Microbiota and inflammatory bowel diseases

The gut microbiota is believed to play a central role in the development of the inflammatory bowel diseases (IBD); Crohn's disease (CD) and ulcerative colitis (UC). Recently, it has been suggested that live commensal intestinal bacteria are present in the adipose tissue and the peripheral blood where they can induce inflammation. Since this process can trigger inflammation the aim of the present study was to evaluate the intestinal bacteria composition and translocation of bacteria in IBD. Both blood and tissue biopsy samples were collected from adult patients with active CD (n=6), inactive CD (n=6), active UC (n=14), and inactive UC (n=6) as well as form healthy individuals (n=20) that underwent screening colonoscopy. Most of the patients were newly diagnosed and none of them received antibiotics. All of the adults received 5-ASA (± Azathioprine ± Cortisone) or Azathioprine. Using a sensitive reverse transcription–quantitative real-time PCR (RT-qPCR) method, we determined the composition of microbiota. NOD2/CARD15 genotyping, was also studied. Total bacterial DNA concentration was increased in tissue and blood samples of CD and UC patients compared to healthy controls (p<0.05). Furthermore, the active IBD cases had higher total bacterial DNA concentration levels compared to the inactive cases (p<0.05). Three species characterized dysbiosis in IBD, namely an increase of Bacteroides spp (p<0.05) in active CD, in inactive CD and UC samples, and a decrease in C. leptum group (IV) and Faecalibacterium prausnitzi (p<0.05) in both active and inactive IBD patients. Concerning the NOD2/CARD15 mutations, no significant association between bacterial translocation and NOD2/CARD15 was found. The composition of the microbiota in IBD patients differs from that of healthy controls. The high rate of bacterial DNA in the blood samples indicates translocation of bacteria from the gut to the circulation in inflammatory bowel disease.Το μικροβίωμα του εντέρου πιστεύεται ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των φλεγμονωδών νοσημάτων του εντέρου, τη νόσο Crohn και την ελκώδη κολίτιδα. Πρόσφατα, έχει προταθεί ότι υπάρχουν μικρόβια εντέρου στο λιπώδη ιστό και στο περιφερικό αίμα τα οποία μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να αξιολογήσει τη βακτηριακή διαμετάθεση στα ιδιοπαθή φλεγμονώδη νοσήματα του εντερου. Συλλέχθηκαν δείγματα βιοψιών εντέρου και αίματος από ενήλικες ασθενείς με ενεργό CD (n = 6), CD σε ύφεση (n = 6), ενεργό UC (n = 14) και UC σε ύφεση (n = 20), όπως επίσης και από υγιείς ασθενείς που υποβλήθηκαν προληπτικά σε κολονοσκόπηση. Συλλέχθηκαν και πρωτοδιαγνωσμένοι ασθενείς, ενώ κανείς από του ασθενείς δεν λάμβανε αντιβιοτική αγωγή. Χρησιμοποιώντας μια ευαίσθητη μέθοδο PCR (RT-qPCR), προσδιορίστηκε η σύσταση της μικροχλωρίδας. Επίσης μελετήθηκε ο πολυμορφισμός του γονιδίου NOD2/CARD15. Από τα αποτελέσματα, διαπιστώθηκε αυξημένη ολική συγκέντρωση μικροβιακού DNA στα δείγματα ιστών και αίματος των ασθενών με CD και UC σε σύγκριση με τους υγιείς μάρτυρες (p <0.05). Επιπλέον, οι ασθενείς με ΙΦΝΕ και φλεγμονή στο έντερο είχαν αυξημένες συγκεντρώσεις ολικού μικροβιακού DNA σε σύγκριση με τους ασθενείς με ΙΦΝΕ σε ύφεση (p <0,05). Σε σύγκριση με τους υγιείς μάρτυρες, παρατηρήθηκε αύξηση του Bacteroides spp στους ασθενείς με CD με ενεργότητα νόσου και ύφεση, όπως επίσης και στους ασθενείς με UC σε ύφεση. Επίσης οι ασθενείς με ΙΦΝΕ είχαν μειωμένες συγκεντρώσεις του C. leptum και του Faecalibacterium prausnitzi σε σχέση με τους υγιείς μάρτυρες. Όσον αφορά τους πολυμορφισμούς του γονιδίου NOD2/CARD15, δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική σχέση μεταξύ βακτηριακής διαμετάθεσης και NOD2/CARD15 πολυμορφισμών. Συμπερασματικά, η σύνθεση της μικροχλωρίδας στους ασθενείς με ΙΦΝΕ διαφέρει από αυτή των υγιών ασθενών

