Single-crystal quality data from polycrystalline samples: finding the needle in the haystack

Multi-grain crystallography, traditionally performed at synchrotron sources in association with high-pressure studies, has new relevance with respect to laboratory single-crystal X-ray diffraction, in which crystals can be grown rapidly in situ, and a preliminary dataset analysed and solved in a matter of minutes. Subsequently, a full-sphere of IUCr-quality data can then be collected in a few hours. To demonstrate the applicability of laboratory multi-grain crystallography with Cu Kα X-rays, co-crystals of hexafluorobenzene and pyrrole were grown rapidly by cooling a 1:1 liquid mixture in an X-ray capillary on the diffractometer. The software is able to identify a single unit cell from as few as 10% of the diffraction spots from a small number of diffraction frames. Once a unit cell is identified, a full crystal structure solution is rapidly obtained by collecting a small amount of data to a resolution of ca 1 Å. The co-crystal obtained from the 1:1 mixture showed that hexafluorobenzene and pyrrole crystallize in a 3:4 ratio, in contrast to the columnar 1:1 adduct structures typified by hexafluorobenzene and benzene. The generality of our multi-grain approach for samples that are liquid at room temperature (and form a polycrystalline solid mass on cooling) is further demonstrated by investigating and solving the 1:1 co-crystal formed between hexafluorobenzene and pyridine

Acute pancreatitis caused by impaction of hydatid membranes in the papilla of Vater: a case report

Acute pancreatitis is a rare complication of hydatidosis and the successful use of endoscopic sphincterotomy associated with extraction of hydatid membranes has been rarely reported. We describe a young man who developed acute pancreatitis after rupture of an echinococcus cyst, located at the left hepatic lobe, into the biliary tract. The cause of pancreatitis was confirmed by endoscopic retrograde cholangiopancreatography, which revealed the presence of a daughter cyst impacted in the major papilla. After sphincterotomy and removal of hydatid membranes from the biliary tract, the patient presented rapid resolution of pancreatitis and made an uneventful recovery

Molecular mechanisms of vaspin action: from adipose tissue to skin and bone, from blood vessels to the brain

Visceral adipose tissue derived serine protease inhibitor (vaspin) or SERPINA12 according to the serpin nomenclature was identified together with other genes and gene products that  were specifically expressed or overexpressed in the intra abdominal or visceral adipose tissue  (AT) of the Otsuka Long-Evans Tokushima fatty rat. These rats spontaneously develop visceral  obesity, insulin resistance, hyperinsulinemia and ‐glycemia, as well as hypertension and thus represent a well suited animal model of obesity and related metabolic disorders such as type  2 diabetes.  The follow-up study reporting the cloning, expression and functional characterization of  vaspin suggested the great and promising potential of this molecule to counteract obesity induced insulin resistance and inflammation and has since initiated over 300 publications, clinical and experimental, that have contributed to uncover the multifaceted functions and molecular mechanisms of vaspin action not only in the adipose, but in many different cells, tissues and organs. This review will give an update on mechanistic and structural aspects of vaspin with a focus on its serpin function, the physiology and regulation of vaspin expression, and will summarize the latest on vaspin function in various tissues such as the different adipose tissue depots as well as the vasculature, skin, bone and the brain

Human embryonic and induced pluripotent stem cells maintain phenotype but alter their metabolism after exposure to ROCK inhibitor

Human pluripotent stem cells (hPSCs) are adhesion-dependent cells that require cultivation in colonies to maintain growth and pluripotency. Robust differentiation protocols necessitate single cell cultures that are achieved by use of ROCK (Rho kinase) inhibitors. ROCK inhibition enables maintenance of stem cell phenotype; its effects on metabolism are unknown. hPSCs were exposed to 10 μM ROCK inhibitor for varying exposure times. Pluripotency (TRA-1-81, SSEA3, OCT4, NANOG, SOX2) remained unaffected, until after prolonged exposure (96 hrs). Gas chromatography–mass spectrometry metabolomics analysis identified differences between ROCK-treated and untreated cells as early as 12 hrs. Exposure for 48 hours resulted in reduction in glycolysis, glutaminolysis, the citric acid (TCA) cycle as well as the amino acids pools, suggesting the adaptation of the cells to the new culture conditions, which was also reflected by the expression of the metabolic regulators, mTORC1 and tp53 and correlated with cellular proliferation status. While gene expression and protein levels did not reveal any changes in the physiology of the cells, metabolomics revealed the fluctuating state of the metabolism. The above highlight the usefulness of metabolomics in providing accurate and sensitive information on cellular physiological status, which could lead to the development of robust and optimal stem cell bioprocesses

