Running as a form of active leisure - running paths as a substantial element of local society development strategies

The civilizational progress has brought many conveniences that allowed us to choose leisure and recreation as the preferred way of spending our free time. The interest in the advantages of open-air activities keeps growing, together with the number of needs emerging with the constant improvement of the economic status of our society. Meeting those needs has become the aim of many projects. The more fashionable running becomes, the higher amount of people get interested in it and start running. The dynamic development of tourism related to running is a challenge for the tourism market. The astonishing popularity of this form of sport is especially visible in the number of people taking part in official runs and the growing number of the runs themselves. Promoting the region through active tourism is more than desirable. The goal is to show the right direction in creating the local society development strategies in fields such as health and active leisure for local governments. This direction is the proposition to create more running paths. The way of creating them has been described on the example of Świdnica city in Lower Silesian region ofPoland. The project should perfectly match the development strategy of the city and become helpful for the municipality. Having the area of the city and the number of its inhabitants in mind one could apply the guidelines written above to other cities with similar conditions without hesitation

The use of Design Thinking in public benefit organizations in the Małopolskie and Mazowieckie voivodships

Design Thinking (DT, myślenie projektowe) to koncepcja rozwiązywania złożonych problemów w interdyscyplinarnych zespołach. Początkowo myślenie projektowe stosowano do tworzenia produktów materialnych, z czasem zaczęto wykorzystywać je w celu projektowania złożonych systemów, usług i doświadczeń. Niniejsza praca przedstawia wyniki badań ilościowych dotyczących stopnia wykorzystania DT w organizacjach pożytku publicznego (OPP) w województwach: małopolskim i mazowieckim. Wyniki badania pokazują, że zaledwie 9% badanych OPP wykorzystuje myślenie projektowe w swojej działalności. Główną przyczyną słabego wykorzystanie DT w OPP może być fakt, iż mimo rosnącej popularności myślenia projektowego na świecie, w Polsce koncepcja ta w dalszym ciągu nie jest znana i powszechnie stosowana. Ponadto badane OPP traktują DT bardziej jako źródło narzędzi pomagające im w realizowaniu projektów niż jako systemowe podejście do realizacji działań strategicznych.Design Thinking (DT) is the concept of solving complex problems in interdisciplinary teams. Initially, Design Thinking was used to create material products, however over time it started to be used to help design complex systems, services and user experience. This paper presents the results of a quantitative study on the degree of DT’s use in public benefit organizations in the Małopolskie and Mazowieckie voivodships. The results of the study show that only 9 percent of public benefit organizations use Design Thinking in their work. The main reason for the poor use of DT in public benefit organizations may be the fact that despite the growing popularity of Design Thinking in the World, this concept is still not known and widely used in Poland. In addition, the public benefit organizations surveyed, use DT more as a source of tools to help them implement projects than as a systemic strategic management approach

Occurrence of complications related to vascular access in patients treated in the Intensive Care Unit

