Modification of AA Binder Matrix with the Use of PP Fibres – Strength Investigations

The alkali-activated (AA) binders are assumed to be more ecological than ordinary Portland cement (OPC) binders, because of lower energy requisition and lower CO2 emissions during the production processes. The purpose of using polypropylene(PP) fibres in traditional concrete, geopolymers and mortars is to improve strength properties by inhibiting the growth of cracks that usually occur due to shrinkage, as well as improving the mechanical properties. This paper presents laboratory research into the fibre reinforcement impact on the strength properties of an AA binder made of fly ash suspension. In addition to the suspension, which is a waste product from the coal power plant, recycled ground glass and metakaolin were used as the precursors. The chemical activator of the geopolimerisation reaction was prepared using sodium hydroxide and sodium silicate. Five different sets of the prism samples 40x40x160 mm were made (with different PP fibres ratio,  from 0% to 2%  by weight) and then the flexural and compressive strength tests were performed.  The addition of polypropylene fibres increased the bending strength, which produced the beneficial effect of reducing crack propagation in cases of tensile stress occurrence. Keywords: alkali-activated binders, geopolymers, polypropylene fibres, fly ash suspension, bending strengt

The analysis of Sudden Infant Death Syndrome in Poland

Introduction: Sudden Infant Death Syndrome is defined in literature similarly as a sudden and unexpected death of an infant occurring during sleep and, at the same time, causes of which cannot be explained based on anamnesis, circumstances of death or comprehensive post-mortem examinations. Sudden Infant Death Syndrome is considered to be the most frequent cause of death among infants in the developed countries. Incidence of SIDS in the whole world ranges from about 0.1 to 6.0/1,000 live births. As much as 90% concerns deaths in the first year of life of a child, whereas 70% stands for deaths for which the cause remains unknown. In SIDS, about 90% of cases concern children under 1 year old and, in particular, at the age of between 2 and 4 months.The aim: The aim of the study was to present the most significant aspects of SIDS as well as description and analysis of risk factors for occurrence of sudden infant death syndrome based on statistical data.Materials and methods: For the purpose of the study, the secondary data analysis and desk research technique have been applied. The analysis is based on statistical data from the time period 2009-2014 released by the Central Statistical Office of Poland.Results: In 2009-2014, the highest number of deaths of infants and new-borns was reported in 2009 with the number being as high as 2,327. In the following years, the number of deaths of new-borns and infants systematically decreased. In 2010 it was 2,057 and in 2011 – 1,836, in 2012 – 1,791, in 2013 – 1,684, and in 2014 – 1,583. The highest number of deaths of boys was reported in 2009 – 1,298, while the number of deaths of girls in that year, although it was the highest in the analysed period, was lower – 1,029.Conclusions: cases of death were more frequent among boys rather than girls. The highest number of deaths was reported among infants under the age of one month and the number decreased with an increasing infants’ age. More cases of death were reported in the city area rather than in a village

Macromycetes of the Palace Park in Poznań-Radojewo (Wielkopolska Region, Poland)

This work aimed to present the diversity of fungal species in the Poznań- Radojewo park. It was characterized based on literature data, unpublished master’s theses, the authors’ data, as well as data collected during two mycological trips organized by the Mycological Section of the Polish Botanical Society. Between 1980 and 2017, as many as 333 species of macromycetes have been found within the park in Poznań-Radojewo (among them 19% are rare and endangered), including eight protected species (Mitrophora semilibera, Morchella esculenta  (var. esculenta and var. umbrina), Geastrum corollinum, G. fornicatum, Hericium coralloides, and Myriostoma coliforme), as well as two species new to the Polish mycobiota: Psathyrella bipellis and P. larga. The park in Poznań-Radojewo is very important for maintaining a high species diversity of fungi within the city of Poznań. During revitalization works, it is of paramount importance to take the needs of rare, threatened, and protected species under consideration and to preserve the natural character of plant communities. It is also vital to ensure the presence of coarse woody debris at different decomposition phases, which serves as an important substratum type for rare fungi