Epidemiology, risk factors and pathogenetic mechanisms of osteoporosis and fractures in greek cretan ibd patients

Inflammatory bowel diseases (IBD) are considered to be a chronic inflammatory process of the gastrointestinal tract. The incidence of IBD worldwide varies from 0.5-24.5 /100.000 for UC and 0.1-16/100.000 habitants for Crohn disease. The incidence of IBD in western populations seems to be double compared with population from Middle East. (Annual incidence rates in western populations are for CD patients 6.5/100.000, and for UC patients 10.8/100.000, while in populations in Asia the annual incidence rates for Crohn disease is 3.1/100.000 and for UC 4.1/100.000 habitants respectively). It is well known that IBD patients present low bone mineral density (BMD) and they show an increased risk of osteoporotic fractures, 40% higher than the general population which is increased with age. The pathogenetic mechanism of osteoporosis is multifactorial in IBD patients and only partially understood. Some of the factors that affect the homeostasis of calcium and bone remodeling are the chronic inflammation, vitamin D deficiency, smoking, use of steroids, and low BMI. There are indications that low BMD is not in direct proportion with the fracture risk, fact that underlines the necessity of finding more risk factors for the evaluation of osteoporotic facture risk. WHO has recently developed FRAX score, which is an algorithm for the evaluation of fracture risk based on clinical factors considering or not the measurement of BMD. This algorithm was calculated based on population cohort studies and provides two basic results. Firstly, the 10-year probability of a major osteo- porotic fracture (clinical spine, hip, forearm or shoulder), and secondly, the 10-year probability of a hip fracture alone. The algorithm is available through the web at: http://www.shef.ac.uk/FRAX/index.Body mass index (BMI) is negatively correlated with high fracture rates and bone mineral density (BMD) is positively correlated with increased fat mass. It has been hypothesized that these associations could probably be caused by the action of hormone-like substances called adipocytes derived directly from the fat tissue. Experimental data in rats showed that chemerin, visfatin και vaspin have an impact on BMD with different mechanisms. More specifically, inhibition of chemerin or CMKLR1 receptor influences negatively osteoblastogenesis and bone mineralization and also has an inhibitory action in osteoclastogenesis. Visfatin has been shown to stimulate the proliferation of osteoblasts in a dose dependent fashion and also to block osteoclast differentiation by suppressing RANK, NFATc1 and cathepsin K expression [19]. Recent data showed that vaspin has also a double sword action as it inhibits the RANKL-induced osteoclastogenesis and promotes osteoblastogenesis due to the suspension of the apoptosis of osteoblasts. Aim of the present study was:- To find the incidence of osteoporosis in IBD Greek patients.