Dephosphorylation of juxtamembrane serines and threonines of the NPR2 guanylyl cyclase is required for rapid resumption of oocyte meiosis in response to luteinizing hormone

AbstractThe meiotic cell cycle of mammalian oocytes starts during embryogenesis and then pauses until luteinizing hormone (LH) acts on the granulosa cells of the follicle surrounding the oocyte to restart the cell cycle. An essential event in this process is a decrease in cyclic GMP in the granulosa cells, and part of the cGMP decrease results from dephosphorylation and inactivation of the natriuretic peptide receptor 2 (NPR2) guanylyl cyclase, also known as guanylyl cyclase B. However, it is unknown whether NPR2 dephosphorylation is essential for LH-induced meiotic resumption. Here, we prevented NPR2 dephosphorylation by generating a mouse line in which the seven regulatory serines and threonines of NPR2 were changed to the phosphomimetic amino acid glutamate (Npr2–7E). Npr2–7E/7E follicles failed to show a decrease in enzyme activity in response to LH, and the cGMP decrease was attenuated; correspondingly, LH-induced meiotic resumption was delayed. Meiotic resumption in response to EGF receptor activation was likewise delayed, indicating that NPR2 dephosphorylation is a component of the pathway by which EGF receptor activation mediates LH signaling. We also found that most of the NPR2 protein in the follicle was present in the mural granulosa cells. These findings indicate that NPR2 dephosphorylation in the mural granulosa cells is essential for the normal progression of meiosis in response to LH and EGF receptor activation. In addition, these studies provide the first demonstration that a change in phosphorylation of a transmembrane guanylyl cyclase regulates a physiological process, a mechanism that may also control other developmental events

Conversion of the Mycotoxin Patulin to the Less Toxic Desoxypatulinic Acid by the Biocontrol Yeast Rhodosporidium kratochvilovae Strain LS11

Se describe en este artículo el descubrimiento de la degradación de la micotoxina patulina por una levaduraThe infection of stored apples by the fungus Penicillium expansum causes the contamination of fruits and fruit-derived products with the mycotoxin patulin, which is a major issue in food safety. Fungal attack can be prevented by beneficial microorganisms, so-called biocontrol agents. Previous time-course thin layer chromatography analyses showed that the aerobic incubation of patulin with the biocontrol yeast Rhodosporidium kratochvilovae strain LS11 leads to the disappearance of the mycotoxin spot and the parallel emergence of two new spots, one of which disappears over time. In this work, we analyzed the biodegradation of patulin effected by LS11 through HPLC. The more stable of the two compounds was purified and characterized by nuclear magnetic resonance as desoxypatulinic acid, whose formation was also quantitated in patulin degradation experiments. After R. kratochvilovae LS11 had been incubated in the presence of 13C-labeled patulin, label was traced to desoxypatulinic acid, thus proving that this compound derives from the metabolization of patulin by the yeast. Desoxypatulinic acid was much less toxic than patulin to human lymphocytes and, in contrast to patulin, did not react in vitro with the thiol-bearing tripeptide glutathione. The lower toxicity of desoxypatulinic acid is proposed to be a consequence of the hydrolysis of the lactone ring and the loss of functional groups that react with thiol groups. The formation of desoxypatulinic acid from patulin represents a novel biodegradation pathway that is also a detoxification process

A Peer-reviewed Newspaper About_ Machine Feeling

On the ability of technologies to capture and structure feelings and experiences that are active, in flux, and situated in the present. Publication resulting from research workshop at CRASSH, University of Cambridge, organised in collaboration with CRASSH, University of Cambridge and transmediale festival for art and digital culture, Berlin

Opportunistic screening for skin cancer using a mobile unit in Brazil

Abstract Background Skin cancer is the most common malignancy in the white population worldwide. In Brazil, the National Cancer Institute (INCA) estimates that in 2010 there will be 119,780 and 5,930 new cases of non-melanoma skin cancer and melanoma, respectively. The aim of this study was to evaluate the use of a mobile unit in the diagnosis and treatment of skin cancer in several poor regions of Brazil. Methods The diagnosis of skin cancer was accomplished through active medical screening in the prevention Mobile Unit (MU) of Barretos Cancer Hospital (BCH). The study population consisted of patients examined in the MU between 2004 and 2007, and their suspicious lesions were subjected to histopathological evaluation. Data were collected prospectively from standardized forms and analyzed. Results During the screening, 17,857 consultations were carried out. A total of 2012 (11.2%) cases of skin cancer were diagnosed. The predominant histological type reported was basal cell carcinoma (n = 1,642 or 81.6%), followed by squamous cell carcinoma (n = 303 or 15.1%), Bowen's disease (n = 25 or 1.2%), malignant melanoma (n = 23 or 1.1%), basosquamous cell carcinoma (n = 3 or 0.1%), miscellaneous lesions (12 or 0.6%), and metatypical carcinoma (n = 4 or 0.2%). Only 0.6% of lesions were stage III. There were no stage IV non-melanoma skin lesions, as well as no melanomas stages III and IV, found. Conclusions It was observed that the MU can be a useful tool for early skin cancer diagnosis and treatment. This program probably is important, especially in developing countries with inadequate public health systems and social inequality

