Biochemical histology analysis of tissue samples by Desorption Electrospray Ionization (DESI) mass spectrometry imaging

For over 100 years, the histopathological analysis of cytology, biopsy or resection specimens has been the final step in the process of diagnosing multiple diseases, including cancer. In recent years, standard clinical care is continuously becoming more complex, and as a result, diagnostic pathology workup is also more complex and extensive. Moreover, despite being considered a gold standard in making a diagnosis, histopathological investigations can be timeconsuming. Additionally, an examination of the stained slides is subject to intra-observer error. Therefore, it is evident that some additional techniques are required to complement making a diagnosis. Desorption electrospray ionisation mass spectrometric imaging (DESI-MSI) is an emerging mass spectrometry technique with great potential in tissue analysis, especially in histological settings. DESI-MSI enables visualising the spatial distribution of lipid species across tissue sections allowing a direct correlation of the metabolomic information with the morphological features. However, this technique has always relied on frozen sections, which are not required in routine histopathology settings very often. Moreover, some embedding media, e.g. OCT, a common choice in diagnostic laboratories, have been proven not to be very well suited for MSI. The main aim of this study was to make DESI-MSI more compatible with the standard pathology procedures. Therefore, the first step was to assess OCT's impact on the quality of DESI-MSI data. The acquired data suggested that this embedding medium could be used for histopathological and mass spectrometric analyses. There were no clear polymeric signals causing differences in the negative mode data, but some reduction in intensities might be attributable to polymer-induced ion suppression. In positive mode data, the interferences due to OCT were more overt but could be negated by removing the regular peaks of the various polymeric distributions. As formalin-fixed, paraffin-embedded (FFPE) samples are the gold standard in histopathology laboratories worldwide, the next step was to optimise the pre-DESI-MSI protocol to allow the analysis of specimens that have been processed that way. A new protocol has been adapted and successfully tested on FFPE mouse and human tissue samples for tissue classification. Additionally, DESI-MSI has been used to analyse fresh-frozen and FFPE colorectal samples. 88.5% accuracy for normal samples and 91.7% for tumours was achieved when a batch of 38 fresh-frozen samples was analysed. Tissue microarray (TMA) consisting of 54 cores was used further to test the application of DESI-MSI to FFPE samples. A 10μm thick sections were subjected to analysis in negative and positive modes, and accuracy of over 80% and 92% for tissue prediction was achieved, respectively. Equally good results were obtained for TMA sections which were 5μm thick. This last observation was crucial in the light of making DESIMSI as histology-friendly as possible, as 10μm tissue sections are not routinely prepared in histopathology laboratories. Lastly, a new statistical approach based on ion colocalisation features has been applied to DESI-MSI data acquired for cirrhotic liver diseases. It allowed to identify top correlations of ions, and their distribution within analysed tissue sections was visualised. It is possible that using this approach, some biochemical interactions that are distinguishing the three classes of cirrhotic liver diseases (metabolic, hepatitis and cholangiopathy) could be captured. The colocalisation patterns can potentially be used for data-driven hypothesis generation, suggesting possible local molecular mechanisms characterising the samples of interest.Open Acces