- To evaluate the accuracy of pre-BMD FRAX score in Greek IBD population in order to identify the patients who need medical therapy, scanning with DXA, or just close follow-up/reassurance. We also evaluated and compared the fracture risk in patients with Crohn’s disease (CD) and ulcerative colitis (UC).106- To investigate the role of fat mass and adipocytes chemerin, visfatin, and vaspin in the development of osteoporosis in IBD patients.Reduced BMD was found in 73 (61%) IBD patients, of whom 48 (40%) had osteopenia and 25 (21%) osteoporosis. Osteoporotic patients had a significantly lower total fat mass than the osteopenic patients and the patients with normal BMD (OR: 0.89, 95%CI 0.83-0.95 p=0.01). The median 10-year probability of a major osteoporotic fracture for IBD patients based on clinical data was 7.1 %, and including the BMD was 6.2 %. A significant overestimation with the first method was found (P = 0.01). Both scores with and without BMD were significantly higher in CD patients compared with UC patients (P = 0.02 and P = 0.005, respectively).Serum chemerin was higher in IBD patients than HC (CD: 13.67.1±5.8, UC: 13.9±4.3 vs. HC: 7.8±2.6 ng/mL, OR 0.95, 95%CI 0.93-0.98, P<0.0001). Serum visfatin levels in CD patients were significantly higher than UC patients (9.3±14.01 vs. 6.5±7.2 ng/mL, OR 0.86, 95%CI 0.80 -0.92, P=0.039). In multivariate logistic regression analysis, a significant independent association of osteoporosis (T-score ≤2.5 SD) with age (OR 1.04, 95%CI 1.01-1.08, P=0.02), visfatin (OR 0.78, 95%CI 0.63-0.97, P=0.02), and chemerin levels (OR 0.83, 95%CI 0.70-0.98, P=0.03) but not with body mass index or body composition wasfound.The results of the present study illustrate the impact of adipocytes action on the BMD of Greek IBD patients, as well as the great importance of predicting the risk of a major osteoporotic fracture, using FRAX algorithm. So though these results, the important role of white adipose tissue regarding the osteoporotic status of IBD patients is revealed, offering an opened field for further investigations.Η ιδιοπαθής φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (ΙΦΝΕ) αποτελεί μια χρόνια φλεγμονώδη πάθηση του γαστρεντερικού σωλήνα. Η συχνότητα των ΙΦΝΕ παγκοσμίως ποικίλλει και για την ΕΚ είναι 0,5-24,5/100,000 κατοίκους και για την NC είναι 0,1-16/100,000 κατοίκους. Η συχνότητά τους στον Δυτικό Κόσμο φαίνεται να είναι διπλάσια σε σύγκριση με την Ασία (ετήσιος επιπολασμός σε Δυτικές χώρες NC 6.5/100.000, ΕΚ 10.8/100.000 , σε χώρες Ασίας NC 3.1/100.000, ΕΚ 4.1/100.000 κατοίκους). Είναι γνωστό ότι ασθενείς με ΙΦΕΝ έχουν χαμηλή οστική πυκνότητα (BMD) και παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο κατάγματος, 40% μεγαλύτερο από τον γενικό πληθυσμό και αυξάνεται με την ηλικία. Ο παθογενετικός μηχανισμός της οστεοπόρωσης σε ασθενείς με ΙΦΕΝ είναι πολυπαραγοντικός και μόνο μερικώς κατανοητός. Μερικοί από τους παράγοντες που επηρεάζουν την ομοιόσταση του ασβεστίου και την οστική αναδιαμόρφωση είναι η χρόνια φλεγμονή, έλλειψη βιταμίνης D, χρήση στεροειδών, κάπνισμα, χαμηλός δείκτης μάζας σώματος. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η χαμηλή οστική πυκνότητα δεν είναι σε ευθεία αναλογία με τον κίνδυνο οστικού κατάγματος, κάτι που αναδεικνύει την ανάγκη να συμπεριλάβουμε περισσότερους παράγοντες υπόψιν για την εκτίμηση πιθανότητας οστικού κατάγματος. Ο Π.Ο.Υ. πρόσφατα ανέπτυξε έναν αλγόριθμο εκτίμησης πιθανότητας μείζονος οστεοπορωτικού κατάγματος βασιζόμενος σε κλινικούς παράγοντες κινδύνου οστεοπόρωσης με ή χωρίς την μέτρηση οστικής πυκνότητας. Ο αλγόριθμος αυτός βασίζεται σε μετα-αναλύσεις από πληθυσμιακές μελέτες κοορτής και παρέχει 2 βασικά αποτελέσματα. Πρώτον, την δεκαετή πιθανότητα μείζονος οστεοπορωτικού κατάγματος (σπονδυλική στήλη, ισχύω, ωμοπλάτη) και δεύτερον, την δεκαετή πιθανότητα κατάγματος ισχίου μόνο βάση μετρούμενης οστικής πυκνότητας.