Xenobiotics influence on estrogen activity

Many chemical compounds which imitate estrogens effect are present in the environment. There are natural substances (fitoestrogens), as well as synthetic (xenoestrogens, metaloestrogens) ones. A lot of xenobiotics are inductors or inhibitors of enzymes, also those enzymes which take part in estrogens metabolism. However, little is still known about the influence of xenobiotics on estrogens activity, there can be no question of the importance of the problem. One of them are the diminished effects of endogenous estrogens in women smokers, also weakness or lack of oral hormonal replacement therapy (HRT) effect among women smokers, as well as the influence of estrogens on dioxins toxicity. The issue of estrogen compounds presence in cosmetics deserves special attention. It is essential for us to remember, that estrogens are compounds with high biological activity. Thus, hormonal balance disturbance can have serious health consequences, including tumors. In this research we have attempted to present a review of studies which concern exogenous factors influence on estrogens activity and have summarized current state of knowledge

Impact of mild anaemia on dyspnoea during exertion and exercise tolerance in patients with acute exacerbation of chronic obstructive pulmonary disease

WSTĘP: Duszność i zmniejszenie tolerancji wysiłku są objawami zaostrzenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Niedokrwistość stanowi czynnik ryzyka obniżonej tolerancji wysiłku i duszności w stabilnej POChP. Mało jest danych na temat wpływu niedokrwistości na tolerancję wysiłku i duszność u chorych z zaostrzeniem POChP. Celem pracy była ocena wpływu obniżonego stężenia hemoglobiny we krwi na wyniki 6-minutowego testu chodu (6MWT) u pacjentów w trakcie zaostrzenia POChP.MATERIAŁ I METODY: Retrospektywna analiza danych zebranych w trakcie badania u chorych z zaostrzeniem POChP. Do oceny wykorzystano pierwsze dostępne oznaczenia stężenia hemoglobiny, wykonane w trakcie hospitalizacji. 6MWT wykonano po uzyskaniu poprawy klinicznej pacjenta. Nasilenie duszności oceniano przed oraz po 6MWT. W trakcie 6MWT mierzono saturację krwi tlenem (SpO2).WYNIKI: Zbadano 402 pacjentów z zaostrzeniem POChP (średnie stadium wg PTChP 3,5 ± 0,6). Chorzy z niedokrwistością (26% zbadanych, wiek średni 74,5 ± 8,2 roku) w teście chodu pokonali 258,1 ± 125,1 m, z desaturacją wysiłkową na poziomie 2,9 ± 2,6%. Chorzy bez niedokrwistości (74% zbadanych, wiek średni 70,2 ± 8,7 roku) w teście chodu pokonali 271 ± 136 m, z desaturacją wysiłkową na poziomie 3,8 ± 3,7%. Stężenie hemoglobiny nie korelowało z 6MWT, dusznością po 6MWT, saturacją w trakcie wysiłku i desaturacją krwi po wysiłku.WNIOSKI: Łagodnie obniżone stężenie hemoglobiny we krwi nie wpływało na wyniki 6MWT u pacjentów z zaostrzeniem POChP.  INTRODUCTION: Dyspnoea and decreased exercise tolerance are symptoms of acute exacerbation of chronic obstructive pulmonary disease (AECOPD). Anaemia is a risk factor for reduced functional capacity and dyspnoea in stable COPD. There is limited information about the impact of anaemia on functional capacity and dyspnoea of patients during AECOPD. The aim of this study was to evaluate the impact of decreased blood haemoglobin concentration on the results of six-minute walking test (6MWT) in patients during AECOPD.MATERIAL AND METHODS: A post hoc analysis of data collected from prospective long-term studies on AECOPD. Haemoglobin concentration from the first obtainable hospital measurement were included in the assessment. 6MWT was performed after clinical improvement of the patient. Dyspnoea at baseline and after exercise and oxygen saturation (SpO2) during exercise was measured.RESULTS: (presented as means ± SD): 402 patients with exacerbation of COPD (COPD stage 3.5 ± 0.6) were examined. Patients with anaemia (26% of those studied, age 74.5 ± 8.2 years) achieved 258.1 ± 125.1 m during 6MWT, with exertional desaturation of 2.9 ± 2.6%. Patients without anaemia (74% of those studied, age 70.2 ± 8.7 years) achieved 271 ± 136.0 m during 6MWT with exertional desaturation of 3.8 ± 3.7%. The haemoglobin concentration did not correlate with 6MWT, dyspnoea during 6MWT, or exercise oxygenation and blood desaturation during exercise.CONCLUSION: Mildly decreased blood haemoglobin concentration did not influence the results of 6MWT in patients with AECOPD.