Primerjava toksičnosti etanola in acetaldehida za podganje astrocite v primarni kulturi

This study compared the effects of toxicity of ethanol and its first metabolite acetaldehyde in rat astrocytes through cell viability and cell proliferation. The cells were treated with different concentrations of ethanol in the presence or absence of a catalase inhibitor 2-amino-1,2,4 triazole (AMT) or with different concentrations of acetaldehyde. Cell viability was assessed using the trypan blue test. Cell proliferation was assessed after 24 hours and after seven days of exposure to either ethanol or acetaldehyde. We showed that both ethanol and acetaldehyde decreased cell viability in a dose-dependent manner. In proliferation studies, after seven days of exposure to either ethanol or acetaldehyde, we observed a significant dose-dependent decrease in cell number. The protein content study showed biphasic dose-response curves, after 24 hours and seven days of exposure to either ethanol or acetaldehyde. Co-incubation in the presence of AMT significantly reduced the inhibitory effect of ethanol on cell proliferation. We concluded that long-term exposure of astrocytes to ethanol is more toxic than acute exposure. Acetaldehyde is a much more potent toxin than ethanol, and at least a part of ethanol toxicity is due to ethanol’s first metabolite acetaldehyde.V študiji smo primerjali toksičnost etanola in njegovega prvega metabolita acetaldehida za podganje astrocite z določitvijo celične viabilnosti in proliferacije. Celične kulture smo tretirali z različnimi koncentracijami etanola, etanola v prisotnosti inhibitorja katalaze 2-amino-1,2,4 triazol-a (AMT) ali z različnimi koncentracijami acetaldehida. Celično viabilnost smo vrednotili s pomočjo testa s tripanskim modrilom, celično proliferacijo pa s štetjem celic in določitvijo koncentracije proteinov po 24-urni, kot tudi 7-dnevni izpostavljenosti. S študijo smo pokazali, da tako etanol kot tudi acetaldehid v odvisnosti od njune koncentracije zmanjšata celično viabilnost. V študiji proliferacije sta etanol in acetaldehid, v odvisnosti od njunih koncentracij, značilno zmanjšala število celic po 7-dnevni izpostavljenosti. Pri ugotavljanju vsebnosti proteinov smo dobili bifazno krivuljo tako po 24-urni, kot tudi po 7-dnevni izpostavljenosti različnim koncentracijam etanola oziroma acetaldehida. Prisotnost AMT je signifi kantno zmanjšala učinek etanola na celično proliferacijo. Zaključimo lahko, da je dolgotrajna izpostavljenost astrocitov etanolu bolj toksična kot akutna. Acetaldehid je močnejši toksin kot etanol in vsaj del toksičnosti etanola je posledica delovanja njegovega prvega metabolita, acetaldehida

Badania nad wpływem składu chemicznego oraz parametrów obróbki cieplnej na własności mechaniczne i elektryczne stopów aluminium z grupy siluminów podeutektycznych

The silumins are the aluminum alloys with the silicon as the main alloy addition. These are one of the most common types of casting alloys based on aluminum. They are widely used in technologies of casting such as sand casting, chill casting or pressure die casting. As their main characteristics we can include: very good castabillity, corrosion resistance, high mechanical properties and good thermal and electrical conductivity. Thanks to all these properties, the cast aluminum alloys have been used in various industries such as: automotive, engineering, heat exchangers or conductive elements. The last application requires a specific conditions of the process and the optimal chemical composition of the alloy, which allows to obtain high values of conductivity. The paper presents a study covering the impact of silicon content and heat treatment parameters on the electrical conductivity and mechanical properties (hardness HB) hypoeutetic silumin alloys such as AlSi11Mg, AlSi7Mg and AlSi5Mg. The aim of the study was to determine the optimal conditions for heat treatment parameters of various alloys providing to the most favorable mechanical and electrical properties.Siluminy, czyli stopy aluminium z głównym dodatkiem w postaci krzemu, są jednymi z najczęściej stosowanych typów stopów odlewniczych na bazie aluminium. Są one wykorzystywane w szeregu technologiach odlewniczych takich jak: odlewanie piaskowe, kokilowe czy odlewanie nisko lub wysoko ciśnieniowe. Do podstawowych własności tej grupy stopów możemy zaliczyć bardzo dobrą lejność, odporność na działanie środowiska korozyjnego, wysokie własności mechaniczne oraz dobrą przewodność cieplną i elektryczną. Dzięki tym własnościom, główne zastosowanie odlewów z siluminów to przemysł samochodowy, maszynowy, elementy konstrukcyjne, wymienniki ciepła czy elementy przewodzące prąd elektryczny. Ta ostatnia aplikacja wymaga zapewnienia szczególnych warunków procesu technologicznego oraz odpowiedniego składu chemicznego stopu, tak aby uzyskać wysokie wartości przewodnictwa. W pracy przedstawiono badania obejmujące wpływ zawartości krzemu oraz parametrów obróbki cieplnej na przewodność elektryczną i własności mechaniczne (twardość HB) siluminów podeutektycznych typu AlSi11Mg, AlSi7Mg oraz AlSi5Mg. Celem badań było określenie optymalnych warunków obróbki cieplnej poszczególnych stopów umożliwiających uzyskanie najkorzystniejszych własności mechanicznych i elektrycznych

