1H NMR Study of the Enantioselective Binding of λ- and Δ-[Ru(bpy)2(m-bpy-GHK)]Cl2 to the Deoxynucleotide Duplex d(5'-C1G2C3G4A5A6T7T8C9G10C11G12-3')2

The interaction of the diastereomeric complexes Λ- and Δ - [Ru(bpy)2(m - GHK)]Cl2, (GHK = glycine-histidine-lysine) to the deoxynucleotide duplex d(5'-CGCGAATTCGCG-3')2 was studied by means of 1H NMR spectroscopy. The diastereomers interact with the oligonucleotide duplex differently. The Δ - [Ru(bpy)2 (m - GHK)]Cl2 is characterized by major groove binding close to the central part of the oligonucleotide, with both the peptide and the bipyridine ligand of the complex involved in the binding. The λ - [Ru(bpy)2 (m - bpy - GHK)]C2 binds loosely, approaching the helix from the minor groove. The NMR analysis shows that the peptide (GHK) binding has a determinative role in the interactions of both diastereomers with the oligonucleotide

Interaction of Cu(II)with His-Val-Gly-Asp and of Zn(II) with His-Val-His, Two Peptides at the Active Site of Cu,Zn-Superoxide Dismutase

His-Val-His and His-Val-Gly-Asp are two naturally occurring peptide sequences, present at the active site of Cu,Zn-superoxide dismutase (Cu,Zn-SOD). We have already studied the interaction of His-Val-His=A (copper binding site) with Cu(II) and of His-Val-Gly-Asp=B (zinc binding site) with Zn(II). As a continuation of this work and for comparison purposes we have also studied the interaction of Zn(II) with His-Val-His and Cu(II) with His-Val-Gly-Asp using both potentiometric and spectroscopic methods (visible, EPR, NMR). The stoichiometry, stability constants and solution structure of the complexes formed have been determined. Histamine type of coordination is observed for/ZnAH/2+, /ZnA/+, /ZnA2H/+ and/ZnA2/ in acidic pH while deprotonation of coordinated water molecules is observed at higher pH. /CUB/ species is characterized by the formation of a macrochelate and histamine type coordination. Its stability results in the suppression of amide deprotonation which occurs at high pH resulting in the formation of the highly distorted from square planar geometry 4N complex/CuBH-3/3

Επίδραση της ελεύθερης αιμοσφαιρίνης στη νεφρική λειτουργία - Παροξυντική νυκτερινή αιμοσφαιρινουρία και νεφρική συμμετοχή