Evaluation of motivation to quit smoking in outpatients attending smoking cessation clinic

Wstęp: Skuteczność leczenia uzależnienia od nikotyny zależy nie tylko od zastosowanej metody, lecz w dużej mierze również od motywacji pacjenta. Celem autorów pracy była ocena stopnia motywacji oraz określenie najbardziej motywującego czynnika u pacjentów zgłaszających się do poradni antynikotynowej. Materiał i metody: Zbadano 111 osób uzależnionych od nikotyny (50 mężczyzn, 61 kobiet). Średni wiek badanych wyniósł 58 lat. Do oceny wykorzystano: test motywacji według N. Schneider, test uzależnienia Fagerströma i kwestionariusz poradni antynikotynowej. Wyniki: Najczęstszą motywacją do rzucenia palenia była troska o zdrowie (83% badanych). W teście motywacji wynik wyniósł średnio 6,93; średni stopień uzależnienia w teście Fagerströma - 5,49. Gotowość do rzucenia palenia w ciągu miesiąca zadeklarowało 87 badanych (w tym: w ciągu 24 godzin 36%, w ciągu tygodnia kolejne 23%, w ciągu 4 tygodni 28%). Motywacja do porzucenia palenia była podobna u mężczyzn i kobiet. Wnioski: Troska o zdrowie jest najsilniejszym czynnikiem motywującym pacjentów poradni przeciwnikotynowej do rzucenia palenia, zarówno wśród kobiet, jak i mężczyzn. Gotowość do podjęcia próby zaprzestania palenia, oceniana pośrednio deklarowanym czasem, po którym zostanie podjęta próba, nie koreluje ze stopniem motywacji do zaprzestania palenia.Introduction: The success in smoking cessation depends not only on a method of treatment but also on patient motivation. The aim of this study was to estimate the motivation and the main reason to quit smoking among outpatients attending smoking cessation clinic. Material and methods: One hundred and eleven patients (50 men and 61 women), mean age 58, filled in a motivation test, nicotine dependence test and a questionnaire of the clinic. Results: The main motivation to quit was for the health reasons (83%). Mean motivation test result was 6.93; mean nicotine addiction evaluated in dependence test was 5.49. Eighty seven percent of patients were ready to quit smoking during one month (36% in 24 hours; 23% in one week; 28% in four weeks). There was no significant difference beetwen men and women. Conclusions: The main motivation to quit smoking were the health reasons as well among men as women. There was no correlation between the readiness to quit smoking determined as time to quit attempt and the motivation test

The impact of comorbidities on the length of hospital treatment in patients with chronic obstructive pulmonary disease

