Remarks on the Interpretation of Some Ambiguous Greek Textile Terms

The study of written sources of the Classical period (5th and 4th centuries BC) reveals the existence of a very rich vocabulary related to textile production. There are terms referring to materials, tools, manufacture and decoration techniques, colours, people and places related to textile manufacture. Many terms are quite clearly defined, while others present major difficulties in their interpretation. Usually these concern terms for tools, such as κερκίς (pin beater or shuttle) and ἡλακάτη (distaff or spindle) or terms describing fabrics with some kind of decoration. Among the decorative terms, some refer to specific decorative techniques, such as κατάστικτος (embroidered) while others refer to aesthetic results, such as ποικίλος (with elaborate and colourful decoration).2 I believe it is quite important at this point to underline a significant characteristic of the ancient Greek language. Although languages are not simply univocal codes and their meaning is the most important dimension, ancient Greek has what may be called an indivisible polysemy of words (and grammatical cases). Its semantic richness cannot be compared to modern European languages, such as English.3 In this context, one and the same ancient Greek term can include more than one meaning simultaneously (e.g., ὥρα = time, season, youth, perfect moment), in which case the translator does not have to choose between the different meanings, because they are all included – or the same term can have different meanings depending on the context (e.g., ὀργή = anger, wrath, but also drive, impulse, temperament, outburst), in which case the translator has to choose the right meaning. This could lead to difficulties in the lexical field of textiles and textile production. Very often a single term creates semantic harmonics, which produce in the mind of the listener a series of mental associations through its resonances, consonances and connotations. In order to understand a term, one has to clarify its entire semantic potential. Furthermore, each term must be interpreted in relation to its context as opposed to adopting an univocal or unambiguous meaning. This kind of ambiguity certainly does not apply to every single term. For example, terms for weaving tools must have been clearly defined in Antiquity, although they often seem ambiguous to us today. In this chapter I am going to discuss the term μίτος, core term of a family of words with many composita, such as εὔμιτος, λεπτόμιτος, τρίμιτος, πολύμιτος and derivatives, such as μιτώδης, μίτινος and τριμίτινος. The term μίτος is without known etymology as per all recent etymological dictionaries and accordingly without convincing explanation about its original meaning. In time it came to refer to the thread in general, ἀγαθὶς μί(λ)του,6 ‘ball of thread’. The term seems to change meaning depending on the compositum (in the case of λεπτόμιτος we are certain that this term refers to a fabric created with fine threads, but in the case of τρίμιτος for example, we are not sure of the meaning of the term μίτος). From all these related terms, I have chosen to examine the terms μίτος =\u3e τρίμιτος / τριμίτινος =\u3e πολύμιτος. These terms contain the term μίτος and, moreover, they refer to multiples of μίτος. I think it is important to try to elucidate both the meaning of the core term, and that of its composita

