Kırıkkale İlinde yetiştirilen taklacı güvercinlerde morfolojik özelliklerin belirlenmesi

The aim of this research was to determine the morphological characteristics of Kırıkkale tumbler pigeons. For this purpose, morphological characteristics were determined in 80 pigeons from 7 different breeders in Kırıkkale province. The body weight (P<0.05), body length (P<0.001), wing length (P<0.05), head width (P<0.01), and beak depth (P<0.001) were significantly influenced by sex. Male pigeons had higher values than female pigeons for these traits. Age group affected body weight, chest width, and chest depth. Although age group II was higher than age group I in terms of body weight, the age group I was higher than age group II in terms of chest width and chest depth (P<0.05). As a result of the study, it was determined that most of Kırıkkale tumbler pigeons had brown-eyed (89.53 %) and small muff (78.48 %), and there was a high rate of individuals with gray plumage color (35.16 %) without a crest (45.35 %). Body weight, body length, wing length, thoracic perimeter, and head width values of Kırıkkale tumbler pigeons were lower than the study for Squadron flyer but higher than the Alabadem and Muradiye Dönek pigeons. Kırıkkale tumbler pigeons had similar values to Ankara tumbler pigeons in terms of morphological characteristics. It can be suggested that the genetic relationship level between Ankara pigeons and Kırıkkale pigeons should be clarified by genetic studies.Bu araştırmanın amacı Kırıkkale taklacı güvercinlerinin morfolojik özelliklerini belirlemektir. Bu amaçla Kırıkkale ilinde 7 farklı yetiştiriciden 80 güvercinde morfolojik özellikler belirlenmiştir. Canlı ağırlık (P<0.05), vücut uzunluğu (P < 0.001), kanat uzunluğu (P<0.05), baş genişliği (P<0.01) ve gaga derinliği (P<0.001) cinsiyetten önemli ölçüde etkilenmiştir. Bu özelliklerde erkek güvercinler dişi güvercinlerden daha yüksek değerlere sahip olmuştur. Yaş grubu canlı ağırlık, göğüs genişliği ve göğüs derinliğini etkilemiştir. Canlı ağırlık bakımından yaş grubu II, yaşlı grubu I’den daha yüksek olmasına rağmen, göğüs genişliği ve göğüs derinliği bakımından yaş grubu I, yaş grubu II’den daha yüksek olmuştur (P<0.05). Bu araştırmanın sonucu olarak Kırıkkale taklacı güvercinlerinin çoğunun kahverengi gözlü (% 89.53) ve yıldız paçalı olduğu (% 78.48), gri dona sahip (% 35.16) ve tepesiz (% 45.35) bireylerin oranının yüksek olduğu belirlenmiştir. Kırıkkale taklacı güvercinlerinin vücut ağırlığı, vücut uzunluğu, kanat uzunluğu, göğüs çevresi ve baş genişliği değerleri filo güvercinleri için yapılan çalışmaya göre daha düşük, Alabadem ve Muradiye Dönek güvercinlerine göre yüksek olmuştur. Kırıkkale taklacı güvercinleri morfolojik özellikler yönünden Ankara taklacı güvercinlerine benzer değerlere sahiptir. Ankara güvercinleri ile Kırıkkale güvercinleri arasındaki genetik yakınlık düzeyi, genetik çalışmalarla netleştirilmesi önerilebilir

Odnos između težine azotemije i plinova u krvi u 101 teleta s neonatalnom dijarejom

