Evaluating higher education teaching performance using combined analytic hierarchy process and data envelopment analysis

Evaluating higher education teaching performance is complex as it involves consideration of both objective and subjective criteria. The student evaluation of teaching (SET) is used to improve higher education quality. However, the traditional approaches to considering students’ responses to SET questionnaires for improving teaching quality have several shortcomings. This study proposes an integrated approach to higher education teaching evaluation that combines the analytical hierarchy process (AHP) and data envelopment analysis (DEA). The AHP allows consideration of the varying importance of each criterion of teaching performance, while DEA enables the comparison of tutors on teaching as perceived by students with a view to identifying the scope for improvement by each tutor. The proposed teaching evaluation method is illustrated using data from a higher education institution in Greece

The effects of training with high-speed interval running on muscle performance are modulated by slope

© 2021 The Authors. Published by Wiley. This is an open access article available under a Creative Commons licence. The published version can be accessed at the following link on the publisher’s website: https://doi.org/10.14814/phy2.14656We examined changes in selected muscle performance parameters after 8 weeks of interval training using two opposite running inclinations. We hypothesized that the uphill training will affect endurance muscle performance outcomes, whereas the downhill training will affect power muscle performance outcomes. Fourteen physically active volunteers were randomly assigned into either the Uphill group (UG; n = 7; uphill interval running at +10% incline) or the Downhill group (DG; n = 7; downhill interval running at -10% incline) and completed 16 training sessions. Each session consisted of ten 30 s treadmill runs at 90% of maximum aerobic speed (MAS) with a work to rest ratio of 1:2. Vertical jump performance, isometric (MVC) and isokinetic torque of knee extensors and flexors, and fatigue of knee extensors were evaluated pre and post-training. Moreover, body composition (via bioimpedance) and vastus lateralis muscle architecture (via ultrasonography) were assessed pre and post-training. Relative lean tissue mass, relative fat mass, and squat jump (cm) significantly (p < .05) changed from baseline values by +4.5 ± 4.0%, -11.5 ± 9.6%, and +9.5 ± 11.7%, respectively, only in the DG. Similarly, DG improved absolute values of knee extension rate of torque development and impulse (p < .05), whereas knee flexion peak torque angle significantly decreased in both groups (p < .05). On the other hand, the UG increased the number of repetitions achieved during the fatigue protocol and total work by 21.2 ± 32.6% and 13.8 ± 21.2%, respectively (p < .05). No differences were found between groups in muscle architecture. Introducing variations in slope during HIIT could be used to induce specific improvements toward muscle endurance or power performance characteristics.Published versio

Staging of Schizophrenia with the Use of PANSS: An International Multi-Center Study

Introduction: A specific clinically relevant staging model for schizophrenia has not yet been developed. The aim of the current study was to evaluate the factor structure of the PANSS and develop such a staging method.Methods: Twenty-nine centers from 25 countries contributed 2358 patients aged 37.21 ± 11.87 years with schizophrenia. Analysis of covariance, Exploratory Factor Analysis, Discriminant Function Analysis, and inspection of resultant plots were performed.Results: Exploratory Factor Analysis returned 5 factors explaining 59% of the variance (positive, negative, excitement/hostility, depression/anxiety, and neurocognition). The staging model included 4 main stages with substages that were predominantly characterized by a single domain of symptoms (stage 1: positive; stages 2a and 2b: excitement/hostility; stage 3a and 3b: depression/anxiety; stage 4a and 4b: neurocognition). There were no differences between sexes. The Discriminant Function Analysis developed an algorithm that correctly classified >85% of patients.Discussion: This study elaborates a 5-factor solution and a clinical staging method for patients with schizophrenia. It is the largest study to address these issues among patients who are more likely to remain affiliated with mental health services for prolonged periods of time.<br /

Mental representations and cognitive penetrability: searching the limits of mental partitioning