Έχει επίσης διατυπωθεί η υπόθεση ότι η συσχέτιση χαμηλού BMI και οστεοπορωτικών καταγμάτων θα μπορούσε να αποδοθεί στις δράσεις ορμονοδραστικών μορίων που παράγονται από τον λιπώδη ιστό και λέγονται λιποκυτταροκίνες. Πειραματικά δεδομένα δείχνουν ότι οι λιποκυτταροκίνες chemerin, visfatin και vaspin επιδρούν στην οστική πυκνότητα με διαφορετικούς μηχανισμούς. Συγκεκριμένα, αναστολή της chemerin ή του υποδοχέα CMKLR1 είχε σαν αποτέλεσμα επαγόμενη οστεοβλαστογένεση σε επίμυες κάτι που καταδεικνύει την αρνητική δράση της στην οστική πυκνότητα. Η Visfatin φαίνεται να διεγείρει τον πολλαπλασιασμό των οστεοβλαστών με δοσοεξαρτώμενο τρόπο και να σταματά την διαφοροποίηση των οστεοκλαστών, καταστέλλοντας τον παράγοντα RANK, NFATc1 και την έκφραση cathepsin K. Η vaspin φαίνεται να παρουσιάζει βάσει πρόσφατων δεδομένων μια διπλή δράση αναστέλλοντας την RANKL επαγόμενη οστεοκλαστογένεση και επάγοντας την οστεοβλαστογένεση αναστέλλοντας την απόπτωση αυτών. Σκοπός της διδακτορικής διατριβής ήταν:- Η καταγραφή των επιδημιολογικών, κλινικών και εργαστηριακών δεδομένων, σχετικά με την οστεοπόρωση σε ασθενείς με ΙΦΕΝ, που παρακολουθούνται στη Γαστρεντερολογική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου.- Η εκτίμηση κινδύνου μείζονος οστεοπορωτικού κατάγματος σε ασθενείς με ΙΦΝΕ με την βοήθεια του FRAX score και σύγκριση ανάμεσα σε ασθενείς με νόσο104Crohn και ελκώδους κολίτιδας καθώς και σύγκριση του FRAX αλγορίθμου με /χωρίς την μέτρηση οστικής πυκνότητας.- Η εκτίμηση επίδρασης των λιποκυτταροκινών Chemerin, Visfatin, Vaspin στην οστική πυκνότητα σε κρητικούς ασθενείς με ΙΦΝΕ.Μειωμένη οστική πυκνότητα βρέθηκε στο 61% των ασθενών με ΙΦΝΕ, εκ των οποίων 40% εμφάνισαν οστεοπενία και 21% εμφάνισαν οστεοπόρωση. Οι οστεοπορωτικοί ασθενείς είχαν σημαντικά μειωμένο λιπώδη ιστό σε σύγκριση με ασθενείς με φυσιολογική οστική πυκνότητα (OR 0.89, p=0.01). Η μέση δεκαετή πιθανότητα ενός μείζονος οστεοπορωτικού κατάγματος υπολογίστηκε στο 7.1% βασιζόμενο μόνο στα κλινικά δεδομένα , ενώ λαμβάνοντας υπόψιν κλινικά δεδομένα και οστική πυκνότητα υπολογίστηκε 6.2%, καταδεικνύοντας μια υπερεκτίμηση στατιστικώς σημαντική (p=0.001). Οι ασθενείς με νόσο του Crohn εμφάνισαν μεγαλύτερη πιθανότητα μείζονος οστεοπορωτικού κατάγματος και κατάγματος ισχίου σε σύγκριση με τους ασθενείς με ΕΚ (p=0.005, p=0.04 αντίστοιχα).Σχετικά με τις αντιποκίνες βρήκαμε ότι η chemerin ορού ήταν σημαντικά υψηλότερη σε ασθενείς με ΙΦΝΕ σε σύγκριση με ΥΜ (p<0.0001), ενώ η visfatin ορού ήταν σημαντικά υψηλότερη σε ασθενείς με νόσο Crohn σε σύγκριση με ασθενείς με ΕΚ (p=0.039). Στην πολυπαραγοντική ανάλυση καταγράφηκε μια σημαντική ανεξάρτητη συσχέτιση της οστεοπόρωσης με τα επίπεδα ορού visfatin και chemerin καθώς και με την ηλικία αλλά όχι με τον δείκτη μάζας σώματος ή την σωματική κατανομή βάρους (body mass composition).Τα αποτελέσματα της παρούσας διατριβής δείχνουν την επίδραση των λιποκυτταροκινών στην οστική πυκνότητα των ασθενών με ΙΦΕΝ, όπως και την σημαντικότητα της πρόβλεψης μείζονος οστεοπορωτικού κατάγματος με την χρήση του FRAX αλγορίθμου ώστε να υπάρξει ανάλογη αντιμετώπιση και παρακολούθηση σε ασθενείς με ΙΦΕΝ. Μέσα από όλη αυτήν την ανάλυση αναδεικνύεται ο σημαντικός ρόλος του λιπώδους ιστού στην διαμόρφωση του οστεοπορωτικού status των ασθενών με ΙΦΕΝ, προσφέροντας το επιστημονικό πεδίο για περαιτέρω μελέτες