Remarks on the Interpretation of Some Ambiguous Greek Textile Terms

The study of written sources of the Classical period (5th and 4th centuries BC) reveals the existence of a very rich vocabulary related to textile production. There are terms referring to materials, tools, manufacture and decoration techniques, colours, people and places related to textile manufacture. Many terms are quite clearly defined, while others present major difficulties in their interpretation. Usually these concern terms for tools, such as κερκίς (pin beater or shuttle) and ἡλακάτη (distaff or spindle) or terms describing fabrics with some kind of decoration. Among the decorative terms, some refer to specific decorative techniques, such as κατάστικτος (embroidered) while others refer to aesthetic results, such as ποικίλος (with elaborate and colourful decoration).2 I believe it is quite important at this point to underline a significant characteristic of the ancient Greek language. Although languages are not simply univocal codes and their meaning is the most important dimension, ancient Greek has what may be called an indivisible polysemy of words (and grammatical cases). Its semantic richness cannot be compared to modern European languages, such as English.3 In this context, one and the same ancient Greek term can include more than one meaning simultaneously (e.g., ὥρα = time, season, youth, perfect moment), in which case the translator does not have to choose between the different meanings, because they are all included – or the same term can have different meanings depending on the context (e.g., ὀργή = anger, wrath, but also drive, impulse, temperament, outburst), in which case the translator has to choose the right meaning. This could lead to difficulties in the lexical field of textiles and textile production. Very often a single term creates semantic harmonics, which produce in the mind of the listener a series of mental associations through its resonances, consonances and connotations. In order to understand a term, one has to clarify its entire semantic potential. Furthermore, each term must be interpreted in relation to its context as opposed to adopting an univocal or unambiguous meaning. This kind of ambiguity certainly does not apply to every single term. For example, terms for weaving tools must have been clearly defined in Antiquity, although they often seem ambiguous to us today. In this chapter I am going to discuss the term μίτος, core term of a family of words with many composita, such as εὔμιτος, λεπτόμιτος, τρίμιτος, πολύμιτος and derivatives, such as μιτώδης, μίτινος and τριμίτινος. The term μίτος is without known etymology as per all recent etymological dictionaries and accordingly without convincing explanation about its original meaning. In time it came to refer to the thread in general, ἀγαθὶς μί(λ)του,6 ‘ball of thread’. The term seems to change meaning depending on the compositum (in the case of λεπτόμιτος we are certain that this term refers to a fabric created with fine threads, but in the case of τρίμιτος for example, we are not sure of the meaning of the term μίτος). From all these related terms, I have chosen to examine the terms μίτος =\u3e τρίμιτος / τριμίτινος =\u3e πολύμιτος. These terms contain the term μίτος and, moreover, they refer to multiples of μίτος. I think it is important to try to elucidate both the meaning of the core term, and that of its composita

Remarks on the Interpretation of Some Ambiguous Greek Textile Terms

The study of written sources of the Classical period (5th and 4th centuries BC) reveals the existence of a very rich vocabulary related to textile production. There are terms referring to materials, tools, manufacture and decoration techniques, colours, people and places related to textile manufacture. Many terms are quite clearly defined, while others present major difficulties in their interpretation. Usually these concern terms for tools, such as κερκίς (pin beater or shuttle) and ἡλακάτη (distaff or spindle) or terms describing fabrics with some kind of decoration. Among the decorative terms, some refer to specific decorative techniques, such as κατάστικτος (embroidered) while others refer to aesthetic results, such as ποικίλος (with elaborate and colourful decoration).2 I believe it is quite important at this point to underline a significant characteristic of the ancient Greek language. Although languages are not simply univocal codes and their meaning is the most important dimension, ancient Greek has what may be called an indivisible polysemy of words (and grammatical cases). Its semantic richness cannot be compared to modern European languages, such as English.3 In this context, one and the same ancient Greek term can include more than one meaning simultaneously (e.g., ὥρα = time, season, youth, perfect moment), in which case the translator does not have to choose between the different meanings, because they are all included – or the same term can have different meanings depending on the context (e.g., ὀργή = anger, wrath, but also drive, impulse, temperament, outburst), in which case the translator has to choose the right meaning. This could lead to difficulties in the lexical field of textiles and textile production. Very often a single term creates semantic harmonics, which produce in the mind of the listener a series of mental associations through its resonances, consonances and connotations. In order to understand a term, one has to clarify its entire semantic potential. Furthermore, each term must be interpreted in relation to its context as opposed to adopting an univocal or unambiguous meaning. This kind of ambiguity certainly does not apply to every single term. For example, terms for weaving tools must have been clearly defined in Antiquity, although they often seem ambiguous to us today. In this chapter I am going to discuss the term μίτος, core term of a family of words with many composita, such as εὔμιτος, λεπτόμιτος, τρίμιτος, πολύμιτος and derivatives, such as μιτώδης, μίτινος and τριμίτινος. The term μίτος is without known etymology as per all recent etymological dictionaries and accordingly without convincing explanation about its original meaning. In time it came to refer to the thread in general, ἀγαθὶς μί(λ)του,6 ‘ball of thread’. The term seems to change meaning depending on the compositum (in the case of λεπτόμιτος we are certain that this term refers to a fabric created with fine threads, but in the case of τρίμιτος for example, we are not sure of the meaning of the term μίτος). From all these related terms, I have chosen to examine the terms μίτος =\u3e τρίμιτος / τριμίτινος =\u3e πολύμιτος. These terms contain the term μίτος and, moreover, they refer to multiples of μίτος. I think it is important to try to elucidate both the meaning of the core term, and that of its composita

