Interleukins As a Marker of Inflammation in Diabetic Foot Syndrome and Type 2 Diabetes Mellitus

Conclusion: According to our results, IL-12 P70, IL-17 and IL-18 can be used as biomarkers for diabetic foot. Further studies arc needed to show the role of IL-12 P70, IL-17 and IL-18 levels as a biomarker in chronic inflammatory diseases

Investigation of the presence of encephalitozoon intestinalis and enterocytozoon bieneusi in bone marrow transplant patients by IFA-MAbs method

Mikrosporidian patojenler her yerde bulunabilen, omurgalı ve omurgasız konaklarda enfeksiyona neden olabilen, 144 cins altında 1200'den fazla türü tanımlanmış zorunlu hücre içi ökaryotik parazitlerdir. İnsanlarda patojen olarak tanımlanan 14 microsporidia türü arasında en sık saptananlar Enterocytozoon bieneusi ve Encephalitozoon intestinalis olup gastrointestinal sistemde enfeksiyona yol açmaktadırlar. Bu etkenler, özellikle immün sistemi baskılanmış hastalarda kronik ishallerin yanı sıra, yaygın enfeksiyonlara neden olarak hayatı tehdit eden ağır klinik tablolar oluşturmaktadır. Microsporidia sporları çok küçük olduklarından, rutin dışkı incelemelerinde genellikle gözden kaçmaktadır. Bu nedenle tanıda moleküler yöntemler ve mümkünse transmisyon elektron mikroskopi altın standart olarak kullanılmaktadır. Bu yöntemlerin uygulanamadığı laboratuvarlarda ise, monoklonal antikorların kullanıldığı immünofl oresan antikor (IFA-MAbs) yöntemi, konvansiyonel yöntemlere üstünlüğü nedeniyle tercih edilebilir. Bu çalışmada, kemik iliği transplant (KİT) hastalarında E.intestinalis ve E.bieneusi varlığının IFA-MAbs yöntemi ile araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya, 147'sinde ishal şikayeti olan 200 KİT hastası (134'ü erkek, 66'sı kadın; yaş ortalaması: 43.2 ± 15.01 yıl) ile kontrol olarak 80 sağlıklı birey (43'ü erkek, 37'si kadın; yaş ortalaması: 31.9 ± 11.76 yıl) dahil edilmiştir. Tüm olguların dışkı örnekleri, konvansiyonel yöntemlerin (nativ-lugol ve modifi ye aside dirençli boyama) yanı sıra, ticari bir IFA-MAbs (Bordier Affi nity Products, İsviçre) yöntemiyle de değerlendirilmiştir. Hastaların %25.5 (51/200)'inde E.intestinalis, %4 (8/200)'ünde E.bieneusi ve %9.5 (19/200)'inde her ikisi birden olmak üzere, toplam %39 (78/200)'unda pozitifl ik saptanmıştır. Bu oranlar kontrol grubu için sırasıyla, %5 (4/80), %2.5 (2/80), %3.8 (3/80) ve %11.3 (9/80) olarak tespit edilmiştir. Hasta ve kontrol gruplarında saptanan pozitifl ik oranları arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (%39'a karşı %11.3, p< 0.05). Hasta grubunda pozitif bulunan 78 hastanın 67 (%85.9)'sinin ishalli olduğu izlenmiş; ishal varlığı ile parazit pozitifl iği arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkinin olduğu görülmüştür (p< 0.05). Sonuç olarak, KİT hastalarının yaşam kalitesini yükseltmek ve tedavi sürecindeki olumsuzlukları azaltmak için, bu hastaların, özellikle de gastrointestinal yakınması olanların düzenli aralıklarla E.intestinalis ve E.bieneusi açısından değerlendirilmesi gerektiği düşünülmüştürMicrosporidian pathogens are obligatory intracellular eukaryotic parasites which can be found worldwide. They have been represented in 144 genera and more than 1200 species that may cause infections in both vertebrate and invertebrate hosts. Enterocytozoon bieneusi and Encephalitozoon intestinalis are the most common species among 14 species of microsporidia identifi ed as human pathogens and they cause infections in the gastrointestinal tract. These species may also cause chronic diarrhea particularly in immunocompromised patients, as well as disseminated infections with severe clinical conditions which can be life-threatening. Since the spores of microsporidia are quite small-sized structures, they frequently may be overlooked in routine stool examinations. Therefore, molecular methods and transmission electron microscopy, if possible, are used as the gold standard methods in laboratory diagnosis. In laboratories in which those methods could not be applied, immunofl uorescence assay using monoclonal antibodies (IFA-MAbs) may be advantageous compared to conventional methods. The aim of this study was to investigate the presence of E.intestinalis and E.bieneusi in bone marrow transplant (BMT) patients by using IFA-MAbs method. A total of 200 BMT patients (134 male, 66 female; mean age: 43.2 &plusmn; 15.01 years), of them 147 with diarrhea and 80 healthy subjects (43 male, 37 female; mean age: 31.9 &plusmn; 11.76 years) as control group were included in the study. All of the stool samples were examined by a commercial IFA-MAbs (Bordier Affi nity Products, Switzerland) method as well as conventional (native-lugol and modifi ed acid-fast staining) methods. Of the patients 25.5% (51/200) were positive for E.intestinalis, 4% (8/200) for E.bieneusi and 9.5% (19/200) for both of them, giving a total positivity rate of 39% (78/200). Those rates were 5% (4/80), 2.5% (2/80), 3.8% (3/80) and 11.3% (9/80), respectively for control group. The difference between the patient and control groups in terms of positivity was found statistically signifi cant (39% vs 11.3%, p&lt; 0.05). Among 78 positive BMT patients, 67 (85.9%) were suffering from diarrhea. The correlation between the presence of diarrhea and the presence of microsporidia was statistically signifi cant (p&lt; 0.05). It was concluded that, BMT patients particularly those with gastrointestinal complaints, have to be evaluated for microsporidian pathogens regularly to improve quality of life and to decrease the problems during the treatment perio

