Een postmoderne Mendini in Amsterdam: Het vergeten wooninterieur van Frans Haks

In October 2018 officials from the Amsterdam Monuments and Archaeology department (MA) made a surprising discovery in a listed building at 41 Recht Boomssloot in Amsterdam. On the ground floor they encountered a relatively unknown interior designed by the Italian architect-designer Alessandro Mendini (1931-2019) dating from 2001. The building was the former home of Frans Haks (1938-2006), who moved into the house in 1996 at the end of his directorship of the Groninger Museum, together with his partner Johan Ambaum (1931-2018). Mendini redesigned the ground floor and extended it with a conservatory at the rear. Here Haks lived in the midst of his collection of contemporary art. Ambaum lived on the first floor surrounded by his nineteenth-century artworks. In January 2018, after the death of Ambaum, the last occupant, the apartment came into the possession of the Rijksmuseum via the Stichting het Rijksmuseum Fonds. Ambaum had designated this fund as his sole heir with the aim of supporting the acquisition of nineteenth- and twentieth-century applied art and crafts for the Rijksmuseum’s collection. Any part of the legacy that did not strengthen the museum’s collection was to be sold for the benefit of the fund. This was the case with the apartment, which was subsequently sold. Because the building in which the apartment is located is heritage-listed because of the gable end (monument number 646), the new owner’s rebuilding plans had to be submitted to the MA. When its officials unexpectedly discovered the Mendini interior during their inspection of the building in October 2018, those plans were rejected. On 26 February 2019 – eight days after Mendini’s death – the apartment was revisited, this time in the company of the conservator of twentieth-century art and the senior conservator of furniture at  the Rijksmuseum, and the senior specialist in historical interiors at the Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (Cultural Heritage Agency). The aim was to carry out an evaluation with regard to adaptive reuse. The interior was assigned a high heritage value on account of the structure, the spatial effect, the use of colour and materials, and its rarity. This second visit and the lack of knowledge about the interior prompted the research that gave rise to this article. Based on a literature review, archival research and oral history, this article sketches the history of the interior and establishes its importance. A brief introduction of the client, Haks, the designer, Mendini and their relationship is followed by an analysis of the colourful interior, including the design considerations. The interior design was required to provide a fitting decor for Haks’ art and design collection. It also had to be theatrical, in keeping with Haks’ exuberant lifestyle. The hyper-awareness of the artificial character, the exaggeration as style statement in the use of bright colours and forms, the glamour and the irony, lend the interior a self-aware neo-kitsch playfulness, better characterized as Camp. Lastly, the interior belongs to the historically interesting interior design of the post-1965 period.In oktober 2018 deden medewerkers van Monumenten en Archeologie Amsterdam (MA) een bijzondere ontdekking in een monumentaal pand aan de Recht Boomssloot 41 in Amsterdam. Op de begane grond troffen zij een relatief onbekend interieur aan van de Italiaanse architect-ontwerper Alessandro Mendini (1931-2019) uit 2001. Het betreft de voormalige woning van oud-directeur van het Groninger Museum Frans Haks (1938‐2006), die na zijn directeurschap in 1996 met zijn partner Johan Ambaum (1931-2018) verhuisde naar het pand. De begane grond werd door Mendini aangepast en uitgebreid met een serre-aanbouw aan de achterzijde. Haks woonde hier tussen zijn hedendaagse kunstverzameling. Ambaum woonde op de eerste verdieping tussen zijn negentiende-eeuwse kunst. Na het overlijden van Ambaum in januari 2018 als laatste bewoner van het appartement kwam het via de Stichting het Rijksmuseum Fonds in handen van het Rijksmuseum. Ambaum had dit fonds aangewezen als enige erfgenaam met als doel de aankoop van toegepaste kunst en nijverheid uit de negentiende en twintigste eeuw voor de Rijksmuseum collectie. Wanneer de nalatenschap de museumcollectie niet zou versterken, diende deze te worden verkocht ten behoeve van het fonds. Dit was het geval bij het appartement dat in de verkoop werd gedaan. Omdat het pand waarin het appartement zich bevindt vanwege de geveltop een rijksmonument is (monumentnummer 646), dienden de verbouwingsplannen te worden voorgelegd aan MA. Toen de medewerkers in oktober 2018 bij hun bezoek aan het pand daarin onverwacht het Mendini-interieur aantroffen, werden de plannen afgekeurd. Op 26 februari 2019 – acht dagen na het overlijden van Mendini – werd het appartement opnieuw bezocht, deze keer samen met conservator twintigste-eeuwse kunst en senior conservator meubelen van het Rijksmuseum en de senior specialist historische interieurs van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. Het doel was een waardebepaling te maken met het oog op herbestemming. De interieurafwerking kreeg een hoge monumentenwaarde toegekend vanwege de structuur, de ruimtewerking, de interieurafwerkingen en de zeldzaamheid. Dit laatste bezoek en het besef van het gebrek aan kennis over het interieur vormden de aanleiding voor het onderzoek waaruit dit artikel is voortgekomen. Op basis van literatuur- en archiefonderzoek en oral history schetst dit artikel de geschiedenis van het interieur en wordt het belang ervan aangetoond. Na een beknopte introductie van opdrachtgever Haks, ontwerper Mendini en hun relatie, volgt een analyse van het kleurrijke interieur waarin de ontwerp overwegingen worden geduid. Het interieur moest een passend decor vormen voor Haks’ kunst- en design verzameling. Bovendien moest de vormgeving theatraal zijn, passend bij Haks’ uitbundige manier van leven. Het overbewustzijn van het kunstmatige karakter, de overdrijving als style statement in het gebruik van heldere kleuren en vormen, de glamour en de ironie geven het interieur een zelfbewuste neo-kitscherige lichtvoetigheid, beter aangeduid als camp. Tot slot wordt het interieur gesitueerd binnen de architectuurhistorisch interessante interieurkunst uit de periode na 1965

