Regulation of Endotoxin Tolerance and Compensatory Anti-inflammatory Response Syndrome by Non-coding RNAs

The onset and the termination of innate immune response must be tightly regulated to maintain homeostasis and prevent excessive inflammation, which can be detrimental to the organism, particularly in the context of sepsis. Endotoxin tolerance and compensatory anti-inflammatory response syndrome (CARS) describe a state of hypo-responsiveness characterized by reduced capacity of myeloid cells to respond to inflammatory stimuli, particularly those initiated by bacterial lipopolysaccharide (LPS). To achieve endotoxin tolerance, extensive reprogramming otherwise termed as “innate immune training”, is required that leads to both modifications of the intracellular components of TLR signaling and also to alterations in extracellular soluble mediators. Non-coding RNAs (ncRNAs) have been recognized as critical regulators of TLR signaling. Specifically, several microRNAs (miR-146, miR-125b, miR-98, miR-579, miR-132, let-7e and others) are induced upon TLR activation and reciprocally promote endotoxin tolerance and/or cross tolerance. Many other miRNAs have been also shown to negatively regulate TLR signaling. The long non-coding (lnc)RNAs (Mirt2, THRIL, MALAT1, lincRNA-21 and others) are also altered upon TLR activation and negatively regulate TLR signaling. Furthermore, the promotion or termination of myeloid cell tolerance is not only regulated by intracellular mediators but is also affected by other TLR-independent soluble signals that often achieve their effect via modulation of intracellular ncRNAs. In this article, we review recent evidence on the role of different ncRNAs in the context of innate immune cell tolerance and trained immunity, and evaluate their impact on immune system homeostasis

Changes in the incidence and epidemiology of neonatal group B Streptococcal disease over the last two decades in Crete, Greece

Group B streptococcus (GBS) remains a leading cause of neonatal disease. However, GBS rates and prevention strategies vary considerably worldwide. Herein, we investigated the burden and epidemiological trends of neonatal GBS infections in our area (Greece) over the last two decades. We conducted a multicenter retrospective study that includes all cases of culture-proven GBS disease in infants <90 days old in the last 22 years. Neonatal GBS incidence was 0.17/1000 live births (95%CI: 0.11-0.21). A significant increase was noted during the second decade (0.23 vs 0.10/1000, P<0.05). Late onset disease (LOD) significantly increased during the second decade (0.08 vs 0.02, P<0.05). Infants in the LOD group had a higher risk of meningitis (RR 1.8, 95%CI: 1.23-2.71). Long-term neurological sequelae were reported in 42.8% of meningitis cases. The mortality rate was 8%. The incidence of neonatal GBS disease in our area is among the lowest reported, but an increase was noted the last decade mainly due a rise in the LOD. The burden of LOD, the mortality and long-term disability are still substantial, thus effective prevention strategies − including maternal vaccination for neonatal GBS − are needed

SARS-CoV-2/ACE2 Interaction Suppresses IRAK-M Expression and Promotes Pro-Inflammatory Cytokine Production in Macrophages