Introduction: The aim of this study was to assess relationships of chronic obstructive pulmonary disease (COPD) comorbidities number, with the duration of hospital stay due to acute AE COPD in longitudinal prospective study. Material and methods: We evaluated the number of re-hospitalizations, length of stay and number of comorbidities in 464 consecutive COPD patients admitted to the tertiary respiratory hospital due to AE COPD enrolled in longitudinal prospective study from 2005 to 2009 year. Results: GOLD II stage COPD patients had 4.1 &#177; 1.2 comorbidities (p = 0.002), stage III 3.4 &#177; 1.3 and stage IV had 3.6 &#177; 1.2 comorbidities. Duration of hospital stay (medians) was longer in more severe patients. Duration of hospitalization correlated with urea level (r = 0.19 p < 0.001), pCO2 (r = 0.193, p = 0.0003), HCO3 (r = 0.25, p < 0.0001), haemoglobin (r = &#8211;0.18, p < 0.001), and hematocrit (r = &#8211;0.13, p = 0.008). The patients with the risk of readmission had more severe GOLD stage and were hypercapnic (pCO2 = 47.6 mmHg v. 43.9 mmHg in those without hospitalization). Conclusions: The haemoglobin level, hypercapnia and renal function are predictors of prolonged hospitalization. Patients with more severe airflow limitation and higher pCO2 have increased risk for readmission to the hospital. More severe disease stage, clinical diagnosis of cor pulmonale or bronchiectasis was related to longer hospital stay. Pneumonol. Alergol. Pol. 2011; 79, 6: 388&#8211;396Wstęp: Celem niniejszego badania była analiza częstości występowania chorób współistniejących u pacjentów z zaostrzeniem przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) oraz ich związku z długością hospitalizacji na referencyjnym oddziale chorób płuc. Materiał i metody: Badano chorych przyjmowanych kolejno do II Kliniki Chorób Płuc Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie, którzy w latach 2005&#8211;2009 zostali włączeni do długookresowego badania prospektywnego obejmującego chorych na POChP. Oceniano liczbę chorób współistniejących i odsetek ponownych hospitalizacji oraz długość pobytu szpitalnego. Wyniki: Do badania włączono 464 pacjentów. Chorzy w II stadium POChP mieli 4,1 &#177; 1,2 (p = 0,002) chorób współistniejących, w stadium III &#8212; 3,4 &#177; 1,3, a w stadium IV &#8212; 3,6 &#177; 1,2. Mediana czasu leczenia szpitalnego wzrastała w miarę ciężkości choroby. Długość pobytu szpitalnego korelowała ze stężeniem mocznika we krwi (r = 0,19; p < 0,001), pCO2 (r = 0,193; p = 0,0003), HCO3 (r = 0,25; p < 0,0001), stężeniem hemoglobiny (r = &#8211;0,18; p < 0,001) oraz z hematokrytem (r = &#8211;0,13; p = 0,008). Chorzy ze zwiększonym ryzykiem ponownego przyjęcia do szpitala z powodu POChP charakteryzowali się hiperkapnią (pCO2 = 47,6 mmHg v. 43,9 mmHg u chorych bez ponownych pobytów szpitalnych). Wnioski: Obniżone stężenie hemoglobiny, hiperkapnia oraz parametry czynności nerek wpływają na ryzyko przedłużonego pobytu szpitalnego. U chorych z bardziej nasiloną obturacją oskrzeli i hiperkapnią ryzyko ponownego przyjęcia do szpitala jest podwyższone. Cięższe stadium choroby, kliniczne rozpoznanie serca płucnego oraz rozstrzeni oskrzeli wiązało się z dłuższą hospitalizacją. Pneumonol. Alergol. Pol. 2011; 79, 6: 388&#8211;39

