Ortaokul Öğrencilerinde Okul Doyumu, Okuldaki Pozitif Yaşantılar ve Mutluluk Arasındaki İlişki

The objective of this study was to investigate the relationship between secondary school students’ happiness and school satisfaction and positive experiences at school. The study group consisted of 328 secondary school students in the sixth, seventh, and eighth grades in the provincial center of Çanakkale. Among the students, 153 (47%) were male and 175 (53%) were female, 114 (34.8%) were sixth-graders, 130 (39.6%) were seventh-graders, and 84 (25.6%) were eighth-graders. The data were collected using the School Children’s Happiness Inventory, Positive Experiences at School Scale, and Comprehensive School Satisfaction Scale for Children. A significant positive relationship between school satisfaction, positive experiences at school, and happiness was observed. The results of the regression analysis indicated that school satisfaction, persistence, and optimism were significant predictors of the happiness of secondary school students. The findings are discussed in accordance with the literature, and practical suggestions are made.Bu araştırmanın amacı ortaokul öğrencilerinin mutlulukları ile okul doyumu ve okuldaki pozitif yaşantılar arasındaki ilişkileri incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu Çanakkale il merkezinde 6., 7. ve 8. sınıflarda öğrenim gören 328 ortaokul öğrencisi oluşturmuştur. Öğrencilerin 175'i (%53) kız, 153'ü (%47) erkektir. Katılımcıların 114'ü (%35) 6. sınıf, 130’u (%39) 7. sınıf, 84’ü (%26) 8. sınıf öğrencisidir. Araştırma verileri Okul Çocuklarının Mutluluk Envanteri, Okulda Pozitif Yaşantılar Ölçeği ve Çocuklar İçin Kapsamlı Okul Doyumu Ölçeği ile toplanmıştır. Ortaokul öğrencilerinin mutlulukları ile okul doyumu ve okuldaki pozitif yaşantılar arasında pozitif yönde anlamlı ilişkilerin olduğu görülmüştür. Regresyon analizi sonuçları okul doyumu, sebat ve iyimserliğin ortaokul öğrencilerinin mutluluklarının önemli yordayıcısı olduğunu göstermiştir. Bulgular literatür doğrultusunda tartışılmış ve uygulamaya dönük önerilerde bulunulmuştur

THE SELF-EFFICACY SCALE FOR CHILDREN; A VALIDITY AND RELIABILITY STUDY

Bu çalışmanın amacı Çocuklar İçin Öz-yeterlik Ölçeği'nin uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışmasını yapmaktır. Araştırmanın katılımcılarını 461 ilköğretim ve 472 lise öğrencisi olmak üzere 933 ergen oluşturmaktadır. Ergenlerin %54,8'i (n= 511) kız, %45,2'si (n= 422) erkektir. Ölçeğin yapı geçerliğini belirlemek için açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonunda ölçeğin özgün formunda olduğu gibi üç faktörden oluştuğu saptanmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi sonucu üç faktörlü modelin iyi düzeyde uyum gösterdiği görülmüştür. İç tutarlık, test-tekrar test, madde analizi ve ölçüt bağıntılı geçerlik yöntemleri ölçeğin geçerli ve güvenilir olduğunu göstermektedir. Araştırma sonuçları ölçeğin ergenlerin akademik, sosyal ve duygusal öz-yeterliklerini ölçmede kullanılabileceğini göstermiştir. The purpose of this study is to adapt the Self-efficacy Scale for Children and to carry out the validity and reliability studies. The participants of the study consist of 461 primary school and 472 high school students which make up totally 933 adolescents. 54.8 % of the adolescents are females whereas 45.2 % of them are males. In order to determine the construct validity of The Self-Efficacy Scale for Children, exploratory and confirmatory factor analysis was conducted. The exploratory factor analysis showed that the scale included 3 factors as it was in the original form. Confirmatory factor analysis showed that the three-factor model fitted the research data. Internal reliability, test-retest reliability, item analysis, criterion-related validity analysis has demonstrated its reliability and validity. The results of the study showed that the scale can be used to measure the academic, social and emotional self-efficacy of adolescents

Validity and reliability study of Positive Experiences at School ScaleOkulda Pozitif Yaşantılar Ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması

The aim of this research is to adapt the Positive Experiences at School Scale for the Turkish culture. The study group was composed of 635 students studying in a primary school and four secondary schools in the academic year of 2013-2014 in Çanakkale. 327 of the students (52%) were female, 308 of them (48%) were male. In the research, the Positive Experiences at School Scale, the Comprehensive School Satisfaction Scale for Children and the Positive and Negative Experiences Scale were used for data collection. As a result of exploratory factor analysis, the variance explained by four subscales was 60%. As a result of confirmatory factor analysis, fit indices related to the model were observed to be in acceptable level. The results of a convergent validity study showed that positive experiences at school were positively associated with school satisfaction and positive experiences, and were negatively associated with negative experiences. Cronbach's alpha internal consistency coefficient of the scale was calculated as follows: .70 for gratitude, .80 for zest, .63 for optimism, .73 for perseverance and .86 for the overall scale. Results showed that the scale was a valid and reliable instrument for evaluating positive school experience in Turkish culture.  ÖzetBu araştırmanın amacı, Okulda Pozitif Yaşantılar Ölçeği'nin Türkçeye uyarlama çalışmasını yapmaktır. Araştırmanın çalışma grubu Çanakkale ilinde 2013-2014 eğitim-öğretim yılında bir ilkokul ve dört ortaokulda öğrenim gören 635 öğrenciden oluşmaktadır. Öğrencilerin 327’si (%52) kız, 308’i (%48) erkektir. Araştırmada veri toplamak için Okulda Pozitif Yaşantılar Ölçeği, Çocuklar İçin Kapsamlı Okul Doyumu Ölçeği ve Olumlu ve Olumsuz Yaşantı Ölçeği kullanılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda dört alt boyutun açıklamış olduğu varyans %60'tır. Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda modele ilişkin uyum indekslerinin kabul edilebilir düzeyde olduğu görülmüştür. Uyum geçerliği çalışması sonuçları okulda pozitif yaşantıların okul doyumu ve pozitif yaşantılar ile olumlu; negatif yaşantılar ile olumsuz ilişkili olduğunu göstermiştir. Ölçeğin Cronbach alfa iç tutarlık katsayısı minnettarlık için .70, yaşam coşkusu için .80, iyimserlik için .63, sebat için .73 ve ölçeğin geneli için .86 olarak hesaplanmıştır. Bulgular ölçeğin Türk kültüründe pozitif okul yaşantılarını değerlendirmeye yönelik geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu göstermiştir.

Positive Psychology in Turkey: A Review Study of Postgraduate Theses

The aim of this study was to examine the trends of postgraduate theses in psychology, psychiatry, and education related to positive psychology in Turkey. The sample consisted of 204 masters’ and doctoral theses written in the fields of psychology, psychiatry, and education in relation to positive psychology between 2005 and 2015 for which access was permitted. The “Thesis Classification Form” prepared by the researchers was used as a data collection tool. The findings are presented with percentage and frequency tables. The content analysis technique was used for analysis. Studies conducted in the field of positive psychology have increased in recent years. Studies were mostly conducted on the subject of life satisfaction, based on the quantitative method and screening model, in the field of psychology, with university students. The findings obtained in this study will contribute to the work of researchers who study positive psychology

Investigation of the psychological symptoms of the adolescents having different self-efficacy