Psychological Outcomes of a Cognitive Behavioral Therapy for Youth with Inflammatory Bowel Disease: Results of the HAPPY-IBD Randomized Controlled Trial at 6-and 12-Month Follow-Up

Youth with infammatory bowel disease (IBD) often experience psychological difculties, such as anxiety and depression. This randomized controlled study tested whether a 3-month disease-specifc cognitive behavioral therapy (CBT) in addition to standard medical care versus standard medical care only was efective in improving these youth’s psychological outcomes. As this study was aimed at prevention, we included 70 youth (10–25 years) with IBD and symptoms of subclinical anxiety and/ or depression, and measured psychological outcomes at 6- and 12-month follow-up. In general, participants in both groups showed improvements in anxiety, depression, health-related quality of life, social functioning, coping, and illness perceptions, sustained until 12 months follow-up. Overall, we found no diferences between those receiving additional CBT and those receiving standard medical care only. We assume that this can be explained by the perceived low burden (both somatically and psychologically) or heightened awareness of psychological difculties and IBD

Afstudeerwerk

Voorwoord bij een nieuwe rubriek met afstudeerwerk Het Bulletin KNOB biedt een podium aan zowel ervaren onderzoekers als aanstormend talent. Met een zekere regelmaat publiceren afgestudeerden een artikel op basis van hun masterscriptie of ander onderzoek dat zij aan de universiteit deden. Maar dit is slechts een topje van de ijsberg. Er is immers veel meer werk van studenten dat de aandacht van de lezer verdient. Daarom starten wij in het Bulletin KNOB een rubriek met afstudeerwerk. Eens in de twee jaar vragen wij een aantal pas afgestudeerden van wie de masterthesis of eindopdracht goed is beoordeeld hiervan een synthese te maken. Voor de eerste aflevering van deze rubriek zijn dat degenen die meedongen naar de KNOB Stimuleringsprijs 2021. Het resultaat vindt u in dit nummer: zeventien bijdragen over uiteenlopende onderwerpen, van Cubex-keuken tot herbestemming van industrieel erfgoed en van klimaatverbetering in steden tot Antwerpse zeemanshuizen. De auteurs zijn alumni van universitaire opleidingen op het gebied van architectuur- en stadsgeschiedenis, erfgoed en (landschaps)architectuur in Nederland en België. Met deze rubriek laten wij onze lezers kennisnemen van door studenten verricht onderzoek en bieden wij beginnende onderzoekers en ontwerpers een gelegenheid hun werk in het Bulletin KNOB te presenteren. Onze dank gaat daarbij uit naar collega Jeroen Goudeau, die ons het idee voor een rubriek met afstudeerwerk aan de hand deed. Wij wensen u veel leesplezier en inspiratie toe. De redactieVoorwoord bij een nieuwe rubriek met afstudeerwerk Het Bulletin KNOB biedt een podium aan zowel ervaren onderzoekers als aanstormend talent. Met een zekere regelmaat publiceren afgestudeerden een artikel op basis van hun masterscriptie of ander onderzoek dat zij aan de universiteit deden. Maar dit is slechts een topje van de ijsberg. Er is immers veel meer werk van studenten dat de aandacht van de lezer verdient. Daarom starten wij in het Bulletin KNOB een rubriek met afstudeerwerk. Eens in de twee jaar vragen wij een aantal pas afgestudeerden van wie de masterthesis of eindopdracht goed is beoordeeld hiervan een synthese te maken. Voor de eerste aflevering van deze rubriek zijn dat degenen die meedongen naar de KNOB Stimuleringsprijs 2021. Het resultaat vindt u in dit nummer: zeventien bijdragen over uiteenlopende onderwerpen, van Cubex-keuken tot herbestemming van industrieel erfgoed en van klimaatverbetering in steden tot Antwerpse zeemanshuizen. De auteurs zijn alumni van universitaire opleidingen op het gebied van architectuur- en stadsgeschiedenis, erfgoed en (landschaps)architectuur in Nederland en België. Met deze rubriek laten wij onze lezers kennisnemen van door studenten verricht onderzoek en bieden wij beginnende onderzoekers en ontwerpers een gelegenheid hun werk in het Bulletin KNOB te presenteren. Onze dank gaat daarbij uit naar collega Jeroen Goudeau, die ons het idee voor een rubriek met afstudeerwerk aan de hand deed. Wij wensen u veel leesplezier en inspiratie toe. De redacti