The major cause of death in SARS-CoV-2 infected patients is due to de-regulation of the innate immune system and development of cytokine storm. SARS-CoV-2 infects multiple cell types in the lung, including macrophages, by engagement of its spike (S) protein on angiotensin converting enzyme 2 (ACE2) receptor. ACE2 receptor initiates signals in macrophages that modulate their activation, including production of cytokines and chemokines. IL-1R-associated kinase (IRAK)-M is a central regulator of inflammatory responses regulating the magnitude of TLR responsiveness. Aim of the work was to investigate whether SARS-CoV-2 S protein-initiated signals modulate pro-inflammatory cytokine production in macrophages. For this purpose, we treated PMA-differentiated THP-1 human macrophages with SARS-CoV-2 S protein and measured the induction of inflammatory mediators including IL6, TNFα, IL8, CXCL5, and MIP1a. The results showed that SARS-CoV-2 S protein induced IL6, MIP1a and TNFα mRNA expression, while it had no effect on IL8 and CXCL5 mRNA levels. We further examined whether SARS-CoV-2 S protein altered the responsiveness of macrophages to TLR signals. Treatment of LPS-activated macrophages with SARS-CoV-2 S protein augmented IL6 and MIP1a mRNA, an effect that was evident at the protein level only for IL6. Similarly, treatment of PAM3csk4 stimulated macrophages with SARS-CoV-2 S protein resulted in increased mRNA of IL6, while TNFα and MIP1a were unaffected. The results were confirmed in primary human peripheral monocytic cells (PBMCs) and isolated CD14+ monocytes. Macrophage responsiveness to TLR ligands is regulated by IRAK-M, an inactive IRAK kinase isoform. Indeed, we found that SARS-CoV-2 S protein suppressed IRAK-M mRNA and protein expression both in THP1 macrophages and primary human PBMCs and CD14+ monocytes. Engagement of SARS-CoV-2 S protein with ACE2 results in internalization of ACE2 and suppression of its activity. Activation of ACE2 has been previously shown to induce anti-inflammatory responses in macrophages. Treatment of macrophages with the ACE2 activator DIZE suppressed the pro-inflammatory action of SARS-CoV-2. Our results demonstrated that SARS-CoV-2/ACE2 interaction rendered macrophages hyper-responsive to TLR signals, suppressed IRAK-M and promoted pro-inflammatory cytokine expression. Thus, activation of ACE2 may be a potential anti-inflammatory therapeutic strategy to eliminate the development of cytokine storm observed in COVID-19 patients

Properties and functions of adipose tissue macrophages in obesity

Peer Reviewedhttps://deepblue.lib.umich.edu/bitstream/2027.42/146625/1/imm13002.pdfhttps://deepblue.lib.umich.edu/bitstream/2027.42/146625/2/imm13002_am.pd

Ποσοτική και ποιοτική ανάλυση λαθών ανάγνωσης στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα μαθητών Δημοτικού κατά την εκμάθηση των Αγγλικών ως ξένη γλώσσα

