The asymmetric timeliness in the reporting of good and bad news of firms that trade in the Athens stock exchange

Evidence on the asymmetric timeliness in the reporting of good and bad news follows the argument that accountants tend to use discretionary accruals to over-recognise bad news in order to be conservative. The Greek reporting framework, before the adoption of International Accounting Standards, did not allow or offer opportunities for discretionary use of accruals for either recording good and/or bad news. Empirical evidence based on data from firms that trade in the Athens Stock Exchange, for the period 1993- 2002, show that differences in the timeliness in the recognition of good news and bad news exist. However, in contrast to studies that use UK data and US data bad news are not recorded conservatively.peer-reviewe

Risk factors analysis concerning infections in general surgery

Σκοπός:Oι λοιμώξεις που ακολουθούν τις χειρουργικές επεμβάσεις αποτελούν σημαντική πηγή νοσηρότητας και θνητότητας στους ασθενείς. Με σειρά συχνότητας καταγράφονται η λοίμωξη του χειρουργικού πεδίου, η πνευμονία, η βακτηριαιμία που σχετίζεται με τον φλεβικό καθετήρα και οι ουρολοιμώξεις. Σε δύο τμήματα γενικής χειρουργικής τριτοβάθμιου νοσοκομείου διεξήχθη μελέτη ασθενών-μαρτύρων προκειμένου να εκτμηθούν οι παράγοντες κινδύνου για τις μετεγχειρητικές λοιμώξεις.Υλικά-Μέθοδοι: Ως παράγοντες κινδύνου καθορίσθηκαν: το γένος, η ηλικία, η συννοσηρότητα (σακχαρώδης διαβήτης, ηπατική ανεπάρκεια, καρδιακή ανεπάρκεια, αναπνευστική ανεπάρκεια, νόσος κολλαγόνου, νεοπλασία), η χρήση κορτικοστεροειδών, η χρήση αντινεοπλασματικών, η παχυσαρκία (>30 kg/m2), η υποθρεψία, ο χρόνος της επέμβασης (επείγουσα ή προγραμματισμένη), η ταξινόμηση της επέμβασης (καθαρή, καθαρή-μολυσμένη, μολυσμένη, ρυπαρή), η διάρκεια της επέμβασης, η φυσική κατάσταση του ασθενούς όπως καθορίζεται από το ASA score, το είδος της αναισθησίας (γενική, ραχιαία, επισκληρίδιος), η χρήση καπνού ή/και αλκοόλ.Αποτελέσματα:Η λοίμωξη του χειρουργικού πεδίου ήταν η συχνότερη μετεγχειρητική λοίμωξη στη μελέτη. Χρησιμοποιώντας μοντέλο μονοπαραγοντικής λογιστικής παλινδρόμησης οι ακόλουθοι παράγοντες βρέθηκαν στατιστικά σημαντικοί για την πρόκληση λοίμωξης (p3, και το άρρεν φύλο.Συμπεράσματα: Η λοίμωξη του χειρουργικού πεδίου είναι η συχνότερη μετεγχειρητική λοίμωξη. Παράγοντες κινδύνου στατιστικά σημαντικοί για λοίμωξη είναι ο σακχαρώδης διαβήτης, ο χρόνος της επέμβασης, ASA score >3, και το άρρεν φύλο.Background: Postoperative infectious complications are important source of morbidity and mortality in surgical patients. Surgical Site Infection (SSI), is the most common followed by pneumonia, Central Venous Catheter (CVC) bloodstream infection and Urinary Tract Infection (UTI).Methods: A case-control study was conducted in two general surgery departments trying to assess the risk factors for postsurgical infections. Gender, age, co-morbidities (diabetes mellitus, liver failure, heart failure, respiratory failure, connective tissue disease, neoplasia), use of corticosteroids, use of chemotherapeutic agents, obesity (>30 kg/m2), malnutrition, time of operation (elective or scheduled), wound classification (clean, clean-contaminated, contaminated, dirty), duration of surgical procedure, ASA score, type of anesthesia (general, epidural, spinal), smoke abuse and alcohol abuse were defined as risk factors.Results: SSI was the most common postsurgical infection in our study. The univariable logistic regression model revealed the following significant predictors (p3 and male sex, retained statistical significance (p3 and emergency procedure, are considered statistically significant

