Relationship Between Chronic Obstructive Pulmonary Disease and Severity of Diabetic Retinopathy

The negative effects of chronic obstructive pulmonary disease (COPD) on diabetes mellitus (DM) patients are known. For these reasons, we aimed to investigate the effect of COPD on the severity of diabetic retinopathy (DRP) in patients with DM. Materials and Methods: This prospective cross-sectional study included one-hundred and fifty-six eyes of 156 patients with COPD and DM. Multinomial logistic regression models were applied to evaluate the independent relationships between DRP and COPD, including adjusting for patients’ characteristics. Results: After adjustment for potential confounders, patients with low-level COPD were found to have less PDR and severe PDR. (RRR 0.01 95% CI 0.01-0.03, RRR 0.01 95% CI 0.01-0.08, respectively). Conclusion: The findings suggest an increased risk of DRP severity in patients with severe COPD. Ophthalmologists following these patients should consider the relationship between COPD and DRP

Evaluating functional capacity, and mortality effects in the presence of atrial electromechanical conduction delay in patients with systolic heart failure

Objective: Atrial functions are relatively suppressed in heart failure (HF). We aimed to investigate the associations of intra- and inter-atrial electromechanical conduction delay (EMCD) with functional class and mortality over a 12-month follow-up period. Methods: The prospective study included 65 patients with systolic HF and 65 healthy subjects with normal sinus rhythm. Left ventricular (LV) systolic functions and left atrial (LA) dimensions and volumes were evaluated by transthoracic echocardiography. Tissue Doppler imaging (TDI) signals at the lateral border of the mitral annulus (lateral PA’), septal mitral annulus (septal PA’), and tricuspid annulus (tricuspid PA’) were measured. Intra- and inter-atrial EMCD were calculated. Results: Mitral inflow velocities were studied using pulsed-wave Doppler after placing the sample volume at the leaflets’ tips. The peak early (E wave) and late (A wave) velocities were measured. The septal annular E/E’ ratio was relatively higher and lateral, septal, and right ventricular S, E’, and A’ waves were significantly lower in the HF group than in the control group (12.49±6.03 - 7.16±1.75, pE/E’ <0.0001). Intra-atrial EMCD was detected as 117.5 ms and inter-atrial EMCD as 127.5 ms in patients with prolonged atrial EMCD. A significant increase was found in prolonged intra- and inter-atrial EMCD according to functional capacity increase (p=0.012 and p=0.031, respectively). The incidence of mortality was significantly higher in patients with prolonged atrial EMCD (p=0.025), and 5 patients in the HF group died during the study over the 12-month follow-up period. Conclusions: In this study, we found a relationship between prolonged atrial conduction time and increased functional class and mortality in patients with systolic HF. © 2016 by Turkish Society of Cardiology

Türk hukukunda kredi kartı ve kredi kartının hukuka aykırı kullanılmasından doğan hukuki sorumluluk