Το σύστημα γραφής μιας γλώσσας και τα χαρακτηριστικά του παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαδικασία εκμάθησής της. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά μιας γλώσσας είναι το ορθογραφικό βάθος της, δηλαδή η γραφο-φωνημική της αντιστοιχία. Η αγγλική γλώσσα θεωρείται η πλέον αδιαφανής γλώσσα ανάμεσα στα αλφαβητικά συστήματα γραφής ενώ η ελληνική ως μια κατά κύριο λόγο διαφανής γλώσσα. Στόχος της παρούσας εργασία είναι να διερευνήσει αν οι Έλληνες μαθητές οι οποίοι μαθαίνουν τα αγγλικά ως ξένη γλώσσα συναντούν εμπόδια στην αποκωδικοποίηση και την ευχέρεια ανάγνωσης αγγλικών λέξεων και κειμένου και αν η αδιαφάνεια της αγγλικής διαφοροποιεί με κάποιο τρόπο την επίδοσή τους στην ανάγνωση. Επίσης, διερευνήθηκαν ποιοτικά οι τύποι λαθών που γίνονται συχνότερα, συγκριτικά στις δύο γλώσσες και που αυτή η συχνότητα οφείλεται. Στην έρευνα συμμετείχαν 78 έλληνες μαθητές των δύο τελευταίων τάξεων του δημοτικού οι οποίοι φοιτούσαν σε κέντρα ξένων γλωσσών της Αττικής στα επίπεδα Α1 και Α2. Για την αξιολόγηση χορηγήθηκαν ειδικά διαμορφωμένες δοκιμασίες εκτίμησης της αναγνωστικής ικανότητας στις δύο γλώσσες. Από τα αποτελέσματα προέκυψε σημαντικός ο ρόλος της αδιαφάνειας της αγγλικής γλώσσας στην αναγνωστική ικανότητα των μαθητών. Επίσης, προέκυψαν σημαντικές πληροφορίες από τις εντός ομάδων αναλύσεις όπως η σημαντική διαφορά στην αναγνωστική ικανότητα μεταξύ των μαθητών των δύο τάξεων του φροντιστηρίου σε αντίθεση με τους μαθητές των τάξεων του σχολείου η διαφορά στην αναγνωστική ικανότητα των οποίων δεν ήταν σημαντική Ωστόσο, παραμένει αναγκαία η δημιουργία ενός σταθμισμένου εργαλείου αξιολόγησης της αγγλικής ως ξένης γλώσσας για τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι μαθητές με πρώτη γλώσσα μια διαφανή γλώσσα.The writing system of a language and its features play an important role in the second language learning procedure. One of the main characteristics of a language is its orthigraphic depth, meaning the grapho-phonemic consistency of its system. English is considered to be the most non-transparent language among the alphabetic writing systems while Greek is one of the most transparent languages. The main aim of this dissertation was the investigation of the possible difficulties with which the Greek students deal when reading english words and texts and if the orthographic depth of the English language differentiates in some way their reading skills. In addition, the main error types detected in each language and their frequency have been analysed through the qualitative miscue analysis method. The research sample consisted of 78 students from the two final elementary classes who studied english in 4 language centers of Attica. Specifically configured tests have been used for the assessment of the students&apos; reading skills. According to the results, the orthographic depth of English language plays an important role in the students&apos; reading skills. In addition, important Information came up from the inside teams quantitive analysis about the impact of each class&apos; level to the reading skills