Wstęp: Leczenie pacjentów przebywających na Oddziale Intensywnej Terapii wymaga wielokierunkowego i specjalistycznego postępowania ze względu na ciężkość ich stanu. Dostępy naczyniowe, które najczęściej zakłada się chorym, to centralne cewniki dożylne, cewniki centralne do hemodializy, wkłucia centralne zakładane obwodowo, wkłucia obwodowe i wkłucia tętnicze. Zarówno podczas implantacji dostępów naczyniowych, jak i opieki nad nimi istnieje możliwość wystąpienia poważnych powikłań. W celu oceny zaawansowania powikłań infekcyjnych zalecane jest rutynowe stosowanie skali Baxtera, która pozwala na dokładną obserwację występujących objawów oraz wskazuje odpowiednie postępowanie. Cel pracy: Celem pracy jest analiza częstości i rodzaju powikłań związanych z dostępami naczyniowymi u pacjentów leczonych na Oddziale Intensywnej Terapii. Materiał i metody: Badanie zostało przeprowadzone w oparciu o metodę dokumentoskopii. Technikę, którą wykorzystano w pracy to analiza dokumentacji medycznej, natomiast narzędzia badawcze, które posłużyły do zbierania danych to: autorski kwestionariusz analizy dokumentacji medycznej, skala Baxtera, skala APACHE II i skala SAPS II.Wyniki: Występowanie powikłań podczas implantacji dostępów naczyniowych oscylowało w granicach 3,2% – 10% i najczęściej związane było z nieprawidłową pozycją końcówki wkłucia. Częstość powikłań podczas użytkowania dostępów naczyniowych zależna była od rodzaju wkłucia. Badani z większą liczbą wkłuć obwodowych częściej zgłaszali ból oraz zaczerwienienie w miejscu wkłucia. Miejsce założenia oraz czas utrzymania dostępu naczyniowego zależne były od cewnika naczyniowego. Liczba podawanych leków miała wpływ na rodzaj występujących powikłań. Badani, którzy przyjmowali aminy presyjne, leki cytostatyczne, żywienie pozajelitowe, krew i preparaty krwiopochodne częściej doświadczali powikłań takich jak ból, zaczerwienienie, obrzęk oraz wyczuwalne zgrubienie naczynia. Dłuższy czas przebywania badanych na oddziale wiązał się z większą liczbą występujących powikłań. Większa liczba punktów w skali APACHE II korelowała z wystąpieniem powikłań, w szczególności obrzęku, stwardnienia i wyczuwalnego zgrubienia naczynia. Badani z rozpoznaniem sepsy częściej zgłaszali ból w miejscu założonego dostępu naczyniowego. Podwyższone wyniki badań laboratoryjnych wiązały się z wystąpieniem obrzęku i stwardnienia w miejscu wkłucia. W grupie badanych, u których potwierdzono zakażenie Staphylococcus epidermidis, występowało zaczerwienienie, obrzęk, nadmierne ocieplenie i stwardnienie wzdłuż wkłucia. Kobiety częściej zgłaszały ból w miejscu dostępu naczyniowego, natomiast osoby powyżej 65 roku życia częściej doświadczały krwawienia w miejscu założonego wkłucia. Wnioski: Na częstość i rodzaj powikłań dostępów naczyniowych w badanej grupie miały wpływ czynniki takie jak: liczba, rodzaj i miejsce założonych dostępów naczyniowych, podawane leki, czas pobytu w oddziale, ciężkość, rozpoznanie kliniczne, wyniki badań laboratoryjnych i bakteriologicznych oraz wiek i płeć. Ryzyko powikłań nie było zależne od rodzaju stosowanych opatrunków do pielęgnacji dostępów naczyniowych.Introduction: The treatment of patients in the Intensive Care Unit requires multidirectional and specialist management due to the severity of their condition. The most common vascular accesses are central venous catheters, central hemodialysis catheters, central peripheral lines, peripheral lines and arterial lines. Both during the implantation of vascular accesses and their care, there is a possibility of life-threatening complications. In order to assess the severity of infectious complications, it is recommended to routinely use the Baxter scale, which allows for an accurate assessment of the symptoms and indicates the appropriate management.Aim of the work: The aim of the study is to analyze the frequency and type of complications associated with vascular access in patients treated in the Intensive Care Unit.Material and methods: The study was conducted based on the documentoscopy method. The technique used in the work was the analysis of medical records, while the research tools that were used to collect the data were: the author's questionnaire for analyzing medical records, the Baxter scale, the APACHE II scale and the SAPS II scale.Results: The incidence of complications during the implantation of vascular access oscillated between 3.2% and 10% and was most often associated with the incorrect position of the puncture tip. The frequency of complications during the use of vascular accesses was dependent on the type of puncture. Subjects with more peripheral punctures more often reported pain and redness at the puncture site. The place of insertion and the time of maintaining the vascular access depended on the vascular catheter. The number of drugs administered had an impact on the type of complications. Subjects who took pressor amines, cytostatic drugs, parenteral nutrition, blood and blood products more often experienced complications such as pain, redness, swelling and palpable thickening of the vessel. A longer stay of the subjects in the ward was associated with a greater number of complications. A higher number of APACHE II scores correlated with the occurrence of complications, in particular edema, induration and palpable thickening of the vessel. Subjects diagnosed with sepsis more often reported pain at the site of the vascular access. Elevated laboratory values have been associated with swelling and induration at the puncture site. In the group of subjects with confirmed Staphylococcus epidermidis infection, there was redness, swelling, excessive warming and induration along the puncture. Women more often reported pain at the vascular access site, while people over 65 years of age more often experienced bleeding at the puncture site.Conclusions: The frequency and type of vascular access complications in the study group were affected by factors such as: the number, type and location of vascular access, administered drugs, length of stay in the ward, severity, clinical diagnosis, results of laboratory and bacteriological tests, as well as age and sex. The risk of complications was not dependent on the type of dressings used for the care of vascular accesses