Six-minute walk test in sarcoidosis patients with cardiac involvement

Introduction: Cardiac involvement in sarcoidosis is of critical importance, due to the poor prognosis if this organ manifestation is left undiagnosed and untreated. The six-minute walk test (6 MWT) is a useful test to evaluate exercise tolerance of sarcoid patients. We aimed to assess the 6 MWT value in diagnosis, course and treatment monitoring of patients with cardiac sarcoidosis. Material and methods: 47 patients were included: 22 with pulmonary sarcoidosis and cardiac involvement (13 women, 9 men), 25 with pulmonary sarcoidosis, with no changes in the heart (15 women, 10 men), and 18 healthy volunteers as controls (12 women, 6 men). Out of 22 patients with cardiac involvement 11 were treated for heart sarcoidosis with prednisone (9 pts &#8212; initial dose 60 mg daily and 2 pts &#8212; 40 mg daily). 11 pts in this group were not treated. In all patients sarcoidosis was confirmed histopatologically. Magnetic resonance imaging was used to diagnose involvement of the heart. In the studied groups we assessed: heart rate (HR), oxygen saturation, and distance in 6 MWT and Borg dyspnea score. Results: Patients with cardiac sarcoidosis desaturated more during exercise (DSaO2max = 3.5 &#177; 3.2 vs. 0.38 &#177; 0.69; p = 0.004) and had a lower increase of HR in first minute during the 6 MWT (DHR1 = 21.81 &#177; 11.72 vs. 50.61 &#177; 12.35; p = 0.0001) when compared to healthy subjects. Significantly lower increase of HR in first minute of 6 MWT was observed in patients with cardiac sarcoidosis when compared to patients with pulmonary sarcoidosis with no cardiac involvement (DHR1 = 21.81 &#177; 11.72 vs. 38.8 &#177; 18.17, p = 0.01). After introduction of treatment in sarcoidosis group, significantly higher (p = 0.02) increase of HR in first minute of 6 MWT as compared to baseline test was observed. Conclusions: The six-minute walk test is useful in diagnosing cardiac involvement in sarcoidosis. The increase in HR during exercise and decrease degree of desaturation were a good predictors of the response to therapy.Wstęp: Zajęcie serca w przebiegu sarkoidozy ma wyjątkowe znaczenie ze względu na złe rokowanie, jeśli nie zostanie zdiagnozowane i leczone. Test 6-minutowego chodu (6 MWT) jest użytecznym narzędziem do oceny wydolności wysiłkowej pacjentów z sarkoidozą. Celem badania była ocena przydatności tego testu w diagnostyce, przebiegu oraz monitorowaniu leczenia chorych na sarkoidozę serca. Materiał i metody: Do badania włączono 47 pacjentów: 22 z sarkoidozą płuc i serca (13 kobiet, 9 mężczyzn), 25 z sarkoidozą płuc bez zmian w sercu (15 kobiet, 10 mężczyzn) oraz 18 zdrowych ochotników stanowiących grupę kontrolną (12 kobiet, 6 mężczyzn). U 11 pacjentów z zajęciem serca włączono leczenie prednizolonem z powodu sarkoidozy serca (u 9 chorych w dawce początkowej 60 mg/d., u 2 pacjentów &#8212; 40 mg/d.), 11 pacjentów nie było leczonych. U wszystkich chorych rozpoznanie sarkoidozy potwierdzono histopatologicznie. Sarkoidozę serca potwierdzano w badaniu rezonansu magnetycznego serca. W badanych grupach oceniono: częstość pracy serca (HR), saturację, dystans w 6 MWT oraz duszność w skali Borga. Wyniki: Chorzy na sarkoidozę serca bardziej desaturowali w trakcie wysiłku (DSaO2max = 3,5 &#177; 3,2 v. 0,38 &#177; 0,69; p = 0,004) oraz cechował ich mniejszy przyrost HR w pierwszej minucie 6 MWT (DHR1 = 21,81 &#177; 11,72 v. 50,61 &#177; 12,35; p = 0,0001) w porównaniu z grupą kontrolną. Znacząco mniejszy przyrost HR w pierwszej minucie testu zaobserwowano u leczonych chorych z zajęciem serca także w porównaniu z chorymi z sarkoidozą bez zajęcia tego narządu (DHR1 = 21,81 &#177; 11,72 v. 38,8 &#177; 18,17; p = 0,01). Po wdrożeniu leczenia w grupie chorych na sarkoidozę obserwowano statystycznie istotnie większy (p = 0,02) przyrost wartości tętna w pierwszej minucie wysiłku w porównaniu z badaniem wstępnym. Wnioski: Test 6-minutowego chodu jest przydatny w diagnostyce zajęcia serca przez sarkoidozę. Przyrost częstości pracy serca w czasie wysiłku i zmniejszenie stopnia desaturacji były dobrymi wskaźnikami skuteczności leczenia

Small Molecular Inhibitors Block TRPM4 Currents in Prostate Cancer Cells, with Limited Impact on Cancer Hallmark Functions.

Transient receptor potential melastatin 4 (TRPM4) is a broadly expressed Ca2+ activated monovalent cation channel that contributes to the pathophysiology of several diseases. For this study, we generated stable CRISPR/Cas9 TRPM4 knockout (K.O.) cells from the human prostate cancer cell line DU145 and analyzed the cells for changes in cancer hallmark functions. Both TRPM4-K.O. clones demonstrated lower proliferation and viability compared to the parental cells. Migration was also impaired in the TRPM4-K.O. cells. Additionally, analysis of 210 prostate cancer patient tissues demonstrates a positive association between TRPM4 protein expression and local/metastatic progression. Moreover, a decreased adhesion rate was detected in the two K.O. clones compared to DU145 cells. Next, we tested three novel TRPM4 inhibitors with whole-cell patch clamp technique for their potential to block TRPM4 currents. CBA, NBA and LBA partially inhibited TRPM4 currents in DU145 cells. However, none of these inhibitors demonstrated any TRPM4-specific effect in the cellular assays. To evaluate if the observed effect of TRPM4 K.O. on migration, viability, and cell cycle is linked to TRPM4 ion conductivity, we transfected TRPM4-K.O. cells with either TRPM4 wild-type or a dominant-negative mutant, non-permeable to Na+. Our data showed a partial rescue of the viability of cells expressing functional TRPM4, while the pore mutant was not able to rescue this phenotype. For cell cycle distribution, TRPM4 ion conductivity was not essential since TRPM4 wild-type and the pore mutant rescued the phenotype. In conclusion, TRPM4 contributes to viability, migration, cell cycle shift, and adhesion; however, blocking TRPM4 ion conductivity is insufficient to prevent its role in cancer hallmark functions in prostate cancer cells

Nocturia in obstructive sleep apnoea (OSA)