Bu araştırmanın amacı, ergenlerin öz-yeterliklerinin demografik değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığını ve ergenlerin öz-yeterlikleri ile psikolojik semptomları arasındaki ilişkileri incelemektir. Bu araştırma betimsel ve ilişkisel yönteme dayanmaktadır. Araştırmanın çalışma grubu 2008"“2009 eğitim öğretim yılında İzmir ili, Buca ilçesinde altı ilköğretim okulunun 6, 7 ve 8. sınıflarında öğrenim gören 706 ilköğretim öğrencisi ile altı ortaöğretim kurumunun 9, 10, 11 ve 12. sınıflarına devam eden 544 lise öğrencisi olmak üzere 1250 katılımcıdan oluşmaktadır. Katılımcıların %52,40'ı kız (n= 655) %47,60'ı erkek (n= 595) öğrencidir. Araştırma verileri Muris (2001) tarafından geliştirilen ve araştırmacı tarafından Türkçe uyarlaması yapılan Çocuklar İçin Öz-yeterlik Ölçeği; Derogatis (1992) tarafından geliştirilen, Şahin ve Durak (1994) tarafından uyarlanan ve Şahin, Batıgün ve Uğurtaş (2002) tarafından ergenler için geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılan Kısa Semptom Envanteri ile toplanmıştır. Ayrıca öğrencilerin demografik bilgileri araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu ile elde edilmiştir. Araştırmadan elde edilen verilerin analizinde parametrik tekniklerden bağımsız örneklemler için t-testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) ve Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Analizi yöntemleri kullanılırken, parametrik olmayan analizlerde ise, Kruskall Wallis Testi ve Mann Whitney U Analizi yöntemleri kullanılmıştır. Araştırmanın sonunda, öz-yeterliğin alt boyutlarından akademik öz-yeterlikte cinsiyete, eğitim kurumuna, yaşa, sınıf seviyesine, annenin eğitim düzeyine, babanın bir işte çalışıp çalışmamasına, çalışma odasına sahip olup olmamaya, okul başarısına, lisede seçmiş olduğu alana, doğum sırasına ve rehberlik servisinden yardım alıp almamasına göre anlamlı farklılıklar saptanmıştır. Sosyal öz-yeterlikte cinsiyete, yaşa, annenin eğitim düzeyine, babanın eğitim düzeyine, babanın bir işte çalışıp çalışmamasına, çalışma odasına sahip olup olmamaya, okul başarısına, lise türüne, lisede seçmiş olduğu alana, doğum sırasına, kardeş sayısına, yaşamını geçirmiş olduğu yere ve rehberlik servisinden yardım alıp almamaya göre anlamlı farklılıklar saptanmıştır. Duygusal öz-yeterlikte cinsiyete, eğitim kurumuna, yaşa, sınıf seviyesine, çalışma odasına sahip olup olmamaya, okul başarısına, ebeveynlerin ayrı olup olmamasına ve rehberlik servisinden yardım alıp almamaya göre anlamlı farklılıklar saptanmıştır. Son olarak da genel öz-yeterlikte eğitim kurumuna, yaşa, sınıf seviyesine, annenin eğitim düzeyine, babanın eğitim düzeyine, babanın bir işte çalışıp çalışmamasına, çalışma odasına sahip olup olmamaya, okul başarısına, ebeveynlerin ayrı olup olmamasına, doğum sırasına, kardeş sayısına ve rehberlik servisinden yardım alıp almamaya göre anlamlı farklılıklar saptanmıştır. Ayrıca ergenlerin akademik, sosyal, duygusal ve genel öz-yeterlikleri ile depresyon, anksiyete, olumsuz benlik algısı, somatizasyon ve düşmanlık arasında negatif yönde anlamlı ilişkiler saptanmıştır. Elde edilen bulgular daha önce yapılan araştırma sonuçları ile birlikte tartışılmış, uygulamaya ve gelecekte yapılacak çalışmalara yönelik öneriler sunulmuştur. The aim of this study is to examine whether the self-efficacy of adolescents differs according to demographic variables and the relationship between self-efficacy of adolescents and psychological symptoms. This study is based on descriptive and relational method. The study group of the research consists of 1250 participants, 706 primary school students from six different primary schools (grade 6, 7, 8) and 544 high school students from six different high schools (grade 9, 10, 11, 12) in Buca, Izmir. 52, 40 % of the participants are female students and 47, 60 % of them are male students. The data of this research were collected with Self-Efficacy Questionnaire for Children (SEQ-C) that was first developed by Muris (2001) and adapted into Turkish by the researcher, Short Symptom Inventory that was developed by Derogatis (1992) and adapted into Turkish by Şahin and Durak (1994) and of which validity and reliability study for adolescents was done by Batıgün and Uğurtaş and Personal Information Form which was developed by the researchers. While analyzing research data, Independent Samples t-test, One Way Variance Analysis (ANOVA) and Pearson Correlation Analysis were used for the parametric analyses and Kruskall Wallis Test and Mann Whitney U Analysis techniques were used for the nonparametric analyses. At the end of the study, statistically meaningful differences were determined according to the participants' gender, education institution, ages, class level, mothers' education levels, school success, fields, birth order, whether their fathers have a job or not, whether they have their own study room or not, whether they get help from counseling service or not at academic self-efficacy that is subscale of self-efficacy. In social self-efficacy, statistically meaningful differences were determined according to participants' gender, age, mothers' and fathers' education levels, school success, high school types, fields, birth orders, numbers of sibling, locations, whether their fathers have a job or not, and whether they have a study room or not. In emotional self-efficacy, some statistically meaningful differences were determined according to their education institution, age, class level, school success, whether they have study rooms or not, whether their parents are divorced or not, and whether they get help from counseling service or not. Finally, in general self-efficacy, some statistically meaningful differences were determined according to the adolescents' education institution, age, class level, parents' education levels, school success, birth orders, numbers of brothers or sisters, whether their fathers have a job or not, whether they have a study room or not, whether their parents are divorced or not, and whether they get help from counseling service or not. Besides, some meaningful relationships in a negative way were determined between the adolescents' academic, social, emotional, general self-efficacy and depression, anxiety, negative self perception, somatization and hostility. The findings are discussed with the previous studies' results found in the literature recomendations are given on the practice of this study and for future studies