Unraveling the Possible Routes of SARS-COV-2 Invasion into the Central Nervous System

Purpose of Review: To describe the possible neuroinvasion pathways of Severe Acute Respiratory Syndrome-related Coronavirus-2 (SARS-CoV-2), the virus responsible for the Coronavirus disease-19 (Covid-19) pandemic. Recent Findings: We present data regarding the family of Coronaviruses (CoVs) and the central nervous system (CNS), and describe parallels between SARS-CoV-2 and other members of the family, which have been investigated in more depth and combine these findings with the recent advancements regarding SARS-CoV-2. Summary: SARS-CoV-2 like other CoVs is neuroinvasive, neurotropic and neurovirulent. Two main pathways of CNS penetration seem to be the strongest candidates, the hematogenous and the neuronal. Τhe olfactory route in particular appears to play a significant role in neuroinvasion of coronaviruses and SARS-CoV-2, as well. However, existing data suggest that other routes, involving the nasal epithelium in general, lymphatic tissue and the CSF may also play roles in SARS-CoV-2 invasion into the CNS

Investigation of the cancer stem cells’ biomarkers in leukoplakia-dysplasia and squamous cell carcinoma of oral epithelial origin

Introduction: Cancer stem cells (CSCs) are responsible for initiating the process of carcinogenesis by enabling the self renewal and self proliferation of the cancer cells. Detecting CSCs in tissue samples and the peripheral blood is of immense importance, especially at the early stages of the disease, in order to prevent the local infiltration, the metastasis and the cancer remission. The identification of CSCs’ specific biomarkers is challenging since it requires the identification of specific molecular targets, which ideally should express exclusively or at least mostly in CSCs. The aim of our study is the detection of OCT3-4, SOX 2 and CD147 through immunohistochemistry and qPCR in paraffin embedded samples. Materials & Methods: The study focuses on the expression of the respective genes of CD147 (Custom CD147 Eurofins MWG, Qiagen, Hilden, Germany) , SOX-2 (Qiagen QuantiTect Primer Assay (200) Hs_QSOX2_1_SG QuantiTect Primer Assay, Qiagen, Hilden, Germany) and OCT3/4 (Custom OCT3/4 Eurofins MWG, Qiagen, Hilden, Germany) through qPCR, through the Qiagen protocol in paraffin embedded samples of 12 cases of mildly and non dysplastic leukoplakia and 19 cases of poorly and moderately differentiated oral squamous cell carcinoma. The average expression of the genes under investigation was normalized, compared to the average expression of β actin. In particular, ΔCt was calculated (Ctmean of OCT3/4, SOX-2 and CD147 minus Ctmean of β actin). Statistical analysis was performed through SPSS 2017 Independent Paired T-test and the significance level was set at 0.05 (p=0,05). The study focuses on the detection of the immunohistochemical pattern of expression of CSCs protein-biomarkers CD147 (sc-21746, Santa Cruz