Oblicza współczesnego zarządzania z perspektywy studentów

Funkcjonowanie współczesnych przedsiębiorstw w nieprzewidywalnym, turbulentnym otoczeniu stawia przed menedżerami konieczność dysponowania rozległą, wieloobszarową wiedzą. Szeroki wachlarz różnorodnych kompetencji, umiejętności i wykształcenia pozwala menadżerom XXI wieku podejmować racjonalne i efektywne decyzje. Dostarczanie aktualnej wiedzy oraz kształtowanie wymaganych kompetencji jest przedmiotem wieloetapowego kształcenia na studiach wyższych. W trakcie tego procesu studenci podejmują swoje pierwsze menadżerskie wyzwania, zderzając się ze światem realnych przedsiębiorstw jako praktykanci lub stażyści. Wielu z nich zakłada własne firmy, próbując zweryfikować zdobytą wiedzę w praktyce. Istnieje także grupa studentów, działających aktywnie w rzeczywistości akademickiej i stawiająca swoje pierwsze kroki w świecie nauki. Bardzo często grupa ta składa się z członków kół naukowych, którzy w wielu przypadkach są organizatorami konferencji, sympozjów lub seminariów. Przy okazji tych aktywności pojawiają się pierwsze artykuły, pozwalające młodym adeptom szkół zarządzania, przedstawiać swoje pomysły na badania oraz prezentować poglądy związane z szeroko rozumianą sferą zarządzania. Niniejsza monografia „Oblicza współczesnego zarządzania z perspektywy studentów” stanowi swoisty kalejdoskop zainteresowań autorów. W prezentowanej monografii można znaleźć rozdziały związane bezpośrednio z procesem zarządzania w szkole wyższej. Analizie poddano ocenę działań promocyjnych czy też architekturę informacyjną wydziałowej strony www. W podobnym obszarze wiedzy można także ulokować bardzo ważną ocenę ryzyka zawodowego studentów, czy też w nieco szerszej formie uwarunkowania pozyskiwania środków na sport młodzieżowy. Bardzo istotnym zagadnieniem jest kultura organizacyjna szkoły wyższej, którą analizować można poprzez artefakty behawioralne. Temu zagadnieniu poświęcone jest opracowanie dotyczące szkoleń z savoir vivre’u jako narzędzia kreowania pożądanych zachowań organizacyjnych wśród studentów

Idea wielopoziomowości rozwoju osobowego a narracje autobiograficzne

Multilevelness of personal development and autobiographical narrativesAutobiographical narrative is a means of continuous ordering, integrating and giving new meanings to life experiences. Analyses of autobiographical narratives of adults characterized by a high level of generativity (commitment to passing down values and supporting development of the next generation) – as described by E. Erikson – found differences between the structure and content of their stories and the ones created by less generative adults (McAdams, Diamond, Mansfield, de St. Aubin, 1997). One of the basic structural differences is that the former are dominated by redemption sequences (subjective negative-to-positive revaluation of situations), whereas the latter – by contamination sequences (positive-to-negative revaluation). In the context of the above-specifi ed fi ndings, the question arises whether the observations of the particular type of revaluation can be linked with the concept of multilevelness of personal development and how developmental transformations, connected with the extension of conscious actualization of individual freedom, are refl ected in the means of structuring self-narratives. Analyses of autobiographical narratives by individuals who reached a high level of personal development suggest possible links between the concept of multilevel personal development and the following characteristic features of self-narratives: fi nding coherence between many plots of a story, the prevalence of redemption imagery and integration of basic motifs contained in a life stor

CRITICAL THINKING AS AN EDUCATIONAL OBJECTIVE IN A GLOBAL INFORMATION SOCIETY

Critical thinking is defined as the competency for the future, which is crucial for every its member responsible participation in the global information society. Today, possessing this competence often determines how one perceives the reality and responds appropriately to the stimuli of the surrounding world. This competency should be shaped (created) by teachers, especially within the process of formal education. Teachers should choose specific methods and forms of work, the aim of which is to develop the components of the competency to think critically. The paper is a presentation of the results of research that aimed to examine the methods and forms of teachers' effort and work that create the critical thinking competency in students at the third (junior high school) and the fourth (high school) stages of education. Throughout the study, the authors sought an answer to the question: what methods and forms of education are used by teachers at the third and fourth stages of education to shape the critical thinking competency? The research was carried out using the quantitative approach. The research method was a survey and convenience sampling was used to select subjects. 337 Polish teachers participated in the study. The analysis of the results of the research suggests that Polish teachers are not sufficiently prepared to develop the critical thinking competency in their students. They lack methodological competencies at an appropriate level and are not even aware of the need for developing critical thinking in many cases.