A basic thesis of the Cognitive Revolution in psychology and in cognitive science has been the idea that the mind processes symbolic representations in a formal way. The idea that mental activity is mediated by representations provided a solution to a long standing problem in the foundations of psychology and at the same time served as inspiration for new lines research. Visual mental images play an important role in thinking, but there is no agreement among cognitive scientists as to what are the kinds of symbols that the mind processes. Does thought consist of mental representations in the form of conditionals of the predicate calculus, that is, rules of the ‘if...then...’ type or do we form mental models of the outside world which bear an analogical relation to the real world like those of a photograph to the item photographed?The basic aim of the present study is to contribute to the ongoing work on mental representations by extending the research to an unexplored area both in the Greek and the international scene, that of mental partitioning. Our attempt was to find a solution to the problem generated by the Kosslyn – Pylyshyn controversy as to whether the language of thought which is considered as basis to any mental activity is of analogue nature (it makes use of mental imagery) or whether it is exclusively of digital nature like language. The batteries of tests administered were of spatial perception and mental partition tasks which were designed on the basis of previous research. Our sample consisted of 498 participants of whom the 234 were male (Ν=234)and the 264 were female(Ν=264). For the statistical processing of our data we employed reliability analysis, descriptive analysis and ANOVA in order to investigate the differences between scores in spatial perception, mental partitioning tasks and the independent variables. According to our results we detected significant peculiarities in the cognitive performance of the participants in the tasks of mental partitioning, and especially so in the tasks involving the mental partitioning of the Moebius strip, indicating certain limitations inherent in human thinking. The participants exhibited a marked tendency of cognitive bias formed by former experience which kept them from adopting alternative and more effective ways of providing solutions to the tasks proposed. The results of our research lead to the conclusion that the task of mental partitioning of mental or even externally presented representations of a simple yet novel real object is carried out in verbal rather than visual form of representation. In partitioning the Moebius strip our participants see what they ‘know’ and not what is in front of them. The position we are led to adopt is closer to that of Pylyshyn (2002, 2003), who maintained that visuall mental imagery depends on abstract form of thought and on previous knowledge, Specifically it rests on previous abstract propositional thought and knowledge rather than on concrete perceptual processes like the ones proposed by Kosslyn and Sheppard. (Pylyshyn, 2002, 2003).