Un « opus teutonicum » au musée Bénaki

Στις συλλογές του Μουσείου Μπενάκη συγκαταλέγεται ένα ασπροκέντημα με αρ. ευρ. 28001, το κεντρικό θέμα του οποίου είναι ο Χριστός εν δόξη πλαισιωμένος από δύο αγγέλους, την Παναγία και έναν άγιο, πιθανώς τον ευαγγελιστή Ιωάννη. Το κέντημα είναι κομμένο και στις δύο στενές πλευρές του, και το τμήμα που έχει διασωθεί δείχνει ότι τα πλαϊνά μέρη περιείχαν εραλδικά ζώα στο κέντρο ενός πλέγματος ρόμβων. Το γεγονός ότι το κεντρικό μέρος παρουσιάζεται κατενώπιον, ενώ το υπόλοιπο διαβάζεται από τα πλάγια, επιτρέπει την υπόθεση ότι το μεσαίο τμήμα κάλυπτε τράπεζα, ενώ το υπόλοιπο έπεφτε στα πλάγια. Λόγω μάλιστα του θέματος του κεντήματος, θεωρούμε ότι θα χρησιμοποιείτο ως κάλυμμα αγίας τράπεζας. Ομοιότητες ως προς την εικονογραφία, αλλά και τη διευθέτηση του χώρου, βρίσκουμε και σε άλλα μεσαιωνικά ασπροκεντήματα προερχόμενα από τη Γερμανία. Το ύφασμα επάνω στο οποίο στηρίζεται το κέντημα είναι λινό, κατασκευασμένο με ισομερή απλή ύφανση και έχει δύο ραφές που το χωρίζουν σε τρία μέρη. Στο κάτω τμήμα το ύφασμα έχει όλο το πλάτος με το οποίο βγήκε από τον αργαλειό και χρησιμοποιήθηκε με το υφάδι οριζόντιο, ώστε να μην υπάρχει περιορισμός στο μήκος. Το ύφασμα που χρησιμοποιείται στο πάνω μέρος έχει το μισό μήκος από αυτό του κεντήματος και είναι κομμένο στη μέση κατά πλάτος. Τα δύο κομμάτια έχουν ενωθεί το ένα δίπλα στο άλλο και η ραφή βρίσκεται στο επίπεδο της κεφαλής του Χριστού, αποτελώντας απόδειξη ότι αρχικά η μορφή του Χριστού βρισκόταν στο κέντρο του έργου. Αυτή την προσπάθεια οικονομίας, ως προς τη χρησιμοποίηση του υφάσματος, τη βρίσκουμε και σε άλλα μεσαιωνικά εργόχειρα, κεντημένα με λινή κλωστή επάνω σε λινό ύφασμα που προέρχονται από τη Γερμανία. Το γεγονός έκανε τους μελετητές να θεωρούν ότι τη συγκεκριμένη εποχή τα μοναστήρια της βόρειας Γερμανίας, στα οποία κατασκευάζονταν τα κεντήματα αυτά, ήταν πολύ φτωχά για να μπορούν να προμηθευτούν μεταξωτές κλωστές, και ακόμη και τα λινά υφάσματα έπρεπε να τα χρησιμοποιούν με πολλή φειδώ. Έτσι ένα είδος τέχνης που είχε την αφετηρία του σε οικονομικούς λόγους σιγά σιγά καθιερώθηκε σε βαθμό που σε μεσαιωνικά αρχεία τα ασπροκεντήματα αναφέρονται με τον όρο «Opus teutonicum». Η κλωστή του κεντήματος είναι λινή, δίκλωνη, με αρκετό πάχος, πολύ πιο χονδρή από αυτή του υφάσματος, και έτσι επιτυγχάνεται μια ιδιαίτερη εμφάνιση. Η ποικιλία των βελονιών που χρησιμοποιούνται είναι μικρή αλλά η εργασία έχει γίνει με πολλή τέχνη. Η πίσω πλευρά του υφάσματος είναι επίσης πολύ φροντισμένη. Έχει δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην απόδοση της έκφρασης του κάθε προσώπου και γενικά σε όλες τις λεπτομέρειες. Η ποιότητα της κατασκευής είναι ιδιαίτερη αλλά και η ποιότητα του σχεδίου προϋποθέτει τη χρήση ενός προτύπου, το οποίο οι μοναχές προμηθεύονταν από πλανόδιους καλλιτέχνες. Τα ασπροκεντήματα εμφανίζονται από τον 12ο αιώνα αρχικά για εκκλησιαστική χρήση. Είναι μεγάλων διαστάσεων και χρησιμεύουν ως καλύμματα της αγίας τράπεζας, antepedia (καλύμματα του πρόσθιου τμήματος της αγίας τράπεζας) ή κουρτίνες της Σαρακοστής. Έως τον 14o αιώνα έχουν αποκλειστικά θρησκευτικά θέματα, ενώ αργότερα εμφανίζονται και θέματα κοσμικά. Τον 16o αιώνα διαδίδονται σε όλη την Ευρώπη. Το κέντημα του Μουσείου Μπενάκη αγοράστηκε το 1983. Είναι ένα έργο εξαιρετικής ποιότητας. Οι τεχνικές και στυλιστικές συγκρίσεις μάς επιτρέπουν να το θεωρήσουμε ως έργο γερμανικού μοναστηριού και να το χρονολογήσουμε στο δεύτερο μισό του 14oυ αιώνα.No abstract