Costs of CO2 geological storage and an exemplary analysis for a given emitter

Koszty geologicznego składowania CO2 obejmują trzy kluczowe elementy tej technologii: wychwytywanie (w tym sprężanie gazu), transport oraz składowanie. Uzależnione są od licznych czynników: ilości składowanego gazu, technologii wychwytywania, odległości źródła emisji od miejsca składowania, lokalizacji miejsca składowania, kosztów instalacji zatłaczania, charakterystyki zbiornika, zagospodarowania terenu i innych. Spośród trzech etapów wychwytywania, transportu i składowania, pierwszy z nich jest najbardziej kapitałochłonny. Wysokie koszty wychwytywania CO2 są dziś główną przeszkodą wprowadzenia geologicznego składowania dwutlenku węgla. Na podstawie literatury przedstawiono koszty wszystkich trzech etapów geologicznego składowania dwutlenku węgla. Scharakteryzowano koszty wychwytywania CO2 dla elektrowni i procesów przemysłowych, koszty sprężania i transportu, rurociągami i drogą morską, koszty składowania geologicznego oraz koszty całego systemu CCS (Carbon Dioxide and Storage). Podkreślono, że komercyjne działania związane z każdym z zasadniczych elementów CCS dostarczają podstaw dla oszacowania kosztów bieżących, jednak wielkość tych kosztów w przyszłości jest trudno przewidywalna. W ramach projektu EU GeoCapacity sporządzono model ekonomiczny dla przypadku składowania CO2 w strukturze Dzierżanowa z jednej z elektrociepłowni zlokalizowanej na terenie Warszawy. Rozważano jedno źródło emisji i jedno miejsce składowania dwutlenku węgla. Przy założeniu zatłaczania CO2 do struktury Dzierżanowa dwoma otworami z wydatkiem 1 Mt CO2/rok przez czas życia systemu sekwestracyjnego (30 lat) zostanie zatłoczone 51,98 Mt gazu. Antyklina zostanie wypełniona w 19,99% dwutlenkiem węgla. Największe oszacowane koszty związane są z wychwytywaniem dwutlenku węgla - 675 mln Euro, niższe ze sprężaniem - 61,27 mln Euro, ze składowaniem - 7,87 mln Euro, a najniższe z transportem - 2,24 mln Euro.CO2 geological storage costs cover three key constituents of CCS technology: gas capture (and compression), transportation and storage. The costs depend on different factors as: gas amount, applied capture technology, distance between emission source and storage site, location of the storage site, injection installation costs, reservoir characteristics, land development plan and many others. Amongst the three stages: capture, transportation and storage, the first one is the most capital-intensive. Carbon dioxide capturing high costs hinder the most introducing geological storage of carbon dioxide. Basing on literature knowledge there were presented costs of all three stages of geological carbon dioxide storage. There were characterized costs of CO2 capture for power plants and other industrial processes, costs of compression and transportation, by pipelines and gas carriers, costs of geological storage and total costs of a CCS (Carbon Dioxide and Storage) system. It was stressed that commercial activities involving every principle CCS constituent bring base to estimate present costs, however forecasting on costs in future is mercurial. Within frames of the EU GeoCapacity Project there was elaborated an economic model of CO2 storage process within the Dzierżanowo structure for a combined heat and power plant of the Warsaw area. A single emission source was considered, as well as a single carbon dioxide storage location. Allowing CO2 injecting into the Dzierżanowo structure through two wells of productivity estimated at 1 Mt CO2 per year, for all the sequestration installation lifetime (30 years) 51.98 Mt of CO2 would be injected. The anticline would be filled with carbon dioxide in 19.99%. Top estimated costs involve carbon dioxide capturing 675 mln Euro, compression involves less 61.27 mln Euro, storage involves less 7.87 mln Euro, transportation involves the least 2.24mln Euro