Στρατηγικός σχεδιασμός μάρκετινγκ στον ελληνικό επαγγελματικό αθλητισμό

The primary purposes of this study were: (1) to determine the extent to which the strategic marketing planning process is being used in the Greek professional sport sector (football and basketball clubs), (2) to identify the key factors that discourage the Greek professional sport clubs from engaging in strategic marketing planning activities, (3) to identify the main similarities and key differences between the two samples and (4) to examine the relationship between the three levels of marketing planning and selected variables: (a) business performance, (b) managers’ educational background and (c) managers’ work experience.The questionnaire instrument was developed by the researcher based on the reviewed literature on strategic marketing planning as well as on input and suggestions from reviews offered by a selected panel of experts. Twenty two professional sport clubs (football and basketball clubs), which had continuous attendance in the first division of Greek Championships (Super league and A1, respectively) during the last three years (from 2007 to 2010), were surveyed. Responses were received from twenty one professional sport clubs with a response rate of 95,5 percent.The findings of the study were as follows:1.The strategic marketing planning process is applied to a little extent, as only the 23,8 percent of the Greek professional sport clubs were identified as strategic marketing planners.2.Professional sport clubs need to invest more on marketing strategies that play important role on company’s success, such as service and product quality, new technology and the Internet, human resources, sport sponsorship.3.Insufficient training and lack of knowledge in planning procedures, insufficient financial resources, lack of marketing planning policy and resistance to planning by club’s personnel, comprise the most important factors that discourage Greek professional sport clubs from engaging in strategic marketing planning.4.There was no statistically significant difference in the implementation of the strategic marketing planning process between basketball and football clubs.5.Professional sport cubs that were identified as strategic marketing planners had strong and positive relationship with the two general categories of business performance (satisfaction related to current year’s objectives and satisfaction related to competitors). In the third category (satisfaction related to the last financial year’s objectives), the relationship between business performance of sport clubs and the level of marketing planners was not statistically significant, however the mean of business performance of the strategic marketing planners was much higher than the mean of the other two groups of marketing planners (operational and intuitive marketing planners).6.The level of marketing planning was related to managers’ educational background. 7.Finally, the level of marketing planning was not related to managers’ work experience.Οι πρωταρχικοί σκοποί της μελέτης ήταν: (1) να καθοριστεί ο βαθμός στον οποίο η διαδικασία του στρατηγικού σχεδιασμού μάρκετινγκ εφαρμόζεται στον Ελληνικό επαγγελματικό αθλητισμό και πιο συγκεκριμένα στις επαγγελματικές ομάδες ποδοσφαίρου και καλαθοσφαίρισης (ΠΑΕ και ΚΑΕ), (2) να προσδιοριστούν οι κύριοι παράγοντες που αποθαρρύνουν τις επαγγελματικές ομάδες από τη συμμετοχή τους στην διαδικασία του Στρατηγικού Σχεδιασμού Μάρκετινγκ, (3) να αναγνωριστούν οι κύριες ομοιότητες και οι βασικές διαφορές μεταξύ των δύο δειγμάτων (ΠΑΕ και ΚΑΕ) και (4) να εξεταστεί η σχέση μεταξύ των τριών επιπέδων σχεδιασμού μάρκετινγκ και των επιλεγμένων μεταβλητών: (α) επίδοση οργανισμού, (β) εκπαιδευτικό υπόβαθρο των στελεχών και (γ) εργασιακή εμπειρία των στελεχών.