Weather Impacts On Natural, Social And Economic System (WISE) Part II: Individual Perception of Climate Extremes in Italy

This paper focuses on the results of the research work carried out by Fondazione Eni Enrico Mattei (FEEM) within the WISE project. This project aims at investigating the effects and the impacts of extreme weather events, particularly very warm summers, mild winters and storms, on the socio-economic systems of European countries. The output consists of a series of empirical studies, both of quantitative and qualitative-descriptive nature. The work of FEEM in the WISE project covers the quantitative analysis of the impacts of climate extremes on the socio-economic system in Italy and the analysis of individuals’ perception of climate extremes based on results from individuals’ surveys. In this paper is considered the study of the perception of weather impacts through questionnaire survey to the general public. With regard to the individuals’ perception survey, a sample of 300 individuals were interviewed by telephone: 150 extracted from the North of Italy and 150 from the South of Italy. Individuals were asked general questions about their perception of climate extremes, and about the impacts of weather extremes on their daily habits at work, at home, in their leisure activities, on their transport patterns, on their health and tourism choices.Climate change, Weather extremes, Perception, Impacts

Un « opus teutonicum » au musée Bénaki

Στις συλλογές του Μουσείου Μπενάκη συγκαταλέγεται ένα ασπροκέντημα με αρ. ευρ. 28001, το κεντρικό θέμα του οποίου είναι ο Χριστός εν δόξη πλαισιωμένος από δύο αγγέλους, την Παναγία και έναν άγιο, πιθανώς τον ευαγγελιστή Ιωάννη. Το κέντημα είναι κομμένο και στις δύο στενές πλευρές του, και το τμήμα που έχει διασωθεί δείχνει ότι τα πλαϊνά μέρη περιείχαν εραλδικά ζώα στο κέντρο ενός πλέγματος ρόμβων. Το γεγονός ότι το κεντρικό μέρος παρουσιάζεται κατενώπιον, ενώ το υπόλοιπο διαβάζεται από τα πλάγια, επιτρέπει την υπόθεση ότι το μεσαίο τμήμα κάλυπτε τράπεζα, ενώ το υπόλοιπο έπεφτε στα πλάγια. Λόγω μάλιστα του θέματος του κεντήματος, θεωρούμε ότι θα χρησιμοποιείτο ως κάλυμμα αγίας τράπεζας. Ομοιότητες ως προς την εικονογραφία, αλλά και τη διευθέτηση του χώρου, βρίσκουμε και σε άλλα μεσαιωνικά ασπροκεντήματα προερχόμενα από τη Γερμανία. Το ύφασμα επάνω στο οποίο στηρίζεται το κέντημα είναι λινό, κατασκευασμένο με ισομερή απλή ύφανση και έχει δύο ραφές που το χωρίζουν