraded by enzymes produced by bacteria and fungi, degradation of heavy metals requires alternative methods. In this chapter, three enzymes produced by PGPRs are reviewed briefly. Aminocyclopropane‐1‐carboxylate (ACC) deaminase is responsible of lowering the ethylene levels of plants during stress conditions, whereas nitrogenase is responsible for N2 reduction to NH3. Moreover, phytase enables the degradation of phytate which is a main storage form of phosphate in plants

The Role of Soil Beneficial Bacteria in Wheat Production: A Review

Free-living plant growth-promoting rhizobacteria (PGPR) have favourable effect on plant growth, tolerance against stresses and are considered as a promising alternative to inorganic fertilizer for promoting plant growth, yield and quality. PGPR colonize at the plant root, increase germination rates, promote root growth, yield, leaf area, chlorophyll content, nitrogen content, protein content, tolerance to drought, shoot and root weight, and delayed leaf senescence. Several important bacterial characteristics, such as biological nitrogen fixation, solubilization of inorganic phosphate and mineralization of organic phosphate, nutrient uptake, 1-aminocydopropane-1-carboxylic acid (ACC) deaminase activity and production of siderophores and phytohormones, can be assessed as plant growth promotion traits. By efficient use, PGPR is expected to contribute to agronomic efficiency, chiefly by decreasing costs and environmental pollution, by eliminating harmful chemicals. This review discusses various bacteria acting as PGPR, their genetic diversity, screening strategies, working principles, applications for wheat and future aspects in terms of efficiency, mechanisms and the desirable properties. The elucidation of the diverse mechanisms will enable microorganisms developing agriculture further

Plant Root Enhancement by Plant Growth Promoting Rhizobacteria

Soil microorganisms perform a variety of functions, some of which are extremely helpful to the maintenance of ecological sustainability. Bacteria thriving in the plant rhizosphere drive plant development through a variety of ways, which are referred to as PGPRs (plant growth-promoting rhizobacteria). Despite the fact that there are many different types of PGPRs, their significance and applications in sustainable agriculture are still debated and limited. The performance of PGPRs vary, which might be related to a variety of environmental conditions that impact their development and proliferation in plants. PGPR is a nonpathogenic, friendly bacterium that stimulates plant development by altering hormone concentrations and nutritional needs, as well as mitigating stress-related damage. PGPRs colonize root hairs and lateral roots in plants, where they may exhibit their beneficial characteristics. Rhizobacteria that promote plant development have the ability to control root system architecture (RSA), as well as the vegetative growth and physiology of the entire plant. The generation of hormones like Indole acetic acid (IAA) by PGPR has long been linked to RSA effects. This book chapter reviews the effects of PGPRs on the growth, the physiological, biochemical, and molecular characteristics of plant roots as well as the mechanisms involved

Targeted siRNA lipid nanoparticles for the treatment of KRAS-mutant tumors

K-RAS is a highly relevant oncogene that is mutated in approximately 90% of pancreatic cancers and 20–25% of lung adenocarcinomas. The aim of this work was to develop a new anti-KRAS siRNA therapeutic strategy through the engineering of functionalized lipid nanoparticles (LNPs). To do this, first, a potent pan anti-KRAS siRNA sequence was chosen from the literature and different chemical modifications of siRNA were tested for their transfection efficacy (KRAS knockdown) and anti-proliferative effects on various cancer cell lines. Second, a selected siRNA candidate was loaded into tLyp-1 targeted and non-targeted lipid nanoparticles (LNPs). The biodistribution and antitumoral efficacy of selected siRNA-loaded LNP-prototypes were evaluated in vivo using a pancreatic cancer murine model (subcutaneous xenograft CFPAC-1 tumors). Our results show that tLyp-1-tagged targeted LNPs have an enhanced accumulation in the tumor compared to non-targeted LNPs. Moreover, a significant reduction in the pancreatic tumor growth was observed when the anti-KRAS siRNA treatment was combined with a classical chemotherapeutic agent, gemcitabine. In conclusion, our work demonstrates the benefits of using a targeting approach to improve tumor accumulation of siRNA-LNPs and its positive impact on tumor reductionThis work was supported by the 2-INTRATARGET project (PCIN-2017-129/AEI) funded by MINECO-PCIN-2017-129/AEI, under the frame of EuroNanoMed III; by Consellería de Educación e Ordenación Universitaria, Xunta de Galicia's Grupos de referencia competitiva (grant number ED431C 2017/09). The authors thank TÜBİTAK (The Scientific and Technical Research Council of Turkey) for supporting this project (Project number : 217S068). S.A acknowledges the financial support for his postdoctoral research by the 2-INTRATARGET project (PCIN-2017-129/AEI) funded by MINECO-PCIN-2017-129/AEI, under the frame of EuroNanoMed IIIS

