50 research outputs found

    Taxonomia, estrutura e riqueza das assembléias de larvas e pupas de Trichoptera (Insecta), em igarapés na Amazônia Central

    Get PDF
    A estrutura das assembléias de larvas e pupas de Trichoptera (Insecta) e sua riqueza associadas a fatores físico-químicos dos igarapés, foram avaliados em igarapés do município de Presidente Figueiredo, nas Reserva Florestal Adolpho Ducke e Reservas do Projeto Dinâmica Biológica de Fragmentos Florestais nos municípios de Manaus e Rio Preto da Eva. Foram amostrados 92 igarapés no período de abril de 2002 a fevereiro de 2003. . Foram encontrados 102 morfótipos distribuídos em 39 gêneros de 13 famílias. Helicopsyche sp. 1, Phylloicus elektoros, Helicopsyche sp. 2, Mortoniella sp. 1, Mortoniella sp. 2, Protoptila sp. 1, Leptonema maculatum, Leptonema sparsum, Macronema sp. 3, Macrostemum erichsoni, Neotrichia sp. 1, Amazonatolica hamadae, Anphoropsyche sp.1, Marilia sp. 1, Chimarra sp 1, Wormaldia sp. 1, e Cernotina sp. 1 foram os táxons mais freqüentes e abundantes. As espécies: Phylloicus amazonas, P. elektoros, Austrotinodes ariase, Leptonema amazonense, L. maculatum, L. sparsum e Leptonema sp. 4, (provável sp. n), Macronema exophthalmum, Macrostemum sp. 1, M. erichsoni, M. hyalinum, M. ulmer, Smicridea (Rhyacophylax) gladiator, foram associadas às larvas e pupas. Este é o primeiro registro de Macrostemum hyalinum, dos gêneros Flintiella e Amphoropsyche para o estado do Amazonas. A Análise de Correspondência Canônica entre a abundância de larvas e pupas dos táxons, explicou 12,7 % da variância dos fatores. O eixo 1 (8,3 %), separou os igarapés das Reservas do PDBFF e Reserva Ducke e igarapés de Presidente Figueiredo, sendo que maior Vazão, pH, temperatura, condutividade e percentual de pedras soltas, foram as variáveis relacionadas a essa separação, já o maior percentual de raízes, de folhiço, abertura do dossel e tipo de cobertura vegetal, ordenou os igarapés das Reservas do PDBFF e diferenciando dos igarapés da Reserva Ducke. Os táxons, Mortoniella sp. 1, Macrostemum ulmeri, Neotrichia sp. 2, Chimarra sp. 1 foram característicos de folhas em correnteza; Phylloicus elektoros de folhas em remanso; Leptonema amazonense, Alisotrichia sp., Leucotrichia sp. e Zumatrichia sp. de fundo rochoso em correnteza; Cyrnellus sp.1, de macrófitas em áreas de remanso; Protoptila sp. 2, Smicridea (Rhyacophylax) gladiator, Ceratotrichia sp. 1, Metrichia sp. 1, Metrichia sp. 2 Oecetis sp. 4, Marilia sp. 2 de pedras soltas e seixos em correnteza, Austrotinodes ariase, Leptonema maculatum, L. sparsum, Macronema exophthalmum, Macronema sp. 3, Macrostemum erichsoni, Smicridea (Smicridea) sp. 7, Neotrichia sp. 1, Neotrichia sp. 3, Neotrichia sp. 7, Amazonatolica hamadae, Amphoropsyche sp. 1, Nectopsyche sp. 4, Nectopsyche sp. 5, Oecetis sp, 2, Marilia sp. 1, Wormaldia sp. 1, Cernotina sp. 1, Sericostomatidae A sp. 1, Sericostomatidae A sp. 2, de raízes em correnteza

    Taxonomia e estrutura de comunidade de Trichoptera (Insecta) no município de Presidente Figueiredo, Amazonas, Brasil