Biotechnology, Dallas, Texas, USA), SOX-2 (sc-365823, Santa Cruz Biotechnology, Dallas, Texas, USA) and OCT3/4 (sc-5279, Santa Cruz Biotechnology, Dallas, Texas, USA), through the Dako Envision system, in paraffin embedded samples of 21 cases of oral squamous cell carcinomas (OSCC) and 30 cases of potentially malignant lesions (Leukoplakia, OL), compared to normal oral epithelium. The samples were retrieved from the archives of the Department of Oral Medicine/Pathology, School of Dentistry, Aristotle University of Thessaloniki, Greece during the period 2009-2019. The samples are evaluated through a scale of 1 to 3 which is described as follows: 1: Presence of positive cells in one third of the epithelium, 2: Presence of positive cells in two thirds of the epithelium, 3: Presence of positive cells throughout the epithelium. The biomarkers OCT3-4 and SOX 2 were further evaluated through a scale 1 to 2 which is described as follows: 1: Weak staining, 2: Strong staining. Statistical analysis was performed through SPSS 2017 Pearson Chi-square and the significance level was set at 0.05 (p=0,05). The samples were retrieved from the archives of the Department of Oral Medicine/Pathology, School of Dentistry, Aristotle University of Thessaloniki, the Department of Oral and Maxillofacial Surgery of the Hospital Papanikolaou and the Department of Oral and Maxillofacial Surgery of the Clinic Agios Loukas during the period 2009-2019. All of the experiments took place in the Department of Oral Medicine/Pathology, School of Dentistry and the School of Pharmacology. Results: The nuclear and membranous staining of OCT3/4 was noticed in a limited number of OSCC cases. The nuclear staining of SOX2 was noticed in the majority of the samples, mostly in the basal and parabasal layers of the epithelium. The membranous staining of CD147 was noticed in the majority of the samples, mostly in the basal layer of the epithelium. SOX2 was expressed significantly more in the OSCC group than in the OL group (p-value=0,007) and the normal oral epithelium group (p-value =0.065), in the well differentiated OSCC group than in the mildly dysplastic and non-dysplastic OL group (p-value =0.035), in the poorly and moderately differentiated OSCC group than in the mildly dysplastic and non-dysplastic OL group (p-value =0.003), and in the well differentiated OSCC group than in the normal oral epithelium (p-value =0.048). CD147 was expressed significantly more in the severe and moderately dysplastic OL group than in the mildly dysplastic and non-dysplastic OL group (p-value=0,008), in the well differentiated OSCC group than in the mildly dysplastic and non-dysplastic OL group (p-value =0.058), in the mildly dysplastic and non-dysplastic OL group than in the normal oral epithelium (p-value =0.012), and the well differentiated OSCC group than in the normal oral epithelium (p-value =0.048). However, the expression of OCT3/4 was not statistically significantly altered among the OSCC group, the OL