Владимир Маяковский и Демьян Бедный: литература на службе большевистской пропаганды периода Советско-польской войны 1920 года

The year 1920 saw the shaping and crystallisation of stylistic and literary-ideological canon regarding the dispute about Bolshevik Russia’s place in European civilisation. The sides of the Polish-Soviet conflict are in possession of a large arsenal of tropes and rhetorical figures, routinely used in printed sources, occasional publications, posters, caricatures, postcards and all kinds of gadgets. Particular attention was dedicated to the creation of massive weapon of “war on paper and canvas”, i.e. to propaganda and ideological proselytism. A propaganda war was imposed upon Poland prior to the armed conflict. The political weapons deployed by the Russia of Lenin and Trotsky – violent agitation and propaganda aimed against the “White Poles” and favouring “Soviet Poland” – significantly supported military efforts and political-diplomatic campaign. The numerous activists and artists engaged in the anti-Polish propaganda of the period included the especially noteworthy Vladimir Mayakovsky, Demian Biedny, Viktor Deni and Izaac Babel. Their bellicose poems and, in the case of the latter, satirical drawings incomparably kindled the will to struggle against the “White Poland”. Soviet propagandists regarded the Polish-Soviet war as a testing ground, with the experiments proving useful for planning future undertakings.Основное направление работы связано с пропагандой в литературных произведениях во время польско-советской войны. Война между Советской Россией и возрождающимся польским государством велась также при помощи формирования идеологической и пропагандистской действительности. Пропагандистское оружие было так же опасно, как военные средства. Советская пропаганда периода войны 1920 годa носила решительно антипольский характер. Политические лидеры, как, например, Ленин, верили, что, засыпав Польшу агитационной литературой, они смогут переломить ход военных событий. В работу советской пропагандистской машины были вовлеченыкак выдающиеся, так и посредственные деятели искусства (писатели, художники, актеры), которые выполняли поручения высших партийных лиц. Ключевую роль в этом деле должны были играть российские писатели и литература, создаваемая ими. Наиболее востребованные в этот период литературные деятели, как Владимир Маяковский и Демьян Бедный, отдали свои творческие таланты на службу антипольской пропаганде. Их творчество стало инструментом, используемым российскими коммунистами для борьбы с идеологическими врагами, которые выступали против распространения интернационализма – высшей формы советского империализма

