Cezaria Anna Baudouin de Courtenay- -Vasmer-Ehrenkreutz-Jędrzejewiczowa (1885-1967)

Cezaria Baudouin de Courtenay-Jędrzejewiczowa (1885-1967) belonged to the narrow circle of women researchers active in the interwar period. Her success was was attained not only through her inborn skills, perseverance and talent for organization, but also through many favorable coincidences. Daughter of the prominent linguist Jan Baudouin de Courtenay, she left her home with a substantial intellectual Capital, but also with her family’s support for her scientific ambitions. Thanks to this support - and the unique circumstances of the improved political situation in Russia after 1905 - she managed to complete her studies at the University of Saint Petersburg. Her interest remained highly influenced by the personality of her father and focused around the issue of linguistics - although beyond the phenomena of language she quickly started to recognize the cultural ones, directing her attention to the anthropology issues. She started her professional activity as a teacher of Latin in female secondary schools in Warsaw, however her moving to Vilnius opened possibilities for her working as an academic lecturer - what could be achieved by habilitation at the University of Warsaw in 1922. In the following years, first as Deputy Professor, and from 1929 as Assistant Professor of  Ethnology and Ethnography at the University of Stefan Batory in Vilnius, she organized an ethnographic center in Vilnius, established numerous relationships with local associations supporting the folk industry, created a Museum of Ethnography and began systematic field studies of the local folklor. In 1934 she moved to Warsaw, where she received a nomination for Professor of Polish ethnography at the University of Warsaw. Warsaw also owes her the organization and the revitalization of the ethnography department, the extracting from the collections of the State Museum of Ethnography, the education of a group of dedicated and talented students. After the outbreak of the second world war, Cezaria Baudouin de Courtenay flew through Romania to the Middle East, where she conducted research and participated actively in the creation of Polish scientific institutions: the Iranistic Studies Society in Tehran, the Office of Middle and the Middle East Studies, the Polish Humanist Institute of Science in Jerusalem. After the war, she settled in England, where she acted, among others, in the Polish Scientific Organization Abroad and the Polish Abroad University, where as from 1958 she was the Rector. Her private life raised many comments: married three times at a time when divorce was barely acceptable socially, every time she chose distinguished men: her first husband was Maximilian Vasmer, a classmate from her studies in St Petersburg, and in the futurę, Professor in Berlin and the star of world Slavonics, the second - Stefan Ehrenkreutz, activist of the Polish Socialist Party, and afterward Professor of the Old Lithuanian Law at the University of Stefan Batory in Vilnius and the last Rector of this University, the third - Janusz Jędrzejewicz, activist of the Polish Socialist Party and The Polish Army Organization, a co-worker of Józef Piłsudski, the Minister of Religions and Public Education and Prime Minister. The unfriendly ones claimed that the position of the last spouse did not remain without influence on the scientific career of Cezaria Baudouin de Courtenay. In such situations, we normally appeal to the judgment of passing time: in the case of our heroine it is probably favorable for her: her work are still reissued, and her ideas and concepts are still alive and appreciated. The