ÖZETTÜRK HUKUKUNDA KREDİ KARTI VE KREDİ KARTININ HUKUKA AYKIRI KULLANILMASINDAN DOĞAN HUKUKİ SORUMLULUKTürkiye'de kredi kartı ilişkisi taraflarının haklarını ve borçlarını belirleyen hukuki altyapı oluşturulmamış ve kredi kartı kullanımından doğan sorunları çözecek yetkili mercîler tayin edilmemiş olduğundan kredi kartı uygulamasından doğan hukuki sorunların çözümünde Borçlar Kanunu, Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun ve Türkiye Bankalar Birliğinin iki tebliğinden yararlanılmaktadır. Bu nedenle doktrin ve Yargıtay kararları kredi kartı uygulamasında merkezî bir öneme sahiptir. Bu çalışma, giriş ve sonuç bölümlerinin dışında üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde kredi kartı kavramı ve kredi kartı uygulamasının olumlu ve olumsuz yönleri gözden geçirilmiş, kredi kartları ve kredi kartı sistemleri sınıflandırılmış ve kredi kartının hukuki niteliği Kıymetli Evrak Hukuku, Banka Hukuku ve Tüketici Hukuku yönlerinden incelenmiştir. İkinci bölümde kredi kartı sisteminin temelini oluşturan sözleşmelerin hukuki nitelikleri ile kart çıkaran kuruluşun, kart hamilinin ve üye işyerlerinin bu sözleşmelerden kaynaklanan yükümlülükleri açıklanmaya çalışılmıştır. Üçüncü bölüm kredi kartı sistemi taraflarının sözleşmeden doğan özen borçları ile söz konusu tarafların ve üçüncü kişilerin kredi kartının hukuka aykırı kullanımından doğan hukuki sorumluluklarına ayrılmıştır. "Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunu" taslağı hakkındaki eleştiri ve önerilerimiz ise sonuç bölümünde sunulmuştur.ABSTRACTCREDIT CARDS AND THE CIVIL LIABILITY ARISING FROM THE UNLAWFUL USE OF THE CREDIT CARDS IN TURKISH LAWBecause of the legal infrastructure determining the rights and obligations of the parties of the credit card relationship is not established and the authorities which solve the problems arising from the credit card use are not designated in Turkey, the legal problems in this area are being solved by Code of Obligations, Code on the Protection of the Consumer and two notifications of Banks Association of Turkey. For this reason, the doctrine and Supreme Court judgments have a central importance in credit card practice. This study consists of three chapters except for the introduction and conclusion chapters. In the first chapter, credit card concept and the positive and negative aspects of the credit card practice are revised, the credit cards and credit card systems are classified and the legal character of the credit cards is examined from the viewpoints of Negotiable Instruments Law, Banking Law and Consumer Law. In the second chapter, it has been attempted to clarify the legal characters of the contracts which constitute the basis of the credit card system and the obligations of the card issuer, cardholder and seller/supplier which is the member of the system due to those contracts. The third chapter is allocated for the duty of care of the parties arising from the contracts and civil liability of those parties and third person due to unlawful use of the credit cards. Our comments and suggestions on the draft of the "Code of Debit Cards and Credit Cards" are submitted in conclusion chapter

Duloxetin induced hyponatremia

Hiponatremi serotonin-norepinefrin gerialım inhibitörlerine (SNRI) bağlı gelişebilen bir yan etkidir. Literatürde seçici serotonin gerialım inhibitörüne (SSRI) bağlı gelişen hiponatremi sık bildirilmiştir. 1 Duloksetin serotonin-norepinefrin geri alım inhibitörü olup majör depresyonda, stres durumlarında, idrar inkontinansında ve diyabetik nöropati veya fibromiyaljiye bağlı ağrı durumlarında kullanılır. 2 Bulantı, ağız kuruluğu, halsizlik, iştahsızlık, konstipasyon ve uykusuzluk en çok bildirilen yan etkilerdir. Hastamızı üriner inkontinans için verilen duloksetine bağlı kısa sürede gelişen ciddi hiponatremi olması nedeni ile sunduk...

Esophageal ulcer development after a single dose of Doxycycline: A case report

İlaca bağlı özofagus ülseri literatürde sık görülmemekle birlikte yol açabileceği komplikasyonlar açısından önemlidir. Doksisiklin yeterli miktarda su ile alınmaz ise veya alındıktan kısa süre sonra yatılırsa özofagusta mukozal hasara neden olur. Bu olguda akne nedeniyle doksisiklin tedavisi başlanmış 24 yaşındaki kadın hasta sunuldu. Hasta ilacın ilk dozundan sonra retrosternal yanma, disfaji semptomlarıyla başvurdu. Yapılan üst gastrointestinal sistem endoskopisinde özofagus 1/3 orta bölümünde 2 santimetrelik bir segmentte yüzeyel ülserasyonlar görüldü. Anamnez ve endoskopik bulgularla, hastaya doksisiklin kullanımına bağlı ilaç özofajiti teşhisi konuldu. Doksisiklin tedavisi ve oral alımı kesildi. İntravenöz sıvı tedavisi, sukralfat ve lansoprazol tedavisi başlandı. İlerleyen günlerde hastanın şikâyetleri azalarak kayboldu. Olgumuzda olduğu gibi, ilacın süresinden bağımsız olarak tek doz kullanım sonrasında dahi özofageal ülser gelişebilmektedir.Although it is not so frequent in medical literature, drug-induced esophageal ulcer is important due to its possible complications. Doxycycline can cause esophagial irritation if not taken with suffcient water or just before going to sleep. In this case report, a 24 year-old female patient who had been prescribed doxycyline for acne is presented. She was admitted with retrosternal pain and dysphagia which had started after taking the frst oral dose of the drug. Endoscopic examination showed superfcial ulcerations in the area of 2 cm of the mid esophagus. Based on the endoscopic fndings, the patient was diagnosed as drug- induced esophageal injury resulting from doxycycline treatment. Doxycycline treatment and oral intake were stopped. Intravenous fuid therapy, sucralfate and lansoprazole treatment were started. In the following days, the patients complaints disappeared gradually. As in our case, irrespective of the exposure duration, even after a single dose, esophageal ulcer may develop