group and normal oral epithelium. All the samples were positive, regarding the gene expression, in the qPCR although no statistically significant correlations were established. Discussion: The characteristic expression of OCT3/4, SOX2 and CD147 in oral potentially malignant and OSCCs lesions suggests the presence of CSCs and their possible implication in oral tumorigenesis even in the states of potentially malignant lesions (leukoplakia). The clinical application of OCT3-4, SOX 2 and CD147 as prognostic factors requires the experimental evaluation in larger number of samples.Εισαγωγή: Τα καρκινικά βλαστοκύτταρα (CSCs) είναι υπεύθυνα για την εκκίνηση της διαδικασίας της καρκινογένεσης η οποία προϋποθέτει την αυτοανανέωση και τον αυτοπολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων. Η έγκαιρη ανίχνευση των CSCs στους ιστούς και το περιφερικό αίμα έχει σκοπό να προβλεφθεί η βιολογική και κλινική του συμπεριφορά και να αποφευχθεί η τοπική επέκταση-διήθηση, η μετάσταση και υποτροπή του καρκίνου. Η εύρεση δεικτών ειδικών για τα CSCs αποτελεί μια πρόκληση καθώς προυποθέτει την εντόπιση και ταυτοποίηση μοριακών στόχων οι οποίοι θα εκφράζονται σχεδόν αποκλειστικά στα CSCs. Σκοπός της μελέτης μας είναι η ανίχνευση των ειδικών δεικτών OCT3-4, SOX 2 και CD147 με χρήση ανοσοϊστοχημείας και qPCR σε δείγματα, που είναι σκηνωμένα σε παραφίνη. Μέθοδοι & Υλικά: Η μελέτη αφορά την σχετική έκφραση των γονιδίων των CD147 (Custom CD147 Eurofins MWG, Qiagen, Hilden, Germany) , SOX-2 (Qiagen QuantiTect Primer Assay (200) Hs_QSOX2_1_SG QuantiTect Primer Assay, Qiagen, Hilden, Germany) και OCT3/4 (Custom OCT3/4 Eurofins MWG, Qiagen, Hilden, Germany) μέσω της μεθόδου qPCR (Ποσοτική PCR) και μέσω του συστήματος της Qiagen σε ιστοτεμαχία από 12 περιστατικά λευκοπλακίας ήπιας και άνευ δυσπλασίας και 19 καρκίνου του πλακώδους επιθηλίου του στόματος χαμηλής και μέτριας διαφοροποίησης. Η μέση τιμή έκφρασης των υπό διερεύνηση γονιδίων ομαλοποιήθηκε μέσω της σύγκρισης με τη μέση έκφραση της β ακτίνης. Ειδικότερα, υπολογίσθηκε ο ΔCt (ο Ctmean των OCT3/4, SOX-2 και CD147 μείον τον Ctmean της β ακτίνης). Η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με τη χρήση του λογισμικού SPSS17 και το Independent Paired T-test. Το επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας τέθηκε στο p<0.05. Οι βιοδείκτες οι οποίοι μελετήθηκαν είναι οι CD147 (sc-21746, Santa Cruz Biotechnology, Dallas, Texas, USA), SOX-2 (sc-365823, Santa Cruz Biotechnology, Dallas, Texas, USA) και OCT3/4 (sc-5279, Santa Cruz Biotechnology, Dallas, Texas, USA) των οποίων η ανοσοϊστοχημική χρώση επετεύχθη μέσω του συστήματος Dako Envision. Τα δείγματα κατηγοριοποιήθηκαν ως εξής: 21 περιστατικά καρκίνου εκ του πλακώδους επιθηλίου του στόματος με 2 διαβαθμίσεις βαθμού διαφοροποίησης, 30 περιστατικά δυνητικά κακοηθών βλαβών (Λευκοπλακία) με 2 διαβαθμίσεις δυσπλασίας και 5 περιστατικά της ομάδας ελέγχου με ιστολογικά υγιές επιθήλιο. Τα περιστατικά αξιολογούνται μέσω μιας κλίμακας 1-3 η οποία