The Europeanization of the Bundestag: From Observer to Player? Bertelsmann Studies

Never before has the role of the German Bundestag with regard to European integration been so intensively discussed as during the European financial and debt crisis. However, it is easy to overlook the fact that major changes have come about in the participation of the German Parliament in European policy. On the one hand, this is as a result of the Treaty of Lisbon, which emphasizes the role of national parliaments in Article 12 TEU and grants them additional rights in some fields. On the other hand, it is also because of German law, not least spurred on by the rulings of the Federal Constitutional Court, ranging from its rulings on the European Arrest Warrant in 2005 and the Treaty of Lisbon in 2009 to its rulings on the socalled rescue packages in 2011 and 2012. Upon closer examination of the most recent developments, it thus becomes apparent that the Bundestag’s political actions can now no longer be seen as “empty” as is alleged in most of the more dated specialist literature. The changes in the law over the past few years have enabled the Bundestag to play both a monitoring and participatory role in German European policy

Zmiana granic w Europie Środkowo-Wschodniej? Wzorce migracji i reakcje polityczne

Celem tekstu jest przedstawienie zagadnienia migracji do Europy Środkowo-Wschodniej oraz polityki migracyjnej, prowadzonej przez nowe państwa członkowskie UE, z wykorzystaniem pojęcia pogranicza. Koncentracja na granicach i obszarach, jakie te granice dzielą pozwala uwzględnić nową perspektywę naukową, znajdującą wyraz w nowych terminach, takich jak „topograficzny” i „przestrzenny.” Tekst ma zatem podwójny cel. Z jednej strony usiłuje prześledzić i wyjaśnić ruchy migracyjne powodujące napływ oraz odpływ imigrantów z nowych państw członkowskich UE oraz reakcje tychże państw. Z drugiej stawia pytanie, co te ruchy ludnościowe mówią nam na temat Europy Środkowo-Wschodniej jako pogranicza w nowym, ewoluującym systemie politycznym UE. Aby zrealizować te dwa cele zastosowano metaforyczne pojęcie pogranicza. Nie posiada ono ustalonej definicji. Stosuje się je raczej dla określenia różnych zjawisk związanych z pograniczem, takich jak otwartość bądź zamknięcie granic, intensywność wzajemnych relacji pomiędzy obiema stronami granicy, różnorodny rozwój po obu stronach, polityczne i społeczne podejście do granic w szerszej polityce dotyczącej granic. W związku z tym, zagadnienia pogranicza nie można po prostu sprowadzić do kwestii napięć pomiędzy granicami otwartymi a bezpiecznymi.Celem tekstu jest przedstawienie zagadnienia migracji do Europy Środkowo-Wschodniej oraz polityki migracyjnej, prowadzonej przez nowe państwa członkowskie UE, z wykorzystaniem pojęcia pogranicza. Koncentracja na granicach i obszarach, jakie te granice dzielą pozwala uwzględnić nową perspektywę naukową, znajdującą wyraz w nowych terminach, takich jak „topograficzny” i „przestrzenny.” Tekst ma zatem podwójny cel. Z jednej strony usiłuje prześledzić i wyjaśnić ruchy migracyjne powodujące napływ oraz odpływ imigrantów z nowych państw członkowskich UE oraz reakcje tychże państw. Z drugiej stawia pytanie, co te ruchy ludnościowe mówią nam na temat Europy Środkowo-Wschodniej jako pogranicza w nowym, ewoluującym systemie politycznym UE. Aby zrealizować te dwa cele zastosowano metaforyczne pojęcie pogranicza. Nie posiada ono ustalonej definicji. Stosuje się je raczej dla określenia różnych zjawisk związanych z pograniczem, takich jak otwartość bądź zamknięcie granic, intensywność wzajemnych relacji pomiędzy obiema stronami granicy, różnorodny rozwój po obu stronach, polityczne i społeczne podejście do granic w szerszej polityce dotyczącej granic. W związku z tym, zagadnienia pogranicza nie można po prostu sprowadzić do kwestii napięć pomiędzy granicami otwartymi a bezpiecznymi