The role of innate immune response in the pathogenesis of parenchymal and vascular lung diseases

The acute respiratory distress syndrome (ARDS), due to mechanical ventilation, lung infection, aspiration, sepsis or prematurity, is the major cause of morbidity and mortality in Intensive Care Units of adults, children and neonates. Pulmonary hypertension, primary or secondary to existing condition, promotes similarly severe morbidity that may also lead to respiratory and cardiac failure. Limited therapies are effective nowadays in the management of both conditions. Since the molecular and cellular mechanisms of acute lung injury (the pathologic picture of ARDS) and pulmonary hypertension have not been clearly elucidated, their understanding is crucial to develop targeted and effective therapies. Lung inflammation and specifically innate immunity and macrophage accumulation appears to be a common denominator that contributes to pathology in both diseases.By utilizing wild-type (WT) mice and mice genetically modified in key – genes for inflammation and vascular function (Akt2 knock-out, lung specific inducible HO-1 transgenic), in the current study we investigate the nature of inflammatory response and the phenotype of macrophage activation in animal models of acute lung injury and pulmonary hypertension and we aim to elucidate its potential causative role in the pathogenesis of disease. To investigate the role of macrophage activation in aseptic lung injury and identify molecular mediators with therapeutic potential, lung injury was induced in WT and Akt2-/- mice by hydrochloric acid aspiration. Acid-induced lung injury in WT mice was characterized by decreased lung compliance and increased protein and cytokine concentration in bronchoalveolar lavage fluid. Alveolar macrophages acquired a classical activation (M1) phenotype. Acid-induced lung injury was less severe in Akt2-/- mice compared with WT mice. Alveolar macrophages from acid-injured Akt2-/- mice demonstrated the alternative activation phenotype (M2). Although M2 polarization suppressed aseptic lung injury, it resulted in increased lung bacterial load when Akt2-/- mice were infected with Pseudomonas aeruginosa. To understand macrophage activation in our model and the role of Akt2, we studied the TLR pathway. We found that mRNA levels of TRAF6, IRF5, STAT1 but not IRAK1 were increased in alveolar macrophages in WT mice exposed to acid. On the other hand, macrophages from Akt2-/- mice exposed to acid had lower levels of TRAF6, IRF5, STAT1 and IRAK1 compared to WT mice. Τhe mRNA levels of IRAK1, TRAF6, STAT1 and IRF5 are known to be targeted by the anti-inflammatory microRNA miR-146a. Indeed, miR-146a was found to be induced during the late phase of lung injury in WT mice, whereas it was increased early in Akt2-/- mice. MiR-146a overexpression in WT macrophages suppressed LPS induced inducible NO synthase (iNOS) and promoted M2 polarization, whereas miR-146a inhibition in Akt2-/- macrophages restored iNOS expression. Furthermore, miR-146a delivery or Akt2 silencing in WT mice exposed to acid resulted in suppression of iNOS in alveolar macrophages. In conclusion, Akt2 suppression and miR-146a induction promote the M2 macrophage phenotype, resulting in amelioration of acid-induced lung injury. In vivo modulation of macrophage phenotype through Akt2 or miR-146a could provide a potential therapeutic approach for aseptic ARDS; however, it may be deleterious in septic ARDS because of impaired bacterial clearance.Pulmonary hypertension is a rare disease that is