Investigation of sintering kinetics of NiO using photo acoustic spectroscopy

Sintering kinetics of NiO was investigated using photo acoustic spectroscopy This method was used to follow the change of phase and amplitude of the photo acoustic signal of nickel-oxide samples sintered at 1373 K for 15-240 min. as a function of modulation frequency of the laser beam. Fitting of experimental data enabled determination of photo acoustic properties including thermal diffusivity of sintered nickel-oxide. Analysis of the change of sample density during sintering showed that the sintering process of this material can be observed from the view

Energy and exergy optimization of photovoltaic and solar collectors area at zero-net energy building

U modernom svetu danas, značajan udeo u ukupnoj potrošnji energije se odnosi na zgrade, pa su zato istraživanja i razvoj metoda za poboljšanje energetske efikasnosti zgrada veoma važne. Radikalni pristup za smanjenje potrošnje energije u zgradama je koncept zgrada neto-nulte energetske potrošnje (NNEP) i koncept zgrada neto-pozitivne energetske potrošnje (NPEP). Takođe i obnovljiva energija ima značajan uticaj na smanjenje ukupne energetske potrošnje i pozitivan uticaj na životnu sredinu, pa su od krucijalnog značaja istraživanja i razvoj primene obnovljivih izvora energije. U ovoj tezi istraživana je srpska kuća koja je na krovu imala sistem fotonaponskih panela i sistem solarnih kolektora. Solarna fotonaponska tehnologija je atraktivno i, po životnu sredinu, čisto rešenje za generisanje električne energije. Generisana električna energija može da se troši u zgradi ili da se kao višak prodaje elektro-distributivnoj mreži. U zgradi električna energija može da se troši za grejanje, osvetljenje, rad električnih aparata i za grejanje sanitarne vode. Solarnim kolektorima se generiše toplotna energija koja se koristi umesto električne energije za grejanje sanitarne vode. Razmatrana je zgrada sa tri različita sistema grejanja: električnim grejanjem, daljinskim grejanjem i sopstvenim centralnim sistemom grejanja sa gasnim kotlom. Rađena je energetska i eksergetska optimizacija (uključujući pri tome i ugrađenu energiju i ugrađenu eksergiju) čiji je glavni cilj određivanje optimalne veličine površina fotonaponskih panela i solarnih kolekora instliranih na krovu zgrade. Sa optimalnim vrednostima ovih površina, potrošnja primarne energije se može značajno smanjiti Analizirane su zgrade sa različitom debljinom izolacije, različitom potrošnjom električne energije, različitom potrošnjom tople vode, različitom dužinom životnog veka fotonaponskih sistema i solarnih kolektora, različitim vrstama fotonaponskih panela i njihovom različitom ćelijskom efikasnošću, u cilju postizanja koncepta zgrada neto-nulte energetske potrošnje i zgrada neto-pozitivne energetske potrošnje. Prikazana je i ekonomska optimizacija kojom su dobijeni rezultati veličina fotonponskih panela i solarnih kolektora pri kojima se ostvaruje maksimalna vrednost finansijske dobiti. Na kraju, razmatran je uticaj instaliranih sistema za generisanje energije na životnu sredinu. Zgrade su simulirane u okruženju softvera EnergyPlus, Open Studio dodatak za Google SketchUp je korišćen za dizajniranje zgrade, Hooke-Jeeves algoritam za optimizaciju, a GenOpt softver za izvršnu kontrolu softvera pri optimizaciji. Dobijeni rezultati su dali optimalne vrednosti veličina fotonaponskih panela i solarnih kolektora, pri kojima se ostvaruje najveća ušteda primarne energije. Na taj način se može dostići koncept zgrada NNEP i NPEP.In the modern world today, the significant part of the total energy consumption is related to the building, so research and development of methods for improving energy efficiency in buildings are very important. Nowadays, a radical approach for the mitigation of the energy demand is the concept of the zero-net energy building (ZNEB) and positive-net energy building (PNEB). Also, Also, the renewable energy has a significant impact on reducing overall energy consumption and positive impact on the environment, so the research and development of renewable energy resources and the use of renewable energy is essential. In this thesis it is investigated the Serbian residential building with photovoltaic panels and solar collectors on the roof. Solar photovoltaic (PV) technologies are an attractive option for clean and renewable electricity generation. The generated electricity either may be consumed by the building or may be fed-in the electricity grid. The building uses electricity for space heating system, lighting, electric equipment and for domestic hot water heating. The solar collector generates thermal energy for domestic hot water heating. The building with three different space heating system is analyzed: electrical space heating, district heating and central heating system with gas boiler. Energy and exergy optimization (including embodied energy and embodied exergy) was performed with the major aim to determine the optimal area of the PV array and solar collector area on the roof. With the optimal PV and solar collector areas, primary energy consumption may be minimized. The residential buildings with variable thermal insulation thickness, variable electricity consumption for electric equipment and lighting, variable hot water consumption, variable life cycle, variable types of PV panels and variable PV cell efficiency are investigated in order to achieve zero-net energy building (ZNEB) or positive-net energy building (PNEB). Also, economic optimization was performed to maximize the financial profit. At the end of the investigation, the environmental aspects of applied systems (PV and solar collectors) are analyzed. The buildings are simulated in EnergyPlus environment. Open Studio plug-in in Google SketchUp was used for buildings design, Hooke-Jeeves algorithm for optimization and GENOPT software for software execution control. The obtained results gave the optimal size of PV array and solar collectors system, for which the maximum of values of primary energy savings can be obtained. With these optimal sizes, the concept ZNEB and PNEB can be achieved