The aim of this study was to determine the relationship between the severity of azotemia and blood gas parameters in 101 neonatal calves with diarrhea. The calves were divided into 3 groups on the basis of their creatinine levels. The 3 groups were defined as: the non-azotemia group (5.01 mg/dL). Azotemia was not detected in 35 of the 101 calves with diarrhea, mild-moderate azotemia was identified in 34, and severe azotemia in 32. Blood pH was significantly lower in the severe azotemia group compared to the non-azotemia and mild-moderate azotemia groups, while K and lactate levels were significantly higher. Although the HCO3 - and BE values of the severe azotemia group were lower than the other groups, a statistical difference was only found with the mild-moderate azotemia group. Ionized calcium (iCa+2) level was also lower in the severe azotemia group compared to the other groups, but the difference was only significant with the non-azotemia group. In conclusion, it was observed that azotemia is a common occurrence in neonatal calves with diarrhea, and there is a significant relationship between the severity of azotemia and blood gases. Therefore, it may be concluded that it would be beneficial to monitor renal functions during the treatment of calves with neonatal diarrhea.Cilj je ovog istraživanja bio procijeniti odnos između težine azotemije i pokazatelja plinova u krvi u 101 teleta s dijarejom. Telad je na temelju razine kreatinina podijeljena u tri skupine: skupina bez azotemije (5,01 mg/dL). Azotemija nije otkrivena u 35 od 101 teleta s dijarejom, blaga – umjerena azotemija pronađena je u 34 teleta, a teška azotemija u 32 teleta. Vrijednost pH krvi bila je znakovito niža , a razina kalija i laktata znakovito viša, u skupini s teškom azotemijom u usporedbi s ostalim dvjema skupinama. Iako su vrijednosti HCO3 - i BE u skupini teladi s teškom azotemijom bile niže nego u drugim skupinama, statistički znakovita je razlika pronađena samo u odnosu na skupinu s blago-umjerenom azotemijom. Razina ioniziranog kalcija (iCa+2) također je bila niža u skupini s teškom azotemijom u usporedbi s drugim skupinama, ali je razlika bila znakovita samo u odnosu na skupinu bez azotemije. Rezultati istraživanja pokazuju da se azotemija često pojavljuje u neonatalne teladi s dijarejom i da postoji znakovita povezanost između težine azotemije i plinova u krvi. Može se stoga zaključiti da bi praćenje bubrežne funkcije bilo korisno u liječenju teladi s neonatalnom dijarejom

The evaluation of vitamin K status in children with febrile seizure

Background: Febrile seizure is the most common neurological disorder in childhood. The exact pathophysiology of febrile seizures is unknown. Recent studies showed the role of vitamin K in nonhematological and inflammatory disorders. This study aimed to investigate the serum vitamin K levels in children with febrile seizures. Aims: To evaluate vitamin K levels in children with febrile seizures. Study Design: Prospective case-control study. Methods: This multicenter study examined representative populations in 8 different cities in Turkey between April 1, 2018 and April 1, 2019. Blood samples were taken from all children at presentation. Vitamin K1, vitamin K2, tumor necrosis factor-alpha, interleukin 1 beta, and interleukin 6 levels were determined by enzyme-linked immunosorbent assay. Results: A total of 155 children were included in the study—84 children with febrile seizures and 71 children in febrile control group. Serum vitamin K1 and vitamin K2 levels were also higher in children with febrile seizures than in the controls. The results of statistical analysis showed that vitamin K1 and vitamin K2 levels were correlated with tumor necrosis factor-alpha, interleukin 1 beta, and interleukin 6 levels. The median vitamin K1 and vitamin K2 levels of children experiencing their first febrile seizure were higher than those in children with recurrent febrile seizures. Type of febrile seizure has no effect on serum vitamin K1 and vitamin K2 levels. Conclusion: In children with febrile seizures, vitamin K levels are higher than those in the control group. These new findings may contribute to elucidating the etiopathogenesis of febrile seizures

Children in 2077: Designing Children’s Technologies in the Age of Transhumanism

What for and how will we design children’s technologies in the transhumanism age, and what stance will we take as designers? This paper aims to answer this question with 13 fictional abstracts from sixteen authors of different countries, institutions and disciplines. Transhumanist thinking envisions enhancing human body and mind by blending human biology with technological augmentations. Fundamentally, it seeks to improve the human species, yet the impacts of such movement are unknown and the implications on children’s lives and technologies were not explored deeply. In an age, where technologies can clearly be defined as transhumanist, such as under-skin chips or brain-machine interfaces, our aim is to reveal probable pitfalls and benefits of those technologies on children’s’ lives by using the power of design fiction