Faculty of Theology Lecturers’ Use of Methods and Materials in Undergraduate Lessons

Türkiye’de ilahiyat fakülteleri sorunlu ve kesintili süreçlerden geçerek bugüne ulaşmıştır. Bugün ise ilahiyat eğitimi daha farklı süreçleri yaşamaktadır. Öyle ki bu kurumlar yapısal bir değişim ihtiyacı içindedirler. İlahiyat fakülteleri bugün istenilen nitelikte yapısal değişiklikleri gerçekleştirmiş olsa bile, bu durum kaliteyi yakalamaya yetmeyecektir. Kalite arayışında bu değişimlere ilaveten öğretim elemanlarının ders işleme yeterliklerinin de daha üst düzeylere ulaşması önemli bir husustur. Dolayısıyla bu çerçevede öğretim elemanlarının yöntem ve materyal kullanma durumlarının ortaya konulması gerekmektedir. Bu araştırma ilahiyat fakültelerinde görev yapan öğretim elemanlarının, öğretim yöntem ve materyalleri kullanımı konusundaki mevcut durumlarını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Nicel-betimsel bir nitelikte olan araştırmaya 156 öğretim elemanı katılmıştır. Ölçme aracı olarak 19 maddelik yöntem listesi, 21 maddelik materyal listesi ve 17 maddelik değerlendirme formundan oluşan bir anket uygulanmıştır. Araştırmanın ortaya koyduğu temel sonuç şudur: Öğretim elemanları, farklı yöntem ve materyal kullanımını birçok açıdan gerekli bulmalarına ve bunları uygulama konusunda kendilerini yeterli görmelerine rağmen, ders işlerken bu kanaatlerini pratiğe yansıtmamakta ve geleneksel birkaç yöntem ve materyalin dışına çıkmamaktadırlar. Bu sonuca göre, ülkenin din öğretimi ihtiyacını karşılamakla mükellef kurumlar olan ilahiyat fakülteleri ve onların öğretim elemanları, değişen ve gelişen eğitsel-teknolojik stratejiler doğrultusunda kendini geliştirerek güncellemelidir.In Turkey, faculties of theology have gone through a troubled and discontinuous process. Today, theology education is experiencing different processes, so institutions need a structural change. However, even if theology faculties make structural changes in the desired quality, this is not enough to capture qualities. In the quest for quality, the teaching proficiency of lecturers must improve. Therefore, it is necessary to define the state of lecturers in using active methods and materials for teaching. This research aims to reveal the faculty of theology lecturers’ state in using methods and materials. This study, with a total of 156 lecturer participants, is a quantitative and descriptive study. As a measurement tool, a questionnaire consisting of a 19-item method list, a 21-item material list, and a 17-item evaluation form was used. Although lecturers realize that various methods and materials are necessary and feel adequate about their proficiency of use, usage does not occur in courses and does not go beyond traditional methods and materials. Based on this conclusion, the faculties of theology and their lecturers must change and improve their strategies

An Analysıs on the Artıcles of Relıgıous Educatıon Published in Journals Ot- her Than the Journals of Theology