Annual variation of bare arable soil areas on a global scale

Wydział Nauk Geograficznych i GeologicznychArable land around the world has a 12% share of the global land area. This thesis was created as a part of a project aimed at estimation of shortwave radiation reflected from those surfaces according to various scenarios based on the farming methods. This thesis was created as a part of a project aimed at estimation of shortwave radiation reflected from those surfaces according to various scenarios based on the farming methods. Its key element was the estimation of the bare soil area, defined for its spectral properties, as the area of arable land not covered by vegetation on more than 15% on its surface. In conventional agriculture, during the period immediately following the planting of crops, the soil stays bare until the newly planted crops reach defined above share of surface cover. This work focuses on estimating the periods of bare soil that occur after the planting of 13 major crops at the global scale; those selected crops are wheat, maize, barley, sorghum, soybeans, millet, cotton, rapeseed, groundnuts, potato, cassava, rye, and sugar beet. The supplementary objective of the study was to determine which soil groupings, and in what proportions, were bare during those periods. Arable land, divided into extensive agricultural regions located on six continents, was analyzed. The estimation of bare soil acreage was performed based on publicly available spatial datasets including the distribution of arable land in the world, crop calendars containing planting dates and the geographic distribution of crops. The arable land in the world was first divided into agricultural regions inspired by the division proposed by United States Department of Agriculture. For each region, average daily temperatures were used to predict plant growth stages. For each crop within a region, the planting date was used as the beginning of the bare soil period, which ended when it reached a stage where at least 15% of the surface was covered by vegetation. The aggregated periods concerning every crop within any given region resulted in an annual variation of bare soil area. The acreages of soil grouping used in agriculture for any region were then extracted based on the location of arable land and the region’s boundaries.The global annual variation of bare soil area shows that the maximum level occurs around the 140th day of the year (DOY) (middle of May), influenced primarily by the planting of crops occurring in the northern hemisphere. Up to 1.5 million km2of soil surface stays bare at that time. Centered on that maximum is a period of bare soil lasting for almost four months, between the 92nd DOY and the 200th DOY (early April and end of July), when two lesser maxima were observed, of around 900,000 and 700,000 km2, respectively. The equivalent of that period, resulting from planting in the southern hemisphere, starts around the 330th DOY (middle of November) and lasts for about a month, reaching almost 400,000 km2. The other distinguishable episode of bare soil in the southern hemisphere was noted between the 15th and the 25th DOY (second half of January) when its area reached 100,000 km2. Asia is the super region with by far the largest area of arable land and consequently, it sports the highest acreage of bare soil. During the aforementioned maximum in the northern hemisphere occurring around the 140th DOY, the Asian super region contributes around 700,000 km2 of bare soil, which is almost half of the bare soil area for the whole northern hemisphere at that time, with Lithosols, Cambisols, and Gleysols being the major soil groupings that stay bare. In Europe, two distinct periods of bare soil were found; during the first, starting around the 40th DOY (middle of February) and lasting until the 150th DOY (end of May), the steady increase of the bare soil area lasts until the 140th DOY (middle of May) when it reaches almost 500,000 km2, after which a rapid decline was observed. The second, manifesting two and a half months later, lasts between around the 230th and the 290th DOY (middle of August to middle of October), and exceeds 100,000 km2. Chernozems, Cambisols, and Luvisols are dominant soil groupings on arable land in Europe. Similar trends, related to the European bare soil areas, were found in the North American super region, where a period of maximum bare soil area occurs in late spring, and a second period, characterized by a much smaller area, follows the main one three months later. The maxima coincide with the aforementioned ones in Asia and Europe, reaching 300,000 km2 of bare soil around the 140th DOY. Similar to Europe, the second period sports a much smaller bare soil area, short of 30,000 km2. The dominant soil groupings in agricultural use in North America are Kastanozems, Luvisols, and Chernozems. Africa is a super region whose area is divided between both northern and southern hemispheres, which shows in the annual variation of its bare soil area. Three distinct periods were found there, the major one around the middle of a year lasted for about two and a half months, between the 167th and the 230th DOY (middle of June to middle of August) with the bare soil area being up to almost 400,000 km2. The other peak occurs about a month and a half earlier, between the 95th and the 115th DOY (roughly the month of April) and is characterized by a bare soil area exceeding 120,000 km2. The last notable episode of bare soil in Africa manifests itself between the 317th DOY and the 10th day of the following year (middle of November to the middle of January), with the area of soil uncovered by vegetation reaching almost 100,000 km2. Luvisols together with Arenosols, followed by Vertisols, are the most extensively farmed soil groupings in Africa. The majority of arable land in the southern hemisphere is found in the South American super region, which is reflected in the annual variation of bare soil area, which is similar to that of the whole southern hemisphere. The maximum lasts for around two weeks, between the 330th and the 345th DOY (end of November to the middle of December), when almost 500,000 km2 of arable soil is bare. A secondary peak was observed between the 15th and the 30th DOY (second half of January), sporting around 100,000 km2 of bare soil area. Ferrasols is the most commonly farmed soil grouping in the region, followed by Phaozems and Luvisols. In Oceania, the maximum area of bare soil slightly exceeds 25,000 km2 for about two weeks in the first half of June, followed by a rapid decline. A secondary period is characterized by a longer duration but the smaller area, lasting between the 313th and the 14th DOY (middle of November to middle of January) with about 5,000 km2 of arable land which is not covered by vegetation at that time. Luvisols are the dominant soil grouping under cultivation in Oceania, followed by Planosols, Solonetz, and Vertisols. The obtained variations of bare soil areas together with the corresponding share