website of the Institute of Ethnology and Cultural Anthropology of The Warsaw University welcomes us with her photograph as the “mother founder".Cezaria Baudouin de Courtenay-Jędrzejewiczowa (1885-1967) należała do wąskiego grona kobiet naukowców czynnych w okresie międzywojennym. Na jej sukces złożyły się nie tylko wrodzone zdolności, wytrwałość i talent organizacyjny, ale i wiele korzystnych zbiegów okoliczności. Córka wybitnego językoznawcy, Jana Baudouina de Courtenay, z domu wyniosła niemały kapitał intelektualny, ale i wsparcie rodziny dla swych naukowych ambicji. Dzięki temu wsparciu - i wyjątkowym okolicznościom politycznej odwilży w Rosji po 1905 roku - zdołała ukończyć studia wyższe na Uniwersytecie Petersburskim. Jej zainteresowania pozostawały wówczas pod silnym wpływem osobowości ojca i ogniskowały się wokół kwestii językoznawczych - chociaż szybko poza zjawiskami językowymi zaczęła dostrzegać kulturowe, kierując swą uwagę na problematykę antropologiczną. Pracę zawodową rozpoczęła jako nauczycielka łaciny w gimnazjach żeńskich w Warszawie, jednak przeprowadzka do Wilna otworzyła przed nią możliwości pracy jako wykładowca akademicki - co udało się osiągnąć dzięki habilitacji na Uniwersytecie Warszawskim w 1922 roku. W latach następnych, najpierw jako zastępca profesora, a od 1929 roku profesor nadzwyczajny etnologii i etnografii Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, zorganizowała wileński ośrodek etnograficzny, nawiązała liczne więzi z lokalnymi stowarzyszeniami wspierającymi przemysł ludowy, stworzyła Muzeum Etnograficzne i rozpoczęła systematyczne badania terenowe miejscowego folkloru. W 1934 roku przeniosła się do Warszawy, gdzie uzyskała nominację na profesora zwyczajnego etnografii Polski Uniwersytetu Warszawskiego. Również Warszawa zawdzięcza jej zorganizowanie i ożywienie działalności tutejszej Katedry Etnografii, wyodrębnienie ze zbiorów państwowych Muzeum Etnograficznego, wykształcenie grona oddanych i utalentowanych uczniów. Po wybuchu drugiej wojny światowej Cezaria Baudouin de Courtenay przez Rumunię wyjechała na Bliski Wschód, gdzie prowadziła badania naukowe i uczestniczyła czynnie w tworzeniu polskich instytucji naukowych: Towarzystwa Studiów Iranistycznych w Teheranie, Biura Studiów Bliskiego i Środkowego Wschodu, Polskiego Humanistycznego Instytutu Naukowego w Jerozolimie. Po wojnie osiadła w Anglii, gdzie działała m.in. w Polskim Towarzystwie Naukowym na Obczyźnie i Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie, którego rektorem była od 1958 roku.  Wiele komentarzy wzbudzało jej życie prywatne: trzykrotna mężatka w czasach, gdy rozwody były z trudem akceptowane społecznie, za każdym razem wybierała mężczyzn nieprzeciętnych: jej pierwszym mężem był Maksymilian Vasmer, kolega ze studiów w Petersburgu, a w przyszłości profesor w Berlinie i gwiazda światowej slawistyki, drugim - Stefan Ehrenkreutz, działacz PPS, a następnie profesor dawnego prawa litewskiego na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie i ostatni tegoż Uniwersytetu rektor, trzecim - Janusz Jędrzejewicz, działacz PPS i POW, współpracownik Józefa Piłsudskiego, minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego i premier RP Nieżyczliwi twierdzili, że pozycja zwłaszcza ostatniego małżonka nie pozostawała bez wpływu na naukową karierę Cezarii Baudouin de Courtenay. W takich sytuacjach zwykle odwołujemy się do wyroku upływającego czasu: w wypadku naszej bohaterki wypada on chyba korzystnie dla niej: jej prace są nadal wznawiane, a idee i koncepcje - wciąż żywe i cenione. Strona internetowa Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej UW wita nas jej zdjęciem jako „matki założycielki”