Türkiye’de ilahiyat alanında üretilen makalelerin yayınlandığı akademik dergiler, ilahiyat fakülteleri dergileri ve sosyal bilimler alanında yayın yapan diğer dergi- ler olmak üzere iki kategoriye ayrılmaktadır. Bu çalışma ilahiyat fakültesi dergi- leri dışındaki dergilerde yer alan din eğitimi konulu makaleleri analize tabi tut- maktadır. 1953-2018 yılları arasını kapsayan bu araştırmada, söz konusu dergi- lerde yayınlanan din eğitimi konulu makalelerin dergilere göre dağılımı, süreç içerisindeki niceliksel durumları, farklı disiplinlerin etkisi, kullandıkları bilimsel araştırma yöntemleri, konu tasnifi, yazar sayıları ve yabancı dilde yazma durum- ları gibi birçok açıdan analize tabi tutulmuştur. Araştırma sonuçlarına göre bu dergilerde din eğitimi konulu 1029 makale tespit edilmiştir. Makaleler konu alanı itibariyle çok geniş bir yelpazede kaleme alınmıştır. Makelelerin çoğu kuram- sal çalışmalar olup 1/3’den daha azı amprik yöntemler kullanmıştır. Bulgulara göre ortak araştırma yapma ve yabancı dilde yazma oranı düşüktür. Araştırma ilahiyat fakültesi dergileri dışında yayınlan dergilerdeki din eğitimi konulu maka- lelerin durumunu ortaya koyması açısından önemlidir.The articles produced in theology in Turkey are pubished in journals of theology faculties and other social science journals. This study analyzes the articles on re- ligious education published in journals other than the journals of theology. The purpose of this study covering the years 1953-2018 is to analyze in point of qua- litative and quantitative situations, numerical distribution according to the jour- nals, subject area diversity, scientific research methods used, contributions of dif- ferent sicience branches, author numbers and foreign language writing. Research is a type of descriptive and cross-sectional screening based on document analysis and content analysis. There are 1029 articles with theme of religious education published in other journals except journals of theology faculty. According to the results of the research, the religious education articles have a very wide subject network and the majority of the articles should work at the theoretical level. Re- search is important in terms of revealing the latest state of religious education articles

HZ. PEYGAMBER'İN EGİTİMDE FİZİKSEL TEMAS YOLUYLA DUYGUSAL İLETİŞİM KURMASININ DİN EGİTİMİ AÇlSINDAN DEGERLENDİRİLMESİ

Bu çalışmada Hz. Peygamber'in, eğitim metotlarına ilave bir unsur olarak bireyleri eğitirken fiziksel teması nasıl kullandığı örneklerle ortaya konulacaktır. Hz. Peygamberin fiziksel teması kullanmasındaki amaç, muhataplarıyla duygusal iletişime geçmek ve eğitim açısından olumlu sonuçlar elde etmektir. Bu açıdan fiziksel temasla duygusal iletişimi çoğu zaman birbirinden ayırmak zordur. Hz. Peygamber özellikle çocuklarla iletişiminde fiziksel temasa sıkça yer verdiği için, çocuk eğitiminde bebeklikten itibaren fiziksel temasın önemi üzerinde ayrıca durulmaktadır. Daha çok hadis kaynakları doğrultusunda ele alınan çalışmada konuyla ilgili materyaller değerlendirilmekte, ailelerin ve eğitimcilerin yararlanabileceği bazı eğitsel sonuçlar verilmektedir

Türkiyede İlahiyat Fakülteleri Tarafından Yayınlanan Dergilerde Yer Alan Din Eğitimi Konulu Makaleler Üzerine Bir Analiz