Üst Gastrointestinal Endoskopi İşlemi Öncesi HBsAg, Anti HCV ve Anti HIV Prevalansları

Amaç: Bu çalışma dispeptik yakınmalar ile başvuran ve üst gastrointestinal endoskopi incelemesi önerilen hastalarda yapıldı. Çalışmanın amacı endoskopi işlemi öncesi hastalarda hepatit serolojisi ve Anti HIV serolojisini taramak ve prevalansını değerlendirmek, bunun sonucunda işlem öncesinde rutin seroloji isteminin gerekliliğini tartışmaktır. Gereç ve Yöntemler: Çalışma 2012 yılında Konya Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Gastroenteroloji polikliniğine başvuran ve işlem öncesi hepatit ve HIV serolojisi bakılan toplam 242 hastayı kapsamaktadır. Bulgular: Çalışmaya alınan toplam 242 hastanın; 120si erkek (%49), 122si kadın (%50) idi. Seropozitiflik oranları HBsAg %2,9, Anti HCV %0,4 iken Anti HIV pozitifliğine rastlanmadı. Toplamda hastaların %3,3 de hepatit serolojisi pozitif tespit edildi. Sonuç: Hastanemizde endoskopi işlemi öncesi bakılan hepatit serolojisi oranlarının toplum prevalansına yakın değerlerde çıktığı görülmüştür, endoskopik işlemler sonrası hepatit bulaşının son derece nadir olduğu da göz önüne alınırsa endoskopi ünitelerinde yeterli dezenfeksiyon uygulamalarına riayet edilmesi takdirinde rutin serolojik testlerin gereksiz olduğu kanısına ulaşılmaktadır.Objectıve: This study was conducted to determine the preprocedure prevalence of hepatitis B, hepatitis C and HIV in patients with dyspeptic complaints to whom an upper gastrointestinal endoscopy was performed and also to question the necessity of routine serologic testing. Materials and Methods: Medical records of 242 adult patients who applied to Gastroenterology clinic of Necmettin Erbakan University Meram Faculty of Medicine with dyspeptic complaints during 2012 and to whom an upper gastrointestinal endoscopy was performed were analyzed retrospectively for preprocedure hepatitis B, hepatitis C and HIV serologies. Results: A total of 242 patients were taken into the study. 120 of them (49%) were males and 122 of them (51%) were females. Preprocedure prevalence of HBs Ag and anti HCV was 2.9% and 0.4% respectively. Anti HIV was detected to be positive in none of the patients. In total 3.3% of patients were positive hepatitis serology. Conclusion: The preprocedure prevalence of hepatitis B and C in our patients was consistent with the prevalences reported for general population in previous studies. Taken into account that post procedure transmission of hepatitis B and C is rare, routine serologic testing is not necessary as far as disinfection rules are obeyed strictly in endoscopy clinics

Atriyal fibrilasyonlu bir vakada bilateral renal enfarktüs

Renal infarction is an uncommon diagnosis with an incidence of about 0.01% of emergency department admissions. It is often mimicked by other more common diseases such as urinary system or other abdominal lesions at clinical presentation. Atrial fibrillation can result in systemic arterial embolism, involving the kidney. With atrial fibrillation, this complication risks are increased. In this report, a 53 year old woman who has bilateral renal infarction diagnosis due to atrial fibrillation is presented.Renal enfarktüs, literatürde nadiren karşılaşılan bir klinik durum olup, bir çalışmada, tüm acil servis başvurularının yaklaşık % 0,01’ini oluşturduğu belirtilmiştir. Renal enfarktüse ait özgün klinik bulgu ve belirtinin olmaması, benzer klinik tabloya sahip ve daha sık olarak görülen üriner sistem veya diğer karın içi patolojilerle karışmasından dolayı ayırıcı tanıda ilk sıralarda düşünülmemesi düşük insidansın önemli bir nedenidir. Atriyal fibrilasyon, böbreğin de tutulabildiği sistemik (miyokard, beyin veya diğer iç organlarda) arteryel embolizasyona yol açabilmektedir. Yazımızda, mitral darlığı ve kronik atriyal fibrilasyon zemininde bilateral renal enfarktüs gelişen 53 yaşında kadın olgu sunulmuştur