σε τρία μέρη. Στο κάτω τμήμα το ύφασμα έχει όλο το πλάτος με το οποίο βγήκε από τον αργαλειό και χρησιμοποιήθηκε με το υφάδι οριζόντιο, ώστε να μην υπάρχει περιορισμός στο μήκος. Το ύφασμα που χρησιμοποιείται στο πάνω μέρος έχει το μισό μήκος από αυτό του κεντήματος και είναι κομμένο στη μέση κατά πλάτος. Τα δύο κομμάτια έχουν ενωθεί το ένα δίπλα στο άλλο και η ραφή βρίσκεται στο επίπεδο της κεφαλής του Χριστού, αποτελώντας απόδειξη ότι αρχικά η μορφή του Χριστού βρισκόταν στο κέντρο του έργου. Αυτή την προσπάθεια οικονομίας, ως προς τη χρησιμοποίηση του υφάσματος, τη βρίσκουμε και σε άλλα μεσαιωνικά εργόχειρα, κεντημένα με λινή κλωστή επάνω σε λινό ύφασμα που προέρχονται από τη Γερμανία. Το γεγονός έκανε τους μελετητές να θεωρούν ότι τη συγκεκριμένη εποχή τα μοναστήρια της βόρειας Γερμανίας, στα οποία κατασκευάζονταν τα κεντήματα αυτά, ήταν πολύ φτωχά για να μπορούν να προμηθευτούν μεταξωτές κλωστές, και ακόμη και τα λινά υφάσματα έπρεπε να τα χρησιμοποιούν με πολλή φειδώ. Έτσι ένα είδος τέχνης που είχε την αφετηρία του σε οικονομικούς λόγους σιγά σιγά καθιερώθηκε σε βαθμό που σε μεσαιωνικά αρχεία τα ασπροκεντήματα αναφέρονται με τον όρο «Opus teutonicum». Η κλωστή του κεντήματος είναι λινή, δίκλωνη, με αρκετό πάχος, πολύ πιο χονδρή από αυτή του υφάσματος, και έτσι επιτυγχάνεται μια ιδιαίτερη εμφάνιση. Η ποικιλία των βελονιών που χρησιμοποιούνται είναι μικρή αλλά η εργασία έχει γίνει με πολλή τέχνη. Η πίσω πλευρά του υφάσματος είναι επίσης πολύ φροντισμένη. Έχει δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην απόδοση της έκφρασης του κάθε προσώπου και γενικά σε όλες τις λεπτομέρειες. Η ποιότητα της κατασκευής είναι ιδιαίτερη αλλά και η ποιότητα του σχεδίου προϋποθέτει τη χρήση ενός προτύπου, το οποίο οι μοναχές προμηθεύονταν από πλανόδιους καλλιτέχνες. Τα ασπροκεντήματα εμφανίζονται από τον 12ο αιώνα αρχικά για εκκλησιαστική χρήση. Είναι μεγάλων διαστάσεων και χρησιμεύουν ως καλύμματα της αγίας τράπεζας, antepedia (καλύμματα του πρόσθιου τμήματος της αγίας τράπεζας) ή κουρτίνες της Σαρακοστής. Έως τον 14o αιώνα έχουν αποκλειστικά θρησκευτικά θέματα, ενώ αργότερα εμφανίζονται και θέματα κοσμικά. Τον 16o αιώνα διαδίδονται σε όλη την Ευρώπη. Το κέντημα του Μουσείου Μπενάκη αγοράστηκε το 1983. Είναι ένα έργο εξαιρετικής ποιότητας. Οι τεχνικές και στυλιστικές συγκρίσεις μάς επιτρέπουν να το θεωρήσουμε ως έργο γερμανικού μοναστηριού και να το χρονολογήσουμε στο δεύτερο μισό του 14oυ αιώνα.No abstract

