Evaluation of preoperative anxiety and stress, and ways to modify it, the patients in Kashani hospital operating room in 2013

زمینه و هدف: با وجودی که در عصر حاضر بی هوشی و جراحی نسبت به گذشته کم عارضه تر و موفقیت آمیز تر شده است، ولی اضطراب قبل از عمل جراحی همچنان به قوت خود باقی است. اضطراب نوعی تشویش و نگرانی است که به دنبال وجود نوعی احساس تهدید یا خطر در فرد ایجاد می شود و می تواند در کاهش یا افزایش توانایی درک فرد، موثر باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی عوامل اضطراب و استرس قبل از عمل جراحی و راه های تعدیل آن در بیماران جراحی شده انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه ی توصیفی در سال 1392 بر روی 120 بیمار جراحی شده در اتاق عمل بیمارستان کاشانی شهرکرد انجام گرفت. افراد به روش تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. جهت سنجش اضطراب، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. یافته ها: بیشترین میزان اضطراب مربوط به نگرانی های قبل از عمل جراحی (13/15)، عوامل تنش زا و مراقبت انجام شده در بخش (12/19)، عوامل تنش زا در رابطه با کارکنان اتاق عمل (10/35) و عوامل تنیدگی آور محیط فیزیکی اتاق عمل (7/26) بوده است. نتیجه گیری: یافته های نهایی این پژوهش حاکی از آن است که با شناسایی عوامل مؤثر بر اضطراب قبل از عمل و رفع آن ها می توان میزان اضطراب قبل از عمل را به حداقل رساند؛ لذا پیشنهاد می گردد با به کارگیری روش های متنوع جهت آموزش بیماران و مشخص کردن برنامه مدون آموزشی در جهت رفع عوامل موثر بر اضطراب اقدام گردد

Molecular investigation of methicillin-resistant Staphylococcus epidermidis and Staphylococcus saprophyticus isolated in Shahrekord training hospitals

زمینه و هدف: استافیلوکوکوس های کوآگولاز منفی یکی از مهم ترین عوامل عفونت های بیمارستانی هستند. مقاومت به متی- سیلین در این گروه از باکتری ها مشاهده شده است. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه مقاومت به متی سیلین به دو روش فنوتیپی و ژنوتیپی در باکتری های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس جدا شده از نمونه های بیمارستان های آموزشی شهرکرد طراحی و اجرا گردید. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی تعداد 2900 نمونه مختلف شامل خون، ادرار و غیره از بیماران بستری در بیمارستان‌ های هاجر (س) و آیت الله کاشانی شهرکرد از آذر ماه سال 1391 تا مهر ماه سال 1392 جمع آوری شد؛ سپس با انجام آزمایشات میکروبیولوژی، تعداد 150 ایزوله استافیلوکوکوس های کوآگولاز منفی انتخاب شد. در مرحله بعد به طور همزمان مقاومت فنوتیپی به روش انتشار از دیسک (Disk diffusion) و مقاومت ژنوتیپی (ژن مقاومت به متی سیلین) با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز بررسی گردید. یافته ها: از بین 150 ایزوله مورد بررسی، در بررسی فنوتیپی 70 ایزوله (66/46 درصد با فاصله اطمینان 95 درصد برابر با 98/54-49/38 درصد) و در بررسی ژنوتیپی 64 ایزوله (66/42 درصد با فاصله اطمینان 95 درصد برابر با 51-63/34 درصد) به متی سیلین مقاوم بودند. توزیع مقاومت فنوتیپی و مقاومت ژنوتیپی در دو بیمارستان مورد مطالعه برابر بود. نتیجه گیری: نتایج ژنوتیپی نشانگر حضور ژن مقاومت به متی سیلین می‌باشد. بررسی ژنوتیپی به کمک واکنش زنجیره پلیمراز مرکب، ابزاری مطمئن برای نشان دادن میزان مقاومت به متی سیلین در استافیلوکوکوس های اپیدرمیدیس و ساپروفیتیکوس می باشد