Fakülte dergileri nitelikli akademik üretim için gerekli platformlardan biridir. 2018 yılı itibariyle ilahiyat fakültesi dergisi sayısı 56’ya ulaşmıştır. Bu çalışmanın amacı, 1925-2017 yılları arasında ilahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan din eğitimi konulu makaleleri; niceliksel gelişim, dergilere göre sayısal dağılım, konu alanı çeşitliliği, kullanılan bilimsel araştırma yöntemleri, farklı bilim dallarından makale katkısı, yazar sayıları ve yabancı dilde yazım durumları bakımından analize tabi tutmaktır. Araştırma, doküman incelemesi ve içerik analizine dayalı betimsel ve kesitsel bir tarama türüdür. İlahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan din eğitimi konulu 604 makale tespit edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre din eğitimi makaleleri konu kapsamı itibariyle oldukça geniş bir yelpazeye sahip olup makalelerin çoğunluğu kuramsal düzeyde çalışmalardır. Makalelerin %23 kadarı nicel yönteme dayanmaktadır. Elde edilen bulguların işaret ettiği olumsuz bir sonuç ise, akademisyenler arasında ortak çalışmaların ve yabancı dillerde üretilen makale sayısının oldukça az olmasıdır. Araştırma ilahiyat fakültesi dergilerinden hareketle makale düzeyinde din eğitimi konulu araştırmaların son durumunu ortaya koyması açısından önemlidir.ÖzetDin eğitimi, uygulama olarak oldukça eski tarihlere dayanan, ancak bilimsel bir disiplin olma yönüyle Türkiye’de yeni sayılabilen bir alandır. Bununla birlikte bu bilim dalının yaklaşık 40 yıla dayanan bir süreci geride bıraktığını ve bilimsel disiplin olma yönünde hızlı mesafeler kaydettiğini de belirtmek gerekir. Türkiye’de ilahiyat alanında Cumhuriyet dönemine ait ilk fakülte dergisi Dârü’l-fünûn İlahiyat Fakültesi Mecmuâsı’dır. Bu dergi 1925 yılında yayın hayatına başlamış ve Dârü’l-fünûn İlahiyat Fakültesi’nin eğitime son verdiği 1933 yılına kadar 25 sayı yayınlamıştır. 1925-2017 yılları arasındaki 92 yıllık süreci kapsayan bu araştırmada, ilahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan din eğitimi konulu makaleler, doküman incelemesi ve içerik analizi yoluyla değerlendirmeye tabi tutulmuştur. Araştırma sürecinde bütün ilahiyat fakültesi dergilerine ait veri tabanları kendi web sayfaları üzerinde tetkik edilmiştir. İlahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan din eğitimi konulu 604 makale tespit edilmiştir. Literatürde sadece din eğitimi alanındaki makaleleri değerlendirmeye tabi tutan sınırlı sayıda araştırma mevcuttur. Bu araştırmaya en yakın çalışma, Kaymakcan ve Ünsal’ın 1952-2003 yılları arasında ilahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan din eğitimi konulu makaleleri ele alan makale araştırmasıdır. 18 fakülte dergisinde yayınlanan toplam 213 makale yazar adlarına göre alfabetik olarak sıralanmıştır. Bu çalışmanın amacı, 1925-2017 yılları arasında ilahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan din eğitimi konulu makaleleri; niceliksel gelişim, dergilere göre sayısal dağılım, konu alanı çeşitliliği, kullanılan bilimsel araştırma yöntemleri, farklı bilim dallarından makale katkısı,  yazar sayıları ve yabancı dilde yazım durumları bakımından analize tabi tutmaktır. Araştırma, doküman incelemesi ve içerik analizine dayalı betimsel ve kesitsel bir tarama türüdür. Araştırma 57 fakülte dergisiyle sınırlıdır. Araştırmaya Din Eğitimi Anabilim Dalı’nda görev yapmış ve hâlihazırda görev yapan akademisyenlerin ilahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan tüm makaleleri dâhil edilmiştir. Ayrıca diğer alanlardan akademisyenlerin yazdığı din eğitimi/din öğretimi başlıklı makaleler de araştırmaya dâhil edilmiştir.1925’den 2017’ye kadar ilahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan din eğitimi konulu makaleleri yayın sıklığı açısından