of soil groupings for all regions were used in other work in order to estimate the amount of shortwave radiation reflected from those surfaces according to various scenarios based on the farming methods.Grunty orne stanowią około 12% powierzchni lądów na całym świecie. Niniejsza praca powstała w ramach projektu dążącego do oszacowania ilości promieniowania krótkofalowego odbijanego od tych powierzchni. Kluczowym jej elementem było oszacowanie areału odkrytej gleby, definiowanej ze względu na jej właściwości spektralne, jako powierzchni gruntów ornych niepokrytych roślinnością w stopniu większym niż 15%. W przypadku rolnictwa konwencjonalnego, w okresie bezpośrednio po sianiu lub sadzeniu roślin gleba pozostaje odkryta, dopóki nowo zasiane lub zasadzone rośliny nie osiągną fazy wzrostu powodującej pokrycie powierzchni w wyżej zdefiniowanym stopniu. Praca ta koncentruje się na oszacowaniu okresów kiedy gleba pozostaje odkryta, które występują po sianiu lub sadzeniu 13 głównych upraw w skali globalnej; te wybrane uprawy to pszenica, kukurydza, jęczmień, sorgo, soja, proso, bawełna, rzepak, orzeszki ziemne, ziemniaki, maniok, żyto i burak cukrowy. Celem badania było ustalenie, które główne grupy glebowe (major soil groupings wg definicji FAO–UNESCO) oraz w jakich areałach pozostają odkryte. Przeanalizowane zostały grunty orne podzielone na regiony rolnicze położone na sześciu kontynentach. Oszacowanie areału odkrytej gleby przeprowadzono przy użyciu publicznie dostępnych zbiorów danych przestrzennych, w tym rozmieszczenia gruntów ornych na świecie, geograficznego rozmieszczenia upraw oraz kalendarzy upraw zawierających daty sadzenia. Używane zbiory danych zostały w pierwszej kolejności podzielone na regiony rolnicze zainspirowane podziałem zaproponowanym przez Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych. Dla każdego z tych regionów zastosowano średnie dzienne temperatury w celu oszacowania etapów wzrostu roślin. Dla każdej uprawy w regionie data sadzenia została wykorzystana jako początek okresu występowania odkrytej gleby, który kończy się, gdy osiągnie etap, w którym gleba zostaje pokryte roślinnością. Zagregowane okresy dotyczące każdej uprawy w danym regionie posłużyły do ustalenia rocznej zmienności powierzchni odkrytej gleby. Areały głównych grup glebowych wykorzystywanych w rolnictwie dla każdego z regionów zostały następnie obliczone na podstawie lokalizacji gruntów ornych i granic regionu. Analizując wszystkie grunty orne na świecie, maksymalny poziom odkrycia występuje około 140 dnia roku (day of year - DOY);(połowa maja), i jest spowodowany przede wszystkim przez sianie oraz sadzenie roślin uprawnych na półkuli północnej. W tym czasie do 1,5 mln km2 powierzchni gruntów ornych nie jest pokryta przez rośliny. Wyżej opisane maksimum występuje podczas okres odsłoniętej gleby trwającego przez prawie cztery miesiące, między 92 DOY a 200 DOY (początek kwietnia a koniec lipca), kiedy zaobserwowano dwa pomniejsze maksima, odpowiednio około 900 000 i 700 000 km2. Odpowiednik tego okresu, wynikający z siania oraz sadzenia na półkuli południowej, zaczyna się około 330 DOY (połowa listopada) i trwa około miesiąca, osiągając prawie 400 000 km2. Inny wyraźnie widoczny okres odkrytej gleby na półkuli południowej odnotowano między 15 a 25 DOY (druga połowa stycznia), kiedy jego powierzchnia osiągnęła 100 000 km2. Azja to kontynent o zdecydowanie największym areale odkrytej gleby wynikający ze zdecydowanie największej powierzchni gruntów ornych. Podczas wspomnianego maksimum na półkuli północnej, występującego około 140 DOY, azjatycki region odpowiada za około 700 000 km2 odkrytej gleby, a więc prawie połowę powierzchni odkrytej gleby dla całej półkuli północnej w tym czasie, z Lithosols, Cambisols i Gleysols jako głównymi grupami gleb, które pozostają odkryte. W Europie znaleziono dwa odrębne okresy odkrytej gleby; podczas pierwszego, rozpoczynającego się około 40 DOY (połowa lutego) i trwającego do 150 DOY (koniec maja), stały wzrost powierzchni odkrytej gleby trwa do 140 DOY (połowa maja), kiedy osiąga ona prawie 500 000 km2, po czym następuje gwałtowny spadek tego areału. Drugi, zaczynający się dwa i pół miesiąca później, trwa od około 230 do 290 DOY (od połowy sierpnia do połowy października) i przekracza 100 000 km2. Chernozems, Cambisols i Luvisols są dominującymi grupami glebowymi na gruntach ornych w Europie. Podobne tendencje jak w przypadku odsłoniętych gleb na kontynencie europejski zanotowano w Ameryce Północnej, w przypadku której okres największej powierzchni odkrytej gleby występuje późną wiosną, a drugi okres, obejmującym znacznie mniejszy areał, następuje trzy miesiące później. Maksymalne wartości występują w podobnym okresie jak w wyżej wymienionych Azji i Europie, osiągając 300 000 km2 odkrytej gleby około 140 DOY. Podobnie jak w Europie, drugi okres charakteryzuje się znacznie mniejszą powierzchnię odkrytej gleby, poniżej 30 000 km2. Dominującymi grupami glebowymi uprawianymi w Ameryki Północnej są Kastanozems, Luvisols i Chernozems. Afryka jest kontynentem zajmującym półkulą północną, jak i południową, co jest odzwierciedlone w rocznym przebiegu areału odkrytej gleby. Wyróżniono tam trzy osobne okresy, największy z nich występuje w połowie roku i trwa około dwóch i pół miesiąca, między 167 a 230 DOY (od połowy czerwca do połowy sierpnia), podczas którego powierzchnia odkrytej gleby osiąga prawie 400 000 km2. Drugi szczyt występuje około półtora miesiąca wcześniej, między 95 a 115 DOY (w kwietniu) i charakteryzuje się areałem odkrytej gleby przekraczającym 120 000 km2. Ostatni znaczący okresy odkrytej gleby w Afryce ustalono między 317 DOY a 10 dniem następnego roku (od połowy listopada do połowy stycznia), przy czym odkryty areał gleby sięga prawie 100 000 km2. Luvisols wraz z Arenosols oraz Vertisols, są najbardziej ekstensywnie uprawianymi grupami glebowymi w Afryce. Roczna zmienność powierzchni odsłoniętej gleby na kontynencie Ameryki Południowej ma podobny przebieg jak w przypadku całej półkuli południowej. Maksimum areału odsłoniętej gleby trwa przez około dwa tygodnie, między 330 a 345 DOY (koniec listopada do połowy grudnia), kiedy prawie 500 000 km2 gruntów ornych pozostaje odkrytych. Drugi szczyt zaobserwowano między 15 a 30 DOY (druga połowa stycznia), w którego trakcie około 100 000 km2 gruntów ornych jest odsłoniętych. Ferrasols są najczęściej uprawianą grupą glebową na kontynencie, a następnie Phaozems i Luvisols. W Oceanii maksymalny areał odkrytej gleby nieznacznie przekracza 25 000 km2 przez okres około dwóch tygodni w pierwszej połowie czerwca, po czym następuje jego gwałtowny spadek. Drugi okres charakteryzuje się dłuższym czasem trwania, ale mniejszym areałem, utrzymującym się od 313 do 14 DOY (od połowy listopada do połowy stycznia) z około 5000 km2 gruntów ornych, które nie są w tym czasie pokryte roślinnością. Luvisols są dominującą grupą glebową pod uprawą w Oceanii, a następnie Planosols, Solonetz i Vertisols.project 2014/13/B/ST10/02111, financed by the Polish National Science Cente