The frequency of Duchenne muscular dystrophy/Becker muscular dystrophy and Pompe disease in children with isolated transaminase elevation: results from the observational VICTORIA study

IntroductionElevated transaminases and/or creatine phosphokinase can indicate underlying muscle disease. Therefore, this study aims to determine the frequency of Duchenne muscular dystrophy/Becker muscular dystrophy (DMD/BMD) in male children and Pompe disease (PD) in male and female children with isolated hypertransaminasemia.MethodsThis multi-center, prospective study enrolled patients aged 3–216 months with serum alanine transaminase (ALT) and/or aspartate transaminase (AST) levels &gt;2× the upper limit of normal (ULN) for ≥3 months. Patients with a known history of liver or muscle disease or physical examination findings suggestive of liver disease were excluded. Patients were screened for creatinine phosphokinase (CPK) levels, and molecular genetic tests for DMD/BMD in male patients and enzyme analysis for PD in male and female patients with elevated CPK levels were performed. Genetic analyses confirmed PD. Demographic, clinical, and laboratory characteristics of the patients were analyzed.ResultsOverall, 589 patients [66.8% male, mean age of 63.4 months (standard deviation: 60.5)] were included. In total, 251 patients (188 male and 63 female) had CPK levels above the ULN. Of the patients assessed, 47% (85/182) of male patients were diagnosed with DMD/BMD and 1% (3/228) of male and female patients were diagnosed with PD. The median ALT, AST, and CPK levels were statistically significantly higher, and the questioned neurological symptoms and previously unnoticed examination findings were more common in DMD/BMD patients than those without DMD/BMD or PD (p &lt; 0.001).DiscussionQuestioning neurological symptoms, conducting a complete physical examination, and testing for CPK levels in patients with isolated hypertransaminasemia will prevent costly and time-consuming investigations for liver diseases and will lead to the diagnosis of occult neuromuscular diseases. Trial RegistrationClinicaltrials.gov NCT04120168

Determination of morphological characteristics of tumble pigeons reared in Kirikkale province

