The effect of long-term drug use on rational use of medicines in children with medical illness

Introduction: This study was conducted to investigate the effect of long-term drug use due to medical diseases on rational drug use in children, using data obtained from parents. It is a cross-sectional study. Methods: Among the 288 parents who applied to the pediatric outpatient clinics of Muğla Training and Research Hospital between January 1, 2022 and March 31, 2022; 144 people with children aged 0-12 who have a chronic disease and have been using regular medication for at least three months are included in the research group, 144 people who did not have a chronic disease and did not use medication constantly were determined as the control group. In addition to the form containing sociodemographic data and questions to evaluate rational drug use awareness, knowledge, attitudes and behaviors, the "Parental Attitude Scale For Rational Drug Use (PASRDU)" was answered through a face-to-face interview. Data analysis was conducted with SPSS 26 program with a confidence level of 95%. Parental Attitude Scale For Rational Drug Use scores showed normal distribution in both groups. Independent samples t-test was used to compare Parental Attitude Scale For Rational Drug Use scores according to groups, a chi-square test was used to compare the relationship between groups and categorical (grouped) variables, and a two-way ANOVA test was used to compare demographic characteristics and group variables according to Parental Attitude Scale For Rational Drug Use scores. Results: Of the parents participating in the study, 67.71% were mothers and 32.29% were fathers. The average age was 34.88±6.44 years in the research group and 33.57±6.57 years in the control group. The rates of having chronically ill individuals at home and individuals constantly using medication at home are higher in the research group and are statistically significant. While the presence of leftover or spare medication at home was be similar in the research and control groups, the rate of using these medications when necessary was 45.8% in the research group and 56.3% in the control group. While 43.1% of those in the research group did not give over-the-counter medicine to their children, this rate was 16% in the control group. The control group uses over-the-counter vitamins twice as much as the research group. The most commonly used over-the-counter medication in the entire population is antipyretics with a rate of 44.79%. The scores of the research group in Parental Attitude Scale For Rational Drug Use and its subscales are higher than the control group and are statistically significant. The place of residence for the longest time, educational level, having too much medication at home, and using non-prescription medication statistically affect the scores. In addition, the duration of the disease of the children in the research group significantly affected the Parental Attitude Scale For Rational Drug Use total score and the Accurate and Conscious Use subscale, and the disease group significantly affected the Effective and Safe Use subscale score. Conclusion: According to our research, long-term use of medication in children due to medical illness affects rational drug use. Accurate and current information is required in the preparation and use of drugs used in children due to the change in dosage and pharmaceutical form depending on age. In addition, herbal products and food supplements are also used during childhood. Therefore, the knowledge, attitudes and behaviors of healthcare professionals and parents affect children’s health. As studies on rational drug use in different regions in our country increase, more detailed and separate planning can be made for drugs used in childhood while preparing education and policies for rational drug use

Continuous professional development and learning needs of physicians without vocational training: a cross-sectional study