The genesis of the novel the Damned yard by Ivo Andric Генезис романа Проклятый двор Иво Андрича

раду се проучава генеза романа Проклета авлија Иве Андрића од најранијих фаза (прве замисли, рукописи) кроз све промене до коначног облика. Циљ проучавања богате рукописне грађе Проклете авлије остварен је текстолошким и генетичким методама за ишчитавање, класификовање, представљање, описивање, повезивање и утврђивање поетичке хроногенезе. У истраживању су текстолошким методама обухваћени, и документовани изворима, сви ступњеви (фазе) кроз које је дело током процеса настанка прошло: замисли, концепти, ране редакције, прераде, издања, док је генетичким методама указано на процес структурирања, вишедимензионалност и поетику одбачених нацрта, концепата и представљен пре-текст (avant-texte) Проклете авлије (9 листова, Џем Брујони), међуфаза која сведочи о Андрићевој промени концепције, након одбацивања историјског романа о Џему. Основни делови рада одговарају историји настанка романа и поетичкој хроногенези, која је захтевала кретање по целокупној грађи у свим правцима (уједињавање сихронијског и дијахронијског аспекта) у потрази за тематско-мотивским, морфолошким, сижејним, стилским елементима, променама и њиховим историјским, политичким, друштвеним и културним контекстом. Тежиште истраживања било је на естетички/поетички значајним елементима, иманентним својствима грађе и одлукама које су одредиле статус и коначни облик романа и на Андрићевој стваралачкој поетици. Уз уважавање метатекстуалног приступа Иве Тартаље овом роману, у раду је текстолошки представљена и протумачена грађа која до сада није била публикована ни тумачена у целости. Дисертацијом се Андрићев роман тумачи у текстолошкој, генетичкој и историјскопоетичкој равни. Кључне речи: Иво Андрић, рукописна грађа Проклете авлије, методе текстологије и генетичке критике, хроногенеза, пре-текст, стваралачка поетика, историјски извори, дела Франциска Гоје.The paper studies the genesis of Ivo Andrić's novel The Damned Yard from the earliest stages (the first ideas and manuscripts) through the all changes to its final form. The aim of this study rich in hand-written material of The Damned Yard, has been created by text-critical and genetic methods for interpreting, classifying, presenting, describing, linking and establishing poetic chronogenesis. In this research, all the stages (phases) this paper has gone through during the creation process, have been enclosed (and source material documented) by text-critical methods: ideas, concepts, early editing, adaptations, editions, while genetic methods indicate the process of structuring, multidimensionality and poetics of rejected drafts, concepts and presented an avant-texte of The Damned Yard (9 leaves, Cem Drafts), an intermediate stage that testifies to Andrić's conceptual change after the rejection of the historical novel about Cem. The main parts of the paper correspond to the history of creation of the novel and its poetic choronogenesis, which has required going through the entire material in all directions (unification of synchronic and diachronic aspects) in search of thematic-motive, morphological, narrative, stylistic elements, changes and their historical, political, social and cultural context. The focus of the research has been on aesthetically/poetically significant elements, immanent features of the material and decisions that have determined the status and the final form of the novel, and also on Andrić's creative poetics. Taking into consideration Ivo Tartalja's metatextual approach to this novel, this paper contains text-critical and interpreted material that has neither been published nor interpreted in its entirety so far. Owing to the dissertation, Andrić's novel is interpreted on a text-critical, genetic and historical-poetic level