Future-ai:International consensus guideline for trustworthy and deployable artificial intelligence in healthcare

Despite major advances in artificial intelligence (AI) for medicine and healthcare, the deployment and adoption of AI technologies remain limited in real-world clinical practice. In recent years, concerns have been raised about the technical, clinical, ethical and legal risks associated with medical AI. To increase real world adoption, it is essential that medical AI tools are trusted and accepted by patients, clinicians, health organisations and authorities. This work describes the FUTURE-AI guideline as the first international consensus framework for guiding the development and deployment of trustworthy AI tools in healthcare. The FUTURE-AI consortium was founded in 2021 and currently comprises 118 inter-disciplinary experts from 51 countries representing all continents, including AI scientists, clinicians, ethicists, and social scientists. Over a two-year period, the consortium defined guiding principles and best practices for trustworthy AI through an iterative process comprising an in-depth literature review, a modified Delphi survey, and online consensus meetings. The FUTURE-AI framework was established based on 6 guiding principles for trustworthy AI in healthcare, i.e. Fairness, Universality, Traceability, Usability, Robustness and Explainability. Through consensus, a set of 28 best practices were defined, addressing technical, clinical, legal and socio-ethical dimensions. The recommendations cover the entire lifecycle of medical AI, from design, development and validation to regulation, deployment, and monitoring. FUTURE-AI is a risk-informed, assumption-free guideline which provides a structured approach for constructing medical AI tools that will be trusted, deployed and adopted in real-world practice. Researchers are encouraged to take the recommendations into account in proof-of-concept stages to facilitate future translation towards clinical practice of medical AI

FUTURE-AI: International consensus guideline for trustworthy and deployable artificial intelligence in healthcare

Despite major advances in artificial intelligence (AI) for medicine and healthcare, the deployment and adoption of AI technologies remain limited in real-world clinical practice. In recent years, concerns have been raised about the technical, clinical, ethical and legal risks associated with medical AI. To increase real world adoption, it is essential that medical AI tools are trusted and accepted by patients, clinicians, health organisations and authorities. This work describes the FUTURE-AI guideline as the first international consensus framework for guiding the development and deployment of trustworthy AI tools in healthcare. The FUTURE-AI consortium was founded in 2021 and currently comprises 118 inter-disciplinary experts from 51 countries representing all continents, including AI scientists, clinicians, ethicists, and social scientists. Over a two-year period, the consortium defined guiding principles and best practices for trustworthy AI through an iterative process comprising an in-depth literature review, a modified Delphi survey, and online consensus meetings. The FUTURE-AI framework was established based on 6 guiding principles for trustworthy AI in healthcare, i.e. Fairness, Universality, Traceability, Usability, Robustness and Explainability. Through consensus, a set of 28 best practices were defined, addressing technical, clinical, legal and socio-ethical dimensions. The recommendations cover the entire lifecycle of medical AI, from design, development and validation to regulation, deployment, and monitoring. FUTURE-AI is a risk-informed, assumption-free guideline which provides a structured approach for constructing medical AI tools that will be trusted, deployed and adopted in real-world practice. Researchers are encouraged to take the recommendations into account in proof-of-concept stages to facilitate future translation towards clinical practice of medical AI