Chirurgiczne leczenie ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego u pacjentów w wieku podeszłym

Wprowadzenie: Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego (AA) jest najczęstszym wskazaniem do nagłych operacji. Występuje częściej u dzieci i młodych dorosłych niż u pacjentów w wieku podeszłym. U starszych pacjentów stanowi problem chirurgiczny ze względu na jego nietypową prezentację. Nasze badanie przeprowadziliśmy w celu ustalenia: 1) czy wiek pacjenta wpływa na wyniki leczenia, 2) czy laparoskopowa appendektomia (LA) jest bezpieczną metodą leczenia pacjentów powyżej 65. roku życia. Materiał i metody: Przeprowadziliśmy retrospektywne badanie 355 chorych z AA, którzy byli pacjentami kliniki w latach 2014–2017. Chorzy zostali podzieleni na trzy grupy wiekowe: 18–40 lat, 41–65 lat i powyżej 65. roku życia. Rozpoznania histopatologiczne podzielono na trzy typy: prosty AA, ropowiczy AA i zgorzelinowy AA. Wyniki LA przeanalizowano u 96% młodszych pacjentów i u 67% starszych. Pacjenci w wieku powyżej 65. roku życia mieli wyższą przedoperacyjną liczbę białych krwinek, wyższe poziomy białka C-reaktywnego (CRP) i byli dłużej hospitalizowani niż młodsi pacjenci (p=0,05; p=0,03 i p=0,03). Odkryliśmy dodatnią korelację pomiędzy poziomami CRP, otwartą appendektomią (OA) i zgorzelowym zapaleniem wyrostka robaczkowego. Wnioski: Pacjenci powyżej 65. roku życia częściej byli poddawani otwartej appendektomii niż laparoskopowej appendektomii, mieli wyższy przedoperacyjny poziom CRP i byli dłużej hospitalizowani niż chorzy młodsi. Wyższe wartości CRP wiązały się z większym ryzykiem zgorzelinowego zapalenia wyrostka robaczkowego. Laparaskopowa appendektomia jest bezpieczną metodą leczenia pacjentów w wieku powyżej 65. roku życia

Surgical treatment of acute appendicitis in older patients

Introduction: Acute appendicitis (AA) is the most common indication for emergency surgery and it occurs more often in children and young adults than in patients of advanced age. AA in older patients is a challenging surgical problem because of its atypical presentation. This study was performed to determine whether the age of a patient impacts the outcomes and whether laparoscopic appendectomy (LA) is a feasible method for treatment of patients > 65 years. Material and methods: We performed a retrospective study of 355 patients with AA who were admitted to the Department of General, Minimally Invasive and Elderly Surgery in Olsztyn from 2014 to 2017. The patients were divided into three age groups: 18 to 40, 41 to 65 and >65 years. The histopathological diagnoses were divided into three types: simple AA, phlegmonous AA, and gangrenous AA. Results. LA was performed in 96% of young adults and in 67% of older patients. The patients older than 65 years had higher preoperative white blood cell counts, higher C-reactive protein (CRP) levels and had a longer length of stay (LOS) than younger patients (P=0.05, P=0.03, and P=0.03, respectively). We found a positive correlation among the CRP levels, open appendectomy (OA), and gangrenous appendicitis. Conclusions: Patients older than 65 years more frequently underwent OA than LA, had higher preoperative CRP levels and had a longer LOS than younger patients. Higher CRP levels were associated with a greater risk of gangrenous appendicitis. LA is a safe and feasible treatment method for patients older than 65 years