Nastavnički osećaj efikasnosti i implikacije za realizaciju inkluzivne nastave

Numerous studies confirm that self-efficacy positively correlates with teachers’ readiness to accept innovations in teaching and meet students’ needs, and with their satisfaction and performance at work. The aim of this research is to examine teachers’ sense of self-effi­cacy and, by analyzing it, to point to teachers’ existing strengths and weaknesses in the implementation of inclusive education. The sample consists of 148 teachers, 54.7% of whom are pri­mary school teachers, and 45.3% are subject teachers. The research was conducted in five primary schools in Serbia. The Teachers’ Sense of Efficacy Scale - TSES/Long form was used for the purpose of this research. Overall answers of the teachers from our sample are within “I have quite a bit of influence” self-assessment framework in the Scale (AM 7.14, SD 0.66), with minimum self-efficacy assessment in “I have some influence”. Distribution of answers in the subscales is similar to the distribution of overall answers, but it is observed that in the subscale “Efficacy in Challenging Goals”, regardless of high arithmetic mean (AM 6.50, SD 1.09), minimum self-efficacy assessment is closer to “I have very little influence”. Teachers’ sense of self-efficacy is a construct which can signi­ficantly influence teachers’ readiness to work in a challenging envi­ronment, and as such, has to be included in considering the implica­tions for the implementation of inclusive education.Brojna istraživanja potvrđuju da samoefikasnost pozitivno korelira sa spremnošću nastavnika da prihvate novine u nastavi, izađu u susret potrebama učenika, kao i sa zadovoljstvom i učinkom na poslu. Istraživanje je imalo za cilj da ispita nastavnički osećaj samoefikasnosti i da, njegovom analizom, ukaže na postojeće snage i slabosti nastavnika za realizaciju inkluzivne nastave. Uzorak istraživanja je činilo 148 nastavnika. Nastavnici razredne nastave su činili 51,7%, dok je, 45,3% bilo nastavnika predmetne nas­tave. Istraživanje je obavljeno u pet osnovnih škola u Srbiji. Za potrebe ispitivanja korišćena je duža verzija Skale nastavničkih osećaja efikasnosti (Teachers’ Sense of Efficacy Scale - TSES / Long form). Ukupni odgovori nastavnika našeg uzorka na Skali nalaze se u ok­viru samoprocene “Imam dosta uticaja” (AS 7,14, SD 0,66), sa minimalnom procenom samoefikasnosti u nivou “Imam nešto uticaja”. Distribucija odgovora na subskalama slična je distribuciji ukupnih odgovora, ali se uočava da je na subskali Efikasnost u radu sa izazovnim ciljevima, i pored visoke aritmetičke sredine (AS 6,50, SD 1,09) minimalna procena samoefikasnosti bliža nivou “Imam vrlo malo uticaja”. Osećaj samoefikasnosti nastavnika je konstrukt koji značajno može da utiče na njihovu spremnost da rade u izazovnom okruženju i, kao takav, mora se uključiti u razmatranje implikacija za realizaciju inkluzivne nastave

Morphological and ecological differentiation of populations of Jovibarba heuffelii (Schott) A. Löve & D. Löve (Crassulaceae) complex