Wstęp: Nykturia (&#8805; 2 epizodów oddawania moczu w nocy) jest częstym objawem obturacyjnego bezdechu sennego (OBS). Wzrost ciśnienia w jamie brzusznej w czasie bezdechów, zwiększone wydzielanie przedsionkowego peptydu sodopędnego (ANP), stosowanie leków moczopędnych, współistnienie cukrzycy, nadmierne przyjmowanie płynów oraz przebudzenia w czasie snu powodują częstsze oddawanie moczu w nocy. Celem pracy była ocena częstości występowania nykturii u chorych z umiarkowanym i ciężkim OBS. Materiał i metody: Zbadano 171 otyłych (BMI - 35,8 &#177; 6,3 kg/m2) chorych (135 mężczyzn i 36 kobiet) w średnim wieku 53,6 &#177; 10,8 lat z zaawansowanymi postaciami choroby (AHI/RDI - 43,6 &#177; 23,2). Wyniki: W celu oceny relacji między nykturią oraz AHI/RDI (apnea hypopnea index/respiratory disturbance index), utlenowaniem w czasie snu, BMI (body mass index) i sennością dzienną badanych podzielono na 2 grupy: pierwszą bez nykturii (60 badanych; 35,1% - grupa N-) i drugą z nykturią (111 badanych; 64,9% - grupa N+). Grupa N+ miała znamiennie wyższy wskaźnik AHI/RDI, 48 &#177; 22,8 vs. 35,4 &#177; 21,7 (p = 0,0006), wyższy BMI, 36,8 &#177; 6,5 vs. 34 &#177; 5,5 kg/m2 (p = 0,004), niższe średnie wysycenie krwi tętniczej tlenem w nocy (SaO2), 88,6 &#177; 5,6 vs. 90,4 &#177; 4,3% (p = 0,03) oraz wyższą punktację w skali Epworth, 14,4 &#177; 5,1 vs. 11,3 &#177; 5,5 (p = 0,0002). W analizie regresji wielokrotnej ujawniono znamienne korelacje między nykturią oraz wynikami skali senności Epworth (&#946; = 0,26, p < 0,0009), współistnieniem choroby wieńcowej, (&#946; = 0,23, p = 0,004) i wskaźnikiem AHI/RDI (&#946; = 0,21, p = 0,04). Wnioski: Nykturia jest częstym objawem u chorych na OBS (64,9%). Nocne oddawanie moczu wiązało się z ciężkością choroby, objawami senności dziennej i występowaniem choroby niedokrwiennej serca.Introduction: Nocturia (two or more urinations per night) is a common symptom in OSA subjects. Higher secretion of atrial natriuretic peptide, increased intra-abdominal pressure, diuretics, diabetes, excessive fluid intake, awakenings are responsible for nocturnal urination. The aim of this study was to evaluate incidence of nocturia in moderate and severe OSA. Material and methods: We studied 171 consecutive OSA patients (135 males and 36 females) - means: age - 53.6 &#177; &#177; 10.8 years, AHI/RDI - 43.6 &#177; 23.2, BMI - 35.8 &#177; 6.3 kg/m2. Results: To assess relations between nocturia and AHI/RDI, overnight saturation, BMI and daytime sleepiness we divided subjects in two groups: 1st - without nocturia - 60 pts; 35.1% (group N-) and 2nd - with nocturia - 111 pts; 64.9% (group N+). Group N+ presented with higher AHI/RDI, 48 &#177; 22.8 vs. 35.4 &#177; 21.7 (p = 0.0006), higher BMI, 36.8 &#177; 6.5 vs. 34 &#177; 5.5 kg/m2 (p = 0.004), lower mean overnight SaO2, 88.6 &#177; 5.6 vs. 90.4 &#177; 4.3% (p = 0.03) and daytime sleepiness, Epworth score - 14.4 &#177; 5.1 vs. 11.3 &#177; 5.5 points (p = 0.0002). Multiple linear regression analysis revealed significant correlation between nocturia and Epworth sleepiness score (&#946; = 0.26, p = 0.0009), coronary artery disease (&#946; = 0.23, p = 0.004) and AHI/RDI (&#946; = 0.21, p = 0.04). Conclusions: Nocturia is frequent in OSA patients (64.9%). Nocturnal urination was related to severity of OSA, excessive daytime sleepiness and coronary artery disease