αντιστοιχεί στα κάτωθι: 1: Παρουσία θετικών κυττάρων στο ένα τρίτο του επιθηλίου, 2: Παρουσία θετικών κυττάρων στα δύο τρίτα του επιθηλίου, 3: Παρουσία θετικών κυττάρων σε όλο το εύρος του επιθηλίου. Οι βιοδείκτες OCT3-4 και SOX 2 αξιολογούνται περαιτέρω με βάση την ένταση της χρώσης σε μία κλίμακα 1-2 η οποία αντιστοιχεί στα κάτωθι: 1: ασθενής χρώση, 2: ισχυρή χρώση. Η στατιστική ακολούθως πραγματοποιήθηκε μέσω του SPSS 2017 Pearson chi square και το επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας τέθηκε στο 0.05 (p=0,05). Τα ιστοτεμάχια προέρχονται από τα αρχεία του Εργαστηρίου Στοματολογίας, Οδοντιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, της Κλινικής της Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής του Νοσοκομείου Παπανικολάου και του Τμήματος της Στοματικής και Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής της Κλινικής Άγιος Λουκάς και ελήφθησαν κατά την περίοδο 2009-2019. Το σύνολο της εργαστηριακής διαδικασίας πραγματοποιήθηκε στους εργαστηριακούς χώρους του Εργαστηρίου Στοματολογίας του Οδοντιατρικού Τμήματος ΑΠΘ και στο τμήμα Φαρμακευτικής ΑΠΘ. Αποτελέσματα: Η πυρηνική και μεμβρανική χρώση της OCT3-4 παρατηρήθηκε σε μεμονωμένα περιστατικά καρκίνων. Η πυρηνική χρώση της SOX 2 παρατηρήθηκε στην πλειοψηφία των δειγμάτων, κυρίως στη βασική και παραβασική στιβάδα του επιθηλίου. Η μεμβρανική χρώση της CD147 παρατηρήθηκε στην πλειοψηφία των δειγμάτων, κυρίως στη βασική στιβάδα του επιθηλίου. Ειδικότερα, παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντικά αυξημένη έκφραση της SOX 2 σε περιστατικά καρκίνου έναντι περιστατικών λευκοπλακίας (p-value=0,007) και έναντι των φυσιολογικών (p-value =0.065), στον καρκίνο καλής διαφοροποίησης έναντι της λευκοπλακίας ήπιας και άνευ δυσπλασίας (p-value =0.035), στον καρκίνο χαμηλής και μέτριας διαφοροποίησης έναντι της λευκοπλακίας ήπιας και άνευ δυσπλασίας (p-value =0.003), και στον καρκίνο καλής διαφοροποίησης έναντι των φυσιολογικών (p-value =0.048). Επίσης παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντικά υψηλότερη έκφραση της CD147 στη λευκοπλακία μέτριας-σοβαρής δυσπλασίας έναντι της λευκοπλακίας ήπιας και άνευ δυσπλασίας (p-value=0,008), στον καρκίνο καλής διαφοροποίησης έναντι της λευκοπλακίας ήπιας και άνευ δυσπλασίας (p-value =0.058) και στην λευκοπλακία ήπιας και άνευ δυσπλασίας έναντι των φυσιολογικών (p-value =0.012). Δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στα επίπεδα έκφρασης της OCT3-4 μεταξύ της ομάδας των καρκίνων, των λευκοπλακιών και των φυσιολογικών. Όλα τα ιστοτεμάχια ήταν θετικά στην έκφραση των γονιδίων στην qPCR χωρίς ομώς να παρατηρηθούν στατιστικά σημαντικές συσχετίσεις. Συζήτηση: Η έκφραση των OCT3-4, SOX 2 και CD147 σε καρκινικές βλάβες καθώς και σε δυνητικά κακοήθεις βλάβες υποδεικνύει την παρουσία καρκινικών βλαστοκυττάρων και την εμπλοκή τους στην καρκινογένεση. Η χρήση τους ως κλινικών προγνωστικών δεικτών προϋποθέτει την ερευνητική τους επαλήθευση σε μεγαλύτερο μέγεθος δείγματος περιστατικών