Hope and life satisfaction in elementary school students: Mediation role of affective experiences

Life satisfaction is an important indicator of quality life of students. The aim of this study is to examine the mediation effect of positive and negative affect on the link between hope and life satisfaction in elementary school students. The sample consisted of 436 (204 female and 232 male) Turkish early adolescents recruited from among elementary school students in Turkey. Students were between 12 and 15 years (M = 13, SD = .84). Data were collected using the Children’s Hope Scale, Positive and Negative Experience Scale, and Satisfaction with Life Scale. The results indicated that hope positively predicted positive affect and satisfaction with life and negatively predicted negative affect. The structural equation model results showed that positive and negative affect partially mediated the relationship between hope and satisfaction with life. The study results showed that hope and positive emotions are an important factor for the life satisfaction of Turkish elementary school students. The practical implications and limitations of the present study are discussed

The relations among teachers' personality traits, their coping ways with stress and control appraisal Öǧretmenleri̇n ki̇şi̇li̇k özelli̇kleri̇, stresle başaçikma yöntemleri̇ ve kontrol algilari arasindaki̇ i̇li̇şki̇ler

The main aim of this study was to investigate the relations among teachers' personality traits, their coping ways with stress and control appraisal. Big Five Personality Scale, Coping Attitudes Scale, Control Appraisal Scale were administered to 391 volunteer teachers, 168 of whom were females and 223 males. Hierarchical regression analysis showed that some personality traits such as extraversion, conscientiousness, agreeableness and emotional stability were significantly associated with teachers' coping strategies Results also showed that there was a significant relationship between control appraisal and emotional avoidance

Self-efficacy as a predictor of high school students’ subjective well-being

Bu araştırmanın amacı, lise öğrencilerinin akademik, sosyal ve duygusal öz-yeterliklerinin öznel iyi oluşu yordayıp yordamadığını belirlemektir. Araştırmanın çalışma grubunu, farklı liselerde öğrenim gören 311 öğrenci oluşturmaktadır. Katılımcıların %64’ü (n= 199) kız, %36’sı (n= 112) erkektir. Araştırma verileri, Çocuklar İçin Öz-Yeterlik Ölçeği, Olumlu ve Olumsuz Yaşantı Ölçeği ve Yaşam Doyumu Ölçeği ile toplanmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin analizinde çoklu doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Yapılan çoklu doğrusal regresyon analizi sonucunda akademik, sosyal ve duygusal öz-yeterlik, öznel iyi oluşun %19’unu açıklamaktadır. Sonuç olarak, akademik, sosyal ve duygusal öz-yeterliğin lise öğrencilerinin öznel iyi oluşlarını yordadığı saptanmıştır. Okul psikolojik danışmanlarının akademik, sosyal ve duygusal öz-yeterliği artırmaya yönelik yapacakları çalışmaların, öğrencilerin öznel iyi oluşlarının gelişimine olumlu katkı sağlayacağı düşünülmektedir.The purpose of this study is to determine whether subjective well-being of high school students is predicted by their academic, social, and emotional self-efficacy. The sample of this study consisted of 311 high school students of whom 64% (n= 199) were girls and 36% (n= 112) were boys. Data were collected by the Self-Efficacy Scale for Children, the Positive and Negative Experience Scale, and the Life Satisfaction Scale and analyzed through multiple regression analysis. Results showed that high school students’ academic, social, and emotional self-efficacy explained 19% of variance in their subjective well-being and predicted their subjective well-being. Activities performed by school counselors to increase students’ academic, social, and emotional self-efficacy levels are thought to contribute to their subjective well-being