Prognostic significance of new onset atrial fibrillation in acute coronary syndrome patients treated conservatively

Background: The purpose of this study was to assess the association between new onset of atrial fibrillation (AF) and in-hospital management and mortality in acute coronary syndrome patients admitted to hospitals without on-site invasive facilities. Methods: We assessed data concerning in-hospital management and mortality of 24 patients with, and 977 patients without, new onset of AF from the Krakow Registry of Acute Coronary Syndromes database. Results: Patients with new onset of AF were older and more likely to have diabetes, chronic obstructive pulmonary disease, cardiogenic shock and chest pain on admission, and a shorter time from the onset of symptoms to admission. These patients more frequently received glycoprotein IIb/IIIa inhibitors, thrombolytics, and were less likely to be treated with statins during their hospital stay. Risk of AF occurrence was lower in patients treated with statins (1.9% vs 5.2%; p = 0.021). Among patients treated conservatively, in-hospital mortality was higher in patients with new onset of AF (8.1% vs 33.3%; p = 0.001). Independent predictors of inhospital death in this group of patients were: new onset of AF, age, cardiogenic shock, chronic obstructive pulmonary disease, history of renal insufficiency, and discharge diagnosis. Conclusions: New onset of AF is associated with excessive in-hospital mortality in acute coronary syndrome patients staying on conservative treatment in community hospitals without on-site invasive facilities. (Cardiol J 2010; 17, 1: 57-64

Znaczenie prognostyczne świeżo wykrytego migotania przedsionków u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym leczonych zachowawczo

Wstęp: Celem niniejszego badania była ocena związku między świeżo wykrytym (new onset) epizodem migotania przedsionków (AF, atrial fibrillation) a leczeniem szpitalnym i śmiertelnością u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym przyjętych do ośrodków pozbawionych bezpośredniego dostępu do pracowni hemodynamicznej. Materiał i metody: Oceniono dane dotyczące leczenia szpitalnego i wskaźników śmiertelności 24 pacjentów ze świeżo wykrytym napadem AF i 977 chorych bez świeżo wykrytego napadu AF pochodzących z bazy danych Krakowskiego Rejestru Ostrych Zespołów Wieńcowych. Wyniki: Pacjenci ze świeżo wykrytym AF charakteryzowali się starszym wiekiem i częściej obserwowano u nich cukrzycę, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, wstrząs kardiogenny i ból w klatce piersiowej w chwili przyjęcia do szpitala, a także krótszy czas od wystąpienia objawów podmiotowych choroby do przyjęcia do szpitala. Opisywana grupa pacjentów w czasie pobytu w szpitalu znacznie częściej otrzymywała inhibitory glikoproteiny IIb/IIIa, leki trombolityczne i w mniejszym stopniu statyny. Ryzyko wystąpienia AF było niższe w grupie chorych leczonych statynami (1,9% v. 5,2%; p = 0,021). Wśród chorych leczonych zachowawczo śmiertelność wewnątrzszpitalna była wyższa w grupie pacjentów ze świeżo wykrytym AF (8,1% v. 33,3%; p = 0,001). Niezależnymi czynnikami predykcyjnymi zgonu wewnątrzszpitalnego w opisywanej grupie pacjentów były: świeżo wykryty epizod AF, wiek, wstrząs kardiogenny, przewlekła obturacyjna choroba płuc, niewydolność nerek w wywiadzie oraz rozpoznanie końcowe przy wypisie. Wnioski: Świeżo wykryte AF wiąże się ze zwiększoną śmiertelnością wewnątrzszpitalną u pacjentów z ostrymi zespołami wieńcowymi leczonych zachowawczo w szpitalach rejonowych pozbawionych bezpośredniego dostępu do pracowni hemodynamicznej. (Folia Cardiologica Excerpta 2010; 5, 4: 153-161