Sources of carbon dioxide for enhanced oil recovery

W artykule przeanalizowano możliwości pozyskania CO2 z dużych punktowych źródeł emisji w Polsce dla celów intensyfikacji wydobycia ropy naftowej EOR (Enhanced Oil Recovery) poprzez podziemne zatłaczania tego gazu. Technologia ta stosowana jest od kilkudziesięciu lat, głównie w USA, gdzie wykorzystywany jest antropogeniczny i naturalny CO2. W Polsce, ze względu na niewielkie zasoby, jak i niewielkie wydobycie naturalnego dwutlenku węgla, do zabiegów intensyfikacji wydobycia ropy naftowej może być wykorzystany antropogeniczny dwutlenek węgla. Przedstawiono największych emitentów tego gazu (powyżej 500 Gg/rok), scharakteryzowano podstawowe procesy technologiczne, w których on powstaje, lokalizację zakładów przemysłowych, koncentrację dwutlenku węgla w gazach spalinowych/przemysłowych. Podkreślono aspekt ekonomiczny i środowiskowy wykorzystania CO2 do intensyfikacji wydobycia. Lokalizację największych emitentów dwutlenku węgla określono w stosunku do położenia złóż węglowodorów różnej wielkości i o różnym stopniu sczerpania.The article presents possibilities of gaining CO2 from large point sources of emission in Poland for enhanced oil recovery by underground injection of this gas. This technology has been used for decades, especially in the USA, where natural and anthropogenic gas is used. In Poland due to little reserves and natural gas production, anthropogenic CO2 for EOR process could be used. The biggest CO2 emitters are presented (above 500 Gg/year), basic technological process which produce the gas, industrial plants locations, concentration of carbon dioxide in flue/industrial gases are characterized. Economical and environmental aspects of using CO2 for EOR are underlined. Location of the biggest CO2 emitters was defined in connection with hydrocarbon reservoirs location which have various sizes and stags of exploitation

Preliminary geological analysis of structures to store CO2 within the Bełchatów area

Przedstawiono wyniki wstępnej analizy geologicznej struktur w mezozoicznych solankowych poziomach (dolnej kredy, dolnej jury oraz dolnego i górnego triasu) Niżu Polskiego do składowania CO2 w rejonie Bełchatowa. Na podstawie kryteriów przedstawionych w "Best pratice for the storage of CO2 in saline aquifers" z modyfikacjami autorów wskazano 6 struktur w 5 lokalizacjach (antyklina Jeżowa, rów Kliczkowa, antyklina Lutomierska, antyklina Tuszyna i antyklina Zaosia). Przedmiotem analizy była: pojemność składowania CO2, głębokość poziomu zbiornikowego, jego miąższość efektywna, porowatość, przepuszczalność, mineralizacja, obecność uskoków oraz miąższość skał nadkładu. Przyjęto, że odległość struktury geologicznej od elektrowni w Bełchatowie nie przekroczy 80 km, a minimalną pojemność struktury założono na poziomie 60 Mt. Obliczeń pojemności wolumetrycznej struktur dokonano w ujednoliconej metodyce przyjętej w projekcie EU GeoCapacity. Wytypowane i wstępnie scharakteryzowane struktury spełniają w różnym stopniu kryteria miejsc składowania dwutlenku węgla. Mogą one stanowić podstawę wyboru najlepszych i najodpowiedniejszych z nich dla szczegółowego rozpoznania możliwości geologicznego składowania dwutlenku węgla dla elektrowni Bełchatów.Results of a preliminary geological analysis on CO2 storage suitability of geological structures of Mesozoic brine aquifers [Lower Cretaceous, Lower Jurassic, Lower and Upper Triassic] of the Polish Lowlands at the Bełchatów area were presented. According to criteria given in the "Best practice for the storage of CO2 in saline aquifers", with some authors' alterations, six structures in five locations were defined [the Jeżów anticline, the Kliczków trough, the Lutomierska anticline, the Tuszyn anticline, the Zaosie anticline]. Analysis covered: CO2 storage capacity, reservoir depth, its effective thickness, porosity, permeability, mineralization, fault occurrence, overburden thickness. It was assumed that the distance between geological structure and the Bełchatów Power Plant is less or equal to 80 km, while the minimum structure's capacity was assumed at 60 Mt. Calculations of volumetric capacity of structures were performed according to the unified methodology accepted at the GeoCapacity EU Project. Selected and preliminarily defined structures meet to a certain degree criteria of carbon dioxide storage locations. They might form base to select the best and the most suitable of them to recognize in detail geological carbon dioxide storage possibilities for the Bełchatów power plant