The Asymmetric Timeliness in the Reporting of Good and Bad News of Firms That Trade in the Athens Stock Exchange

Evidence on the asymmetric timeliness in the reporting of good and bad news follows the argument that accountants tend to use discretionary accruals to over-recognise bad news in order to be conservative. The Greek reporting framework, before the adoption of International Accounting Standards, did not allow or offer opportunities for discretionary use of accruals for either recording good and/or bad news. Empirical evidence based on data from firms that trade in the Athens Stock Exchange, for the period 1993- 2002, show that differences in the timeliness in the recognition of good news and bad news exist. However, in contrast to studies that use UK data and US data bad news are not recorded conservatively.Reported Earnings, Greek Firms

Risk Factor Genes in Patients with Dystonia: A Comprehensive Review.

Background: Dystonia is a movement disorder with high heterogeneity regarding phenotypic appearance and etiology that occurs in both sporadic and familial forms. The etiology of the disease remains unknown. However, there is increasing evidence suggesting that a small number of gene alterations may lead to dystonia. Although pathogenic variants to the familial type of dystonia have been extensively reviewed and discussed, relatively little is known about the contribution of single-nucleotide polymorphisms (SNPs) to dystonia. This review focuses on the potential role of SNPs and other variants in dystonia susceptibility. Methods: We searched the PubMed database for peer-reviewed articles published in English, from its inception through January 2018, that concerned human studies of dystonia and genetic variants. The following search terms were included: “dystonia” in combination with the following terms: 1) “polymorphisms” and 2) “SNPs” as free words. Results: A total of 43 published studies regarding TOR1A, BDNF, DRD5, APOE, ARSG, NALC, OR4X2, COL4A1, TH, DDC, DBH, MAO, COMT, DAT, GCH1, PRKRA, MR-1, SGCE, ATP1A3, TAF1, THAP1, GNAL, DRD2, HLA-DRB, CBS, MTHFR, and MS genes, were included in the current review. Discussion: To date, a few variants, which are possibly involved in several molecular pathways, have been related to dystonia. Large cohort studies are needed to determine robust associations between variants and dystonia with adjustment for other potential cofounders, in order to elucidate the pathogenic mechanisms of dystonia and the net effect of the genes

Cognitive Deficits in Myopathies

Myopathies represent a wide spectrum of heterogeneous diseases mainly characterized by the abnormal structure or functioning of skeletal muscle. The current paper provides a comprehensive overview of cognitive deficits observed in various myopathies by consulting the main libraries (Pubmed, Scopus and Google Scholar). This review focuses on the causal classification of myopathies and concomitant cognitive deficits. In most studies, cognitive deficits have been found after clinical observations while lesions were also present in brain imaging. Most studies refer to hereditary myopathies, mainly Duchenne muscular dystrophy (DMD), and myotonic dystrophies (MDs); therefore, most of the overview will focus on these subtypes of myopathies. Most recent bibliographical sources have been preferred

PlasmiR: A Manual Collection of Circulating microRNAs of Prognostic and Diagnostic Value

Simple Summary Only recently have the important biomarker capacities of microRNAs (miRNAs) in blood samples during disease been revealed. miRNAs are abundantly detected in circulation, and are less prone to degradation than longer RNA. Details regarding potential discriminatory miRNAs against numerous pathologic conditions are dispersed across articles, while existing resources that catalogue miRNA abundance in blood samples are not tailored to biomarker research. This study presents the meticulous manual curation of more than 200 articles that specifically interrogate the biomarker potential of miRNAs in whole blood, serum, or plasma. This annotation effort resulted in the creation of plasmiR, a database that systematically provides experimental evidence for the diagnostic and prognostic potential of circulating miRNAs against human diseases. plasmiR features 1021 entries, accompanied by rich study-specific meta-information, and an intuitive interface that enables the formation of complex queries and visualizations. Only recently, microRNAs (miRNAs) were found to exist in traceable and distinctive amounts in the human circulatory system, bringing forth the intriguing possibility of using them as minimally invasive biomarkers. miRNAs are short non-coding RNAs that act as potent post-transcriptional regulators of gene expression. Extensive studies in cancer and other disease landscapes investigate the protective/pathogenic functions of dysregulated miRNAs, as well as their biomarker potential. A specialized resource amassing experimentally verified, circulating miRNA biomarkers does not exist. We queried the existing literature to identify articles assessing diagnostic/prognostic roles of miRNAs in blood, serum, or plasma samples. Articles were scrutinized in order to exclude instances lacking sufficient experimental documentation or employing no biomarker assessment methods. We incorporated information from more than 200 biomedical articles, annotating crucial meta-information including cohort sizes, inclusion-exclusion criteria, disease/healthy confirmation methods and quantification details. miRNAs and diseases were systematically characterized using reference resources. Our circulating miRNA biomarker collection is provided as an online database, plasmiR. It consists of 1021 entries regarding 251 miRNAs and 112 diseases. More than half of plasmiR’s entries refer to cancerous and neoplastic conditions, 183 of them (32%) describing prognostic associations. plasmiR facilitates smart queries, emphasizing visualization and exploratory modes for all researchers