Βασική θέση της Γνωστικής Επανάστασης στην ψυχολογία και της γνωσιοεπιστήμης γενικότερα υπήρξε η ιδέα ότι ο νους χειρίζεται με τυπικό τρόπο συμβολικές αναπαραστάσεις. Η ιδέα ότι η νοημοσύνη διαμεσολαβείται από αναπαραστάσεις έλυσε ένα θεμελιακό πρόβλημα στο ξεκίνημα της ψυχολογίας και παράλληλα ενέπνευσε και μια σειρά από έρευνες. Οι οπτικές νοερές εικόνες παίζουν σημαντικό ρόλο στη σκέψη, οι γνωστικοί επιστήμονες όμως δε συμφωνούν για το τι είδος σύμβολα είναι αυτά που επεξεργάζεται ο νους. H σκέψη συνίσταται από νοητικές αναπαραστάσεις που έχουν τη μορφή του κατηγορηματικού λογισμού, τη μορφή κανόνων του τύπου «Εάν…τότε», ή σχηματίζουμε νοητικά μοντέλα του εξωτερικού κόσμου, τα οποία έχουν αναλογική σχέση με τον πραγματικό κόσμο όπως η σχέση μιας φωτογραφίας με το αντικείμενο που φωτογραφίζετε;Βασικός στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να συμβάλει στην κάλυψη ενός μέρους της έρευνας των νοητικών αναπαραστάσεων σε σχέση με τον ανεξερεύνητο για τα Ελληνικά και τα διεθνή δεδομένα χώρο της νοερής διχοτόμησης. Έγινε προσπάθεια να δοθεί απάντηση στη διαμάχη Kosslyn - Pylyshyn, η οποία θέτει το ερώτημα κατά πόσο η γλώσσα της σκέψης, που θεωρείται ως βάση κάθε νοητικής διεργασίας, είναι αποκλειστικά αναλογικής φύσης (κάνει χρήση νοερών εικόνων) ή είναι αποκλειστικά ψηφιακής φύσης σαν τη γλώσσα. Οι συστοιχίες των έργων που χορηγήθηκαν περιελάμβαναν έργα χωρικής αντίληψης και νοητικής διχοτόμησης, τα οποία διαμορφώθηκαν με βάση προϋπάρχουσες έρευνες. Το δείγμα αποτέλεσαν συνολικά 498 άτομα, οι 234 ήταν άνδρες (Ν=234) και οι 264 ήταν γυναίκες (Ν=264). Για τη στατιστική επεξεργασία των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν η ανάλυση αξιοπιστίας των δοκιμασιών (reliability analysis), περιγραφική στατιστική (descriptive analysis) και αναλύσεις διακύμανσης ANOVA για τη διερεύνηση διαφορών μεταξύ των επιδόσεων στην χωρική αντίληψη, την νοητική διχοτόμηση και τις ανεξάρτητες μεταβλητές. Συμπερασματικά, από τα αποτελέσματα διαπιστώθηκε ότι η γνωστική συμπεριφορά των συμμετεχόντων κατά την επίλυση των έργων νοητικής διχοτόμησης αντικειμένων, και ιδιαίτερα στην προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος νοητικής διχοτόμησης της λωρίδας Moebius, παρουσίασε σημαντικές ιδιαιτερότητες που αφορούν κυρίως τους περιορισμούς στους οποίους υπόκειται η ανθρώπινη σκέψη. Τα υποκείμενα παρουσίασαν νοερές τάσεις (γνωστική προκατάληψη) ανάλογες με την προηγούμενη εμπειρία τους, οι οποίες τους εμπόδισαν να υιοθετήσουν άλλους εναλλακτικούς και ίσως αποτελεσματικότερους τρόπους λύσης. Τα αποτελέσματα της έρευνας μας οδηγούν στη θέση ότι η διαδικασία νοητικής διχοτόμησης της νοερής ή εξωτερικής αναπαράστασης ενός απλού, πρωτόγνωρου και υπαρκτού αντικειμένου, προσεγγίζει τη λεκτική παρά την εικονική μορφή αναπαράστασης. Τα άτομα κατά την διαδικασία νοητικής διχοτόμησης της λωρίδας του Moebius βλέπουν αυτό που «ξέρουν» και όχι αυτό που υπάρχει στην πραγματικότητα. Η θέση αυτή προσεγγίζει τη θέση του Pylyshyn (2002, 2003), ο οποίος υποστήριξε ότι η οπτική νοερή απεικόνιση εξαρτάται από αφηρημένες μορφές σκέψης και από προηγούμενη γνώση. Συγκεκριμένα εξαρτάται από αφηρημένη προτασιακή σκέψη και γνώση, παρά από αντιληπτικές διεργασίες όπως αυτές που προτάθηκαν από τους Kosslyn και Sheppard (Pylyshyn, 2002, 2003)