    Get PDF
    Estudos sobre Trichoptera, especialmente sobre os estágios larvais, são raros no Brasil. Dessa forma, este trabalho tem como objetivo incrementar o conhecimento sobre a taxonomia e estrutura da comunidade de Trichoptera, baseado no estágio larval, no município de Presidente Figueiredo, Amazônia Central, AM. Para relacionar fatores ambientais com a distribuição de morfótipos foram realiadas coletas em 26 igarapés no ano de 2000, uma na estação chuvosa (fevereiro-março) e outra na seca (seembro-outubro). Análise de correspondência sugere que áreas de turbulência e remanso são mais importantes para explicar a distribuição dos morfótipos do que as estações chuvosa e seca. Igarapés com fundo rochoso, áreas abertas e sem represamento, apresentaram maior riqueza ao nível de morfótipos. A correlação entre o número total de larvas coletadas e fatores físico-químicos dos igarapés indicou uma associação entre a vazão, velocidade e largura. Na estação chuvosa a distribuição das larvas apresentou correlação negativa com a profundidade e positiva com temperatura, na seca a correlação foi positiva com vazão e velocidade. Para avaliar a estrutura da comunidade de Trichoptera foram realizadas coletas mensais em três igarapés durante 8 meses (março a outubro de 2000). A estrutura da comunidade nesse período permaneceu estável, Smicridea (R.) sp. 1, Helicopsychidae sp. e Marilia sp. 1 foram os morfótipos mais freqüentes e abundantes nos três igarapés, enquanto que Glossosomatidae sp. 1 ocorreu apenas em dois igarapés. Foram coletados 8.159 imaturos de Trichoptera, distribuídos em 11 famílias, 32 gêneros e 55 morfótipos, as famílias com maior número de gêneros foram Hydropsychidae e Hydroptilidae. Foram registrados pela primeira vez para Amazônia Brasileira a família Xiphocentronidae e os gêneros Alisotrichia, Anchitrichia, hydroptila, Zumatrichia, Taraxitrichia, Atanatolica e Xiphocentron. Uma chave ilustrada para identificação de famílias e gêneros de larvas de Triichoptera para a área de estudo é apresentada

    Ceratotrichia Flint, 1992 (Trichoptera: Hydroptilidae) larval and pupal description and new genus records for Brazil

    Get PDF
    PES AMO, HAMADA N. 2004. Ceratotrichia Flint, 1992 (Trichoptera: Hydroptilidae) larval and pupal description and new genus records for Brazil. Entomotropica 19(1):31-37. The first description of Ceratotrichia larva and pupa is provided. Also, this is the first time that this genus is reported in Brazil; the specimens were collected in streams in Presidente Figueiredo County, Amazonas state. Association of the immatures with the adults was made using the metamorphotype technique, and identification was made by comparison of pharate adults with the original genus description. The larva has morphological characteristics typical of the Leucotrichiini tribe. Other new records for Brazil include the genera Alisotrichia Flint and Zumatrichia Mosely, while the record of Anchitrichia Flint is new for Brazilian Amazonia.PES AMO, HAMADA N. 2004. Descri\ue7\ue3o da larva e pupa de Ceratotrichia Flint, 1992 (Trichoptera: Hydroptilidae) e novos registros de g\ueaneros para o Brasil. Entomotropica 19(1):31-37. Larva e pupa de Ceratotrichia sp. \ue9 descrita e ilustrada pela primeira vez. Tamb\ue9m, \ue9 a primeira vez que esse g\ueanero \ue9 registrado no Brasil; os exemplares foram coletados em cursos d' \ue1gua no munic\uedpio de Presidente Figueiredo, Amazonas, Brasil. Associa\ue7\ue3o de imaturos com adultos foi realizada pelo m\ue9todo de metamorfotipo e, a identifica\ue7\ue3o ocorreu por meio da compara\ue7\ue3o de adultos farados com a descri\ue7\ue3o original do g\ueanero. Larvas apresentam caracter\uedsticas morfol\uf3gicas t\uedpicas da tribo Leucotrichiini. Outros novos registros para o Brasil incluem os g\ueaneros Alisotrichia Flint e Zumatrichia Mosely, e para Amaz\uf4nia brasileira, Anchitrichia Flint

    A new genus of long-horned caddisfly from the Amazon basin (Trichoptera: Leptoceridae: Grumichellini)

    Get PDF
    Amazonatolica hamadae, new genus, new species (Leptoceridae: Grumichellini), is described from the Amazon basin of Brazil. The adult male and female, larva, pupa and case are described and illustrated. The biology and habitat of the new species is unusual for members of its tribe in that it occurs attached to vegetation in acidic, lowland streams

    Annulipalpia (Insecta: Trichoptera) from the state of Espírito Santo, Brazil

    Get PDF
    In order to access and integrate the knowledge regarding the diversity of the suborder Annulipalpia (Insecta: Trichoptera) from the state of Espírito Santo, southeastern Brazil, we present a preliminary list of this group based on literature and on adults collected from 26 different sites in the state. Prior to this study only 11 species of Annulipalpia, belonging to six genera and two families were reported from the state. Based on the adults collected during this study the number of taxa increased considerably to 48 species, 15 genera and five families. Ten species could not be identified and probably are new to science. With the performance of new collections and with the increase in number of sampling points, the number of species of Annulipalpia as well of Trichoptera can still grow considerably