Art of portraying animals at Eliane's Claudius.

Zbiór,,O właściwościach zwierząt" charakteryzuje się się dużą różnorodnością gatunkową. Można w nim znaleźć również elementy opowiadania zarówno realistycznego jak i fantastycznego, rozbudowanych opisów, obrazów, portretów literackich, powiastki filozoficznej. Na uwagę zasługuje fakt, że Elian świadomie i celowo przytaczał legendy i zasłyszane anegdoty o danym zwierzęciu. W opowiadaniach elementy wiedzy naukowej, biologicznej przeplatają się z fikcją literacką. Cudowne właściwości niektórych zwierząt autor starał się uwiarygodnić poprzez umieszczenie ich w ciągu opisów realistycznych. W trakcie dalszej analizy wyglądu, charakteru, zachowania, funkcjonalności poszczególnych zwierząt będę wskazywała na elementy kreacji literackiej. Przedstawione przez Eliana niektóre wydarzenia mają charakter realistyczny, nie odbiegają od potocznej wiedzy na temat zachowania i wyglądu zwierząt. Nie brakuje jednakże fragmentów cudownych, bajkowych, w których autor opisuje stworzenia fantastyczne, takie jak gryfy, jednorożce czy olbrzymie węże. Jednocześnie autor okazał się bardzo wnikliwym obserwatorem otaczającego go świata, a w szczególności relacji międzyludzkich. Opisując świat zwierząt, dał jednocześnie pogłębioną i celną charakterystykę homo sapiens.Wiedza o człowieku okazała się dla pisarza niezbędna, by móc zrozumieć naturę świata zwierzęcego.Elian stosuje wielokrotnie porównania zwierząt z ludźmi. Próbuje wydobyć podobieństwa i różnice charakterów, obyczajów czy zachowań. Zazwyczaj paralele te wypadają na niekorzyść człowieka, który w opisach Eliana jest niewierny, chciwy, tchórzliwy i głupi. Natomiast zwierzęta umieją być wierne, opiekować się rodziną, są muzykalne, umieją przewidywać pogodę oraz posiadają wielką broń przeciw wrogom, jaką jest instynkt samozachowawczy. Opisując świat fauny, uwzględnił autor także charakter i zachowanie człowieka. W ten sposób wystąpił pośrednio w roli filozofa i moralizatora, piętnując naganne zachowania oraz wskazując na pozytywne wzorce wśród zwierząt. Klaudiusz Elian w ,,O właściwościach zwierząt" przekazał kompendium wiedzy na temat zarówno fizjologii, jak i sposobów zachowania zwierząt. Siedemnaście ksiąg, które składają się na dzieło Eliana zawiera wiele interesujących i ciekawych wiadomości na temat behawioru, charakteru, wyglądu i usposobienia zwierząt. Oprócz informacji, które potwierdza nauka o florze i faunie zamieścił w swoim dziele również wiele stereotypowych, potocznych, nieraz fantastycznych opisów i relacji. Z racji bardzo żywej narracji oraz lapidarnych i celnych komentarzy utwór Klaudiusza Eliana fascynował naturalistów wszelkich epok oraz cieszył się sporym zainteresowaniem czytelników. Autor nie stosował klasyfikacji podziału zwierząt na realistyczne i fantastyczne, gdyż opisywał zarówno te znane nauce, jak i stworzenia mityczne, takie jak: bazyliszek, chimera, sfinks.Wielokrotnie zauważał, że zwierzęta zasługują na uwagę i podziw, czasem większy niż ludzie. Ton pozytywnego usposobienia autora do zwierząt można dostrzec w sposobie, w jaki o nich opowiada.Pisarz nie unikał opisu rzeczy niesprawdzonych czy niezwykłych.The set about properties of animals is characterized by a great species diversity. It is possible in it to find elements of both realist and fantastic short story, extended descriptions, images, literary portraits, philosophical tale also. A fact that Eliane consciously and on purpose quoted legends and heard anecdotes are meriting attention about the given animal. In stories elements of the scientific knowledge, biological are alternating with the fiction.The author tried to authenticate miraculous properties of some animals by putting them within of realistic descriptions. In the course of further analysis of the appearance, character, behaviour, functionality of individual animals I will be pointing at elements of a literary creation. Introduced by Eliane some events have realistic character, aren't running away from the popular knowledge about the behaviour and the appearance of animals. However beautiful, fairy-tale fragments, in which the author is describing fantastic creatures, aren't missing so as griffins, unicorns or gigantic snakes.Simultaneously the author turned out to be the very astute observer of world surrounding him, in particular human relationships. Describing the animal world, he gave the simultaneously deepened and apt characterization to the Homo sapiens.The knowledge of man turned out for the writer to be essential can understand the nature of animal world. Eliane applies comparisons of animals to people repeatedly. He is trying to get resemblances and differences of characters, customs or behaviours. These parallels are usually falling out to the disadvantage of the man which is in Eliane's descriptions unfaithful, greedy, cowardly and stupid. However animals can be faithful, to look the family after, are musical, can forecast the weather as well as are carrying the large weapon against enemies the instinct of self-preservation is which. Describing world of the fauna, an author took into account also character and keeping the man. In this way indirectly he played the philosopher and the moralizer, stigmatizing reprehensible behaviours and pointing at positive standards amongst animals.Claudius Eliane in about properties of animals passed a compendium of information on to the subject of both physiology, and manners of the animal behaviour. Seventeen books which are clubbing together for Eliane's work contain a lot of interesting and interesting messages about the behavior, character, the appearance and the temperament of animals. Apart from information which the theory about the flora and the fauna is confirming he also a lot placed in his work stereotyped, popular, often of fantastic descriptions and the relation By virtue of the very lively narration and succinct and accurate comments the work of Eliane's Claudius fascinated naturalists of all ages as well as enjoyed the considerable interest of readers. The author didn't apply classification of the division of animals on realistic and fantastic, because described both the ones well-known to the learning, as well as mythical creatures, so as: basilisk, chimera. Repeatedly he noticed that animals were deserving to the attention and the admiration, sometimes bigger than people. It resulted from the fact that animals are guided by inborn instinct. To animals it is possible to spot the tone of the positive temperament of the author in the way, into which he/she is telling about them. Comparing keeping them to human reactions is a permanent element of the description of animals.The writer didn't avoid the description of the item untested or unusual