characterized by vasoconstriction, thickening and remodeling of vascular wall and finally leads to right heart hypertrophy and failure. Despite the significant progress in the field the molecular mechanisms that lead to disease remain unclear. Lung inflammation has been found to precede the development of hypoxia induced pulmonary hypertension (HPH); however, its role in the pathogenesis of HPH is poorly understood. We sought to characterize the hypoxic inflammatory response and to elucidate its role in the development of HPH. We also aimed to investigate the mechanisms by which heme oxygenase-1 (HO-1), an anti-inflammatory enzyme, is protective in HPH. We generated bitransgenic mice that overexpress human heme oxygenase-1 under doxycycline control in an inducible, lung-specific manner. Hypoxic exposure of mice in the absence of doxycycline resulted in early transient accumulation of monocytes/macrophages in the bronchoalveolar lavage. Alveolar macrophages acquired an alternatively activated phenotype (M2) in response to hypoxia, characterized by the expression of found in inflammatory zone-1 (Fizz1), arginase-1, and chitinase-3-like-3 (CHI3L3 or Ym1). A brief 2-day pulse of doxycycline (and therefore transient HO-1 induction) delayed, but did not prevent, the peak of hypoxic inflammation, and could not protect against HPH. In contrast, a 7-day doxycycline treatment sustained high heme oxygenase-1 levels during the entire period of hypoxic inflammation, inhibited macrophage accumulation and activation, induced macrophage interleukin-10 expression and prevented the development of HPH. Supernatants from hypoxic M2 macrophages promoted the proliferation of pulmonary artery smooth muscle cells, whereas treatment with carbon monoxide, a heme oxygenase-1 enzymatic product, abrogated this effect. Early recruitment and alternative activation of macrophages in hypoxic lungs are critical for the later development of HPH. Heme oxygenase-1 may confer protection from HPH by effectively modifying the macrophage activation state in hypoxia. The findings of the current study can potentially lead to the development of targeted therapies that may improve prognosis and morbidity that remain too dismal.Το σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας (ARDS) ως αποτέλεσμα μηχανικού αερισμού, πνευμονικής λοίμωξης, εισρόφησης ή προωρότητας, αποτελεί την συχνότερη αιτία νοσηρότητας και θνητότητας στις μονάδες εντατικής θεραπείας ενηλίκων, παίδων και νεογνών. Αντίστοιχα, η πνευμονική υπέρταση πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής σε προϋπάρχουσα διαταραχή, προκαλεί εξίσου σοβαρή νοσηρότητα, υποξαιμία, αναπνευστική και καρδιακή ανεπάρκεια. Καθώς οι μοριακοί και κυτταρικοί μηχανισμοί της βλάβης του πνεύμονα και της δημιουργίας πνευμονικής υπερτάσεως δεν είναι επαρκώς χαρακτηρισμένοι, η σε βάθος κατανόηση τους είναι απαραίτητη για το σχεδιασμό θεραπευτικών προσεγγίσεων. Η ενεργοποίηση της φυσικής ανοσίας και στις δύο καταστάσεις συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πιθανούς παθογενετικούς μηχανισμούς.Με την χρήση μοντέλων μυών γενετικά τροποποιημένων σε γονίδια-κλειδιά για την φλεγμονή και την αγγειακή λειτουργία (Akt2 kinase deficient, lung specific inducible heme oxygenase HO-1 transgenic), στην παρούσα μελέτη διερευνούμε την φύση της φλεγμονώδους ανοσοαπάντησης και του φαινότυπου ενεργοποίησης των κυψελιδικών μακροφάγων που αναπτύσσεται πρώιμα σε ζωικά πρότυπα οξείας βλάβης πνεύμονα και πνευμονικής υπέρτασης και επιδιώκουμε να διασαφηνίσουμε τον πιθανά αιτιολογικό τους ρόλο στην ανάπτυξή τους.