Een postmoderne Mendini in Amsterdam

In oktober 2018 deden medewerkers van Monumenten en Archeologie Amsterdam (MA) een bijzondere ontdekking in een monumentaal pand aan de Recht Boomssloot 41 in Amsterdam. Op de begane grond troffen zij een relatief onbekend interieur aan van de Italiaanse architect-ontwerper Alessandro Mendini (1931-2019) uit 2001. Het betreft de voormalige woning van oud-directeur van het Groninger Museum Frans Haks (1938‐2006), die na zijn directeurschap in 1996 met zijn partner Johan Ambaum (1931-2018) verhuisde naar het pand. De begane grond werd door Mendini aangepast en uitgebreid met een serre-aanbouw aan de achterzijde. Haks woonde hier tussen zijn hedendaagse kunstverzameling. Ambaum woonde op de eerste verdieping tussen zijn negentiende-eeuwse kunst. Na het overlijden van Ambaum in januari 2018 als laatste bewoner van het appartement kwam het via de Stichting het Rijksmuseum Fonds in handen van het Rijksmuseum. Ambaum had dit fonds aangewezen als enige erfgenaam met als doel de aankoop van toegepaste kunst en nijverheid uit de negentiende en twintigste eeuw voor de Rijksmuseum collectie. Wanneer de nalatenschap de museumcollectie niet zou versterken, diende deze te worden verkocht ten behoeve van het fonds. Dit was het geval bij het appartement dat in de verkoop werd gedaan. Omdat het pand waarin het appartement zich bevindt vanwege de geveltop een rijksmonument is (monumentnummer 646), dienden de verbouwingsplannen te worden voorgelegd aan MA. Toen de medewerkers in oktober 2018 bij hun bezoek aan het pand daarin onverwacht het Mendini-interieur aantroffen, werden de plannen afgekeurd. Op 26 februari 2019 – acht dagen na het overlijden van Mendini – werd het appartement opnieuw bezocht, deze keer samen met conservator twintigste-eeuwse kunst en senior conservator meubelen van het Rijksmuseum en de senior specialist historische interieurs van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. Het doel was een waardebepaling te maken met het oog op herbestemming. De interieurafwerking kreeg een hoge monumentenwaarde toegekend vanwege de structuur, de ruimtewerking, de interieurafwerkingen en de zeldzaamheid. Dit laatste bezoek en het besef van het gebrek aan kennis over het interieur vormden de aanleiding voor het onderzoek waaruit dit artikel is voortgekomen. Op basis van literatuur- en archiefonderzoek en oral history schetst dit artikel de geschiedenis van het interieur en wordt het belang ervan aangetoond. Na een beknopte introductie van opdrachtgever Haks, ontwerper Mendini en hun relatie, volgt een analyse van het kleurrijke interieur waarin de ontwerp overwegingen worden geduid. Het interieur moest een passend decor vormen voor Haks’ kunst- en design verzameling. Bovendien moest de vormgeving theatraal zijn, passend bij Haks’ uitbundige manier van leven. Het overbewustzijn van het kunstmatige karakter, de overdrijving als style statement in het gebruik van heldere kleuren en vormen, de glamour en de ironie geven het interieur een zelfbewuste neo-kitscherige lichtvoetigheid, beter aangeduid als camp. Tot slot wordt het interieur gesitueerd binnen de architectuurhistorisch interessante interieurkunst uit de periode na 1965

Toward automatic regional analysis of pulmonary function using inspiration and expiration thoracic CT.

Item does not contain fulltextPURPOSE: To analyze pulmonary function using a fully automatic technique which processes pairs of thoracic CT scans acquired at breath-hold inspiration and expiration, respectively. The following research objectives are identified to: (a) describe and systematically analyze the processing pipeline and its results; (b) verify that the quantitative, regional ventilation measurements acquired through CT are meaningful for pulmonary function analysis; (c) identify the most effective of the calculated measurements in predicting pulmonary function; and (d) demonstrate the potential of the system to deliver clinically important information not available through conventional spirometry. METHODS: A pipeline of automatic segmentation and registration techniques is presented and demonstrated on a database of 216 subjects well distributed over the various stages of COPD (chronic obstructive pulmonary disorder). Lungs, fissures, airways, lobes, and vessels are automatically segmented in both scans and the expiration scan is registered with the inspiration scan using a fully automatic nonrigid registration algorithm. Segmentations and registrations are examined and scored by expert observers to analyze the accuracy of the automatic methods. Quantitative measures representing ventilation are computed at every image voxel and analyzed to provide information about pulmonary function, both globally and on a regional basis. These CT derived measurements are correlated with results from spirometry tests and used as features in a kNN classifier to assign COPD global initiative for obstructive lung disease (GOLD) stage. RESULTS: The steps of anatomical segmentation (of lungs, lobes, and vessels) and registration in the workflow were shown to perform very well on an individual basis. All CT-derived measures were found to have good correlation with spirometry results, with several having correlation coefficients, r, in the range of 0.85-0.90. The best performing kNN classifier succeeded in classifying 67% of subjects into the correct COPD GOLD stage, with a further 29% assigned to a class neighboring the correct one. CONCLUSIONS: Pulmonary function information can be obtained from thoracic CT scans using the automatic pipeline described in this work. This preliminary demonstration of the system already highlights a number of points of clinical importance such as the fact that an inspiration scan alone is not optimal for predicting pulmonary function. It also permits measurement of ventilation on a per lobe basis which reveals, for example, that the condition of the lower lobes contributes most to the pulmonary function of the subject. It is expected that this type of regional analysis will be instrumental in advancing the understanding of multiple pulmonary diseases in the future.1 maart 201