Potential methanogenic mixtures of substrates from agricultural

The paper presents the results of research into the influence of organic fraction composition on yield and dynamics of anaerobic digestion of swine manure and silage maize mixtures. It defines the biological methane potential of individual mixtures and proposes the best option for biogas production on a larger scale

The use of biodegradable waste to produce biogas as an alternative source of renewable energy

Waste products from the agriculture industry and other sectors are creating a waste problem with a negative environmental impact. Such effects can be minimized by further processing methods. One method, which is gaining increased importance around the world, is anaerobic digestion, for which biodegradable waste is a valuable source of raw material (Ryckebosch et al. 2011; Deublein, Steinhauser 2008). The paper discusses the technological process of biogas production, as well as the most commonly used methods of purification and refining. It also identifies the potential ways of using the resulting product (CHP, biofuels)

Gender w podręcznikach Projekt badawczy. Raport TOM I

Projekt posiada stronę internetową, na której znajdują się informacje na temat badań, osób zaangażowanych oraz udostępnione wyniki badań: www.gender-podreczniki.amu.edu.pl.Publikacja stanowi podsumowanie badań zrealizowanych w ramach projektu badawczego „Gender w podręcznikach”. Celem projektu była rekonstrukcja i krytyczna analiza zawartości polskich podręczników oraz treści podstaw programowych pod kątem prezentowanych i promowanych w nich wzorców i idei dotyczących kobiecości, męskości oraz relacji między dziewczynkami/kobietami i chłopcami/mężczyznami. Zawarte w poszczególnych tomach analizy i studia przypadków stanowią wieloaspektową diagnozę, wskazującą zarówno pozytywne praktyki, jak i obszary, w których konieczne są zmiany w kierunku równościowej, demokratycznej i antydyskryminacyjnej edukacji. Analizą ilościową i jakościową objęto 25%, czyli 227 z 879 podręczników dopuszczonych przez MEN w 2013 roku do użytku szkolnego i przeznaczonych do kształcenia ogólnego w zakresie 28 przedmiotów, na wszystkich poziomach w różnych typach szkół, zgodnie z podstawą programową na dzień 01.10.2013. Analizie jakościowej poddana została również treść podstawy programowej do poszczególnych przedmiotów oraz dokumenty prawne dotyczące problematyki stereotypów i uprzedzeń związanych z płcią w edukacji szkolnej i samych podręcznikach. Raport składa się z trzech tomów. Pierwszy tom zawiera opis metodologii badań, analizy eksperckie dotyczące roli podręczników w reprodukowaniu/obalaniu stereotypów płciowych i innych aspektów edukacji w ramach przyjętych w projekcie założeń. Kolejne dwa tomy zawierają wyniki badań ilościowych i jakościowych podręczników do 27 przedmiotów, wraz z rekomendacjami, z których korzystać mogą zarówno przyszłe autorki i autorzy podręczników, ich wydawcy, recenzentki i recenzenci, osoby opracowujące podstawy programowe i materiały edukacyjne, pedagożki i pedagodzy, a także nauczycielki i nauczyciele.Ogólnopolski projekt badawczy „GENDER W PODRĘCZNIKACH” zrealizowany został przez Interdyscyplinarne Centrum Badań Płci Kulturowej i Tożsamości Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu we współpracy z Fundacją Feminoteka w ramach projektu „Kobiety i mężczyźni, chłopcy i dziewczęta RAZEM przeciwko stereotypom płciowym” realizowanego w ramach Programu Obywatele dla Demokracji finansowanego z Funduszy EOG