H Νυκτερινή Παροξυντική Αιμοσφαιρινουρία (Paroxysmal Nocturnal Hemoglobinuria) ή νόσος των Marchiafava-Micheli αποτελεί μια επίκτητη κλωνική διαταραχή του πολυδύναμου αρχέγονου αιμοποιητικού κυττάρου, η οποία συνδέεται με το Χ χρωμόσωμα και οφείλεται σε μία ή περισσοτέρες σωματικές μεταλλάξεις του γονιδίου PIG-A. Οι μεταλλάξεις αναστέλλουν τη σύνθεση της γλυκοσυλφωσφατιδυλοϊνοσιτόλης (GPI), που χρησιμεύει ως «άγκυρα» για την πρόσδεση στην κυτταρική μεμβράνη αρκετών πρωτεϊνών. Το αποτέλεσμα των μεταλλάξεων είναι η μείωση ή η εξαφάνιση των πρωτεϊνών GPI. Τα μόρια CD55 και CD59 αποτελούν πρωτεΐνες που προσδένονται στη μεμβράνη μέσω της GPI-άγκυρας και συμμετέχουν στη ρύθμιση του συμπληρώματος. Η απουσία τους από την επιφάνεια των ερυθρών αιμοσφαιρίων στην ΠΝΑ ευθύνεται για την ενδαγγειακή αιμόλυση που αποτελεί κλασικό χαρακτηριστικό της νόσου. Κατά την ενδαγγειακή αιμόλυση, τα ερυθρά αιμοσφαίρια που έχουν υποστεί μεμβρανική βλάβη, λόγω επίθεσης του συμπληρώματος, καταστρέφονται με αποτέλεσμα να απελευθερώνεται στο πλάσμα η αιμοσφαιρίνη τους. Η ελεύθερη αιμοσφαιρίνη διμερίζεται και συνδέεται με πρωτεΐνες όπως η απτοσφαιρίνη, η αιμοπηξίνη και η αλβουμίνη ώστε ο οργανισμός να προστατευθεί από την τοξική δράση της αιμοσφαιρίνης και της αίμης. Σε έντονη αιμόλυση όμως, η δεσμευτική ικανότητα της απτοσφαιρίνης, της αιμοπηξίνης και της αλβουμίνης υπερκεράται με αποτέλεσμα η αιμοσφαιρίνη και η αίμη να φιλτράρονται από τους νεφρούς. Οι νεφροί έχουν την ικανότητα να επαναρροφούν το μεγαλύτερο μέρος του σπειραματικού διηθήματος. Η επαναρρόφηση της αιμοσφαιρίνης, προκαλεί βλάβη στα επιθηλιακά σωληναριακά κύτταρα με τους εξής μηχανισμούς: α) επάγει το οξειδωτικό στρες, β) επάγει την απόπτωσή τους, μέσω ενεργοποίησης του μονοπατιού των κασπασών, γ) προκαλεί φλεγμονή μέσω ενεργοποίησης του μεταγραφικού παράγοντα ΝF-kB και δ) οδηγεί στην εμφάνιση νεφρικής ίνωσης όταν οι φλεγμονώδεις αντιδράσεις είναι χρόνιες. Η νεφρική βλάβη στην παροξυντική νυκτερινή αιμοσφαιρινουρία (ΠΝΑ) ποικίλλει από αναστρέψιμη οξεία δυσλειτουργία έως και χρόνια μη αναστρέψιμη βλάβη. Ως αποτέλεσμα της απελευθέρωσης της αίμης, λόγω ενδοαγγειακής αιμόλυσης εμφανίζεται οξεία νεφρική βλάβη, ενώ εξαιτίας της μειωμένης νεφρικής ροής του αίματος, της εμφάνισης μικρο-έμφρακτων και της διάμεσης ίνωσης δημιουργείται χρόνια νεφρική δυσλειτουργία. Στις περισσότερες περιπτώσεις η βλάβη αποτελεί την αιτία θανάτου στο 8 ως 18% των ασθενών με ΠΝΑ.Paroxysmal nocturnal hemoglobinuria (PNH) is a clonal hematopoietic stem cell disorder that manifests with hemolytic anemia, bone marrow failure, and thrombosis. PNH is the result of a somatic mutation in PIGA, an X-linked gene whose product is required for the first step in GPI anchor biosynthesis. Two of the missing GPI anchored proteins (CD55 and CD59) regulate complement. The absence of CD55 and CD59 in PNH is responsible for the intravascular haemolysis which is a classic characteristic of the disease. The red blood cells are destroyed and hemoglobin be released. The free hemoglobin connects with proteins such as haptoglobin, hemopexin and alboumin to ensure that renal is protected from the toxic effects of hemoglobin. In excessive hemolysis free hemoglobin is absorbed into the proximal tubular cells and causes damage. The proposed mechanisms include oxidation, mitochondrial damage, apoptosis, iflammation and fibrosis. Acute renal failure (ARF) and chronic kidney disease (CKD) are well-recognized complications of paroxysmal nocturnal hemoglobinuria (PNH)

ETPD : elektronisasi transaksi pemerintah daerah

Kebijakan ETPD berperan strategis dalam peningkatan transparansi, efisien, efektivitas dan tata kelola layanan publik, serta mengoptimalkan pendapatan daerah.xii, 77 hlm.: 23 c

Copper(II) and zinc(II) complexes of the peptides Ac-HisValHis-NH 2 and Ac-HisValGlyAsp-NH2 related to the active site of the enzyme CuZnSOD

L