Bularreko minbizia izan eta mastektomia jasan duten emakumeei eman beharreko erizaintza-zainketak

Sarrera: bularreko minbizia bigarren minbizi mota ohikoena da munduko emakumeen artean. Gaixotasuna tratatzeko tratamendua ezberdina izango da minbizi motaren eta hedatze-fasearen arabera. Tratamendu aukeretako bat mastektomia da, hau da, bularra erauztea. Helburua: lanaren helburua bularreko minbizia izan eta mastektomia jasan duten emakumeei eman beharreko erizaintza-zainketak aztertzea izan da. Metodologia: errebisio narratiboa egin da. Pubmed, Dialnet, Cuiden, Cochrane Plus eta Biblioteca Virtual de la Salud-en informazioa bilatu da. Horiez gain, bi web-orrialde erabili dira informazioa bilatzeko: American Cancer Society eta Insitituto Nacional del Cancer elkarteen web-orrialdeak. Emaitzak: bularreko minbizia bularra osatzen duten zelulen hazkuntza anormala da eta mastektomia da tratamendu ohikoenetako bat. Lanean mastektomiak pazientearengan dituen eragin biologiko, fisiko, psikologiko eta sozialak aztertu dira. Ondoren, mastektomiaren ondorioz pertsonarengan gertatzen diren aldaketa horiei aurre egiteko erizaintza-zainketak identifikatu dira, komunikazioari eta hezkuntzari garrantzia emanez. Azkenik, erizaintza-zainketek dituzten onurak aztertzean ikusi da, ebidentziaren arabera, erizain espezializatuek emandako zainketak erizain orokorrek emandako zainketak baino eraginkorragoak direla. Eztabaida: idazleak ados daude bularreko minbiziaren eta mastektomiaren inguruko kontzeptu nagusien inguruan, hala ere, aipatu behar da mastektomia motak sailkatzeko modu ezberdinak ageri direla. Bestalde, desadostasuna ikusi da mastektomia mota ezberdinen ondorioak aztertzean. Gainera, besoaren ariketak egiten noiz hasi behar diren zehaztean, autore gehienek aholkatu dute ahalik eta azkarren ariketak egiten hastea, baina bi autorek ordea, ariketak egiten beranduago hasteko aholkatu dute. Ondorioak: ikusi da erizaintza-zainketak oso garrantzitsuak direla mastektomia jasan duten emakumeek izaten dituzten aldaketei aurre egiteko. Erizainak emandako heziketa eta komunikazioa beharrezkoak izango dira emakumeak jasango dituen aldaketa guztiei aurre egiteko

Encrucijadas de los modernismos anglosajón e hispanoamericano sobre traducción y tradición en la poesía de W. B. Yeats

Estas notas examinan someramente la poética de W. B. Yeats con el fin de ofrecer una reflexión general sobre una de las paradojas que definen la traducción: la necesidad de reproducir un texto original. Según Yeats, la poesía se mantiene viva en la medida en que logra traer al presente la lengua propia de una comunidad formada por generaciones de poetas y cantantes tradicionales. Una traducción fiel a esta poética se encuentra ante la paradoja de tener que representar voces ausentes de forma que suenen presentes. Esta paradoja es constitutiva de la literatura de la modernidad en Europa y, especialmente, en Latinoamérica, donde, según Octavio Paz, «la lejanía geográfica y la histórica, el exotismo y el arcaísmo, tocados por la actualidad, se funden en un presente instantáneo». La traducción cultural de lo supuestamente propio y de lo supuestamente impropio que define la tradición poética latinomericana inaugurada por Rubén Darío constituye por tanto un punto de partida oportuno para plantear la traducción al español de la poesía de Yeats.These notes briefly consider the poetics of W. B. Yeats with a view to offering a general reflection on one of the paradoxes defining translation: the need to reproduce an original text. According to Yeats, poetry lives only to the extent that it succeeds in bringing into the present the language of a community that has been forged by generations of poets and traditional bards. A translation that is faithful to this theory of poetry confronts the paradox of having to represent absent voices in such a way that they chime with the present. This paradox is crucial to modern literature in Europe and, particularly, in Latin America, where according to Octavio Paz, "geographical and historical distance, exoticism and archaism, coupled with the present day, fuse together in an instantaneous present." The cultural translation of the supposedly intrinsic and the supposedly "other", which defines the poetic tradition of Latin America begun by Rubén Darío, therefore constitutes an appropriate starting point from which to discuss the translation of W. B. Yeats's poetry into Spanish

The Song of Disappearance: Memory, History, and Testimony in the Poetry of Antonio Gamoneda

Romance Languages and Literature