Gender w podręcznikach Projekt badawczy. Raport TOM I

Projekt posiada stronę internetową, na której znajdują się informacje na temat badań, osób zaangażowanych oraz udostępnione wyniki badań: www.gender-podreczniki.amu.edu.pl.Publikacja stanowi podsumowanie badań zrealizowanych w ramach projektu badawczego „Gender w podręcznikach”. Celem projektu była rekonstrukcja i krytyczna analiza zawartości polskich podręczników oraz treści podstaw programowych pod kątem prezentowanych i promowanych w nich wzorców i idei dotyczących kobiecości, męskości oraz relacji między dziewczynkami/kobietami i chłopcami/mężczyznami. Zawarte w poszczególnych tomach analizy i studia przypadków stanowią wieloaspektową diagnozę, wskazującą zarówno pozytywne praktyki, jak i obszary, w których konieczne są zmiany w kierunku równościowej, demokratycznej i antydyskryminacyjnej edukacji. Analizą ilościową i jakościową objęto 25%, czyli 227 z 879 podręczników dopuszczonych przez MEN w 2013 roku do użytku szkolnego i przeznaczonych do kształcenia ogólnego w zakresie 28 przedmiotów, na wszystkich poziomach w różnych typach szkół, zgodnie z podstawą programową na dzień 01.10.2013. Analizie jakościowej poddana została również treść podstawy programowej do poszczególnych przedmiotów oraz dokumenty prawne dotyczące problematyki stereotypów i uprzedzeń związanych z płcią w edukacji szkolnej i samych podręcznikach. Raport składa się z trzech tomów. Pierwszy tom zawiera opis metodologii badań, analizy eksperckie dotyczące roli podręczników w reprodukowaniu/obalaniu stereotypów płciowych i innych aspektów edukacji w ramach przyjętych w projekcie założeń. Kolejne dwa tomy zawierają wyniki badań ilościowych i jakościowych podręczników do 27 przedmiotów, wraz z rekomendacjami, z których korzystać mogą zarówno przyszłe autorki i autorzy podręczników, ich wydawcy, recenzentki i recenzenci, osoby opracowujące podstawy programowe i materiały edukacyjne, pedagożki i pedagodzy, a także nauczycielki i nauczyciele.Ogólnopolski projekt badawczy „GENDER W PODRĘCZNIKACH” zrealizowany został przez Interdyscyplinarne Centrum Badań Płci Kulturowej i Tożsamości Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu we współpracy z Fundacją Feminoteka w ramach projektu „Kobiety i mężczyźni, chłopcy i dziewczęta RAZEM przeciwko stereotypom płciowym” realizowanego w ramach Programu Obywatele dla Demokracji finansowanego z Funduszy EOG