An investigation of the relationship between Michigan Department of Education school achievement rankings and school\u27s percentage of economically disadvantaged students

The primary purpose of this study was to compare the Michigan Department of Education’s (MDE) school ranking system, the Top to Bottom Ranking, to the school’s percentage of economically disadvantaged students as measured by the percentage of free and reduced-price lunch. In addition, finding that a correlation exists, the study sought to identify an alternate method of reporting school effectiveness, taking into consideration the school’s percentage of economically disadvantaged students. Utilizing the current Top to Bottom Ranking system, the Michigan Department of Education assigns an array of requirements, sanctions, and rewards, depending on where a school building ranks. This ranking system does not take into account the factor of the socio-economic status of the students attending the school. It was the intent of the study to show an inverse correlation between a school’s percentage of economically disadvantaged students and the school’s relative ranking on the Top to Bottom list. Additionally, the study aimed to provide an alternate solution for reporting and classifying school quality. Specific research questions included 1) Does an inverse correlation exist between a school’s rank and its economically disadvantaged (ED) population? and 2) Is it possible to create a ranking system that uses the MDE metrics of a building’s student achievement scores, students achievement change, and students achievement gap while factoring in a school’s percentage of economically disadvantaged student population? Using a Pearson product-moment correlation coefficient on the 2011-12 and 2012-13 MDE’s school data-based information, a significant correlation, -0.7525514 and -0.7379997, respectively, confirmed a p-value \u3c 0.0001. Furthermore, using quantile regression, a new ranking model was created allowing one to control for an acceptable correlation between a school building’s ranking and a school’s percentage of economically disadvantaged