değerlendirdiğimizde, bu süreci üç kısma ayırmak mümkündür. Birincisi, 1925’ten 1980’e kadar olan dönemdir. Bu dönemde toplamda 17 makale yayınlamış ve her yıla ortalama 0,3 oranında makale düşmektedir. İkinci kısım, 1981 yılı ile yeni ilahiyat dergilerinin yayına başladığı dönem olan 1995 yılları arasıdır. Bu süreçte ilahiyat fakültesi dergilerinde toplam 55 din eğitimi konulu makale yayınlanmıştır. Bu dönemde yıl başına düşen ortalama makale sayısı 3,4’dür. Üçüncü kısmı ise, 1996 yılından günümüze kadar ki dönemdir. Bu dönemde toplam 532 makale yayınlanmış ve yıl başına düşen makale yayın ortalaması 24’dür. Araştırmanın ortaya koyduğu sonuçlardan biri de ilahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan din eğitimi konulu makalelerin konu kapsamı itibariyle oldukça geniş bir yelpazeye sahip oluşudur. Makalelerin konu tasnifi incelendiğinde, makalelerin 10 ana konu/problem alanına ayrıldığı görülmektedir. Din eğitiminin temelleri, din eğitimi tarihi, örgün din eğitimi, yaygın din eğitimi, informal din eğitimi, ahlak ve değerler eğitimi, dînî eğitim, gelişim ve din eğitimi, ülkelerde din eğitimi ve kişi araştırmaları bu temel konu alanlarını oluşturmaktadır. Örgün din eğitimi 189 makaleyle en çok makalenin üretildiği alandır. Makalelerin yayınlandığı fakülte dergilerine baktığımızda, en fazla yayın 86 makale ile Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi’nde gerçekleşmiştir. Bu sonuç Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’nin en eski ilahiyat fakültesi dergisine sahip olması, derginin yayınlarının kesintiye uğramadan bugüne kadar gelmesinden kaynaklanmaktadır. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisini, 59 makaleyle Uludağ, 52 makaleyle Ondokuz Mayıs ve 51 makaleyle Cumhuriyet İlahiyat Dergisi takip etmektedir.Makalelerin 368’i yani %65’i literatür taraması yöntemine dayalı olarak yazılmıştır. Ayrıca %23’ü nicel, %10’u nitel ve %2’si ise karma yöntemlerle problemlerini ele almışlardır. Nitel yöntemi kullanan makalelerin sayısı ise 54, karma yöntemi kullanan makalelerinin sayısı ise 14’dür. Din eğitimi konulu makalelerin, yazarların akademik çalışma alanlarına göre dağılımları verilmiştir. Buna göre din eğitimi branşı beklendiği üzere 510 makaleyle, tüm makalelerin %85’ini oluşturmaktadır. %15’i ise ilahiyat, felsefe, sosyoloji, edebiyat, eğitim bilimleri, sosyal hizmetler gibi toplam 23 branşın katkısının olduğu 89 makaleden oluşmaktadır. Yazarlarının akademik çalışma alanlarına göre makalelerin dağılımına baktığımızda, din eğitimi biliminin interdisiplineryönünün geniş olduğu ortaya çıkar. Öyle ki ilahiyat içindeki hemen her disiplinden din eğitimi alanına makale düzeyinde katkı olduğu burada gözükmektedir. İlahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan din eğitimi konulu makaleleri yazar sayısı bakımından analiz ettiğimizde, toplam 604 makaleden sadece 43’ünün birden çok araştırmacı tarafından ortak çalışmayla gerçekleştirildiği görülmektedir. Birden fazla yazarlı 43 makalenin 8’i kuramsal, diğer 35’i ise amprik yöntemleri kullanmıştır. İlahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan makalelerin yabancı dilde yayınlanma durumlarına baktığımızda sadece 12 makale yabancı dilde yayınlanmıştır. Bu oran yaklaşık %2’ye tekabül etmektedir. 12 makalenin 7’si Almanca, 4’ü İngilizce ve biri de Arapça olarak yayınlanmıştır. Araştırmanın ulaştığı sonuçlara göre din eğitimi alanında ortak çalışma ve yabancı dilde makale yazma oranlı yetersizdir. Bu iki problemin sadece din eğitimi alanına ait olmayıp ilahiyat disiplinlerinin hepsini ilgilendirmektedir. Özellikle yabancı dilde makale üretimi Türkiye’deki bütün akademik alanlar için bir sorun teşkil ettiği ortadadır. Bu konuda bireysel ve kurumsal gelişmelerin olması kaçınılmazdır