Amaç: Sürekli mesleksel gelişim (SMG), mezuniyet öncesi ve sonrası eğitimi tamamlayan sürekli bir öğrenme sürecidir. Bu çalışmanı n amacı, farklı ortamlarda çalışan uzman olmayan hekimlerin öğrenme gereksinimleriyle tercih ettikleri SMG etkinlikleri ve eğitim yöntemlerini belirlemek ve gelecekte düzenlenecek SMG etkinlikleri için sonuçlar çıkarmaktır. Yöntem: Denizli’de farklı ortamlarda çalışan uzman olmayan 473 hekim çalışmanın evrenini oluşturdu ve tamamı çalışmaya alındı. Beşli Likert tipi puanlaması olan ve öğrenme ihtiyaçları ile ilgili açık uçlu sorular içeren 22 maddelik bir anket formu Ocak-Mayıs 2009 tarihleri arasında katılımcılara gönderildi. Ankette yer alan maddelerin güvenilirlik katsayısı yüksek bulundu (Cronbach Alfa=0.83). Bulgular: Anketin yanıtlanma oranı %54.3 idi (s=257). Hekimlerin %79.8’i (s=205) bir günde ortalama 30’dan fazla hasta gördüklerini ve %77.4’ü (s=199) bir poliklinik gününde 5-15 arası klinik soru ile karşılaştıklarını bildirdiler. En sık tercih edilen bilgi kaynakları tıbbi kitaplar ve dergilerdi; bunları internet takip etti. En sık tercih edilen SMG yöntemleri ise tıbbi beceri kursları ve küçük grup çalışmalarıydı. Sonuç: Uzman olmayan birinci basamak ve acil servis hekimleri, geleneksel eğitim yöntemlerini değil öğrenen merkezli, kendi kendine öğrenmeye ve karşılıklı etkileşime dayalı etkinlikleri tercih etmektedirler. Bu durumun gelecekte düzenlenecek olan SMG programlarında dikkate alınması sağlık hizmetlerinin kalitesinde iyileşme sağlayabilir.Objective: Continuing professional development (CPD) is a continuing learning process that complements formal undergraduate education and postgraduate training. The aim of this study was to define learning needs, and preferred CPD activities and educational methods of non-vocationally trained physicians working in different settings and to draw conclusions for future CPD activities. Methods: All physicians without vocational training working in Denizli were enrolled (s=473). A self-completed 22-item questionnaire with five-point Likert-type scale was sent to the participants from January 2009 to May 2009. The learning needs of the participants were asked in open-ended questions. The reliability coefficient of items in the questionnaire was high (Cronbach's Alpha= 0.83). Results: The response rate was 54.3% (n=257). Of 257 physicians, 79.8% (n=205) reported that they saw 30 and more patients per day and 77.4% (s=199) reported that they encountered with 5-15 clinical questions per day. The most common preferred sources of information were medical textbooks and journals, followed by internet. The most common preferred methods of CPD were medical skills courses and workshops. Conclusions: Primary care and emergency care physicians without vocational training do not seem to prefer traditional educational methods but rather they prefer learner-centered, selfdirected and interactive CPD activities. Taking this situation into consideration while planning the future CPD programs may improve the quality of health care provision

The histopathological features of cerebellar hemangioblastoma: Two case reports

Capillary hemangioblastomas are benign, highly vascular tumors of controversial origin limited almost exclusively to the central nervous system. These tumors make up about 1 to 2 percent of all intracranial neoplasms and occur primarily in the posterior fossa. Most commonly they develop in the cerebellum of male adults in the third through fifth decades of life. Although the majority of the cases arise sporadically, some hemangioblastomas are associated with the autosomal dominantly inherited disease, von Hippel-Lindau syndrome. In this article, 2 cases of hemangioblastoma, diagnosed in our department of pathology are presented and the histopathological and the clinical features are discussed

Do histologically aggressive subtypes of papillary thyroid microcarcinoma have worse clinical outcome than non-aggressive rapillary thyroid microcarcinoma subtypes? A multicenter cohort study

Histologically aggressive micropapillary thyroid carcinomas (PTMC) subtypes are thought to be associated with an aggressive clinical course. However, evidence for unfavorable clinical outcomes in patients with aggressive PTMC subtypes is not clear. In this study, we intended to determine the difference in clinical outcomes between patients with aggressive and non-aggressive PTMC subtypes. In this multicenter cohort study, the computer-recorded clinical and histopathological data of patients who underwent thyroid surgery between January 2000 - January 2021 in 9 referral centers and were diagnosed as PTMC were analyzed. A total of 1585 patients [female 1340 (84.5%), male 245 (15.5%), mean age 47.9 +/- 11.63 years), with a mean follow-up time of 66.55 +/- 37.16 months], were included in the study. Ninety-eight cases were diagnosed as aggressive and 1487 as non-aggressive subtypes. Persistent/recurrent disease was observed in 33 (33.7% )and 41 (2.8%) patients with aggressive and non-aggressive subtypes (p 1 cm in size. Therefore, the histopathological subtype of PTMC should be taken into consideration to tailor a personalized management plan