Kompetencja kreatywna młodzieży w perspektywie zrównoważonego rozwoju

This article deals with creative competence as an integral component of competences for sustainable development. Previous research in this area became the subject of interest of Polish researchers who carried out a research project in southern Poland. The aim of the research was to explore and describe the level of creative competence among Polish adolescents. The survey method was used to achieve the assumed goals and answer the emerging research questions. The tool was a questionnaire developed for the purposes of the survey with 60 sentences determining the level of six key competences for sustainable development, including creative competence. The study involved 877 grade 7 and 8 primary school pupils and grade 1 to 4 secondary school pupils, i.e. those meeting the criterion of adolescence, in accordance with the adopted convenient selection of the research sample. The lowest creativity rates were achieved by females studying in schools in small towns, while the highest by males studying in schools in small towns. Pupils from rural areas showed a higher level of creativity than those from urban areas, just as males scored higher than females. It was recognised that the teaching process should abandon gender-based perception of pupils in traditional socio-cultural roles. In addition, the use of teaching strategies conducive to the development of creativity in pupils should be reinforced. For this purpose, the teacher training system should be modified so that it includes the development of creative potential.Niniejszy artykuł dotyczy kompetencji kreatywnej jako integralnego komponentu kompetencji dla zrównoważonego rozwoju. Dotychczasowe badania w tym zakresie stały się przedmiotem zainteresowań polskich badaczy, którzy zrealizowali projekt badawczy w Polsce południowej. Celem badań była eksploracja i opis poziomu kompetencji kreatywności wśród polskiej młodzieży w okresie dorastania. Aby osiągnąć założone cele i odpowiedzieć na wyłaniające się z nich pytania badawcze, zastosowano metodę sondażu realizowaną w technice ankiety. Narzędziem był opracowany na potrzeby badania kwestionariusz ankiety z 60 zdaniami określającymi poziom sześciu kompetencji kluczowych dla zrównoważonego rozwoju, w tym kompetencji kreatywności. W badaniu wzięło udział 877 uczniów klas VII i VIII szkoły podstawowej oraz klas I–IV szkół średnich, spełniających kryterium wieku adolescencji zgodnie z dogodnym doborem próby badawczej. Najniższe wskaźniki kreatywności osiągnęły dziewczyny uczące się w szkołach w małych miastach, a najwyższe – chłopacy uczący się w szkołach w małych miastach. Uczniowie ze wsi wykazali wyższy poziom kreatywności niż uczniowie z miasta, wyższy poziom osiągnęli chłopacy niż dziewczyny. Uznano, że w procesie nauczania należy odejść od płciowego postrzegania uczniów w tradycyjnych rolach uwarunkowanych społeczno-kulturowo. Ponadto należy wzmocnić stosowanie strategii nauczania sprzyjających rozwojowi twórczości i kreatywności uczniów. W tym celu należy zmodyfikować system kształcenia nauczycieli (w tym zadbać o rozwój ich twórczego potencjału)

THE HEIDEGGERIAN CONCEPT OF DASEIN AND ITS ONTOLOGICAL MODALITY: DAS MAN

The paper presents a non-standard interpretation of the celebrated Heideggerian existential das Man in terms of its oft-underrated unity with Dasein—an entity of a special ontic-ontological prerogative. The present authors intend to highlight this essential theme in terms of the specific unity of Dasein being-in-the world, covering many subsequent and adjacent existentials in the analytics of the Heideggerian existential hermeneutics, especially Mitsein/Mitdasein. Dasein’s existence-essence is based on the structure of possibilities, and hence free, spontaneous choices, while Das Man is a concrete choice of a certain modus of existence rendering—as it were—all other modi invalid and non-operational. Although Heidegger is far from taking up an ethical or moral stance in its traditional understanding, he is quite adamant that the phenomenon of das Man invalidates a truly human project of existing one’s own possibilities—to wit—be oneself (Jemeines)

Dlaczego warto i jak można rozwijać empatię u dzieci we wczesnym i średnim dzieciństwie