Οξείες και χρόνιες επιδράσεις της διαλειμματικής άσκησης υψηλής έντασης στην απόδοση και στη λειτουργία του μυός

High intensity interval training (HIIT) has recently emerged as an effective method for improving athletic performance in elite or recreational athletes of almost all sports, in addition to offering health related fitness benefits. Interval training at or near VO2max speed is considered an effective approach to enhance endurance. However, it has not been previously explored whether changing the running surface slope during HIIT may result in distinct muscular metabolic and structural adaptations. It is expected that due to a variation in metabolic cost, muscle recruitment patterns and possibly the lengths at which the involved muscles operate, compared to level running, slope modulation could differentially affect strength or endurance capacity determinants. Furthermore, implementation of incline in a running exercise training intervention could potentially differentiate redox status balance and autonomic nervous system indices since different muscle mechano reflexes may differentially modulate sympathetic and parasympathetic neural outflow during exercise. The purpose of the study was to assess differences in body composition, strength & power outcomes, muscle architecture, endurance capacity determinants, redox status imbalance and HRV indices after 8 weeks of HIIT.Methods: A preliminary pilot work was used to determine work:rest ratios, feasible sampling, subject tolerance to uphill and downhill HIIT, and guided the design of the HIIT protocol. Then, fourteen healthy and generally active volunteers, aged 31.9 ± 6.9 were randomly divided in two groups: the Uphill group (UG, n=7), performed uphill HITT training and the Downhill group (DG, n=7) downhill HIIT training, including 16 workouts in 8 weeks. Each workout consisted of ten 30 s runs with a work to rest ratio of 1:2 at 90% of their Maximum Aerobic Speed (MAS), at either +10 or -10 grade. At midpoint the MAS was determined anew to account for any need for adjustment. A variety of physical (body composition, muscle architecture indices), physiological (strength and power performance, aerobic capacity, heart rate variability indices) and biochemical (blood redox status markers) assessments were performed before and after the intervention. Statistical analysis included raw data and relative values (as per index) or delta differences. Results: Study 1Body weight and BMI remained unchanged for both groups, with no differences between the UG and DG either pre- or post-intervention Relative lean tissue mass, and relative fat mass changed (p 0.05). Post-hoc tests showed that there were significant changes after the training program only in the downhill group for STD HR (3.9 ± 1.3 vs 5.1 ± 1.5 bpm), RMSSD (8.6 ± 3.7 vs 12.8 ± 5.1 ms), pNN50(%) (0.2 ± 0.4 vs 1.2 ± 1.4), Poincaré SD1 (6.1 ± 2.6 vs 9.1 ± 3.6 ms), and Poincaré SD2/SD1 (4.1 ± .05 vs 3.3 ± .09); (p0.05). Post-hoc tests έδειξαν ότι υπήρξε σημαντική μεταβολή στο τέλος της προπονητικής περιόδου μόνο στην ομάδα της κατηφόρας στους δείκτε STD HR (3.9 ± 1.3 vs 5.1 ± 1.5 bpm), RMSSD (8.6 ± 3.7 vs 12.8 ± 5.1 ms), pNN50(%) (0.2 ± 0.4 vs 1.2 ± 1.4), Poincaré SD1 (6.1 ± 2.6 vs 9.1 ± 3.6 ms), and Poincaré SD2/SD1 (4.1 ± .05 vs 3.3 ± .09); (p<0.05).. Για την Ανάλυση 3 υπήρξε επίδραση της προπόνησης για την Mean RR (p = 0.042), επίδραση της ομάδας για τους δείκτες Mean RR, RMSSD, HF, και Poincaré SD1 (p<0.05), και αλληλεπίδραση της προπόνησης και της ομάδας για την Mean RR (p = 0.037). Στην Ανάλυση 4, υπήρξε επίδραση της ομάδας για τους δείκτες SDNN, Poincaré SD2 και ApEn (p<0.05). Συμπεράσματα: Η μεταβολή της κλίσης πάνω στην οποία εκτελείται η διαλειμματική προπόνηση υψηλής ταχύτητας, μπορεί να αποτελέσει την βάση πάνω στην οποία θα επέλθει βελτίωση σε συγκεκριμένες παραμέτρους της μυϊκής αντοχής ή της μυϊκής ισχύος, και σε παράγοντες απόδοσης στο τρέξιμο ανάλογα με τον προσανατολισμό της προπόνησης προς την βελτίωση της αντοχής (ανηφόρα) ή της ισχύος (κατηφόρα).Αναφορικά με τους δείκτες δύναμης και ισχύος, η προπόνηση με διαλειμματικό τρέξιμο στην κατηφόρα βελτίωσε σημαντικά το άλμα και τον ρυθμό ανάπτυξης ροπής των εκτεινόντων του γόνατος. Από την άλλη, η προπόνηση με διαλειμματικό τρέξιμο στην ανηφόρα βελτίωσε την μυϊκή αντοχή.Όσον αφορά τους δείκτες αερόβιας ικανότητας, η μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου δεν άλλαξε με την προπόνηση σε καμμία ομάδα. Βελτιώθηκε όμως ο χρόνος άσκησης έως την εξάντληση και, ως έναν βαθμό η οικονομία, για την ομάδα της ανηφόρας. Δεδομένης της μεγάλης διαφοράς στην συνολική επιβάρυνση, είναι αξιοσημείωτο ότι προπόνηση με διαλειμματικό τρέξιμο στην κατηφόρα διατήρησε την συνολική αερόβια ικανότητα στα αρχικά επίεπδα.Η διαλειμματική προπόνηση υψηλής ταχύτητας σε κλίση έδειξε να μειώνει την ολική αντιοξειδωτική ικανότητα (TAC) στο αίμα τόσο στην οξεία όσο και στην χρόνια φάση της άσκησης. Παράλληλα όμως παρατηρήθηκε μείωση της συγκέντρωσης PC στο αίμα στο τέλος της προπονητικής περιόδου. Επιπλέον, ενώ πριν την έναρξη της προπονητικής περιόδου το διαλειμματικό τρέξιμο στην κατηφόρα προκάλεσε λιγότερη υπεροξείδωση λιπών σε σύγκριση με την ανηφόρα, η αθροιστική επίδραση της έκκεντρης άσκησης στην διάρκεια του χρόνου, δύναται να αντιστρέψει το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Τέλος, η ένταση της άσκησης δείχνει να επηρεάζει τους δείκτες HRV μετά την προπονητική περίοδο 8 εβδομάδων με την άσκηση χαμηλής έντασης να επηρεάζει θετικά την ενεργοποίηση του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος , ενώ η κλίση δείχνει να μην επηρεάζει προπονητικές προσαρμογές σχετικές με την μεταβλητότητα της καρδιακής συχνότητας

