Poland’s energy security in the context of the EU’s common energy policy. The case of the gas sector

The concept of energy security can be rather difficult to precisely define. In fact, the scope of energy security includes a somewhat different set of issues in the gas sector than in the electricity sector. After all, electricity can be produced in every country of the European Union, but gas extraction is possible only in some. Natural gas is a commodity which constitutes a significant component of the export policy of only a few countries. As a result, the scarcity of gas in the EU makes it a very desirable resource for many countries, some of which are taking important energy-related decisions without consulting or assessing their impact on other Member States. This hampers the coordination of energy policy and the setting of common objectives with regard to energy security for the EU as a whole. The lack of cooperation among Member States has a clearly more negative impact on Poland and the other new Member States (which depend on a single gas supplier) than on the old EU-15, whose gas supply is generally well diversified. Moreover, the lack of proper infrastructure and cross-border connections puts in question the creation of a solid energy policy at the EU level in the gas sector.energy security, natural gas, common energy policy

Usługi społeczeństwa informacyjnego w edukacji

Polska wkroczyła nieodwołalnie na drogę budowy społeczeństwa informacyjnego. Ze względu na posiadany przez Polskę potencjał społeczny, naukowy oraz gospodarczy jest to prawdopodobnie jedyna metoda na wywalczenie miejsca wśród liderów globalnej gospodarki. Istotnym elementem tego procesu jest przygotowanie obywateli do wykorzystywania możliwości jakie daje dostęp do światowych zasobów informacji. Bez umiejętnego wykorzystania najnowszych osiągnięć nauki, tworzenia innowacyjnych rozwiązań w nauce i biznesie, korzystania z informacji ekonomicznych i gospodarczych, stworzenie nowoczesnego społeczeństwa oraz gospodarki opartej na wiedzy nie będzie możliwe. Jedną z głównych determinant tego procesu jest budowanie kompetencji cyfrowych już na etapie edukacji szkolnej

Europejska Agenda Cyfrowa w planowaniu rozwoju Unii Europejskiej i Polski na lata 2014-2020

Zgodnie z logiką działania Unii Europejskiej bezpośrednim wskaźnikiem „wagi” problemu jest ilość środków w budżecie przeznaczonych na jego realizację oraz ilość programów i polityk sektorowych. O ile budżety UE na lata 1988-1992 oraz 1993-1999) nie zawierały środków, które świadczyłyby o uznaniu budowy społeczeństwa informacyjnego za priorytet rozwojowy UE, to w „pakiecie Santera” (Budżet UE na lata 2000-2006) i „pakiecie Barroso” (Budżet UE na lata 2007-2013) można zaobserwować uznanie budowy społeczeństwa informacyjnego w Unii Europejskiej za działanie priorytetowe. Potwierdzają to również liczne dokumenty planistyczna, polityki sektorowe, plany działania, w tym Europejska Agenda Cyfrowa. Europejska Agenda Cyfrowa jest dokumentem który określa na najbliższe lata cele i kierunki rozwoju społeczeństwa informacyjnego w Unii Europejskiej. Celem artykułu jest przedstawienie głównych założeń rozwoju wspólnego jednolitego rynku cyfrowego UE oraz pozostałych kluczowych obszarów działania w niej opisanych

Zadania samorządu wojewódzkiego w budowie społeczeństwa informacyjnego

Publikacja sfinansowana ze środków Urzędu Marszałkowskiego w Łodz

Serwisy www podmiotów pomocy społecznej jako narzędzia przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu

Książka wpisuje się w nurt rozważań na temat aktualnych procesów i zjawisk zachodzących w lokalnych i regionalnych społecznościach. Jej celem jest ukazanie różnych aspektów funkcjonowania samorządu terytorialnego w ramach przysługującego mu prawa do tworzenia własnych rozwiązań i strategii w obszarze polityki społecznej. Autorzy zaprezentowali istotne problemy społeczne i możliwe metody radzenia sobie z nimi w skali lokalnej i regionalnej.Rozważania podjęte w rozdziale koncentrują się na zagadnieniu wykluczenia cyfrowego i narzędzi zapobiegania temu zjawisku. Szczególny nacisk został położony na analizę stanu wdrożenia obowiązującej legislacji dotyczącej Krajowych Ram Interoperacyjności, minimalnych wymagań dla rejestrów publicznych i wymiany informacji w postaci elektronicznej oraz minimalnych wymagań dla systemów teleinformatycznych w jednostkach organizacyjnych polityki społecznej i pomocy społecznej oraz w podmiotach administracji centralnej współodpowiedzialnych za tworzenie prawa w Polsce. Rozdział prezentuje interesujące wyniki badań prowadzonych na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym

Behawioralne koincydencje społeczeństwa informacyjnego

W dyskursie dotyczącym budowy społeczeństwa informacyjnego (SI) w Polsce zdecydowanie dominuje aspekt funkcjonalny. Oznacza to, że głównym obszarem zainteresowania stają się nakłady przeznaczone na te działania oraz ich mierzalne skutki (procentowy wzrost mierzalnych kompetencji cyfrowych, ilości świadczonych eUsług publicznych, wybudowanej infrastruktury). Niestety, takie podejście nie jest w stanie wyjaśnić dlaczego efekty wydania w latach 2007-2013 kilku miliardów euro na rozwój społeczeństwa informacyjnego w Polsce są wciąż niezadowalające . Problem jest szczególnie istotny dla administracji, która dysponując środkami publicznymi odpowiada za ich oszczędne i efektywne wykorzystanie. Być może wstępem do zrozumienia przyczyn dysfunkcjonalności tego zjawiska będzie odejście od standardowego podejścia do społeczeństwa informacyjnego, a zwłaszcza rynku eUsług publicznych „opartego na analizie stosunku wymiany i stosunków równoległych zachodzących pomiędzy uczestnikami rynku, tworzącymi popyt i podaż” i próba jego zrozumienia na gruncie ekonomii behawioralnej. Uwzględnienie wielowymiarowości rynku eUsług publicznych oraz motywacji działania (jawnych i ukrytych) jego uczestników da szansę na zwiększenie efektywności inwestycji w tym obszarze, a co za tym idzie budowy eGovernment w Polsce