The ability to respond with empathy is one of the key elements of socio-emotional development, determining, among other things, one’s behaviour toward others and the quality of social relationships. Taking into account the increase in social diversity nowadays, in order to understand the behaviour of peers and adults who differ from themselves in various ways, children need to be able to empathise with them from the earliest years of life. The purpose of the article is to show the importance of the process and ways of enhancing empathy in children. The article begins with a brief explanation of the construct of empathy and outlines its normative development in early and middle childhood. It summarizes research results pointing to links between children’s empathy and socio-emotional functioning. It discusses environmental factors, related mainly to activities within the peer group and child-teacher relations, that promote the development of empathy. Information about the ways of communicating, types of activities or elements of training beneficial for empathy development might be valuable for practitioners interested in developing empathy in children. Preschool and school environments can play a key role in the development of children’s pro-social behaviour, moral reasoning and good peer relationships, preventing the children’s  aggressive behaviour.Zdolność do reagowania empatią jest jednym z kluczowych elementów rozwoju społeczno-emocjonalnego, determinującym m.in. zachowanie jednostki wobec innych oraz jakość budowanych relacji. Wraz ze wzrostem różnorodności społecznej wzrasta potrzeba, aby dzieci, już od najmłodszych lat, chcąc zrozumieć postępowanie rówieśników i dorosłych różniących się od nich samych pod różnymi względami, potrafiły „wczuć się” w ich sytuację. Celem artykułu jest ukazanie znaczenia procesu i sposobów kształtowania empatii u dzieci. Artykuł rozpoczyna się od krótkiego wyjaśnienia teoretycznego konstruktu empatii oraz nakreślenia jej normatywnego rozwoju we wczesnym i średnim dzieciństwie. Przedstawia wnioski z badań wskazujących na związki zdolności do reagowania empatią z wieloma obszarami funkcjonowania społeczno-emocjonalnego dziecka. Omawia także czynniki środowiskowe, związane głównie z funkcjonowaniem dzieci w ramach grupy rówieśniczej i w relacji z nauczycielem, sprzyjające rozwijaniu empatii. Ukazane sposoby komunikacji, proponowane zabawy czy też elementy treningów, które na podstawie przeglądu literatury omówiono w tekście, mogą posłużyć jako źródło informacji dla praktyków zainteresowanych rozwijaniem empatii u dzieci. Środowisko przedszkolne i szkolne może odegrać kluczową rolę m.in. w wyłaniającej się prospołeczności dziecka, rozwoju jego moralnego rozumowania, budowaniu satysfakcjonujących relacji rówieśniczych i zapobieganiu agresywnym zachowaniom

Znanje nastavnika o obrazovanju za održivi razvoj – slučaj Poljske

The sustainable development model is considered to be the only one implementing the postulate of intra- and intergenerational justice, and allowing modern societies to develop safely. Because education makes it possible to achieve complex social goals, the sustainable development model must be implemented in a modern school. For this purpose, UNESCO experts promote education for sustainable development (ESD) as a response to the challenges of the modern world. The article presents the results of empirical research on teacher knowledge on education for sustainable development. Participants in the research, which was carried out in 2016, were 337 Polish teachers of the lower and upper secondary school. The research analysis showed that Polish teachers are not properly prepared for the implementation of assumptions of education for sustainable development into education programmes - their knowledge in this area is insufficient.Smatra se da je model održivoga razvoja jedini model koji primjenjuje postulat unutar i međugeneracijske pravednosti te omogućuje siguran razvoj suvremenoga društva. S obzirom na to da obrazovanje omogućuje stjecanje složenih društvenih ciljeva, model održivoga razvoja mora biti primijenjen i u suvremenim školama. S tom svrhom stručnjaci UNESCO-a promoviraju obrazovanje za održivi razvoj (OOR) kao odgovor na izazove suvremenoga svijeta. Rad donosi rezultate empirijskoga istraživanja o znanju nastavnika o obrazovanju za održivi razvoj. U istraživanju koje je provedeno 2016. sudjelovalo je 337 nastavnika nižih i viših razreda srednje škole. Analiza rezultata pokazala je da su poljski nastavnici nedovoljno pripremljeni za provedbu teza iz područja obrazovanja za održivi razvoj u obrazovne programe – njihovo znanje iz spomenutoga područja je nedostatno

Forma zatrudnienia i czas pracy jako czynniki budujące motywację pielęgniarek.

Red. nauk. Wydziału Zarządzania i Inżynierii Produkcji: Lewandowski, Jerzy