Μικροβίωμα και ιδιοπαθή φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου

Το μικροβίωμα του εντέρου πιστεύεται ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των φλεγμονωδών νοσημάτων του εντέρου, τη νόσο Crohn και την ελκώδη κολίτιδα. Πρόσφατα, έχει προταθεί ότι υπάρχουν μικρόβια εντέρου στο λιπώδη ιστό και στο περιφερικό αίμα τα οποία μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να αξιολογήσει τη βακτηριακή διαμετάθεση στα ιδιοπαθή φλεγμονώδη νοσήματα του εντερου. Συλλέχθηκαν δείγματα βιοψιών εντέρου και αίματος από ενήλικες ασθενείς με ενεργό CD (n = 6), CD σε ύφεση (n = 6), ενεργό UC (n = 14) και UC σε ύφεση (n = 20), όπως επίσης και από υγιείς ασθενείς που υποβλήθηκαν προληπτικά σε κολονοσκόπηση. Συλλέχθηκαν και πρωτοδιαγνωσμένοι ασθενείς, ενώ κανείς από του ασθενείς δεν λάμβανε αντιβιοτική αγωγή. Χρησιμοποιώντας μια ευαίσθητη μέθοδο PCR (RT-qPCR), προσδιορίστηκε η σύσταση της μικροχλωρίδας. Επίσης μελετήθηκε ο πολυμορφισμός του γονιδίου NOD2/CARD15. Από τα αποτελέσματα, διαπιστώθηκε αυξημένη ολική συγκέντρωση μικροβιακού DNA στα δείγματα ιστών και αίματος των ασθενών με CD και UC σε σύγκριση με τους υγιείς μάρτυρες (p &lt;0.05). Επιπλέον, οι ασθενείς με ΙΦΝΕ και φλεγμονή στο έντερο είχαν αυξημένες συγκεντρώσεις ολικού μικροβιακού DNA σε σύγκριση με τους ασθενείς με ΙΦΝΕ σε ύφεση (p &lt;0,05). Σε σύγκριση με τους υγιείς μάρτυρες, παρατηρήθηκε αύξηση του Bacteroides spp στους ασθενείς με CD με ενεργότητα νόσου και ύφεση, όπως επίσης και στους ασθενείς με UC σε ύφεση. Επίσης οι ασθενείς με ΙΦΝΕ είχαν μειωμένες συγκεντρώσεις του C. leptum και του Faecalibacterium prausnitzi σε σχέση με τους υγιείς μάρτυρες. Όσον αφορά τους πολυμορφισμούς του γονιδίου NOD2/CARD15, δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική σχέση μεταξύ βακτηριακής διαμετάθεσης και NOD2/CARD15 πολυμορφισμών. Συμπερασματικά, η σύνθεση της μικροχλωρίδας στους ασθενείς με ΙΦΝΕ διαφέρει από αυτή των υγιών ασθενών.The gut microbiota is believed to play a central role in the development of the inflammatory bowel diseases (IBD); Crohn&apos;s disease (CD) and ulcerative colitis (UC). Recently, it has been suggested that live commensal intestinal bacteria are present in the adipose tissue and the peripheral blood where they can induce inflammation. Since this process can trigger inflammation the aim of the present study was to evaluate the intestinal bacteria composition and translocation of bacteria in IBD. Both blood and tissue biopsy samples were collected from adult patients with active CD (n=6), inactive CD (n=6), active UC (n=14), and inactive UC (n=6) as well as form healthy individuals (n=20) that underwent screening colonoscopy. Most of the patients were newly diagnosed and none of them received antibiotics. All of the adults received 5-ASA (± Azathioprine ± Cortisone) or Azathioprine. Using a sensitive reverse transcription–quantitative real-time PCR (RT-qPCR) method, we determined the composition of microbiota. NOD2/CARD15 genotyping, was also studied. Total bacterial DNA concentration was increased in tissue and blood samples of CD and UC patients compared to healthy controls (p&lt;0.05). Furthermore, the active IBD cases had higher total bacterial DNA concentration levels compared to the inactive cases (p&lt;0.05). Three species characterized dysbiosis in IBD, namely an increase of Bacteroides spp (p&lt;0.05) in active CD, in inactive CD and UC samples, and a decrease in C. leptum group (IV) and Faecalibacterium prausnitzi (p&lt;0.05) in both active and inactive IBD patients. Concerning the NOD2/CARD15 mutations, no significant association between bacterial translocation and NOD2/CARD15 was found. The composition of the microbiota in IBD patients differs from that of healthy controls. The high rate of bacterial DNA in the blood samples indicates translocation of bacteria from the gut to the circulation in inflammatory bowel disease