Ανάλυση οικονομικών καταστάσεων των ναυτιλιακών εταιρειών DANAOS SHIPPING CO και DIANA SHIPPING INC

Αντικείμενο της παρούσας εργασίας αποτελεί η ανάλυση των οικονομικών καταστάσεων των ναυτιλιακών εταιρειών DANAOS SHIPPING CO και DIANA SHIPPING INC για το χρονικό διάστημα τετραετίας από το 2018 έως το 2021. Ξεκινώντας γίνεται παρουσίαση των παραπάνω εταιρειών και στη συνέχεια υπάρχει απεικόνιση των οικονομικών καταστάσεων αυτών (Ισολογισμός και Κατάσταση Αποτελεσμάτων), με εξήγηση σε θεωρητικό επίπεδο. Έπειτα, παρουσιάζονται οι αριθμοδείκτες. Σε πρώτη φάση γίνεται αναφορά στην θεωρία τους, την χρησιμότητα τους, καθώς και επικέντρωση σε κάποιους από τους σημαντικότερους από αυτούς. Με τη βοήθεια των παραπάνω αριθμοδεικτών, αναλύονται τα δεδομένα των οικονομικών καταστάσεων, βγάζοντας αποτελέσματα που απεικονίζουν το οικονομικό επίπεδο των εταιρειών. Συνεχίζοντας υπάρχει οριζόντια και κάθετη ανάλυση των δεδομένων των οικονομικών καταστάσεων των DANAOS SHIPPING CO και DIANA SHIPPING INC. Τέλος, πραγματοποιείται σύγκριση των δύο εταιρειών και προβάλλονται τα συμπεράσματα της χρηματοοικονομικής ανάλυσης που προκύπτουν