Nosocomial Oral Myiasis by Sarcophaga sp. in Turkey

We present a case of oral myiasis in a 15-year-old boy with tuberculosis meningitis. The diagnosis was based on the visual presence of wriggling larvae about 1 cm in size and on the microscopic features of the maggots, especially those relating to stigmatic structures. The larvae were identified as third-stage larvae of Sarcophaga sp

Encephalitozoon intestinalis: A Rare Cause of Diarrhea in an Allogeneic Hematopoietic Stem Cell Transplantation (HSCT) Recipient Complicated by Albendazole-Related Hepatotoxicity

Abstract: A 50-year-old male patient previously diagnosed with acute myelomonocytic (M4) leukemia in July 2009 underwent allogeneic hematopoietic stem cell transplantation (allo-HSCT). During the pre-transplant period complete blood count (CBC), liver and renal function tests, coagulation tests, and other parameters were normal. On the first day of transplantation teicoplanin (400 mg d -1 for the first 3 d, and then 400 mg d -1 ) and caspofungin (first dose was 1×70 mg d -1 , followed by 1×50 mg d -1 ) were started intravenously due to white plaques and oropharyngeal candidiasis in the patient&apos;s mouth and perianal erythema. On the 14 th d of transplantation watery diarrhea occurred, along with abdominal discomfort, nausea, and fatigue

Cystic Echinococcosis (CE)'in tanısında SDS-PAGE ve Western Blot yönteminin diğer serolojik tanı yöntemleri ile karşılaştırılması

Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.ÖZET Echinococcus granulosus'un metasestod larvasının neden olduğu Cystic Echinococcosis(CE) bütün dünyada olduğu gibi ülkemizde de önemli sağlık sorunları arasındaki yerini korumaktadır. Benign bir hastalık olmasına rağmen Özellikle erken tanının konamadığı olgularda vital organlarda oluşabilecek atrofi ve komplikasyonlarla çok ciddi sorunlar oluşabilmekte, hatta ölümcül bile olabilmektedir. Bu nedenle sensitiv ve spesifik tanı yöntemlerine ihtiyaç duyulmaktadır. Çalışmamızda kullanılan serolojik tanı yöntemlerinden İFA yöntemi ile sensitivite %94.7, spesifite %87.3; IHA yöntemi ile sensitivite %94.7, spesifite %88.7; ELISA yöntemi ile sensitivite %96.7, spesifite %88.7 ve WB yöntemi ile sensitivite %96.0, spesifite %100.0 olarak bulunmuştur. ELISA yönteminin en yüksek sensitivite değerine(%95.7), WB yönteminin ise en yüksek spesifite değerine(%100.0) sahip olduğu saptanmıştır. Araştırmamız CE tanısının daha kesin ve güvenilir olabilmesi için birden fazla serolojik tanı yönteminin birlikte kullanılmasının ve Western blot yönteminin ise doğrulama testi olarak kullanılmasının yerinde olacağını göstermiştirSUMMARY Cystic echinococcosis (CE) which is caused by the metacestod forms of Echinococcus granulosus, is a major health problem in our country as it is in many parts of the world. Even it is a bening disease it may cause severe pathologies and complications depending on the location of the cyst in host. Therefore sensitive and specific diagnostic methods are required for an early diagnose. In our study İFA, ELISA, IHA and WB methods were used and following spesificity and sensitivity results have been obtained; 94.7% sensitivity and 87.3% spesificity by IFA, 94.7% sensitivity and 88.7% spesificity by IHA, 96.7% sensitivity and 88.7% spesificity by ELISA and 96.0% sensitivity and 100% spesificity by WB. It has been found that ELISA has the highest sensitivity (96.7%) and WB has the highest spesificity (100%). Our results showed that for a reliable CE diagnosis two or more serologic tests should be used together and for confirmation WB is the method of choice