Στρατηγική επικοινωνίας και marketing στον τραπεζικό κλάδο: Μελέτη περίπτωσης EUROBANK

Ο τραπεζικός κλάδος σήμερα συνεχώς αναπτύσσεται ουσιαστικά, καθορίζοντας σε μεγάλο βαθμό τη πορεία της αγοράς. Στο πλαίσιο της ευρύτερης ανταγωνιστικής τους δράσης κινούνται σήμερα στο χώρο του διαδικτύου αναζητώντας λύσεις ανάπτυξης, επικοινωνίας, προβολής και γενικά αποδοχής από τους καταναλωτές αλλά και τις εταιρείες πελάτες. Αντικείμενο της παρούσας μελέτης αποτελεί η διερεύνηση των διαφόρων μέσων που χρησιμοποιούν σήμερα οι τράπεζες στην Ελλάδα ώστε να τοποθετηθούν με επιτυχία στην αγορά, με εξειδικευμένη μελέτη της τράπεζας Eurobank, προσπαθώντας να καταστεί εφικτό πως μια τράπεζα καταφέρνει να προσεγγίσει την αγορά, να τοποθετήσει τα προϊόντα και τις υπηρεσίες της, να ικανοποιήσει τους πελάτες της να μπορέσει να καλύψει τις ευρύτερες ανάγκες που δημιουργούνται στους καταναλωτές και τις εταιρείες. Για την υλοποίηση της παρούσας εργασίας έγινε συνδυασμός της βιβλιογραφικής ανασκόπησης σχετικά με το διαδίκτυο και τα προϊόντα μάρκετινγκ της προαναφερθείσας τράπεζας ενώ ακολούθησε και ποσοτική έρευνα στην οποία χρησιμοποιήθηκε κατάλληλο ερωτηματολόγιο. Το ερωτηματολόγιο αποτελούνταν από 4 ενότητες και εστάλη σε διάφορες ιστοσελίδες και ομάδες κοινωνικών δικτύων ενώ το στατιστικό πρόγραμμα που χρησιμοποιήθηκε για την επεξεργασία των δεδομένων που συλλέχθηκαν είναι το SPSS. v.25. Από τα αποτελέσματα της έρευνας προέκυψε πως οι πελάτες της τράπεζας είναι αρκετά ικανοποιημένοι από τις υπηρεσίες της και ειδικότερα από την αποτελεσματικότητα του προσωπικού της Eurobank ενώ μεγάλο ποσοστό συμφώνησε πως βοηθάει σημαντικά η ηλεκτρονική τραπεζική στην επικοινωνία της τράπεζας με τον πελάτη ενώ σαφώς υπάρχουν περιθώρια εξέλιξης της επικοινωνιακής πολιτικής της.The banking industry today is constantly evolving, largely determining the course of the market. In the context of their wider competitive action, they are currently moving in the field of the internet, looking for solutions for development, communication, promotion and general acceptance by consumers and customer companies. The object of this study is the investigation of the various instruments that banks in Greece use today in order to successfully position their actions in the markets, with a specialized study by Eurobank, trying to make it possible for a bank to reach the market, place its products and services, satisfy its customers to be able to meet the broader needs of consumers and companies. For the implementation of the present work, a combination of the literature review on the internet and marketing products of the aforementioned bank was combined, followed by a quantitative research in which an appropriate questionnaire was used, which consists of 4 sections and sent to various social networking sites. used to process the collected data is SPSS. v.25. The results of the survey showed that the bank's customers are quite satisfied with its services and especially the efficiency of Eurobank staff while a large percentage agreed that electronic banking significantly helps the bank in communication with the customer while there is clearly room for improvement. its communication policy