taksona koji su izvorno opisani kao zasebne vrste: Diopogon stramineus, S. ciliatum, S. heuffelii, S. kopaonikense, S. patens, S. reginae-amaliae i S. velenovskyi, i njihovi infraspecijski taksoni: S. heuffelii var. albanicum, S. heuffelii var. bulgaricum, S.heuffelii var. glabrum, S. heuffelii var. vestitum. Taksoni J. heuffelii kompleksa su zabeleženi na području centralnog Balkana i Južnih i Centralnih Karpata, na staništima sa širokim dijapazonom nadmorskih visina od 50-2550 m i na različitim podlogama (silikat, krečnjak, serpentinit). Ovakva heterogenost staništa je rezultirala velikom morfološkom varijabilnošću proučavanog kompleksa. Analiza morfoloških karaktera ovog kompleksa, kao i pronalaženje karaktera koji bi eventualno mogli da se koriste u taksonomiji je vrlo bitno u rešavanju vrlo komplikovane situacije kod ovog kompleksa. Osnovni ciljevi ovog istraživanja su bili: utvrđivanje osnovnih karakteristika staništa ispitivanog kompleksa, opisivanje varijabilnosti morfoloških karakteristika vegetativnih i reproduktivnih organa ispitivanih taksona u okviru kompleksa J. heuffelii, utvrđivanje korelacija između promenljivosti morfoloških karakteristika i ekoloških uslova staništa i utvrđivanje rasprostranjenja istraživanog kompleksa. Konačan cilj ovog rada je provera do sada predloženih taksonomskih statusa istraživanih taksona i eventualna promena njihovog ranga. U ovom radu je analizirano 14 populacija kompleksa J. heuffelii koje pokrivaju veći deo areala kompleksa. Tri populacije predstavljaju tipske populacije za taksone S. kopoanikense Pančić (SR-Treska, SR-Nebeske Stolice) i S. patens (RO-Domogled). Morfološka analiza je obuhvatila 299 individua a merenje je izvršeno na 51 karakteru. Podaci o ekologiji i rasprostranjenju kompleksa su prikupljeni terenskim istraživanjima, pregledom herbarijumskih zbirki i literature. Rezultati ove studije su pokazali veću varijabilnost vegetativnih morfoloških karaktera u odnosu na reproduktivne karaktere vrste J. heuffelii. Karakteri koji su dali najveći doprinos u diferencijaciji populacija su: debljina hrskavičavog oboda na listu rozete, dužina cilije na obodu lista rozete i broj listova u rozeti, dužina čašičnog listića, dužina najduže cvetne grane u fazi plodonošenja i dužina semena...Complex Jovibarba heuffelii represents a group of morphologically, chorologically and ecologically very close taxa that were originally described as separate species: Diopogon stramineus, S. ciliatum, S. heuffelii, S. kopaonikense, S. patens, S. reginae-amaliae and S. velenovskyi Cheshm., as well as their infraspecies taxa: S. heuffelii var. albanicum, S. heuffelii var. bulgaricum, S. heuffelii var. glabrum, S. heuffelii var. vestitum. Taxa of J. heuffelii complex were recorded in the region of Central Balkans and South and Central Carpathians, in habitats within a wide range of altitudes (50-2550 m) and on various substrates (silicate, limestone, serpentinite). This heterogeneity of habitat resulted in high morphological variability of the studied complex. Analysis of morphological characters recorded in this complex and determining the characters that might be used in taxonomy are very important for resolving the very complicated situation in this complex. The main goals of this study were to determine: the main characteristics of habitat inhabited by the studied complex, variability of morphological characteristics of vegetative and reproductive organs of studied taxa within the complex of J. heuffelii, correlations between the variability of morphological characteristics and ecological conditions of habitats, and the range of the studied complex. The final goal of this paper is a thorough examination of previously suggested taxonomic statuses of studied taxa and possible changes in their ranking. This paper includes analysis of 14 population of J. heuffelii complex, covering most of the combined range of this complex. Three of these populations are type populations, for taxa S. kopaonikense Pančić (SR-Treska, SR-Nebeske Stolice) and S. patens (RO-Domogled). The morphological analysis included 299 individuals, and measurements were taken for 51 characters. The data on ecology and distribution of this complex were collected in field studies and reviews of herbarium data and literature. The results of this study have shown greater variability in the vegetative morphological characters than in the reproductive characters of species J. heuffelii..

Morphological and ecological differentiation of populations of Jovibarba heuffelii (Schott) A. Löve & D. Löve (Crassulaceae) complex