YÖK Tez ID: 592089Bu araştırmanın amacı Kırıkkale ilinde yetiştirilen taklacı güvercinlerin morfolojik özelliklerinin belirlenmesidir. Çalışma 2018 Mart - 2019 Ocak ayları arasında Kırıkkale İlinde yer alan 7 işletmedeki 42 erkek, 38 dişi olmak üzere toplam 80 güvercinle yürütülmüştür. Güvercinlerde vücut rengi, nişane, baş tipi, tepelilik, göz rengi, paçalılık, kanat ve kuyruk telek sayısı belirlenmiştir. Ortalama canlı ağırlık değeri 323.28 g, vücut uzunluğu 34.14 cm, kanat açıklığı ve uzunluğu 67.74 cm ve 30.63 cm, kuyruk uzunluğu 13.88 cm, göğüs çevresi, genişliği ve derinliği 20.34 cm, 50.31 mm, 57.75 mm, baş uzunluğu ve genişliği 48.29 mm ve 18.85 mm, gaga uzunluğu ve derinliği 15.78 mm ve 5.09 mm, incik çapı 4.76 mm olmuştur. Canlı ağırlık, göğüs genişliği ve göğüs derinliği bakımından yaş grupları arasında istatistiki olarak önemli (p < 0.05) fark bulunmuştur. Erkek ve dişilerde canlı ağırlık, kanat uzunluğu (p < 0.05), baş genişliği (p < 0.01), vücut uzunluğu ve gaga derinliği (p < 0.001) bakımından farklılıklar istatistiki olarak önemli bulunmuştur. Sonuç olarak, Kırıkkale ilinde yetiştirilen taklacı güvercinlerde bazı morfolojik özellikler açısından yaş grupları arasında farklılık (canlı ağırlık, göğüs genişliği, göğüs derinliği), bazı morfolojik karakterlerde de cinsiyetler arası farklılık (canlı ağırlık, kanat uzunluğu, baş genişliği, vücut uzunluğu ve gaga derinliği) olduğu tespit edilmiştir. Kırıkkale taklacısının Trakya Makaracısı, Bursa Oynarı, Alabadem ve filo güvercinlerinden farklı bir genotip, Ankara taklacısının ise bir varyetesi olabileceği düşünülmektedir.The aim of this study was to determine morphological characteristics of tumble pigeons reared in Kırıkkale province. The study was conducted with 80 pigeons (42 males and 38 females) in 7 farms in Kırıkkale Province between March 2018 and January 2019. In pigeons, body color, marking, head type, crest, eye color, longing, wing and tail count were determined. Average body weight was 323.28 g, body length 34.14 cm, wingspan and length 67.74 cm and 30.63 cm, tail length 13.88 cm, chest circumference, width and depth 20.34 cm, 50.31 mm, 57.75 mm, head length and width were 48.29 mm and 18.85 mm, beak length and depth 15.78 mm and 5.09 mm, shank diameter 4.76 mm. The difference between age groups in terms of body weight, chest width and chest depth was statistically significant (p < 0.05). In male and female individuals live weight, wing length (p < 0.05); head width (p < 0.01); The difference in body length and beak depth (p < 0.001) were statistically significant. İt was determined sex groups were statically different some morphological characteristics (body weight, wing length, head width, body length and beak depth), however age groups were statically different some morphological characteristics (body weight, chest width, chest depth). It is thought that Kırıkkale tumbler, may be a different genotip of Trakya Makaracısı, Bursa Oynarı, Alabadem and filo pigeons and also may be a different variety of Ankara tumbler

Kırıkkale ilinde yetiştirilen taklacı güvercinlerde morfolojik özelliklerin belirlenmesi

Tez (Yüksek Lisans) -- Kırıkkale Üniversitesi120401

Hemşirelerin Yönetsel Kararlara Katılımlarının İş Yaşam Kalitesine Etkisi

Amaç: Hastanelerde hemşirelerin iş yaşamı kalitesinin arttırılması, hasta bakımının kalitesini ve hasta memnuniyetini de arttırır. Bu çalışmada, hemşirelerin yönetsel kararlara katılımının iş yaşamı kalitesi üzerine etkileri araştırılmıştır. Çalışma Planı: Tanımlayıcı ve kesitsel olarak gerçekleştirilen çalışmanın örneklemini özel bir hastanede çalışan 180 hemşire oluşturdu. Çalışmanın verileri, Tanıtıcı Bilgiler Formu, Kararlara Katılım Ölçeği (KKÖ) ve Hemşirelerin İş Yaşam Kalitesi Ölçeği (HİYKÖ) ile değerlendirildi. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistiklerin yanı sıra t-testi, Mann- Whitney testi ve Kruskal Wallis varyans analizi kullanıldı. Veriler %95 güven aralığında değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya katılan hemşirelerin %26,7’si (n=48) 25 yaşın altında idi, %72,2’si (n=130) lisans mezunu olup, %85’i (n=153) servis hemşiresi olarak çalışıyordu. Yaş, eğitim düzeyi, devam eden bir öğretim programının varlığı, kurs ve sertifika programlarına katılım, pozisyon değişikliği ve çalışma süresinin iş yaşamı kalitesi üzerine etkisi istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.05). Hemşirelerin KKÖ puanları mevcut durum için 1,78±0.52; istenen durum için ise 2,6±0.63 olarak belirlendi (p<0.001). Sonuç: Hemşirelerin iş yaşamı kalitesini belirleyen faktörlerin iyileştirilmesine yönelik kurumsal düzenlemeler ve yönetsel kararlara katılım yoluyla hemşirelerin güçlendirilmesi, iş yaşamı kalitesini geliştirmeye katkı sağlayacaktır