Hidden parallels transformation research and European studies in dialogue

Scientists often distinguish three groups of countries in the post-socialist area. The hub of the first group is Russia, the country that – as a self-contained entity – has often been a core subject of the traditional so-called ‘East European studies’. In spite of all the difficulties following the demise of the Soviet Union, the political leaders of Russia managed to maintain strong ties with a small circle of states (e.g. with Belarus or Kazakhstan). The second group is comprised of the countries of East Central Europe (that is the Baltic states, Poland, Czech Republic, Hungary, and Slovakia) which, slowly but surely, have stopped being the subject of interest of East European studies. Their membership in the EU and their political aversion to Russia has led to the situation whereby the most important coordinates of their political development are being determined in Brussels and in cooperation with the other members of the EU.Udostępnienie publikacji Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego finansowane w ramach projektu „Doskonałość naukowa kluczem do doskonałości kształcenia”. Projekt realizowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój; nr umowy: POWER.03.05.00-00-Z092/17-00

Studia europejskie jako element internacjonalizacji szkolnictwa wyższego w Unii Europejskiej

European studies as an element of internationalization of tertiary education in the European UnionStudia europejskie jako element internacjonalizacji szkolnictwa wyższego w Unii Europejskie

Democracy promotion in Eastern Europe in the context of the European Neighbourhood Policy (ENP)

The paper argues that democracy promotion within the ENP should not be seen primarily as a continuation to enlargement policy. On the empiric level, the ENP constitutes a foreign policy tool which integrates some elements of previous enlargment rounds in its overall strategy. On the analytic level, the study of democracy consolidation is only indirectly linked to the question of the potential EU membership of ENP target states. ENP is analysed with the concept of embedded democ-racy, identifying the potential grip of the EU on different do-mains of a consolidating democracy. The paper then analyses the utilized instruments of democracy promotion within the ENP and tests their coherence with regard to two East Euro-pean States (Moldova, Ukraine)

Autokratie und Wahldemokratie in Belarus, Russland und der Ukraine

Der Text ist in drei Abschnitte unterteilt. Im ersten Teil soll erläutert werden, wie die in Belarus, Russland und der Ukraine bestehenden Herrschaftsregimes typologisch einzuordnen sind. Dazu wird ein Modell vorgestellt, in dem die drei Staaten einen Platz finden. Im zweiten Teil des Textes werden drei Ansätze vorgestellt, die allesamt darauf hinweisen, dass aus theoretischer Sicht eine Entwicklung der drei Staaten zu liberaldemokratischen Regimes eher unwahrscheinlich ist. Erörtert werden dabei die Modernisierungstheorie, der Ansatz der politischen Kulturforschung und ein politökonomischer Ansatz. Im dritten Teil soll dann versucht werden, die spezifischen Elemente einer ostslawischen Herrschaftskultur herauszuarbeiten. Dieser Begriff soll dabei darauf hinweisen, dass eine Kultur des Herrschens sowohl durch ein historisch bestimmtes Herrschaftsverständnis bei den Eliten als auch durch ein gegebenes institutionelles Umfeld geprägt ist. In der historischen Dimension wird dabei der Frage nachgegangen, inwiefern das Verhalten der Regierenden auf bestimmte legacies Vermächtnisse zurückzuführen ist. In der institutionellen Dimension wird auf Elemente des typologischen Modells aus dem ersten Teil des Textes zurückgegriffen, nämlich Wahlen, Medienö ffentlichkeit und die Existenz von Verfassungskonflikten. Zusammengenommen entsteht dann das Bild einer den drei ostslawischen GUS-Staaten gemeinsamen, auf die Wahldemokratie ausgerichteten Herrschaftskultur

"Nationalism and anti-EU mobilization in postsocialist Europe"

In this paper anti-EU mobilization in post-socialist EU accession states is treated as a relevant phenomenon both on attitude and parliamentary level. It is argued that Euro-skepticism is not an isolated phenomenon but has to be interpreted as an issue in party competition which is rooted in social-cultural and socio-economic conflict. Two party families are bound to rely on the EU issue in their efforts to attract voters: nationalist and post-communist parties. Whereas nationalist forces tend to reject the whole idea of integration for ideological reasons, post-communist forces throw an eye on the redistributive effect of Brussels' structural funds and therfore are somewhat contradictiory as to the scope of EU rejection

"Nationalism and anti-EU mobilization in postsocialist Europe"

In this paper, anti-EU mobilization in post-socialist EU accession states is treated as a relevant phenomenon both on attitude and parliamentary level. It is argued that Euro-skepticism is not an isolated phenomenon but has to be interpreted as an issue in party competition which is rooted in socio-cultural and socio-economic conflict. Two party families are bound to rely on the EU issue in their efforts to attract voters: nationalist and post-communist parties. Whereas nationalist forces tend to reject the whole idea of integration for ideological reasons, post-communist forces throw an eye on the redistributive effect of Brussels' structural funds and therefore are somewhat contradictory as to the scope of EU rejection