İnter-disipliner Yaklaşımla Gençliğin Umudu Toplumun Beklentileri

Gençlik üzerine yapılan açıklamaların uzun bir liste oluşturduğu dikkate alınırsa bu konuda söylenmemiş olanın ne olduğunu sorgulamak, bizi yeniden gençlik çalışmalarına doğru itmektedir. Bu noktadan bakıldığında elinizdeki kitabın, gençliğe farklı disiplinlerden yaklaşan inceleme ve araştırmalardan oluştuğu görülür. Siz değerli okurlarımıza hem Merkezimizin kuruluşundan hem de "Gençliğin Umudu Toplumun Beklentileri" isimli bu kitabın serüve­ninden kısaca söz etmek istiyorum.Hacettepe Üniversitesi Gençlik Araştırmaları ve Uygulama Merkezi (HÜGAUM) 1999 yılında Prof. Dr. Birsen Gökçe tarafından, farklı disiplin­lerden oluşan, içlerinde benim de bulunduğum akademisyenlerin bir araya gelmesiyle kuruldu. Bu dönemde en ses getirici etkinliğimizin "Öğrenci Kongresi" olduğunu belirtmem gerekir. Sayın Gökçenin emekli olmasının ardından 2004 yılında Prof. Dr. Nilüfer Voltan Acar'ın Müdürlüğünde Mer­kezimizin faaliyetleri konferanslar düzenleme, yabancı konuşmacılar davet etme biçiminde sürdürüldü. Merkezimiz faaliyetlerini 2012 yılından bu yana faklı disiplinlerden akademisyenlerin katkılarıyla tarafımdan yürütülmektedir. Bu süreç zarfında gençlerin kendilerini geliştirmelerine ve farklı konular­da bilgilendirmelerine yardımcı olan seminer, konferans ve bilgilendirme toplantılarına ilişkin etkinliklerin her yıl düzenli olarak yapılmasına özen gösterildi. 2015 yılının Mart ayında toplanan yönetim kurulumuzun kararıyla ilgi alanları gençlik çalışmaları olan akademisyenlerin katkılarından oluşan bir kitabın yayınlanması için planlama çalışmalarına girişildi. İstedik ki, yapılan çalışmaların kalıcılığı sağlansın. "Söz uçup gider, yazı ise kalır" mottosundan hareketle arşivimizde bulunmasını istediğimiz, bize eşlik edecek bir kitabımızın üniversitemiz adına yayınlanması onur ve kıvanç verecekti. Bu minvalde 2015 Aralık ayı sonu itibarıyla toplanan araştırma, inceleme ve derleme çalışmaları editöryel düzenlemelerden geçirilerek, üniversitemiz Eğitim Komisyonunun 2016-1097 sayılı kararıyla 2016 yılında basılması uygun bulundu. HÜGAUM olarak sevindirici olan bu gelişme bizlere, gençlik için başta araştırma projeleri olmak üzere çeşitli çalıştay, sempozyum ve konferans düzenleme konusunda bir motivasyon oluşturdu. Bu anlamda Rektörümüz Sayın Prof. Dr. HalukÖzene sağlamış oldukları imkan ve katkılardan dolayı minnettarım. Yine kitabın oluşturulması ve basılması konusunda bizleri cesaretlendiren ve bu konuda her zaman destek veren Rektör Yardımcımız Sayın Prof. Dr. Cemal Güzele çok teşekkür ederim.Hacettepe Üniversitesi Yayınları olarak basılan bu kitaba araştırma-in- celeme-derleme makaleleriyle katkı veren çok değerli yazarlarımıza, kitap çalışmasında bana destek veren ve cesaretlendiren yönetim kurulu üyelerimiz Prof. Dr. Oya Hazer e, Doç. Dr. Birsen Şahin Kütük'e, Doç. Dr. Aslıhan Öğün Boyacıoğlu'na, Doç. Dr. Gonca Gökalp Arslan'a, Doç. Dr. Canan Koca Arıtan'a, Yard. Doç. Dr. Şinasi Teke ve kitap hazırlıklarının başından itibaren özenle gönüllü olarak çalışan, editöryel düzenlemelere büyük katkı sağlayan Sosyoloji Bölümünde OYP Araştırma Görevlisi olup, 2016 Temmuz ayından itibaren Pamukkale Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyoloji Bölümünde görevine devam eden Mehmet Çakıra çok teşekkür ederim. Kitabın yayınlanmasında emeği geçen Hacettepe Üniversitesi Matbaa ve Basım işlerinde çalışanların ellerine sağlık. Bu kitap kolektif bir çalışmanın ürünü olarak sizlerin okumasına ve değerlendirilmesine sunulmuştur. Olgun düşünüp, genç kalmak dileğiyle