taksona koji su izvorno opisani kao zasebne vrste: Diopogon stramineus, S. ciliatum, S. heuffelii, S. kopaonikense, S. patens, S. reginae-amaliae i S. velenovskyi, i njihovi infraspecijski taksoni: S. heuffelii var. albanicum, S. heuffelii var. bulgaricum, S.heuffelii var. glabrum, S. heuffelii var. vestitum. Taksoni J. heuffelii kompleksa su zabeleženi na području centralnog Balkana i Južnih i Centralnih Karpata, na staništima sa širokim dijapazonom nadmorskih visina od 50-2550 m i na različitim podlogama (silikat, krečnjak, serpentinit). Ovakva heterogenost staništa je rezultirala velikom morfološkom varijabilnošću proučavanog kompleksa. Analiza morfoloških karaktera ovog kompleksa, kao i pronalaženje karaktera koji bi eventualno mogli da se koriste u taksonomiji je vrlo bitno u rešavanju vrlo komplikovane situacije kod ovog kompleksa. Osnovni ciljevi ovog istraživanja su bili: utvrđivanje osnovnih karakteristika staništa ispitivanog kompleksa, opisivanje varijabilnosti morfoloških karakteristika vegetativnih i reproduktivnih organa ispitivanih taksona u okviru kompleksa J. heuffelii, utvrđivanje korelacija između promenljivosti morfoloških karakteristika i ekoloških uslova staništa i utvrđivanje rasprostranjenja istraživanog kompleksa. Konačan cilj ovog rada je provera do sada predloženih taksonomskih statusa istraživanih taksona i eventualna promena njihovog ranga. U ovom radu je analizirano 14 populacija kompleksa J. heuffelii koje pokrivaju veći deo areala kompleksa. Tri populacije predstavljaju tipske populacije za taksone S. kopoanikense Pančić (SR-Treska, SR-Nebeske Stolice) i S. patens (RO-Domogled). Morfološka analiza je obuhvatila 299 individua a merenje je izvršeno na 51 karakteru. Podaci o ekologiji i rasprostranjenju kompleksa su prikupljeni terenskim istraživanjima, pregledom herbarijumskih zbirki i literature. Rezultati ove studije su pokazali veću varijabilnost vegetativnih morfoloških karaktera u odnosu na reproduktivne karaktere vrste J. heuffelii. Karakteri koji su dali najveći doprinos u diferencijaciji populacija su: debljina hrskavičavog oboda na listu rozete, dužina cilije na obodu lista rozete i broj listova u rozeti, dužina čašičnog listića, dužina najduže cvetne grane u fazi plodonošenja i dužina semena...Complex Jovibarba heuffelii represents a group of morphologically, chorologically and ecologically very close taxa that were originally described as separate species: Diopogon stramineus, S. ciliatum, S. heuffelii, S. kopaonikense, S. patens, S. reginae-amaliae and S. velenovskyi Cheshm., as well as their infraspecies taxa: S. heuffelii var. albanicum, S. heuffelii var. bulgaricum, S. heuffelii var. glabrum, S. heuffelii var. vestitum. Taxa of J. heuffelii complex were recorded in the region of Central Balkans and South and Central Carpathians, in habitats within a wide range of altitudes (50-2550 m) and on various substrates (silicate, limestone, serpentinite). This heterogeneity of habitat resulted in high morphological variability of the studied complex. Analysis of morphological characters recorded in this complex and determining the characters that might be used in taxonomy are very important for resolving the very complicated situation in this complex. The main goals of this study were to determine: the main characteristics of habitat inhabited by the studied complex, variability of morphological characteristics of vegetative and reproductive organs of studied taxa within the complex of J. heuffelii, correlations between the variability of morphological characteristics and ecological conditions of habitats, and the range of the studied complex. The final goal of this paper is a thorough examination of previously suggested taxonomic statuses of studied taxa and possible changes in their ranking. This paper includes analysis of 14 population of J. heuffelii complex, covering most of the combined range of this complex. Three of these populations are type populations, for taxa S. kopaonikense Pančić (SR-Treska, SR-Nebeske Stolice) and S. patens (RO-Domogled). The morphological analysis included 299 individuals, and measurements were taken for 51 characters. The data on ecology and distribution of this complex were collected in field studies and reviews of herbarium data and literature. The results of this study have shown greater variability in the vegetative morphological characters than in the reproductive characters of species J. heuffelii..

АНАТОМИЈА И ФИЗИОЛОГИЈА ПОСТФОЛКЛОРНЕ ЕПСКЕ ХРОНИКЕ (Ђорђевић Белић, Смиљана. 2016. Постфолклорна епска хроника: жанр на граници и границе жанра. Београд: Институт за књижевност и уметност – Чигоја штампа)

АНАТОМИЈА И ФИЗИОЛОГИЈА ПОСТФОЛКЛОРНЕ ЕПСКЕ ХРОНИКЕ (Ђорђевић Белић, Смиљана. 2016. Постфолклорна епска хроника: жанр на граници и границе жанра. Београд: Институт за књижевност и уметност – Чигоја штампа