WPŁYW BIOMASY WSIEWEK MIĘDZYPLONOWYCH I SŁOMY NA PLON ORAZ WARTOŚĆ ODŻYWCZĄ BULW ZIEMNIAKA

The paper presents the results of research carried out over 2001-2003 which aimed at describing the influence of undersown crops and spring barley straw fertilization on chemical composition of table potato tubers. Two factors were examined. I - undersown crops fertilization: control variant (without undersown crops fertilization), farmyard manure, black medic (Medicago lupulina), black medic (Medicago lupulina) + Italian ryegrass (Lolium multiflorum), Italian ryegrass (Lolium multiflorum). II – straw fertilization (subblock without straw, subblock with straw). Obtained results allow to conclude that, fertilization with mixture of black medic with Italian ryegrass and black medic in combinations without straw or with straw in terms of size and quality of yield of potato tubers it equals or it even exceeds the farmyard manure fertilization. The increase of starch, vitamin C and true protein content in comparison with control variant was noted in potato tubers fertilizerd with undersown crops biomass and straw.W pracy przedstawiono wyniki badań z lat 2001-2003 mające na celu określenie wpływu nawożenia wsiewkami międzyplonowymi i słomą jęczmienia jarego na skład chemiczny bulw ziemniaka jadalnego. W doświadczeniu badano dwa czynniki. Pierwszy czynnik – nawożenie wsiewką międzyplonową: obiekt kontrolny (bez nawożenia wsiewką), obornik, lucerna chmielowa, lucerna chmielowa + życica wielokwiatowa, życica wielokwiatowa. Drugi czynnik – nawożenie słomą: podblok bez słomy, podblok ze słomą. Otrzymane wyniki badań pozwalają stwierdzić, iż nawożenie mieszanką lucerny chmielowej z życicą wielokwiatową oraz lucerną chmielową w kombinacjach bez słomy lub ze słomą pod względem wielkości i jakości plonu bulw ziemniaka dorównuje, a nawet przewyższa nawożenie obornikiem. Wzrost zawartości skrobi, witaminy C i białka właściwego w porównaniu z obiektem kontrolnym odnotowano w bulwach ziemniaka nawożonego biomasą wsiewek międzyplonowych i słomą

WPŁYW BIOMASY WSIEWEK MIĘDZYPLONOWYCH I SŁOMY NA PLON ORAZ WARTOŚĆ ODŻYWCZĄ BULW ZIEMNIAKA

The paper presents the results of research carried out over 2001-2003 which aimed at describing the influence of undersown crops and spring barley straw fertilization on chemical composition of table potato tubers. Two factors were examined. I - undersown crops fertilization: control variant (without undersown crops fertilization), farmyard manure, black medic (Medicago lupulina), black medic (Medicago lupulina) + Italian ryegrass (Lolium multiflorum), Italian ryegrass (Lolium multiflorum). II – straw fertilization (subblock without straw, subblock with straw). Obtained results allow to conclude that, fertilization with mixture of black medic with Italian ryegrass and black medic in combinations without straw or with straw in terms of size and quality of yield of potato tubers it equals or it even exceeds the farmyard manure fertilization. The increase of starch, vitamin C and true protein content in comparison with control variant was noted in potato tubers fertilizerd with undersown crops biomass and straw.W pracy przedstawiono wyniki badań z lat 2001-2003 mające na celu określenie wpływu nawożenia wsiewkami międzyplonowymi i słomą jęczmienia jarego na skład chemiczny bulw ziemniaka jadalnego. W doświadczeniu badano dwa czynniki. Pierwszy czynnik – nawożenie wsiewką międzyplonową: obiekt kontrolny (bez nawożenia wsiewką), obornik, lucerna chmielowa, lucerna chmielowa + życica wielokwiatowa, życica wielokwiatowa. Drugi czynnik – nawożenie słomą: podblok bez słomy, podblok ze słomą. Otrzymane wyniki badań pozwalają stwierdzić, iż nawożenie mieszanką lucerny chmielowej z życicą wielokwiatową oraz lucerną chmielową w kombinacjach bez słomy lub ze słomą pod względem wielkości i jakości plonu bulw ziemniaka dorównuje, a nawet przewyższa nawożenie obornikiem. Wzrost zawartości skrobi, witaminy C i białka właściwego w porównaniu z obiektem kontrolnym odnotowano w bulwach ziemniaka nawożonego biomasą wsiewek międzyplonowych i słomą

Shape error modelling and analysis by conditional simulations of Gaussian random fields for compliant non-ideal sheet metal parts