    The genus Camelobaetidius Demoulin (Ephemeroptera: Baetidae) in America: Phylogenic and biogeographic analyses

    Get PDF
    The genus Camelobaetidius is the second most diverse genus of the family Baetidae in America. Also, two other genera were described as closely related to Camelobaetidius: Corinnella, and Tapajobaetis. A peculiar spatulate tarsal claw is the character shared among them. We used TNT (Tree analysis using New Technology) and GEM (Geographically explicit Event Model) to recover the phylogenic and biogeographic history of these genera. A matrix of 42 taxa and 77 morphological characters was constructed, of which 68 were treated as discrete and nonadditive (unordered), and eight as continuous. All available records of Camelobaetidius plus Corinnella, Tapajobaetis, and the species's outgroup were included in the biogeographic analysis. Corinnella and Tapajobaetis were obtained into Camelobaetidius and, therefore, are here considered junior synonyms. The founder events were the most frequent in this genus, followed by vicariance, sympatry and point sympatry. The long-distance dispersal ability in mayfly seems to be the rule instead of the exception in the history of this clade.Fil: Nieto Peñalver, María Carolina. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Centro Científico Tecnológico Conicet - Tucumán. Instituto de Biodiversidad Neotropical. Universidad Nacional de Tucumán. Facultad de Ciencias Naturales e Instituto Miguel Lillo. Instituto de Biodiversidad Neotropical. Instituto de Biodiversidad Neotropical; ArgentinaFil: Boldrini, Rafael. Universidade Federal de Roraima. Centro de Estudos da Biodiversidade; BrasilFil: Gonzalez, Juan Cruz. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Centro Científico Tecnológico Conicet - Tucumán. Instituto de Biodiversidad Neotropical. Universidad Nacional de Tucumán. Facultad de Ciencias Naturales e Instituto Miguel Lillo. Instituto de Biodiversidad Neotropical. Instituto de Biodiversidad Neotropical; ArgentinaFil: Pes, Ana Maria. Ministério da Ciência, Tecnologia, Inovações. Instituto Nacional de Pesquisas da Amazônia; BrasilFil: Falcao Salles, Frederico. Universidade Federal de Viçosa. Departamento de Entomologia. Museu de Entomologia; Brasi

    Are Synoestropsis sp. larvae (Trichoptera: Hydropsychidae) predators?

    Get PDF
    Morphological characteristics of the Synoestropsis sp. larvae (Trichoptera: Hydropsychidae) suggests that this species is a predator. We examined the stomach contents of 48 Synoestropsis sp. larvae collected in four savannah rivers (Arraia, Cauamé, Cotingo and Ereu) in the state of Roraima during the dry season to evaluate their feeding habits. The high frequency of animal items in the stomach content confirmed the hypothesis that this specie is a predator.Características morfológicas sugerem que larvas de Synoestropsis sp. (TrichopteraHydropsychidae) são predadoras. Examinamos o conteúdo estomacal de 48 larvas de Synoestropsis sp. coletadas na época de estiagem de quatro rios de cerrado (Arraia, Cauamé, Cotingo e Ereu) do estado de Roraima para avaliar o hábito alimentar de larvas desse gênero. A alta freqüência de itens animais no conteúdo estomacal das larvas corrobora a hipótese de que esta espécie é predadora

    Complements alimentaris: control oficial

    Get PDF
    Complements alimentaris; Control oficial; Guia; Seguretat alimentàriaComplementos alimenticios; Control oficial ; Guia; Seguridad alimentariaFood supplements; Official controls; Guide; Food safetyAquesta publicació pretén donar una visió general del control oficial dels complements alimentaris a Catalunya mitjançant el recull de les diferents fonts normatives i documentals existents relatives als complements alimentaris, amb la finalitat principal de tenir una eina de suport al personal de l’Agència de Salut Pública de Catalunya, així com a altres administracions i professionals del sector. A més, amb l’elaboració d’aquesta guia es vol ajudar a entendre què són els complements alimentaris i donar a conèixer què es fa des de les administracions públiques per mantenir la seguretat alimentària. El document s’estructura en diversos apartats, que inclouen la inscripció al registre sanitari de les empreses que comercialitzen complements alimentaris, la notificació d’aquests complements i la normativa aplicable, sense deixar d’aprofundir en aspectes relacionats amb la composició, l’envasament, l’etiquetatge, els contaminants i els criteris microbiològics. Aquesta guia inclou taules de consulta per identificar els ingredients que intervenen en la composició dels complements alimentaris i un protocol per a la revisió de l’etiquetatge correcte. Índe

    Pervasive gaps in Amazonian ecological research

    Get PDF
    corecore