Για να διασαφηνίσουμε τον ρόλο της φυσικής ανοσίας και της ενεργοποίησης των μακροφάγων στην οξεία βλάβη πνεύμονα, προκαλέσαμε άσηπτη πνευμονική βλάβη κυρίως με εισρόφηση υδροχλωρικού οξέους σε ποντικούς φυσικού τύπου (WT) και σε Akt2-/- ποντικούς. H οξεία βλάβη πνεύμονα σε ποντικούς φυσικού τύπου οδήγησε σε μειωμένη πνευμονική ενδοτικότητα, εξοίδηση πρωτείνης και έκκριση κυτταροκινών στο βρογχοκυψελιδικό υγρό. Τα κυψελιδικά μακροφάγα απέκτησαν κλασσικό φαινότυπο ενεργοποίησης (M1). Η οξεία βλάβη πνεύμονα από υδροχλωρικό οξύ ήταν λιγότερο σοβαρή στα Akt2-/- ποντίκια συγκριτικά με τα WT ποντίκια. Τα κυψελιδικά μακροφάγα των Akt2-/- ποντικών ενέδειξαν εναλλακτικό φαινότυπο ενεργοποίησης (M2). Παρόλο όμως που η παρουσία M2 μακροφάγων σχετίστηκε με προστασία από την άσηπτη βλάβη πνεύμονα, οδήγησε σε αυξημένο μικροβιακό φορτίο στα Akt2-/- ποντίκια που μολύνθηκαν με ενδοτραχεική έγχυση Pseudomonas aeruginosa συγκριτικά με τα WT ποντίκια.Για να κατανοήσουμε την Μ1 ενεργοποίηση των μακροφάγων, μελετήσαμε το σηματοδοτικό μονοπάτι του υποδοχέα TLR στα μακροφάγα. Βρήκαμε ότι τα mRNA επίπεδα των σηματοδοτικών πρωτεινών TRAF6, IRF5 και STAT1 αυξήθηκαν στα κυψελιδικά μακροφάγα WT ποντικών μετά απο έκθεση σε υδροχλωρικό οξύ. Αντίθετα, τα Akt2-/- μακροφάγα είχαν χαμηλότερα επίπεδα TRAF6, IRF5, STAT1 και IRAK1 σε σύγκριση με τα μακροφάγα φυσικού τύπου. Τα επίπεδα mRNAs των IRAK1, TRAF6, STAT1 και IRF5 είναι γνωστό ότι ρυθμίζονται από το αντι-φλεγμονώδες miRNA miR-146a.Πράγματι, το μικρο-RNA miR-146a, αυξήθηκε στην όψιμη φάση της πνευμονικής βλάβης στα ποντίκια φυσικού τύπου ενώ η επαγωγή του στα Akt2-/- ποντίκια παρατηρήθηκε νωρίτερα, στην οξεία φάση. Μάλιστα, η υπερέκφραση του miR-146a στα μακροφάγα φυσικού τύπου κατέστειλε την επαγωγή της επαγώμενης συνθάσης του νιτρικού οξειδίου (iNOS) από τον LPS και οδήγησε σε Μ2 ενεργοποίηση των μακροφάγων. Η καταστολή του miR-146a στα Akt2-/- μακροφάγα αποκατέστησε την έκφραση της iNOS. Επιπλέον, η χορήγηση εξωγενούς miR-146a ή η σίγαση του γονιδίου Akt2 σε ποντίκια φυσικού τύπου που είχαν εκτεθεί σε υδροχλωρικό οξύ οδήγησε σε καταστολή της iNOS στα κυψελιδικά μακροφάγα. Συμπεραίνοντας, η καταστολή του Akt2 και η επαγωγή του miR-146a προάγει την εναλλακτική ενεργοποίηση των μακροφάγων και προστατεύει από την οξεία πνευμονική βλάβη. Τροποποίηση του φαινότυπου των κυψελιδικών μακροφάγων μέσω των Akt2 και miR- 146a θα μπορούσε να εφαρμοστεί θεραπευτικά σε περιπτώσεις μη – λοιμώδους ARDS. Όμως, μια τέτοια θεραπεία δεν θα ήταν ωφέλιμη σε περιπτωσεις λοιμώδους ARDS καθώς επηρεάζει την μικροβιοκτόνο δράση των μακροφάγων.Η πνευμονική αρτηριακή υπέρταση είναι μια σπάνια νόσος που χαρακτηρίζεται από αγγειοσυστολή και πάχυνση του αγγειακού τοιχώματος με τελικό αποτέλεσμα υπερτροφία και ανεπάρκεια της δεξιάς κοιλίας. Παρά την σημαντική πρόοδο σε αυτό το ερευνητικό πεδίο, οι μηχανισμοί που οδηγούν στην ανάπτυξη της νόσου παραμένουν ασαφείς. Η φλεγμονή του πνευμονικού παρεγχύματος όλο και περισσότερο και εμπλέκεται στην ανάπτυξη πνευμονικής υπερτάσεως. Η ιστική υποξία, ένα ευρέως γνωστό ερέθισμα που προκαλεί πνευμονική υπέρταση, προάγει μια φλεγμονώδη ανοσοαπάντηση στον πνεύμονα που προηγείται χρονικά της ανάπτυξης της υπερτάσεως. Η ιστοειδική, στους πνεύμονες, συστασιακή έκφραση της οξυγενάσης της αίμης (heme oxygenase-1, HO-1) μπορεί να καταστείλει τόσο την φλεγμονώδη απάντηση αλλά και μετέπειτα ανάπτυξη της νόσου. Στην παρούσα μελέτη, χρησιμοποιήσαμε ένα διαγονιδιακό μοντέλο ποντικού που υπερεκφράζει HO-1 στα επιθηλιακά κύτταρα του πνεύμονα υπό τον έλεγχο της δοξυκυκλίνης με επαγόμενο τρόπο (tetΟΝ σύστημα). Ελέγχοντας έτσι την δράση της ΗΟ-1 και κατ’ επέκταση της πνευμονικής φλεγμονής, στόχος μας ήταν να διασαφηνίσουμε την φύση της φλεγμονώδους ανοσοαπάντησης στην υποξία και τον ρόλο της στην ανάπτυξη της πνευμονικής υπέρτασης.