Autobiographical Narration of Person with Intellectual Distability (and Her Place in Discourses of Pedagogy of Intellectual Disability)

Nowadays, more and more scholars prioritize an importance of an autobiographical narrative, which enables them to get to know examined people in terms of their individual experiences. We can observe an increase of a number of the scientists, being aware of a necessity to take disabled people’s perspective into consideration. That’s very meaningful that they have realized this necessity; otherwise they might make it impossible to establish a relationship with aforesaid people. Talking about ourselves helps us understand our feelings, thoughts and needs. That’s why the narrative is becoming an integral part of an intellectual disability’s discourse

Sprawozdanie z IV Międzynarodowej Konferencji poświęconej podmiotowości osób z niepełnosprawnością intelektualną – „Rodzice a dorosłość”, Poznań, 24-25 października 2014 roku

Sprawozdani

In memoriam – wspomnienia pracowników Zakładu Pedagogiki Specjalnej o Profesorze Władysławie Dykciku

nie ma abstrakt

Disability – ANOTHER Quality, Which May Stay As It Is

Intellectual disability is characterized by below-average intelligence or mental ability and a lack of skills necessary for day-to-day living. Intellectual disability is a term used when there are limits to a person’s ability to learn at an expected level and function in daily life. We are capable of talking about a person’s l i m i t s, but if we think about a P e r s o n with a disability? The present study focuses on the question: is disability a quality, ANOTHER quality? Who is a P e r s o n with a disability? This paper aims at stimulating a debate on this topic

Sprawozdanie z IV Międzynarodowej Konferencji poświęconej podmiotowości osób z niepełnosprawnością intelektualną – „Rodzice a dorosłość”, Poznań, 24-25 października 2014 roku

Sprawozdani

Teaching and learning a child with intellectual disability

W niniejszym artykule przyglądam się zagadnieniom związanym z mechanizmami odpowiadającymi za przebieg uczenia się, rozumianego jako proces konceptualizacji wiedzy oraz zagadnieniom związanym z uczeniem (nauczaniem) dziecka z niepełnosprawnością intelektualną. Rozważania osadzone zostały przede wszystkim w kontekście społeczno-kulturowej teorii rozwoju człowieka, psychologii rozwojowej i poznawczej. Perspektywy, które tworzą ramy niniejszego artykuły to perspektywa uczącego się dziecka i perspektywa osoby uczącej dziecko. Staram się wskazać zarówno obszary deficytowe odpowiedzialne za trudności w uczeniu się i poznawaniu świata przez dziecko z niepełnosprawnością intelektualną (deficyty w zakresie strategii poznawczych, pamięciowych, metapoznawczych) oraz możliwości, płaszczyzny i sposoby wspierania procesu uczenia się przez dorosłego. Wskazuję znaczenie intersubiektywności, instruktażu, doświadczenia upośrednionego uczenia oraz podkreślam konieczność adekwatnej konstrukcji otoczenia, w którym funkcjonuje dziecko. Uznaję, iż responsywny (gotów odpowiadać na potrzeby dziecka), dorosły stanowi integralny element procesu konceptualizacji wiedzy przez dziecko. Ucząc, sam jednocześnie uczy się, jak wspierać uczące się dziecko z niepełnosprawnością intelektualną.In the following article, I am taking into consideration the issues related to the mechanisms which are responsible for the course of learning, understood as the process of the conceptualization of knowledge, as well as the issues related to teaching a child with intellectual disability. The discussion is primarily set within the socio-cultural theory of human development, as well as developmental and cognitive psychology. The perspectives forming the framework of this article are the perspective of a learning child, and the perspective of the learning/teaching child. I am trying to indicate both the deficit areas being responsible for having difficulties in learning and getting familiar with the world by a child with intellectual disability (this meaning the deficits within the scope of cognitive, memory, and metacognitive strategies), as well as the possibilities, fields, and methods of supporting the learning process by an adult. I am indicating the importance if intersubjectivity, instruction, the experience in indirect learning, as well as emphasizing the need for adequately constructing the environment in which a child is functioning. I acknowledge that a responsive adult (ready to respond to a child's needs) is an integral part of the process of the conceptualization of knowledge by the child. When teaching, the adult simultaneously learns how to support the learning child with intellectual disability