The Textile Production in Attica (5th and 4th centuries B.C.)

Ce travail est basé sur une approche pluridisciplinaire des sources antiques ; les informations issues des sources écrites, de l’iconographie, des outils de tissage et des fragments textiles conservés, sont comparées pour créer une image aussi complète que possible de l’activité textile en Attique de l’époque classique. Cette étude révèle une activité textile très soutenue, divisée entre l’espace domestique et l’espace artisanal, occupant un grand nombre d’hommes et de femmes. Les Grecs anciens avaient hérité d’une grande tradition textile et d’un savoir-faire qui, comparé à la bonne connaissance du milieu naturel environnant, leur permettait de faire des choix (de matière première, de techniques de fabrication et de techniques d’ennoblissement) pour arriver chaque fois au résultat désiré. Des différences de qualité aux matières premières, aux techniques de fabrication et d’ennoblissement, évoquées dans la littérature de l’époque, indiquent l’existence de textiles de différentes qualités, qui répondaient aux besoins de toutes les couches sociales.This study examines the textile production in classical Attica with an interdisciplinary method, which combines information from the written sources, the classical iconography, the textile production tools and the classical textile remains, in order to establish the most complete image possible of the textile activity in the classical period. The sources inform us of an elaborate textile industry and a high specialization of the professional technicians working in this domain. The Greeks have inherited a great textile tradition and technical knowledge, which, combined to their familiarity with the natural environment made them to be able to choose between raw materials, production and embellishment techniques in order to achieve the desired result. Differences in the quality of the raw materials, the production and embellishment techniques, as references in the literature, suggest the production of a great variety of textiles of different qualities in order to respond to the needs of all social classes

Textiles de l’Âge du Bronze à l’époque romaine conservés en Grèce

Les résultats présentés ici sont les fruits d’une collaboration engagée depuis 5 ans entre archéologues grecs, musées, laboratoires et centres de recherche. Les travaux réalisés permettent d'ores et déjà de proposer un premier panorama de l’artisanat textile grec dans l’Antiquité. Il témoigne de la diversité des matériaux utilisés et de la complexité des techniques de tissage et de décors mises en œuvre, et ce dès le début de l’âge du Bronze. À l’exception des vestiges textiles de la ville d’Akrotiri, nos informations sont extraites de tissus provenant exclusivement de contextes funéraires. Τα συμπεράσματα που παρουσιάζονται εδώ είναι οι καρποί μίας συνεργασίας που ξεκινήσε πριν 5 χρόνια με έλληνες αρχαιολόγους, μουσεία, εργαστήρια και κέντρα έρευνας. Οι εργασίες που πραγματοποιήθηκαν επιτρέπουν από τώρα να προτείνουμε ένα πρώτο πανόραμα της ελληνικής υφαντουργίας στην αρχαιότητα. Μαρτυρά την ποικιλία των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν και την πολυπλοκότητα των τεχνικών της υφαντικής και των κοσμημάτων που χρησιμοποιήθηκαν, και αυτό ήδη από τις αρχές της εποχής του χαλκού. Με εξαίρεση τα υφαντικά λείψανα της πόλης του Ακρωτηρίου, οι πληροφορίες μας απορρέουν από υφάσματα που προέρχονται αποκλειστικά από ταφές