Η έκθεση των ποντικών στην υποξία σύντομα οδήγησε στην συγκέντρωση μονοκυττάρων/μακροφάγων και στην παραγωγή κυτοκινών/ κυτταροκινών στο βρογχοκυψελιδικό έκπλυμα. Η υπερέκφραση της ΗΟ-1 κατέστειλε αυτην την φλεγμονώδη απάντηση. Τα κυψελιδικά μακροφάγα των υποξικών ποντικών εκδήλωσαν in vivo φαινότυπο ενεργοποίησης τυπικό της εναλλακτικής οδού, με έκφραση των δεικτών Fizz1, Ym1 και arginase-1 ενώ απέτυχαν να εκφράσουν δείκτες κλασσικής ενεργοποίησης όπως την επαγόμενη συνθάση του νιτρικού οξειδίου (iNOS), παράγοντα νέκρωσης των όγκων (TNF-a) και ιντερλευκίνη-12 (IL-12p40). Για να επισημάνουμε το ρόλο της παραπάνω φλεγμονώδους απάντησης στην παθογένεση της νόσου, διακόψαμε την συνεχή χορήγηση δοξυκυκλίνης στα ζώα ώστε να επανέλθουν τα επίπεδα της ΗΟ στα φυσιολογικά. Η βραχεία – για 2 ημέρες – χορήγηση δοξυκυκλίνης (και επομένως βραχεία επαγωγή της ΗΟ-1) καθυστέρησε αλλά δεν κατέστελε την μέγιστη αύξηση των μονοκυττάρων/μακροφάγων και την ενεργοποίηση της εναλλακτικής οδού, 7 ημέρες μετά τα οποία επακολούθησε πνευμονική υπέρταση. Όμως, παρατεταμένη χορήγηση – για 7 ημέρες - δοξυκυκλίνης (και επομένως συνεχή επαγωγή της ΗΟ-1) κατέστη επαρκής να αναστείλει τόσο την συγκέντρωση μονοκυττάρων/μακροφάγων και την εναλλακτική ενεργοποίηση των μακρόφάγων, να προκαλέσει υπερέκκριση IL-10 από τα μακροφάγα και να αναχαιτήσει την μετέπειτα εμφάνιση πνευμονικής υπέρτασης. Επιπλέον, το υπερκείμενο από τα υποξικά M2 μακροφάγα προήγαγε τον πολλαπλασιασμό και των λείων μυικών κυττάρων της πνευμονικής αρτηρίας ενώ η θεραπεία με μονοξείδιο του άνθρακα, κύριο ενζυματικό προϊόν της HO-1, κατέστειλε αυτό το φαινόμενο. Η πνευμονική διήθηση μακροφάγων και η εναλλακτική ενεργοποίησή τους στην υποξία είναι κρίσιμο φαινόμενο για την μετέπειτα ανάπτυξη πνευμονικής υπέρτασης. Η οξυγενάση της αίμης δρα προστατευτικά εν μέρει μέσω της τροποποίησης του φαινοτύπου ενεργοποίησης των μακροφάγων. Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης δύναται να βοηθήσουν στον σχεδιασμό στοχευμένων θεραπειών που πιθανά να βελτιώσουν την πρόγνωση που παραμένει πενιχρή

MiRNA and other non-coding RNAs as promising diagnostic markers

Since the discovery of non-coding RNAs (ncRNAs) a new area has emerged in the field of biomarkers. NcRNAs are RNA molecules of different sizes that are transcribed as independent genes or as part of protein coding genes and are not translated, therefore they do not produce proteins. They have been classified accord-ing to their size and function and include micro RNAs (miRNAs), piwiRNAs (piRNAs), snoRNAs and long non-co ding RNAs (lncRNAs). These non-coding RNAs are present in different cell compartments participating in multiple cell functions, but they have also been identified in biological fluids, also known as cell-free or circulating ncRNAs, where they can be detected in exosomes, bound on lipoproteins as well as free circu-lating molecules. The role of circulating ncRNAs is still under investigation but are believed to be paracrine or endocrine messengers to systematically deliver signals between cells and tissues. Detecting ncRNAs in biological fluids has opened a new field in Clinical Chemistry utilizing them as biomarkers of diseases or prognostic markers for different pathological condi-tions. Herein, the different types of ncRNAs and their potential in the field of diagnostics are outlined