Ulcerative colitis after SARS-CoV-2 infection

Although severe acute respiratory syndrome coronavirus-2 (SARS-CoV-2) affects mainly the respiratory system, the gastrointestinal tract is also considered a site of viral activity. We hereby present the case of a 74-year-old male patient with the diagnosis of new-onset ulcerative colitis. One month earlier, the patient presented fever, running nose, and diarrhea and was tested positive for SARS-CoV-2. Studies with COVID-19 patients revealed significant changes in gut microbiota composition and alterations in immune responses that could lead to chronic inflammation and manifestations of inflammatory bowel disease. We review additional cases of ulcerative colitis presented after SARS-CoV-2 infection and summarize the possible mechanisms that underlie the gastrointestinal abnormalities in COVID-19 patients

Primary malignant melanoma of the esophagus

We report a case of primary malignant melanoma of the esophagus

Metastatic renal cell carcinoma presenting as a duodenal mass

Abstract We report a case of renal cell carcinoma metastasis to the duodenum

Eosinophinc Esophagitis and Gastroesophageal Reflux Disease : An Overlapping of Clinical, Endoscopic and Manometric Features

The cause of eosinophilic esophagitis (EoE) is not well understood. Most patients with EoE have allergic disorders. Here, we describe a patient with gastroesophageal reflux and EoE with dysphagia, substemal discomfort and retrostemal pain. Based on symptomatology consistent with gastroesophageal reflux disease (GERD), treatment started with proton pump inhibitors (PP1s) but no effect was observed. Next, the patient underwent esophagogastroduodenoscopy and multiple biopsies were acquired from the lower and upper esophagus. Cortisone treatment was given and high-resolution manometry was performed before and after treatment. The results suggested that esophageal motility improved after cortisone therapy together with improvements in the clinical and histological pictures

Assessment of left ventricular and atrial diastolic function using two-dimensional (2D) strain imaging in patients with beta-thalassemia major

Background-thalassemia major is a unique disease characterized by early severe diastolic dysfunction, due to iron myocardial deposition alone, while left ventricular systolic dysfunction and failure seem to be multifactorial in aitiology. ObjectivesThe purpose of this study was to investigate left ventricular diastolic dysfunction using a new echo index as speckle tracking in comparison with the conventional methods. Material and methodsEighty-eight consecutive patients (38 male, 50 female) aged 368.2yr with -thalassemia major and preserved LV ejection fraction (LVEF&gt;55%) were studied. Patients were divided into two groups according to the E mitral/E mitral annulus ratio (E/E): group A patients with E/E ratio 8 and group B patients with E/E &gt;8. Cutoff value of eight was used to separate patients with normal and abnormal diastolic function. All subjects were studied thoroughly by tissue Doppler echocardiography as also by 2D left ventricular and atrial strain imaging 2-4d following blood transfusion. Blood samples were also taken for plasma BNP measurements at the same time. ResultsLeft atrial volumes(LAV max, LAV min) as also left atrial index were significantly higher in patients with diastolic dysfunction compared with patients without diastolic dysfunction(LAV max: 57.6 +/- 19.4 vs. 71.3 +/- 22.9, P&lt;0.01,LAV min: 20.2 +/- 11.4 vs. 33.9 +/- 18, P&lt;0.01, LAVI: 37.66 +/- 12.18 vs. 47.13 +/- 14.77, P&lt;0.01). Radial 2D strain (RS) and peak atrial 2D strain (AS) were significantly reduced in patients with suspected diastolic dysfunction compared with patients without diastolic dysfunction (RS: 43.48 +/- 13.92 vs. 35.58 +/- 11.32, P&lt;0.05; AS: 36.36 +/- 8.45 vs. 29.85 +/- 9.25, P&lt;0.01). Using ROC analysis, peak atrial 2D strain at a cutoff of 41.1cm/s was highly accurate (AUC: 0.66, P&lt;0.05 in ruling out diastolic dysfunction (E/E&lt;8) with a sensitivity of 90% and a specificity of 81%. ConclusionsB-thalassemic major patients with preserved left ventricular systolic function had impaired left atrial function at the longitudinal axis and left ventricular function at the radial axis. The new echo markers have better prognostic value than the traditional echo indexes in detecting latent diastolic dysfunction in -thalassemia major, earlier than E/E ratio