Accurate modelling of geometric and dimensional errors of sheet metal parts is crucial in designing correct GD&T and preventing unnecessary design changes during the development and launch of a new assembly process. A novel conditional simulation based methodology to probabilistically model and generate non-ideal sheet metal part geometric variations is developed. The methodology generates part geometric variations, which accurately emulate part fabrication process in terms of covariance of generated deviations. The methodology uses as inputs one or more of the following: measurement data of current parts, historical measurements of similar parts or FEM-based simulations. The proposed methodology emulates real processes and products accurately by generating non-ideal part representatives based on the aforementioned input data. Results provide an easy engineering interpretation to the designer. The methodology is demonstrated using automotive door hinge reinforcement

Quality and productivity driven trajectory optimisation for robotic handling of compliant sheet metal parts in multi-press stamping lines

This paper investigates trajectory generation for multi-robot systems that handle compliant parts in order to minimise deformations during handling, which is important to reduce the risk of affecting the part’s dimensional quality. An optimisation methodology is proposed to generate deformation-minimal multi-robot coordinated trajectories for predefined robot paths and cycle-time. The novelty of the proposed optimisation methodology is that it efficiently estimates part deformations using a precomputed Response Surface Model (RSM), which is based on data samples generated by Finite Element Analysis (FEA) of the handled part and end-effector. The end-effector holding forces, plastic part deformations, collision-avoidance and multi-robot coordination are also considered as constraints in the optimisation model. The optimised trajectories are experimentally validated and the results show that the proposed optimisation methodology is able to significantly reduce the deformations of the part during handling, i.e. up to 12% with the same cycle-time in the case study that involves handling compliant sheet metal parts. This investigation provides insights into generating specialised trajectories for material handling of compliant parts that can systematically minimise part deformations to ensure final dimensional quality

THE INFLUENCE OF INTERCROPS AND FARMYARD MANURE FERTILIZATION IN CHANGEABLE WEATHER CONDITIONS ON CONSUMPTION VALUE OF POTATO TUBERS

The paper presents the results of research carried out over 1999-2002 with the aims to determine the influence of intercrops and farmyard manure fertilization on consumption value of potato tubers in changeable weather conditions. The following combinations of intercrops fertilization were taken into account: the control plot (without intercrop fertilization), farmyard manure, undersown crop (birdsfoot trefoil, birdsfoot trefoil + Italian ryegrass, Italian ryegrass), stubble crop (oleiferous radish, oleiferous radish – mulch). The results pointed that, the conditions of vegetation period, significantly modified the consumption values of potato tubers. The consumption value of potato tubers which were fertilized with intercrops was formed on approximated level, as the potato which was fertilized with farmyard manure. The best consumption features, especially taste, had potatoes which were fertilized with birdsfoot trefoil and with the mixture of birdsfoot trefoil and Italian ryegrass

Spatio-temporal adaptive sampling for effective coverage measurement planning during quality inspection of free form surfaces using robotic 3D optical scanner

In-line dimensional inspection of free form surfaces using robotic 3D-optical scanners provide an opportunity to reduce the mean-time-to-detection of product quality defects and has thus emerged as a critical enabler in Industry 4.0 to achieve near-zero defects. However, the time needed to inspect large industrial size sheet metal parts by 3D-optical scanners frequently exceeds the production cycle time (CT), consequently, limiting the application of in-line measurement systems for high production volume manufacturing processes such as those used in the automotive industry. This paper addresses the aforementioned challenge by developing the Spatio-Temporal Adaptive Sampling (STAS) methodology which has the capability for (i) estimation of whole part deviations based on partial measurement of a free form surface; and, (ii) adaptive selection of the next region to be measured in order to satisfy pre-defined measurement criterion. This is achieved by first, modelling spatio-temporal correlations in the high dimensional Cloud-of-Points measurement data by using a dimension reduced space-time Kalman filter; then, dynamically updating the model parameters during the inspection process by incorporating partial measurement data to predict entire part deviations and adaptively choose the next critical region of the part to be measured

Fault estimation and accommodation for virtual sensor bias fault in image-based visual servoing using particle filter

This study develops a fault estimation and accommodation scheme for the image-based visual servoing (IBVS) system to eliminate the effects of the faults due to the image feature extraction task, which is named as bias virtual sensor fault. First, a bias virtual sensor fault in visual servoing is declared. Then, fault diagnosis (FD), which includes fault detection, isolation and estimation, is designed based on the means of particle filter (PF). Finally, a fault accommodation law is developed based on the information obtained from the fault estimation to compensate for the effects of the fault in the system. The proposed fault estimation and accommodation is verified through simulation and experimental studies, and the results show that the system can estimate and eliminate the unknown fault effects effectively