Το όργανο μέτρησης του Στρατηγικού Σχεδιασμού Μάρκετινγκ διαμορφώθηκε από τον ερευνητή και βασίστηκε στην βιβλιογραφική ανασκόπηση καθώς επίσης στις προτάσεις/ παρατηρήσεις/ υποδείξεις ειδικών (ακαδημαϊκών και επαγγελματιών) στους τομείς της διοίκησης, του στρατηγικού μάρκετινγκ και του αθλητικού μάρκετινγκ. Είκοσι δύο επαγγελματικές ομάδες ποδοσφαίρου και καλαθοσφαίρισης, οι οποίες είχαν διαρκή παρουσία στην πρώτη κατηγορία του Ελληνικού πρωταθλήματος (Super League και Α1 αντίστοιχα) κατά την διάρκεια των τελευταίων τριών ετών (από το 2007 μέχρι το 2010), ερευνήθηκαν. Στην έρευνα ανταποκρίθηκαν είκοσι μία επαγγελματικές ομάδες με βαθμό ανταπόκρισης 95,5%.Τα αποτελέσματα της έρευνας ήταν τα ακόλουθα:1.Ο Στρατηγικός Σχεδιασμός Μάρκετινγκ εφαρμόζεται σε μικρό βαθμό από τις επαγγελματικές ομάδες ποδοσφαίρου και καλαθοσφαίρισης, καθώς μόνο το 23,8% του συνολικού δείγματος εφαρμόζει το στρατηγικό σχεδιασμό μάρκετινγκ ως ολοκληρωμένη διαδικασία.2.Οι επαγγελματικές ομάδες πρέπει να επενδύσουν περισσότερο σε στρατηγικές μάρκετινγκ οι οποίες διαδραματίζουν σπουδαίο ρόλο στην επιτυχία του οργανισμού, όπως στρατηγικές βελτίωσης της ποιότητας προϊόντων και υπηρεσιών, στρατηγικές ανάπτυξης νέων τεχνολογιών και του διαδικτύου, στρατηγικές ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού, στρατηγικές αναζήτησης χορηγιών.3.Η ανεπαρκής εκπαίδευση, η έλλειψη γνώσης σε ζητήματα σχεδιασμού, οι ανεπαρκείς οικονομικοί πόροι, η έλλειψη πολιτικής του οργανισμού σε ζητήματα σχεδιασμού μάρκετινγκ και η αντίσταση του προσωπικού για τον σχεδιασμό αποτελούν τους πιο σημαντικούς παράγοντες που αποθαρρύνουν τις επαγγελματικές ομάδες από τη συμμετοχή τους στην διαδικασία του Στρατηγικού Σχεδιασμού Μάρκετινγκ.4.Δεν υπήρξε στατιστικώς σημαντική διαφοροποίηση στην εφαρμογή του σχεδιασμού μάρκετινγκ ανάμεσα στις επαγγελματικές ομάδες ποδοσφαίρου και καλαθοσφαίρισης.5.Οι επαγγελματικές ομάδες ποδοσφαίρου και καλαθοσφαίρισης που εφαρμόζουν στρατηγικό σχεδιασμό μάρκετινγκ σχετίζονται θετικά με τις δύο από τις τρεις γενικές κατηγορίες επίδοσης (ικανοποίηση σε σχέση με τους στόχους του τρέχοντος οικονομικού έτους και ικανοποίηση σε σχέση με τους ανταγωνιστές). Στην τρίτη κατηγορία επίδοσης (ικανοποίηση σε σχέση με τους στόχους του προηγούμενου οικονομικού έτους), η σχέση μεταξύ επίδοσης και επιπέδου σχεδιασμού δεν είναι στατιστικώς σημαντική, όμως ο μέσος όρος των ομάδων που εφαρμόζουν στρατηγικό σχεδιασμό μάρκετινγκ είναι πολύ μεγαλύτερος από τον μέσο όρο των ομάδων που εφαρμόζουν λειτουργικό σχεδιασμό ή σχεδιασμό βασισμένο στην διαίσθηση.6.Το επίπεδο του σχεδιασμού μάρκετινγκ σχετίζεται με το εκπαιδευτικό υπόβαθρο των διοικητικών στελεχών.7.Τέλος, το επίπεδο σχεδιασμού μάρκετινγκ δεν σχετίζεται με την εργασιακή εμπειρία των στελεχών

Resolution of Virtual Depth Sectioning from Four-Dimensional Scanning Transmission Electron Microscopy

One approach to three-dimensional structure determination using the wealth of scattering data in four-dimensional (4D) scanning transmission electron microscopy (STEM) is the parallax method proposed by Ophus et al. (2019. Advanced phase reconstruction methods enabled by 4D scanning transmission electron microscopy, Microsc Microanal25, 10-11), which determines the scattering matrix and uses it to synthesize a virtual depth-sectioning reconstruction of the sample structure. Drawing on an equivalence with a hypothetical confocal imaging mode, we derive contrast transfer and point spread functions for this parallax method applied to weakly scattering objects, showing them identical to earlier depth-sectioning STEM modes when only bright field signal is used, but that improved depth resolution is possible if dark field signal can be used. Through a simulation-based study of doped Si, we show that this depth resolution is preserved for thicker samples, explore the impact of shot noise on the parallax reconstructions, discuss challenges to making use of dark field signal, and identify cases where the interpretation of the parallax reconstruction breaks down